บท
ตั้งค่า

8 ไปนอนกับใครมา

ปัจจุบัน

เอริญาเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าระหว่างที่ญาณิศาลงไปซื้อข้าว หญิงสาวมองตัวเองในกระจกแล้วถอนหายใจ ร่างกายมีร่องรอยสีชมพูอยู่เต็มไปหมด หญิงสาวเสียใจจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ เธอรู้สึกว่าชีวิตของตนเองมันไร้ค่าเมื่อได้เสียความบริสุทธิ์ให้กับคนที่ไม่รู้จักไปแล้ว

เธอยืนนิ่งใต้ฝักบัวปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านเรือนร่าง ครีมอาบน้ำถูกฟอกไปทุกซอกมุมเพื่อหวังจะลบร่องรอยแต่กลับยิ่งทำให้รู้สึกขยะแขยงตัวเองมากขึ้น

“เอริ ฉันซื้อข้าวมาแล้วนะ” ญาณิศาตะโกนเรียก

“รอแป๊บนะใกล้เสร็จแล้ว” เอริญาตะโกนตอบด้วยเสียงที่พยายามจะเป็นปกติมากที่สุด แม้ในใจจะคิดมากแต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนต้องทุกข์ใจไปด้วย

ไม่นานนักเอริญาก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่ดวงตากลับบวมช้ำเพราะการร้องไห้อย่างหนัก

“ไหวไหมแก”

“ไหวสิ กินเถอะฉันหิวแล้ว” แม้จะบอกว่าหิวแต่หญิงสาวก็ทานข้าวได้ไม่กี่คำเพราะรู้สึกจุกอยู่ในลำคอจนกลืนอะไรแทบไม่ลง

“ฉันรู้นะว่าแกเสียใจนะแต่แกก็ควรกินข้าวด้วยนะ ถ้าไม่สบายไปจะแย่เอานะเรายังมีรายงานที่ต้องทำส่งอาจารย์” ญาณิศาเตือนสติเพื่อน

“ขอบใจนะณิ แต่ฉันไม่รู้ทำยังไงในหัวมันเอาแต่คิดถึงเรื่องนั้น”

“มันยากที่จะบอกให้แกลืม แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะอยู่ข้างแกนะ”

“แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ช่วงนี้ฉันอาจจะงี่เง่าไปบ้างแกต้องคอยเตือนฉันนะ ฉันรู้ว่าการนอนกับใครสักคนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแต่จะมีกี่คนกันที่โดนแฟนหลอกให้ไปนอนกับคนอื่น”

“แก่โชคไม่ดีที่มีแฟนอย่างพี่กันต์ฉันเองก็มีส่วนผิดด้วยถ้าฉันไม่ชวนแกไปดูรถแกกับพี่กันต์ก็คงไม่ได้เจอกัน”

“มันไม่เกี่ยวกับแกหรอกณิ ฉันจำได้ว่าแกเคยเตือนฉันแล้วว่าพี่กันต์ดูไม่ค่อยหน้าไว้ใจแต่ฉันก็ไม่เชื่อแก มันก็สมควรแล้วที่ฉันจะได้บทเรียนราคาแพงแบบนี้ ฉันว่าเดี๋ยวฉันก็ทำใจได้”

“แกเก่งอยู่แล้วเอริ ฉันเชื่อว่าเดี๋ยวแกก็ผ่านเรื่องนี้มาได้ กินอีกนิดนะ”

“อือ”

หลังจากอิ่มแล้วเอริญาก็มานั่งบนโซฟาตัวเล็กกลางห้องที่อยู่ระหว่างเตียงนอนทั้งสอง

“เอริ แกทำอะไร”

“ลบรูปคู่ของฉันกับพี่กันต์” แม้รู้ว่าการลบรูปไม่อาจจะลบความทรงจำได้แต่เอริญาก็ไม่อยากจะเห็นหน้าเขาอีกต่อไปแล้ว

“แกจะตัดใจจากเขาจริงๆ ใช่ไหม”

“จริงสิ ใครมันจะไปคบต่อล่ะ จากนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกแล้ว”

“ถ้าพี่กันต์เขามาขอโทษ และบอกแกว่าเขามีความจำเป็นที่ต้องทำแบบนี้ล่ะ แกจะใจอ่อนไหมเอริ”

“ต่อให้จำเป็นแค่ไหนเขาก็ไม่ควรทำแบบนี้กับฉันนะ ฉันเสียดายเวลามากๆ จากนี้ฉันจะไม่มีแฟนอีกแล้ว”

“เอาน่าอย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลย บางทีในอนาคตแกอาจจะเจอผู้ชายดีๆ ก็ได้นะ”

“แกคิดว่าในอนาคตใครเขาจะมาเป็นแฟนฉันล่ะ”

“โธ่....เอริผู้ชายสมัยนี้เขาไม่สนใจหรอกว่าแกจะเคยนอนกับใครมา ถ้าเขารักแกมากเรื่องนั้นมันก็ไม่ใช่ปัญหา”

“ฉันรู้ แต่ตอนนี้ฉันขออยู่เป็นโสดดีกว่าและฉันก็มีร้านที่จะทำด้วย ฉันจะเอาเงินที่ได้มาเปิดร้านแกว่าดีไหมช่วงนี้ฉันอยากหาอะไรทำจะได้ไม่คิดมาก”

“ดีแต่แกต้องเอาเช็คไปขึ้นเงินก่อนนะ”

“นั้นสิฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยไม่รู้ว่าจะเป็นเช็คปลอมหรือเปล่า เราลองไปที่ธนาคารกันไหม วันเสาร์แบบนี้สงสัยต้องไปที่ห้าง”

