คืนที่ 1คืนของยูมิ

[Talk ยูมิ]

ฉันนั่งกุมขมับอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์มาประมาณสามชั่วโมง ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันไม่สามารถทำงานของฉันต่อได้ ฉันคือ ยูมิ เด็กสาวที่พึ่งเรียนจบหมดๆ แต่มีอาชีพเป็นนักแต่งนิยายแนวอีโรติกและยึดอาชีพนี้มาตั้งแต่ตอนอยู่ปีหนึ่งทำมันมาเรื่อยๆ จนสามารถยึดเป็นอาชีพหลัก มีรายได้ประจำเดือนละหลายหมื่นถึงหลายแสนบาทสามารถผ่อนคอนโดไว้ซุกหัวนอนและรถเก๋งที่เอาไว้แค่ขับไปซื้อกับข้าวที่ตลาด

นิยายของฉันโลดแล่นอยู่บนเว็บไซด์กว่าร้อยเรื่อง ฉันเป็นประเภทมุ่งมั่นสร้างสรรค์ ถ้าได้ทำก็จะนั่งทำอยู่แบบนั้นจนไม่ลุกไปไหนเลยใช้ชีวิตตัวคนเดียว พ่ออยู่ญี่ปุ่น แม่แต่งงานมีครอบครัวใหม่ ฉันไม่ค่อยใส่ใจพวกเขานัก บางทีพวกท่านก็มีโอนเงินมาช่วยฉันแต่ละเดือนตอนที่ฉันยังเรียนอยู่ แต่มันก็ไม่ได้มากมายเท่ากับรายได้ตรงส่วนนี้

ที่เล่ามาทั้งหมดก็เหมือนชีวิตจะอยู่ดีมีสุขใช่ไหมแต่ตอนนี้ฉันกำลังเจอทางตันค่ะทุกคน นั่นคือการเขียนไม่ออก แต่งไม่ออก

ฉันไม่ได้อัปเดตนิยายมากกว่าสามอาทิตย์แล้ววันนี้ก็จวนตัวแล้ว มันถึงเวลาที่ฉันคิดว่าต้องออกไปหาประสบการณ์จริงเสียที ทำไมนะหรือ นั่นก็เพราะว่า ฉันยังเวอร์จิ้น และไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องบนเตียงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ใช่ค่ะ ฉันแต่งนิยายดุเดือดประดุจกับว่ามีประสบการณ์โชกโชนแต่มันช่างตรงกันข้าม

ฉันศึกษาเรื่องต่างๆ ผ่าน เว็บไซด์สำหรับผู้ใหญ่และเขียนเรื่องร้อนแรงออกมาประดุจเหมือนช่ำชอง โชคดีที่ฉันเป็นคนมีจินตนาการสูงส่งและความมุ่งมั่นเป็นเลิศถึงทำให้มันออกมาดี แต่ตอนนี้ก็อย่างที่บอกมันเริ่มตันแล้วค่ะ แล้ววันนี้ฉันก็ได้ตัดสินใจแล้วว่า จะหาแรงบันดาลใจ โดยการไปล่าผู้ชายมา one night stand ให้ได้

ฉันไม่ได้กลัวการมีแฟนหรือมีเซ็กซ์แต่เพียงฉันแค่ไม่มีเวลาออกไปใช้ชีวิตเท่าไหร่นัก

มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อโทรหาเพื่อนคนหนึ่ง เชื่อมั้ยว่าชีวิตฉันมีเพื่อนแค่คนเดียวคือยัยนี่ ฉันใช้เวลาวันละ ไม่ต่ำกว่าสิบสองชั่วโมงหน้าคอม ผละจากคอมก็แค่ลุกไปกินข้าว บางทีไม่อาบน้ำติดกันถึงสามวัน ใช่ค่ะ คุณฟังไม่ผิด ฉันเป็นคนโสโครก

ห้องฉันก็ไม่เคยเก็บ จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้ง จานชามทานเสร็จฉันก็ทิ้งไว้แบบนั้นและเพื่อนสนิทคือไอ้ปีเตอร์ แมลงสาบตัวร้ายค่ะ

เอาล่ะกลับมาที่เพื่อนสนิทฉัน มะปราง เธอมีนิสัยต่างกับฉันสุดขั้ว เธอกินผู้ชายแทนข้าวเลยก็ว่าได้ มะปรางสวยแล้วก็แต่งตัวจัดต่างกับฉันโดยสิ้นเชิง อ๊ะ อ๊ะ แต่ประทานโทษนะคะ

