บท
ตั้งค่า

บทที่ 4

“ว่าแต่เจ้าสาวของนายเป็นใคร”

“เธอเคยเป็นเพื่อนบ้านในวัยเด็กของฉันก่อนที่เราจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ยายของเธอเป็นเพื่อนสนิทของคุณย่า ยัยเด็กแสบนั่นชอบหาเรื่องแกล้งฉันได้ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน”

“นายก็เลยไม่ชอบหน้าเธอ แต่คุณย่าของนายเกิดความคิดอยากสานสัมพันธ์ให้สองตระกูลเป็นทองแผ่นเดียวกัน”

“ทำนองนั้น พูดแล้วเซ็ง ดื่มกันดีกว่า”

สองหนุ่มนั่งดื่มแอลกอฮอล์ดีกรีแรงอย่างสบายอารมณ์

“รู้ไหมว่าเธอมีอาชีพอะไร”

“คุณย่าบอกเธอเป็นนักวิชาการ และเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย ดูท่าว่าคงจะแต่งตัวคร่ำครึ ใส่แว่นตาหนาเตอะแน่นอน”

“สมัยนี้อาจารย์หน้าตาสวยหุ่นแซ่บมีให้เห็นเยอะแยะไป ไม่จำเป็นต้องแต่งตัวเหมือนครูไหวใจร้ายอย่างที่นายบรรยายมา ว่าไม่ได้นะเธออาจจะถูกใจนายก็ได้ ไม่ได้เจอกันนานหลายอย่างอาจเปลี่ยนไป ลองไปพบเธอก่อนอย่าเพิ่งรีบตั้งป้อมต่อต้าน”

“พูดเรื่องนี้ทีไรเซ็งทุกที”

สองหนุ่มนั่งพูดคุยและดื่มร่วมกันอีกพักใหญ่ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับ เพราะสิงหนาทมีคิวถ่ายละครในตอนเช้ามืดวันพรุ่งนี้

“นายขับรถกลับไหวแน่นะอัทธ์”

“ไหวสิ เหล้าแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”

“ระวังด่านตรวจด้วยล่ะ เขายิ่งรณรงค์เมาไม่ขับกันอยู่”

“รู้แล้ว...นายเองก็ขับรถกลับดีดี”

“นายก็เหมือนกันนะ ไว้เราค่อยนัดมาดื่มสังสรรค์กันอีก”

จากนั้นก็แยกย้ายต่างฝ่ายต่างขับรถกลับบ้านของตนเอง แม้จะมีอาการมึนเมาแต่ทั้งคู่ก็ขับรถกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย

วันต่อมา...

อัทธวีร์ไปตามนัดและไปถึงก่อนเวลา เขาตรงเข้าไปทักทายมารดาของศิศิรา แม้จะไม่ได้พบกันนานหลายปีแต่เขายังคงจดจำเธอได้เป็นอย่างดี

“สวัสดีครับ...จำผมได้ไหมครับน้าศิ”

“คุณอัทธ์”

“ใช่ครับ”

“เราไม่ได้เจอกันนานมากน้าจำเกือบไม่ได้เลย”

“น้าศิสบายดีนะครับ”

“สบายดีค่ะ นัดกับซินไว้ใช่ไหมคะ ซินยังมาไม่ถึงเลยค่ะ เชิญคุณอัทธ์นั่งรอตรงนี้สักครู่นะคะ”

ศิรินทราเดินนำอัทธวีร์มาที่โต๊ะในมุมที่เงียบสงบ

“เชิญนั่งก่อนค่ะ กินอะไรดีคะ เดี๋ยวน้าจะไปจัดเตรียมให้”

“อะไรก็ได้ครับ ผมกินได้หมดไม่เรื่องมากหรอกครับ”

“น้าจะรีบไปจัดเตรียมให้นะคะ”

“ไม่ต้องรีบหรอกครับผมยังไม่หิว รอให้ซินมาก่อนก็ได้ครับ น้าศินั่งคุยกับผมสักครู่ได้ไหมครับ”

“ได้สิคะ คุณอัทธ์มีอะไรจะคุยกับน้าเหรอคะ”

“น้าศิคงทราบว่าคุณย่าจะให้ผมแต่งงานกับซิน”

ศิรินทราพยักหน้า “และก็ทราบดีว่าคุณอัทธ์ไม่อยากแต่งงานกับลูกสาวของน้า คุณอัทธ์รังเกียจซินเหรอคะ หรือเป็นเพราะว่าเราจนกว่า”

“ไม่ใช่เรื่องนั้นครับเพียงแต่ผมไม่ชอบการถูกบังคับ”

“แล้วทำไมถึงเปลี่ยนใจรับปากแต่งงานกับซินคะ”

