Ep.2 ผมขายบริการ...ไม่ได้ขายตัว (2)

ไม่นานนักพีอาร์ซินนี่ก็เรียกหนุ่มๆหน้าตาดีๆทั้งนั้น มายืนให้พริตตี้สาวเลือก

รวิกานต์มองหนุ่มๆแต่ละคนด้วยความทึ่งจัด พวกเขาหน้าตาดีทุกคน แต่ว่าจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เธอจะเลือก

‘ผู้ชายในสเปก’

ทว่าเมื่อดูทุกคนแล้วเธอกลับไม่เลือกใครเลย เพราะไม่มีใครทำให้เธอใจเต้นแรงได้สักคน

“คือฉันยังไม่ถูกใจใครเลยค่ะ แล้วใครเป็นดาวของที่นี่คะ ฉันอยากขอดูตัวหน่อย”

“คือพอดีว่า ดาวของเรามีลูกค้าที่จองไว้หมดแล้วค่ะ”

“แล้วมีที่จองไว้ แต่ว่ายังไม่ถึงเวลาไปบริการ มีไหมคะ ฉันแค่อยากดูตัว หรือบางทีฉันอาจจะรอต่อคิว”

“มีอยู่คนหนึ่งค่ะ คนนี้พิเศษจริงๆ มีลูกค้ามาจองคิวทุกคืน เขาเพิ่งจะได้เป็นดาวและมีลูกค้ามาจองตัวแน่นมาก อีกประมาณยี่สิบนาที ลูกค้าของเขาก็คงจะมาแล้ว ยังไงเดี๋ยวซันนี่จะพาเขามาแนะนำตัวนะคะ”

“ค่ะ”

รวิกานต์นั่งรอสักพัก ไม่ถึงห้านาที ก็มีโฮสต์หนุ่มหน้าตาดีหุ่นดีมากคนหนึ่งมายืนตรงหน้า เขาดูสูงมาก ร่างกายแกร่งกำยำ แล้วก็มี ‘รอยสักที่แผงอกเป็นลวดลายที่สวยงามมาก มันช่างเข้ากันกับรอยสักบนแผ่นหลังของเธอจริงๆ และที่สำคัญเขาต้องเป็น ‘ลูกครึ่ง’ แน่ๆ

“น้องชื่อยอร์นค่ะ” ซินนี่แนะนำสั้นๆ

“เขาพูดไทยได้ใช่ไหมคะ”

“ได้ค่ะ”

“ฉันขอจองคิวเขาคืนพรุ่งนี้ได้ไหมคะ คือฉันมีเวลาแค่สองคืนเท่านั้นที่จะมาทำอะไรที่นี่ หลังจากนั้น ฉันคงไม่มีโอกาสแล้ว”

พีอาร์สาวใหญ่มองหน้าโฮสต์หนุ่มด้วยความสีหน้าลำบากใจนิดๆ เพราะยอร์นมีลูกค้าประจำแล้ว ซึ่งเขาอาจจะถูกเรียกใช้ในคืนต่อไปจากลูกค้าคนเดิมอีกก็ได้

“ผมขอคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวสักห้านาทีได้ไหมครับ” โฮสต์หนุ่มหันไปกระซิบกับพีอาร์คนสวย

“โอเค งั้นตามสบายนะ”

“เชิญครับ”

คล้อยหลังพีอาร์สาว ยอร์นก็ขอไลน์หญิงสาว แล้วเขาก็แอดไปเป็นเพื่อนเธอ จากนั้นก็ส่งข้อความไปถามว่า

“ทำไมคุณถึงเลือกผม”

เธอตอบกลับไปว่า

“เพราะคุณมีบางอย่างที่ฉันชอบ”

“แล้วโฮสต์คนอื่นไม่มีเหรอ”

“ไม่มี”

“ถามได้ไหมคืออะไร”

“รอยสัก”

“ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ชอบผู้ชายมีรอยสัก”

“แต่ฉันชอบ”

“นอกจากรอยสักมีอะไรอีกไหม”

“รูปลักษณ์ของคุณ”

“ค่าตัวผมแพงนะ คุณจ่ายไหวเหรอ”

“ฉันมีงบแค่ห้าหมื่น”

“ลูกค้าที่จะมาเขาให้ผมแสนหนึ่ง”

“คุณต้องนอนกับเธอด้วยหรือเปล่า”

“ผมไม่ขายตัว แค่นั่งดื่ม”

รวิกานต์รู้สึกโล่งใจอย่างประหลาดที่เขาตอบกลับมาแบบนั้น ‘เขาไม่ขายตัว’

‘แต่เธอจะซื้อ ซึ่งงบที่เตรียมซื้อมีอยู่แสนหนึ่ง ถ้าหากว่าเขามีสิ่งนั้นที่เธอปรารถนา

“แต่ฉันอยากจะซื้อตัวคุณ หลังไมค์ขายไหม”

“ผมไม่ขาย”

“งั้นบริการหลังไมค์ได้หรือเปล่า”

“ได้”

“งั้นฉันขอถามอีกข้อ”

“อะไร”

“คุณ เก่งเรื่อง ‘บนเตียง’ ไหม”

“ก็บอกแล้วว่าผมไม่ขายตัว จะถามทำไมครับ”

“ฉันแค่อยากรู้”

“เก่ง แต่ผมไม่เอาลูกค้า ผมจะเอาแค่ ผู้หญิงที่ผม ‘อยากจะเอาเท่านั้น’”

“โอเค งั้นฉันกลับล่ะ”

รวิกานต์มองดูเวลาเห็นว่ามันถึงห้านาทีแล้ว เธอจึงไม่คุยต่อ ท่าทางที่นี่เขาคงเข้มงวดมากจริงๆ หากเธอยังดื้อด้าน ก็คงจะไม่มีดีนัก อีกอย่างคืนนี้เขามีลูกค้าที่ต้องไปเทคแคร์แล้ว เธอก็คงหมดสิทธิ์ คืนพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่อีกรอบก็ได้

หญิงสาวเดินกลับออกไปด้วยอาการผิดหวังเล็กน้อย

ทว่าก่อนที่เธอจะโบกแท็กซี่กลับ ใครคนหนึ่งก็มาเรียกไว้

“คุณรวิกานต์” เขาเรียกชื่อเธอ ตามชื่อไอดีไลน์

หญิงสาวหันมา มองชายหนุ่มอย่างอึ้งๆ

“พอดีลูกค้าผมเขาโทรมาแคนเซิ้ลน่ะ คืนนี้ผมว่าง ยังสนใจจะให้ผมดื่มเป็นเพื่อนไหม”

“ไหนๆคุณก็เดินออกมาจากบาร์แล้ว ออกไปบริการฉันข้างนอกได้ไหมคะ คืนเดียว”

“ได้สิ ผมไปไหนก็ได้ ตามใจคุณ แต่ว่าผมไม่ขายตัวนะบอกก่อน”

‘โอเค จะคอยดูว่าเขาจะทำตามที่พูดได้จริงๆหรือเปล่า’

“งั้นขึ้นแท็กซี่ตามฉันมาค่ะ”

“จะไปไหนเหรอ”

“คอนโดของฉัน”

“แต่ผมขอย้ำกับคุณอีกครั้งนะครับว่า ผมไม่ได้ขายตัว และไม่คิดจะขายไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น”

“ย้ำนักย้ำหนาแบบนี้แสดงว่า คุณคงมีแฟนแล้วสิ ใช่ไหม ถึงไม่คิดขายตัว เพราะไม่อยากนอกใจแฟน”