
บทย่อ
ความรัก จากปู่ย่า ตายาย และพ่อแม่ หล่อหลอม ให้ลูกและหลาน ทั้งสามคน เป็น คนที่อบอุ่น และ ใจดี กับ คนอื่นเสมอมา ความรักของพี่ทราย ลูกสาวคนโต ที่มีต่อแผ่นดิน ผู้ชายธรรมดา ที่เดินเข้ามา พร้อมกับ ปัญหาในครอบครัว เมื่อมารักกับ หญิงสาวที่เป็น ทายาทคนโต ของอาณาจักร ไทยแมนสตีล แผ่นดิน ต้องพยายาม อย่างหนัก ที่จะ ทำให้ตัวเอง เท่าเทียม คนแสบสุดท้อง ที่ ทำเป็นไม่สนใจอะไร แต่อ่อนโยน กับทุกคนเหลือเกิน ผู้ชายธรรมดา เรียนไม่ได้โดดเด่น แต่เป็น ที่รัก ของทุกคน เพราะหัวใจ ของ น้องเมฆ มีค่า มากกว่า สิ่งใด ทิวเขา ถ้าหลานชายคนแรก และลูกชายคนเดียว ไม่รักผู้หญิง แต่รักผู้ชาย คุณปู่คูณย่า คุณตาคุณยาย จะรัก หลานคนนี้ อยู่ไหม พ่อกับแม่ ยังจะรัก ลูกชายคนนี้ อยู่หรือเปล่า ความรัก ของครอบครัว จะก้าวข้าม ความรู้สึกนี้ ไปได้ไหม
1.บทนำ
" สั่งอาหาร จดเลยนะครับ เดี๋ยวผมมารับออเดอร์ "
ชายหนุ่มวัยรุ่น รูปร่างสูงโปร่งสวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีน บอกกับแขกที่เพิ่งนั่งลง ส่งเมนูอาหารหลายเล่มให้ แล้วเดินเลี่ยงออกไป รับแขกชุดต่อไปที่เดินเข้ามา
"กี่ท่านครับ " เด็กหนุ่มคนเดิม สวัสดีแขกที่มาเป็นครอบครัว แล้วเดินนำมาที่โต๊ะกลาง ขนาด4ที่ ตามที่แขกยกนิ้วแทนคำตอบ
" เมฆ จะนั่งข้างมี๊ครับ "
เด็กหนุ่มรูปร่างผอมสูงสวมแว่นสายตา ยิ้มหวานอ้อนมี๊เพราะอยากจะไปค้างกับพี่ทิวก่อนจะกลับบ้าน แต่มี๊ไม่อนุญาตเพราะพี่ทิวกำลังเรียนหนัก
" อย่าไปกวนพี่ทิวเค้าเลยลูก พี่ทิวเรียนหนักมาก จะสอบหมอให้ได้ "
มี๊คนสวยบอกลูกชาย แล้วนั่งลง ที่เก้าอี้พลาสติกของทางร้าน
" ตอนแรกที่ป๊าบอกว่า จะพามาเลี้ยงฉลองที่พี่ทรายสอบเข้าวิดวะได้ ไอ้เราก็คาดหวัง โอมากาเสะพรีเมี่ยมหรือสเต็กเนื้อนำเข้า ไม่คิดเลยว่า จะมากินร้านข้าวต้ม "
น้องชายบ่นพี่สาว ที่นั่งอยู่กับป๊า หน้าตาพิมพ์เดียวกันเลย
"ก็เมฆไม่รู้อะไร ป๊ากับมี๊เค้ามาจีบกันที่นี่นะ " พี่สาวมองป๊าแล้วอมยิ้ม ออกมา
" จริงหรอครับป๊า ป๊ามามี๊มาเดทร้านข้าวต้มหรอครับ " ทายาทไทยแมนสตีลยิ้มกว้าง พยักหน้า
" ก็ตอนนั้นป๊าทำงานบริษัท เงินเดือนไม่กี่หมื่นจะพามี๊กินแพงทุกวันไม่ไหวหรอก แล้วมี๊เค้าเป็นเด็กมหาลัย เค้าชอบอะไรแบบนี้ "
ป๊าย้อนความหลัง ทำเอาลูกทั้งสองคนยิ้มให้กัน ใครจะเป็นยังไง เมฆไม่รู้หรอก เพราะป๊าซันจีบมี๊ตลอดเวลา
" เมนูอาหารครับ เลือกแล้วจดใส่กระดาษได้เลยครับ " เด็กหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ แล้ววางเมนูลงบนโต๊ะ
ปากกาสีน้ำเงินไหลลงไปข้างล่าง ร่วงหล่นพื้น เด็กสาวที่นั่งอยู่ใกล้สุด ก้มลงเก็บ พร้อมกับมือของอีกคน ที่กำลังหยิบเช่นกัน