“ดีเลยฉันว่าจะชวนแกไปซื้อของใช้ เราไปตอนบ่ายๆ ก็ได้นะ ฉันว่าแกนอนพักก่อนดีไหม เดี๋ยวฉันจะลงไปเอาผ้าที่ซักไว้ แล้วบ่ายๆ ค่อยไปกันนะ”

“อือ”

ญาณิศาลงมาด้านล่างของหอพักและเอาผ้าซักไว้ออกจากเครื่องใส่ตะกร้าและกำลังจะกลับขึ้นห้องแต่เสียงเรียกก็ทำให้เธอหยุดเดิน เมื่อหันกลับไปตามเสียงก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที

“มาทำไมคะ” หญิงสาวถามแล้วมองหน้าของเขาด้วยแววตาเต็มไปด้วยความโกรธและเมื่อเขาเข้ามาใกล้เธอก็เห็นว่าใบหน้าของเขาบวมช้ำ

“พี่มาหาเอริ”

“มาหาทำไม”

“ณิถามอะไรแปลกๆ นะปกติแล้วพี่ก็มาหาเอริอยู่บ่อยๆ”

“พี่กันต์หน้าด้านเหมือนกันนะคะ”

“มันจะมากไปแล้วนะ ณิเป็นใครถึงกล้ามาว่าพี่แบบนี้”

“แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ พี่ทำอะไรไว้กับเอริแล้วยังจะกล้ามาหาอีกเหรอ”

“พี่ไปทำอะไรเพื่อนเธอ เพื่อนเธอต่างหากที่ทำให้พี่ต้องเป็นแบบนี้” เขาชี้ไปบนใบหน้าของตัวเอง

“เอริไปทำอะไรพี่”

“ก็เพราะเพื่อนของเธอไม่ไปตามนัดทำให้พี่ต้องเป็นแบบนี้”

“พี่โดยแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เอริต้องเจอ”

“หมายความว่ายังไง เพื่อนเธอเจออะไร”

“อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยค่ะ พี่กันต์ทำอะไรไปก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนะ” เอริญาที่เดินลงมาเพราะมีเพื่อนร่วมหอไปบอกว่าแฟนของเธอกำลังคุยอยู่กับญาณิศาก็เลยลงมาดู

“เอริ.....”

“ทำไมตกใจเหรอที่เห็นหนูอยู่ที่นี่”

“พี่อยากคุยกับเอริ”

“คุยกันตรงนี้เลยสิ”

“พี่อยากคุยแค่สองคนตามลำพัง”

“แต่หนูไม่มีความลับกับเพื่อน ถ้าพี่อยากจะคุยก็ต้องให้ณิอยู่ด้วยถ้าไม่ก็เชิญกลับค่ะ”

กันต์ธีร์รู้ว่าสองคนนี้สนิทกันมาและญาณิศาก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาไม่มีโอกาสอยู่กับเอริญาตามลำพังเลย

“เอางั้นก็ได้”

ชายหนุ่มยอมเดินตามเอริญาและญาณิศามายังเก้าอี้ที่อยู่ด้านหน้าหอพัก

“พี่จะคุยอะไรก็ว่ามา”

“เมื่อคืนเอริหายไปไหน ทำไมไม่ไปเจอเสี่ยสมานตามที่พี่บอก”

“พี่กันต์แน่ใจเหรอคะว่าเมื่อคืนจะให้หนูไปคุยกับเสี่ยสมาน”

“แน่ใจสิ เอริไม่ไปพวกของเสี่ยมันเลยมารุมกระทืบพี่”

“แค่หนูไม่ไปเขาจะมากระทืบพี่ทำไมล่ะ”

“ก็เอริผิดนัด”

“อ๋อ....ณิเข้าใจแล้ว”

“เธอเข้าใจว่ายังไง”

“ก็เข้าใจว่าพี่เอายาให้เอริกินจากนั้นก็ส่งไปให้เสี่ยสมานใช่ไหม”

“ไม่ใช่แบบนั้นนะเอริ พี่อยากให้เอริไปคุยกับเขาจริงๆ”

“ถ้าแค่ไปคุยพี่จะเอายาใส่น้ำส้มให้หนูกินทำไมคะ หนูกินน้ำส้มที่พี่ให้แล้วหนูก็ร้อนไปทั้งตัว หนูโทรตามพี่แต่พี่ก็บอกให้หนูรอจนมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาแล้วเขาก็บอกว่าจ่ายเงินค่าตัวหนูไปแล้ว”

“อะไรนะ”

“แสดงเก่งดีนะคะพี่กันต์ พี่เอาเรื่องร้านเบเกอรี่มาอ้างเพื่อให้เอริไปนอนกับผู้ชายคนอื่น”

“เอริไปนอนกับใครมา” กันต์ธีร์ตกใจเพราะเสี่ยสมานให้คนมาซ้อมเขาตั้งแต่เช้าเพราะบอกว่าผู้หญิงที่เขาส่งไปใช่เอริญา

“แล้วพี่ส่งให้หนูไปนอนกับใครล่ะคะ หนูน่าจะถามพี่มากกว่าว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใครชื่ออะไร” หญิงสาวจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง

“พี่ว่าเอริกำลังข้าใจอะไรผิด เสี่ยสมานบอกพี่ว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้เจอเอริเลย” กันต์ธีร์มั่นใจว่าที่เสี่ยสมานพูดจริงเพราะลูกน้องของเขาก็ยืนยันว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องกับเสี่ยสมานไม่ใช่เอริญา
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel