ทำเกินไป

ตอนที่ 7

ทำเกินไป

โฮล์มมองดูหญิงสาวที่ดูดเลียทำความสะอาดให้เขาด้วยความรู้สึกพึงพอใจ ทว่าเมื่อไฟสวาทมอดดับลงความผิดชอบชั่วดีก็กลับมา เข้าดันสาวน้อยให้ห่างออกไปก่อนที่เขาจะหันหลังให้อีกฝ่าย

"ใส่เสื้อผ้า แล้วรีบออกไปซะ!"

เพียงดาวทำตามอย่างว่าง่าย ในใจตอนนี้ก็เริ่มตกใจกับสิ่งที่ตัวเองทำไปเหมือนกัน นี่เธอได้ทั้งพ่อทั้งลูกเลยงั้นหรือ ความรู้สึกผิดในใจเกิดขึ้น แต่นี่มันก็หนึ่งในแผนไม่ใช่หรือไง ดีเลยสิถ้าพวกเรารู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายพวกเขาจะได้เกลียดเธอแล้วไล่เธอออกจากบ้านไปซะ คิดแล้วหญิงสาวก็เร่งฝีเท้าออกจากห้องไปทันที

เมื่อเสียงบานประตูถูกปิดลง ชายหนุ่มก็ทรุดลงนั่งอย่างหมดแรงที่กับสิ่งที่เขาทำลงไป

"ไอ้โฮล์มเอ๊ย! มึงนี้แม่งเชี่ยจริงๆ เอาแม้กระทั่งเมียพ่อตัวเอง!"

เขาสบถด่าตัวเองออกมาอยู่อย่างนั้น แม้ว่าส่วนลึกในใจจะร่ำร้องว่าชื่นชอบร่างกายของเธอก็ตาม

"อะไรว่ะ! พังไม่เป็นท่าอีกเเหละ แม่งห่อยากชิบ!"

เสียงสบถจากลูกชายคนเล็กของบ้านดังขึ้นลั่นห้องนั่งเล่น ก่อนที่กล่องของขวัญสภาพยับเยินไม่เป็นทรงจะถูกโยนกระแทกลงกับโต๊ะเพื่อระบายอารมณ์ ทำให้คนที่บังเอิญผ่านมาเห็นพอดีเดินเข้าไปดูอย่างสนใจ

"ทำอะไรเหรอฮอล"

เสียงหวานที่ดังขึ้นข้างตัวทำให้เด็กหนุ่มสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มแห้งๆ ให้คนที่ยืนมองอยู่

"วันนี้พี่เพียงไม่ได้ไปมหาลัยเหรอครับ"

"ไม่จ้ะ ไม่มีชั่วโมงเรียน"

ว่าพลางทรุดตัวลงนั่งข้างเขา นั่งใกล้จนกลิ่นกายหอมฟุ้งของเธอลอยเข้าจมูกของเด็กหนุ่มจนฝ่ายนั้นออกอาการเขินขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะขยับตัวออกไปอีกหน่อย

"แล้วนี่อะไรจ้ะ"

เพียงดาวชี้ไปที่กล่องมู่ทู่บนโต๊ะ ทำให้คนถูกถามหน้ามุ่ยลงไปทันที

"ของขวัญครับ ผมตั้งใจจะเอาไปให้ใครบางคน แต่ห่อเท่าไหร่ก็ไม่สวยสักที"

"แฟนเหรอ" คำถามสั้นๆ เล่นเอาคนข้างตัวออกอาการออกมาอย่างชัดเจน

"ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก ผมตามจีบเธออยู่น่ะ"

ว่าแล้วน้องคนเล็กก็เปิดรูปในมือถือให้เพียงดาวดู เป็นภาพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูสวยน่ารักในระดับหนึ่งเลยทีเดียว เหอะ! แต่ก็น้อยกว่าฉันน่ะ สาวน้อยคิดในใจแล้วทำทีเป็นฉีกยิ้มหวานให้ 'ลูกเลี้ยง' ของเธอ

"สวยดีนะ แบบนี้คู่แข่งเยอะเลยล่ะสิ"

"ก็ เยอะเลยล่ะครับ ผมเองถึงยังไม่มั่นใจไงว่าจะไปสู้อะไรคนอื่นได้รึเปล่า"

"แต่ฮอลก็หน้าตาดีนี่ ได้ข่าวว่าเป็นนักบาสด้วยไม่ใช่เหรอ สาวๆ คงมีมาชอบล่ะ ใช่ไหม"