พวกคุณคิดว่าฉันเป็นคนขี้เหร่ใช่มั้ย โน โน แต่พวกคุณคิดผิดค่ะ ฉันเป็นถึงดาวคณะเลยนะคะ รูปร่างเรียกได้ว่าเพอร์เฟกซ์หน้าอกหน้าใจใหญ่คือเกินคัพอีไปอยู่หน่อย ด้วยความสูง 160 เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น หน้าตาคาวาอี้ค่ะ ที่บอกว่าแตกต่างกับยัยมะปรางนั่นคือความร่านค่ะ

พูดถึงก็โทรหามันเลยดีกว่า

⇒ ฮัลลลลโหลลลล ยูมิ เพื่อนรัก ผีตัวไหนสิงมึงให้โทรมาหากูได้วะ

“ปราง เมาอีกแล้วเหรอมึงอ่ะ”

⇒ นิดหน่อยอ่ะมึง แล้วสรุปยังไง ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนมึงโทรมาใหม่เลยนะตอนนี้กูกำลังโซ้ยผู้อยู่ อย่าขัดจังหวะ

“เออ กูจะออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยากให้มึงพากูหาผู้ชายหน่อย”

⇒ ห๊ะ มึงเป็นใครมึงปลอมตัวเป็นเพื่อนกูเพื่อโทรหากูใช่มั้ย มึงทำอะไรเพื่อนกูเอาเพื่อนกูคืนมานะ

“อีปรางนี่กูเอง”

⇒ กูไม่เชื่อ อย่างอียูมิจะให้กูพาไปหาผู้ชาย ไม่มีทางมึงเป็นใครคายเพื่อนกูออกมานะ

“ปราง มึงมีไฝตรงก้นข้างซ้าย แล้วปานแดงตรงหว่างขาด้านขวา”

⇒ เออ อียูมิจริงๆ แล้วคิดไงให้กูหาผู้ชายให้

“เออน่า บอกให้ทำก็ทำ”

⇒ เออ งั้นมึงก็ย้ายก้นออกมาจากหน้าคอมแล้วแต่งตัวสวยๆ ออกมาหากูที่ผับ

“โอเค เจอกัน”

เฮ้อ กว่าจะคุยกับมันรู้เรื่อง เอาเถอะ รอก่อนนะ แฟนคลับทั้งหลาย ฉันจะไปหาแรงบันดาลใจให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ

ฉันออกมาด้วยชุดเดรสเปิดหลังสุดเซ็กซี่ หน้าอกเว้าโชว์ร่องนมจนเกือบจะเห็นสะดือ รองเท้าส้นสูง ฉันรวบผมหางม้าสีดำขึ้นไปเพื่อโชว์ไหล่ ขาวเนียน แต่งหน้าพอเหมาะ หยิบกระเป๋าแบนหรูแล้วเดินแหวกกองขยะออกมาจากห้อง

คืนนี้แหละ ยูมิ เธอจะต้องทำให้ได้

ขาเรียวก้าเท้าลงมาจากรถญี่ปุ่นสีขาวคันเก่ง สายตากวาดมองหาเพื่อนที่กำลังถูกฉุดกระชากลากถูโดยผู้ชาย เต็มโต๊ะไปหมด ตรงนั้นมีผู้หญิง อีกสองรวมมะปรางก็เป็นสามมีผู้ชายนั่งอยู่กันสี่ถึงห้าคน

ฉันมองไม่ถนัดนัก เพราะสายตาสั้น ถึงใส่คอนแท็กเลนส์มา แต่มืดขนาดนี้ก็ไม่สามารถมองได้ชัดอยู่ดี เอาเป็นว่าเข้าไปใกล้ๆ พวกเขาก่อนละกัน

“ปราง” ฉันยิ้มให้เจ้าของร่างอวบอัดในชุดสุดเซ็กซี่สีครีม

“มาแล้วหรอยูมิ” มะปรางกระโดดมากอดคอฉัน ทันทีกลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเธอตีขึ้นจมูกก็รู้ได้เลยว่ายัยนี่เมาแอ๋ ให้ตายเถอะยังไม่เที่ยงคืนเลยยังเมาได้ขนาดนี้ มะปรางรีบพาฉันมาที่โต๊ะของพวกเธอทันทีแล้วรีบเอ่ยแนะนำคนที่ยืนรายล้อมอยู่ที่โต๊ะ

“คนนี้ยัยอาย คนนี้ยัยโบวี่” สองคนพยักหน้าทักทายมาตามมารยาท หน้าตาดีทั้งคู่เลย

“คนนี้ยูมิ เพื่อนรักฉันเอง”