" ขอโทษค่ะ ขอบคุณมาก " เสียงหวานบอกออกมา พร้อมกับเงยหน้ามองคนตรงหน้า ที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ
คนที่ยืนอยู่ส่งปากกาให้ใบหน้าเรียบเฉย แต่หัวใจกระตุกกับใบหน้าสวยหวานของลูกค้า
“พี่ทราย จอมเปิ่น” น้องชายบ่นแล้วมองคนตรงหน้า ที่มองพี่สาวตาไม่กะพริบ
" พี่ครับ สั่งอาหารเลย "น้องชายบอกเสียงเข้มแล้วเอื้อมมือไปหยิบปากกากระดาษมาจดแทน
" ทานอะไรครับ "
" พี่ทราย ไปเรียนมหาวิทยาลัย อย่าให้ใครมาจีบนะ เสียสมาธิในการเรียน "
น้องชายนอนบนเตียงพี่สาว มองดูพี่สาวที่กำลังเก็บของเตรียมตัวย้ายไปอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย
" รู้จ้ะรู้ บอกแต่พี่ ตัวเองละ ห้ามไปหักอกใครเค้า ให้มาฟ้องพี่อีกนะ พี่จะไม่ทนแล้ว "
พี่สาวบ่นน้องชายที่เป็นหนุ่มสุดฮอต มีทั้งรุ่นเดียวกัน รุ่นน้อง ส่งข้อความมาจีบไม่เว้นแต่ละวัน
"ขอโทษครับ บังเอิญว่าคนมันหล่อมาก ใครๆ ก็อยากรู้จัก อีกอย่าง เมฆยังไม่คิดจะมีแฟน ยังเด็กอยู่ แต่พี่ทรายโตเป็นสาวแล้ว ลูกชายบ้านไหน ก็อยากรู้จัก ใครเห็นก็อยากจีบ ขนาดพนักงานที่ร้านข้าวต้ม ยังมองพี่ทรายตาไม่กะพริบเลย ํ
น้องชายพูดย้อนไปถึงเมื่อวาน ที่ไปทานข้าวด้วยกัน พนักงานพาสไทม์ที่ร้านมองเธอตาไม่กะพริบจริงๆ
" บ้า คิดไปเองไม่มีอะไร ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้พี่อยากได้ของใช้ส่วนตัวอีกหลายอย่าง ไปเดินห้างกันไหม "
น้องชายพยักหน้ารัวๆ กำลังอยากได้การ์ตูนเล่มใหม่ แต่มี๊คงไม่อนุญาตให้ไปซื้อแน่ ดังนั้นได้โอกาสแล้ว ไปกับพี่ทราย เมฆจะซื้ออะไรก็ได้
" โอเค กู้ดไนท์ฝันดี ขอให้ฝันถึงสามีเกาหลี ที่ติดอยู่ที่ผนัง "
น้องชายอวยพร ก่อนจะเดินออกจากห้องพี่สาวไป เจ้าของห้องย่นจมูก แล้วมองบรรดาสามีของตัวเอง
มอเตอร์ไซด์คันเล็กดับเครื่องก่อนถึงบ้านหลังใหญ่ แล้วค่อยๆ เข็นรถคู่ใจเข้าบ้านอย่างระมัดระวัง แสงไฟภายในบ้านส่องสว่าง เมื่อคนที่เดินเข้ามา พร้อมกลิ่นอาหาร เหม็นติดตัวคลุ้งไปหมด
" แผ่นดิน "ร่างสูงใหญ่ของผู้เป็นพ่อ มองบุตรชายหัวจรดเท้า แล้วถอนหายใจ
" สวัสดีครับ " ลูกชายวัย19 ปี ยกมือไหว้ทำความเคารพผู้เป็นพ่อ แล้วก้มหน้าลง
"ทำไมถึงต้องทำตัวลำบาก "
เสียงพ่อบ่นด้วยความอ่อนใจ บุตรชายคนโต ของนักธุรกิจชื่อดัง ไปทำงานพาสไทม์ที่ร้านข้าวต้ม รู้ถึงไหน อายถึงนั่น
" ก็สนุกดีครับ ได้เงินด้วย " ลูกชายบอกแล้วมองแม่เลี้ยงที่เดินมานั่งข้างพ่อ
" อย่าดุคุณดินเลยค่ะ คุณดินไปอาบน้ำเถอะค่ะ พรุ่งนี้เช้าลงมาทานข้าวพร้อมคุณพ่อนะคะ "
แผ่นดินลุกขึ้นยืน ยิ้มให้กับระฆังช่วยชีวิต แล้วเดินออกมา
" คุณนีให้ท้าย "ผู้เป็นสามีบ่นภรรยา ด้วยความอ่อนใจ
