EP.10 หึง? [ไม่อยากซ้ำรอยใคร❗]ตอนสำคัญมาก

"กูแค่เกิดอารมณ์อยากร้องคาราโอเกะไม่ได้เหรอ" โค้กตอบกลับพลางซัดตัวนั่งลง

"มึงเนี่ยนะอยากจะร้องคาราโอเกะ ฮ่าๆ"

"ว่าแต่มึงเถอะ บอกน้องเกลว่าไง? ทั้งที่มีนัดจะพาไปเอา..แต่ดันมาอยู่กับผู้หญิงอีกคน"

หน้าเจฟเสียอาการในทันทีเมื่อเอ่ยถึงชื่อนี้ ก่อนจะกระดกแก้วเหล้าแล้วตอบกลับเพื่อน

"มึงเล่นแรงไปหรือเปล่า" เจฟพูด

"หรือจะบอกว่าไม่ใช่ เห็นคลิปส่งมาตั้งแต่เมื่อคืนได้แค่จูบเพราะเกลมีธุระต้องรีบกลับบ้าน"

"ไอ้โค้ก"

"ไหนบอกว่าจะรีบปิดจ๊อบวันนี้ไง"

โมบายลดเสียงเพลงลงจนเบา ในระหว่างที่สองหนุ่มพูดคุยกัน จึงได้ยินทุกคำ เจฟรีบหันมาแล้วส่งยิ้มหวานละมุนให้ "พี่ขอตัวกลับก่อนนะครับตัวเล็ก ไว้เจอกัน"

"ขอบคุณนะคะพี่เจฟสำหรับวันนี้"

"เอาไว้พี่จะพาไปเที่ยวอีก แต่ขอจัดการธุระส่วนตัวบางอย่างให้เสร็จก่อน ไม่นานเกินรอแน่นอน พี่ให้สัญญานะตัวเล็ก"

"หนูไม่กล้ารบกวนพี่หรอกค่ะ"

"อย่าเรียกว่ารบกวนสิ พี่เต็มใจทำให้"

ปักกก!

แก้วเหล้าจากมือของโค้กกระแทกโต๊ะกลมใส เหมือนกับว่าเขากำลังไม่พอใจ ส่งสายตากดดันให้เพื่อนสนิทอย่างเจฟรีบลุกออกจากห้องทันที

"ผู้หญิงที่ชื่อเกลเป็นแฟนพี่เจฟหรือคะ" โมบายถามโค้ก "หนูลืมถามไปเลยว่าเขามีแฟนหรือยัง น่าเกลียดหรือเปล่าที่มากับเขาสองคน"

"แล้วถ้ามันไม่มีแฟนหนูจะเลิกยุ่งกับมันไหม"

"พี่หมายถึงอะไรหนูไม่เข้าใจ"

"มาเที่ยวกับผู้ชายสองต่อสอง ทั้งที่พี่เคยเตือนแล้วว่ามันไว้ใจไม่ได้ ฉะนั้นอย่าเผลอไว้ใจระวังจะเสียตัว"

"แล้วพี่ล่ะคะ..มีแฟนหรือยัง?"

"ไม่มี พี่ยังไม่มีแฟน แต่บอกเอาไว้ตรงนี้ ต่อให้น้องจะมีแฟนพี่ก็ไม่ติด! หึ"

อึก อึก อึก

โค้กเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ ฟังแล้วชวนน่าขนลุก ก่อนจะคว้าแก้วเหล้ากระดกดื่มหลายครั้งราวกำลังหงุดหงิด โมบายยังนึกถึงภาพเขาจูบกับสาวสวยในรถคืนนั้น แต่เพราะไม่ได้เป็นอะไรกันจึงทำได้เพียงเก็บความรู้สึกเจ็บเอาไว้ลำพัง

"ทำไมพี่เจฟถึงดูเกรงใจผู้หญิงที่ชื่อเกลจังคะ" โมบายถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นปฏิกิริยาผิดแปลก

"แล้วทำไมหนูต้องสนใจ ชอบมันเหรอ?"

"ปะ เปล่าหรอกค่ะ ไม่ใช่แบบนั้น!"

"ถ้าอย่างนั้น..มันจะมีใครหรือไม่มีใคร หนูไม่เห็นจะต้องรับรู้ เหอะ เกล ดาวคณะของนานาชาติ จีบยากแบบยากมาก มันใช้เวลาหลายเดือนยังไม่ได้กิน ก็คงเหมือนกับผู้หญิงที่มันจ้องจะเอานั่นแหละ มันจะทำทุกอย่างจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ จากนั้นก็ทิ้งขว้าง"

"ทำไมผู้ชายหน้าตาดีถึงใจร้ายจัง"

"แล้วจะแคร์มันทำไม ไหนบอกไม่ได้ชอบไง!!"