คนถูกถามพยักหน้ารับพลางเกาท้ายทอยแก้เขิน

"ก็มีบ้างครับ แต่ผมชอบสมายล์ ก็เลยไม่ได้คบกับใคร จริงสิ! พี่เพียงเป็นผู้หญิงเหมือนกันนี่ ถ้าอย่างนั้นช่วยผมดูหน่อยสิว่าของขวัญที่ผมจะให้สมายล์มันโอเคไหม"

ว่าจบเด็กหนุ่มมัธยมปลายก็หยิบสิ่งที่อยู่ในกล่องมู่ทู่ออกมา เสื้อไหมพรมสีชมพูเนื้อดีนั่นเอง

"ก็สวยดีนี่ พี่ว่าน้องเขาต้องถูกใจอยู่บ้างแหละ"

ฮอลได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มแก้มแทบปริ่ออกมาเลยก็ว่าได้ นั่นทำให้เพียงดาวนึกหมั่นไส้และอยากแกล้งหมอนี่ขึ้นมา

"นี่ ให้พี่ช่วยห่อให้ไหม เพราะถ้าฮอลทำเอง พี่ว่ามันต้องเละกว่านี่แน่"

"จริงครับ ถ้างั้นผมฝากด้วยนะครับ เดี๋ยวผมมา คือ...ขอไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยว"

สาววัยยี่สิบปีกว่าๆ ยิ้มรับให้คนอายุห่างกันไม่กี่ปี ก่อนจะทำทีเป็นหยิบอุปกรณ์ขึ้นมาจัดการห่อให้อย่างชำนาญ ฮอลที่เห็นแบบนั้นเลยเบาใจลุกออกไปทันที

เมื่อร่างสูงกว่าเธอเป็นเท่าตัวเดินหายไปแล้ว รอยยิ้มร้ายกาจก็พลันเกิดอยู่ที่มุมปากสวย เธอหยิบกระดาษแผ่นเล็กออกมา บรรจงเขียนข้อความลงไป ก่อนจะจัดการห่อของขวัญต่อจนกระทั่งเรียบร้อย โดยท่าทีที่ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลย

"เป็นไงบ้างฮอล สมายล์ชอบของขวัญหรือเปล่า" เพียงดาวถามด้วยน้ำเสียงสดใสพลางนั่งข้างเด็กหนุ่มที่อยู่หน้าบ้าน

"ตอนแรกก็เหมือนจะดีแหละ แต่เมื่อกี๊ เธอเพิ่งโทรมาหาผมด่าเป็นชุดเลยแถมยังบอกอีกว่าอย่าให้ผมไปให้เธอเห็นหน้าอีก นี่ผมทำอะไรผิดขนาดนั้นครับเนี่ย"

คนถูกถามนิ่งเงียบทำหน้าคล้ายเห็นใจเขาเสียเต็มประดา

'ไม่ได้สวยขนาดนั้น อย่าเล่นตัวให้มาก!'

ข้อความสั้นๆ ที่เธอแอบเขียนใส่ในกล่องของขวัญวันนั้นเป็นใครได้อ่านก็ต้องโกรธทั้งนั้นแหละ ในใจของสาวน้อยตอนนี้กำลังยิ้มกริ่มด้วยความชอบใจที่สามารถแกล้งเจ้าตัวเล็กของบ้านนี่ได้ มือบางวางบนบ่ากว้างพลางตบเบาๆ อย่างปลุกปลอบ

"เอาน่า คิดเสียว่าเราไม่ใช่สเปคเขาก็แล้วกัน พี่ว่าฮอลลองมองผู้หญิงคนอื่นก็ได้นี่ สวยๆ มีมาให้จีบเยอะไม่ใช่เหรอ"

"แต่ผมชอบสมายล์คนเดียวครับ ชอบมาตั่งแต่เข้ามอปลายใหม่ๆ แล้ว จะให้เปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น ก็คงอีกนานแหละครับ กว่าผมจะทำใจได้"

เขาว่าสั้นๆ แล้วเดินหนีไปด้วยใบหน้าที่โครตเศร้า อาการนอยย์เพราะอกหักของเด็กหนุ่มทำเอาเพียงดาวสะอึกไปนิด ความรู้สึกสะใจและยินดีในตอนแรกมลายหายลงไปจนแทบหมดแล้ว

"นี่เราทำเกินไปรึเปล่าว่ะ"

สาวน้อยรำพึงกับตัวเองด้วยความรู้สึกผิด