“ต๊าย มะปราง มีเพื่อนสวยขนาดนี้ไม่เห็นรู้” เพื่อนคนหนึ่งของมะปรางพูด

“จะไปรู้ได้ไงก็อี่นี่วันๆ มันเอาแต่…” มือบางของฉันรีบปิดปากยัยมะปรางก่อนจะพูดมากไปกว่านี้ ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่ายังเป็นสาวบริสุทธิ์ให้ตายเถอะ มันเป็นเรื่องน่าอายสำหรับคนที่นี่

“อะ ฮ่าๆๆ พอดีไม่ค่อยได้เที่ยวที่นี่อ่ะค่ะ ติดผู้ชายผับอื่นอยู่”

“อ๋องี้นี่เอง”

“อ้อ แล้วก็พวกผู้ชาย”

“เซน โชน ดินแดน แล้วก็ คริสเตียน”

สวัสดีครับ หนุ่มๆ เอ่ยทักทายพร้อมกับส่งสายตาราวกับอยากกระโจนเข้าหาฉันให้ได้ซะเดี๋ยวนี้ ให้ตายเถอะหน้าตาดีๆ กันทั้งนั้น โดยเฉพาะหมอนี่

คริสเตียนงั้นหรือ พระเจ้าออร่าเปล่งปลั่ง ผมดำขลับ จมูกโดงเป็นสันแถมรูปร่างสูงใหญ่ไร้ไขมันส่วนเกิน สายตาร้อนแรงทรงเสน่ห์ หน้าตาเขาตอนนี้ดูเมาน่าจะอ่อยไม่ยาก เอาล่ะ ยูมิ เอาคนนี้แหละว่ะ

ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลง ส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับเขาแล้วเขาก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์กลับมาเป็นนัยๆ

“ยูมิงั้นหรอ น่ารักมากเลยครับ เป็นลูกครึ่งหรอ” หนึ่งคนในกลุ่มเอ่ยเสียงเรียบ

“ใช่ค่ะ ไทย/ญี่ปุ่น" ฉันตอบเขินๆ ระบายยิ้มน้อยๆ อ่อยทุกคน

“ว้าว เขาว่ากันว่าสาวญี่ปุ่นร้อนแรงมากใช่มั้ยครับ” อีกคนทำหน้าเจ้าเล่ห์พร้อมกับคลี่ยิ้มกลับมา

“ให้พูดปากเปล่าคงจะยาก ของแบบนี้มันต้องลองค่ะ” ฉันสวมบทบาทตัวละครร่านสวาทที่ตัวเองเขียนแล้วหนึ่ง

“ว้าว น่าสนใจจังเลยครับ”

“นี่ เบาๆ หน่อยยูมิ พึ่งมาถึงมึงก็อ่อยหมดเลยหรอ ใจคอจะไม่แบ่งพวกกูบ้างรึไง” เจ้าของเสียงนั่นคือมะปรางในชุดเดรสสีครีมแต่โทษทีคืนนี้ฉันต้องได้ค่ะเพื่อนรัก

'ว่าแต่อ่อยอะไรล่ะฉันประหม่าแค่ไหนใครจะรู้' ได้แต่คิดในใจพลางน้ำตาตกในก่อนจะสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วกลั้นใจเอ่ยทักเป้าหมายในคืนนี้ของฉัน

“อะ เอ่อ คุณ คริสเตียนใช่มั้ยคะ ไม่ทราบว่าอายุเท่าไหร่หรือคะ”

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดเยอะหรอก แล้วก็ไม่ต้องมาแอ๊บใส อยากได้ก็ไปเอากัน พร้อมมั้ยล่ะ” เขาแสยะยิ้มมุมปากแล้วตอบกลับมาร้ายๆ

พระเจ้า ไม่อยากจะเชื่อบุคลิกผู้ชายคนนี้ เหมือนเอเดน พระเอกนิยายของฉันเลย อดนึกถึงคาแรกเตอร์พระเอกนิยายของตัวเองไม่ได้ เอาเถอะยังไงก็ตั้งใจมาเพื่อมาล่าผู้ชายแล้วเขาจะมองยังไงก็ช่างเถอะ กูเอาคนนี้แหละว่ะ อยากรู้จริงๆ ว่าเรื่องบนเตียงจะเหมือน เอเดนพระเอกนิยายของฉันคนนั้นมั้ย

“ไปกันค่ะ คริสเตียน”

“เชี่ยมาไม่ถึงสิบนาทีคว้าผู้ชายไปแดกแล้วเพื่อนมึงอีปราง”