"พะ พี่โค้ก..ไม่เห็นต้องตะคอกเสียงดังนี่คะ"

"ร้องเพลงสิ เต้นด้วย"

"อะไรนะคะ"

"ทำเหมือนตอนอยู่กับมันไงครับ ทั้งร้องเพลงทั้งเต้นดูมีความสุขสนุกสนาน ทำไมอยู่กับพี่ถึงทำไม่ได้ละ"

สถานการณ์ดูเหมือนจะรุนแรง จากผู้ชายที่ใจเย็นสุขุมกลายเป็นอารมณ์ร้อนแววตาแข็งก้าวร้าว โมบายกลัวจนทำตัวไม่ถูก หยิบไมค์โคโฟนขึ้นมากดเปิดเพลงที่ชอบลุกยืนพร้อมกับเต้นเล็กน้อย เมื่อเอี้ยวตามองโค้กเขาก็กระดกเหล้าจนสภาพเริ่มมึนเมา

"ไมค์มันเล็กไปหน่อยหนูว่าไหมครับ" โค้กพูดขณะที่เพลงจบพร้อมกับลุกยืนเดินเข้าใกล้ "จับไมค์ของพี่ดีกว่า แข็งโป๊กเลย"

"อ๊ะ~!" ตัวเล็กสะดุ้งโหยง เพราะโดนคว้ามือจับกางเกง ซึ่งมีบางอย่างแข็งตัวเป็นบ้องลำกลางเป้า

"กำลังแข็งได้ที่เลยนะ"

"พี่โค้ก..."

"พี่ไม่ชอบให้หนูไปอยู่ใกล้มัน อย่าทำอีก"

"คือว่าพี่เจฟเขามาช่วยหนูไว้ เรื่องมันยาวค่ะ"

"พี่มีเวลาพร้อมจะรับฟัง แต่ตอนนี้พี่กำลังโมโห ฉะนั้น...หนูต้องทำให้พี่รู้สึกดีขึ้นก่อน"

โค้กพุ่งตัวประกบจะจูบปาก แต่สาวน้อยรีบเบี่ยงใบหน้าหนีจนทำให้เขาตกใจเล็กน้อย ท่าทางที่ดูผิดปกตินี้ยิ่งทำให้สถานการณ์อึดอัด

"เป็นอะไร" โค้กถาม

"ไม่จูบได้ไหมคะ"

"ทำไม?"

"หนูไม่อยากจูบ"

"มันต้องมีเหตุผลสิ ทำไมพี่จูบหนูไม่ได้"

"เพราะพี่จูบคนอื่นไง หนูไม่อยากซ้ำรอยใคร"

โค้ก คิ้วขมวดปม จนกระทั่งคิดได้ว่าเมื่อคืนก่อนได้พาสาวสวยในมหาวิทยาลัยมาที่ห้องก่อนจะกลับไปส่งก็แวะเล้าโลมข้างทาง

"หึงเหรอ?" เขาถาม "หนูหึงพี่เหรอ"

"เปล่าค่ะ แต่ถ้าพี่ทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ก็อย่ามาทำกับหนู แล้วถ้าพี่อยากได้โทรศัพท์คืนหนูก็จะคืนให้ได้ ถ้าการกระทำนี้ทำให้พี่ไม่พอใจ..หนูยินดีรับผิดชอบด้วยการไม่รับความหวังดีจากพี่อีก"

"เหอะ คิดดีแล้วใช่ไหมที่พูดออกมาแบบนี้"

"ค่ะ หนูคิดดีแล้ว"

"งั้นถอดออก"

"อะไรนะคะ.."

"ก็หนูบอกว่าจะคืนโทรศัพท์ให้พี่พร้อมกับดอกเบี้ย แล้วพี่เคยพูดเอาไว้ว่าจะไม่รับเป็นเงิน ฉะนั้น..นอกจากจะคืนโทรศัพท์ พี่ก็ขอรับดอกเบี้ยเป็นเสื้อผ้าที่หนูสวมใส่อยู่ตอนนี้แทน รวมถึงชุดชั้นในด้วย"

"พี่จะให้หนูเดินแก้ผ้าออกไปเรียกแท็กซี่แล้วกลับอพาร์ทเมนท์เหรอคะ?!"

"ใช่ครับ"

"!!!!"

______________

ไอ้โค้กแข็งปวย น้องสู้ชวิตแต่มันสู้กลับค่ะทุกคน! มารุมด่ามันเร็ว5555

______________

คอมเมนต์หน่อยนะคะ โฉมมาอ่านทุกวัน

กดหัวใจ✅ เพิ่มเช้าชั้น✅ ให้กำลังใจด้วยค่ะ

(เจอกันทุกวันเวลา 10.45 น.)