“ยูมิ มึงโอเคมั้ย” มะปรางส่งสายตาฉายแววเป็นห่วงออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“ปรางกูโอเค เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังพรุ่งนี้”

“เออๆ ไว้เจอกันเพื่อน” เธอคงจะงงมากว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้ ขนาดฉันยัง งง กับตัวเองไม่น้อย

“อืม” ฉันพยักหน้าให้เธอแล้วควงแขนคริสเตียนออกมาเลย

ลากันเสร็จ ฉันก็ลากแขนคริสเตียนออกมาตรงลานจอดรถ มือหนากระชากแขนฉันแล้วเริ่มบดจูบมาอย่างร้อนแรง ฉันคิดถึงทฤษฎีการจูบแล้วทำออกมาเก้ๆ กังๆ เพียงไม่อยากให้เขาสงสัยหรือรู้ว่าฉันยังอ่อนหัดจึงพยายามอย่างเต็มที่

มือหนึ่งเขาบีบปากฉันเพื่อที่จะให้อ้าปากเพื่อรับรสจูบร้อนแรงนั่น อีกมือหนึ่งล้วงเข้าไปในกระโปรงแล้วแหย่นิ้วเข้าไปในกางเกงใน ก้านนิ้วแกร่งสอดเข้าไปหยอกล้อกับกลีบบางอย่างเอาแต่ใจทำให้ฉันสะดุ้งโหยงแล้วหลุดครางออกมาอย่างเสียไม่ได้ อ๊ะ อ๊ะ

หึ เขายกยิ้มอย่างพอใจเอ่ยถามเสียงเรียบ “รถเธอคันไหน” ไม่ทันได้ตอบเขาก็ใจร้อน “ช่างเถอะ ไปรถผม” เขาหยิบรีโมทรถสปอร์ตออดี้สีขาวคันหรูแล้วกดเปิดประตูด้านข้างคนขับโยนฉันเข้าไปที่เบาะ ไม่ทันได้ร้องห้ามเขาตามเข้ามาทั้งอย่างนั้นแล้วปิดประตูรถดังปึ้ง

เมื่อไฟของรถดับลง เขาเลื่อนเบาะจนสุดปรับเอนอย่างชำนาญก่อนจะนั่งคุกเข่าจ่อหน้ามาตรงกลางหว่างขาฉัน มือหนายกขาสองข้างขึ้น ก่อนจะใช้นิ้วค่อยๆแหวกแพนตี้ตัวจิ๋วออกไปวางข้างๆ

เขาจ้องมันราวกับกำลังมองหาอะไรสักอย่างดวงตาคู่คมที่แม้จะอยู่ในที่มืดแต่ก็มองแล้วดูดี แต่ตอนนี้ดวงตาคู่นั้นกำลังจ้องอยู่ที่...น้องสาวของฉัน ฉันอยากจะกรีดร้องในใจให้กับเหตุการณ์ที่ดูเหมือนถูกตรวจภายในยังไงอย่างนั้น

ใบหน้าสวยแดงฉ่าขึ้นมาแม้จะไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์เลยสักหยด เมื่อสายตาคมจ้องอยู่ที่เนินสวยแบบตาไม่กะพริบ

เขาแค่นหัวเราะออกมาทีหนึ่ง

“เหอะ ว่าแล้วว่ายังซิง จูบยังจูบไม่เป็นยังมาทำตัวเจนสนาม”

“คะ คุณพูดอะไรนะ ฉันเปล่าซิงนะ” ฉันหน้าถอดสีตอบกลับ

“ผมเป็นนักศึกษาแพทย์ แค่นี้ทำไมผมจะมองไม่ออก” เขายกยิ้มมุมปาก แล้วปล่อยขาสองข้างลง

บัดซบจริงๆ แผนฉันต้องล่มหรือเนี่ย นี่ฉันต้องเริ่มใหม่หมดหรือเนี่ย ไม่เอานะ ใกล้ถึงวันอัปเดตนิยายแล้ว ฉันจะมาพลาดไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด มีแต่ต้องหน้าด้านเท่านั้น

“ดะ ได้โปรดช่วยเปิดซิงฉันด้วยค่ะ ช่วยเปิดประสบการณ์ให้ฉันด้วยเถอะ” ฉันไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ มีแต่ต้องขอร้องเขาเท่านั้น จะพลาดคืนนี้ไม่ได้ ดวงตาคู่งามหลับตาปี๋รอคำตอบจากเขา

"แล้วเธอจะเสียใจที่มาขอร้องคนอย่างฉัน ยูมิ"