“เพราะความจำเป็นบางอย่างที่ทำให้ผมไม่สามารถปฏิเสธการแต่งงานในครั้งนี้ได้”

“คุณอัทธ์ก็เลยจะพูดโน้มน้าวให้ซินเป็นฝ่ายยกเลิกการแต่งงานใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ น้าศิว่าเธอจะยอมไหมครับ”

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ เรื่องนี้คุณอัทธ์คงต้องคุยกับซินเอง คุณอัทธ์มีเหตุผลของคุณอัทธ์ ซินก็อาจจะมีเหตุผลของซินเหมือนกัน น้าว่าคุยกันเองดีกว่านะคะ น้าขอตัวไปดูในครัวก่อนเชิญคุณอัทธ์ตามสบายค่ะ”

เมื่อศิศิราเดินทางมาถึงที่นัดหมายเธอได้โทรเข้ามือถือของเขา เขากดรับสายและส่งสัญญาณว่าเขานั่งรอเธออยู่ตรงนี้

ไม่น่าเชื่อว่าลิงทโมนในอดีตโตมาแล้วจะเป็นสาวสะพรั่ง สวยเปล่งปลั่ง แถมยังหุ่นแซ่บน่ากินขนาดนี้

นี่ถ้าไม่ต้องถูกจับคลุมถุงชนกับเธอเขาก็อาจจะสานสัมพันธ์ด้วย

แต่เมื่อเธอจะมาเป็นเจ้าสาวของเขา เห็นทีต้องรีบกำจัดออกไปจากชีวิตเขาโดยเร็วที่สุด

เมื่อทั้งคู่เผชิญหน้ากันอัทธวีร์ได้เอ่ยถาม “กินอะไรดีครับ”

“ฉันยังไม่หิว คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะถึงได้โทรนัดฉันออกมา”

เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยถามเขาก็ไม่รอช้ารีบพูดเข้าประเด็นทันที

“รู้เรื่องที่เราจะต้องแต่งงานกันแล้วใช่ไหม”

หญิงสาวพยักหน้าแทนคำตอบ

“แล้วคุณเห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้ของเราไหม”

ด้วยนิสัยของศิศิราเป็นคนตรงไปตรงมา เธอจึงตอบคำถามของเขาตามความรู้สึกที่แท้จริง

“แม้ว่าใจจริงฉันจะไม่อยากแต่งงานกับคุณ แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรถ้าจะต้องแต่งงานกันจริงๆ ฉันแค่ทำตามความต้องการของผู้ใหญ่ หรือคุณมีปัญหา”

“ผมจะไม่พูดอ้อมค้อม ที่จริงแล้วผมไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับคุณ แต่เพราะความจำเป็นบางอย่างทำให้ผมไม่สามารถปฏิเสธการแต่งงานในครั้งนี้ได้”

“คุณก็เลยจะให้ฉันเป็นฝ่ายคัดค้าน ขอยกเลิกการแต่งงานของเรา”

“หัวไวดีนี่ สมแล้วที่เป็นด็อกเตอร์”

ศิศิราปฏิเสธคำขอนั้นอย่างไร้เยื่อใยว่าเธอจะไม่ทำตามที่เขาต้องการ ถ้าเขาอยากจะล้มเลิกการแต่งงานในครั้งนี้เขาจะต้องเป็นฝ่ายบอกกับผู้ใหญ่เอง

อัทธวีร์รู้สึกขุ่นเคืองที่การเจรจาในครั้งนี้ไม่ราบรื่นอย่างที่คิด ความโมโหทำให้เขาพูดจาไม่น่าฟัง

“คุณอยากได้ผมเป็นผัวจนตัวสั่นมากขนาดนี้เลยเหรอ รอเวลานี้มานานแล้วล่ะสิ แต่โทษทีนะผมไม่อยากได้คุณเป็นเมีย”

“ฉันก็ไม่เคยพูดว่าอยากได้คุณเป็นสามี”

“แล้วเราจะแต่งงานกันเพื่อ...” เขาย้อนถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหงุดหงิด

“เพราะว่ามันเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ จะบอกอะไรให้นะฉันเองก็ไม่ได้พิศวาสอยากได้ผู้ชายอย่างคุณเป็นสามีนักหรอก”

“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ยกเลิกการแต่งงานของเราสิจะรออะไร”

“คุณก็ทำสิ เราจะได้หลุดพ้นไปจากพันธนาการนี้”

“ถ้าผมทำได้คงไม่ต้องเสียเวลามานั่งเจรจากับคุณแบบนี้หรอก”

“ในเมื่อคุณทำไม่ได้ก็ยอมรับมันซะ”

อัทธวีร์ยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูคู่ปรับเก่าอย่างเธอ

“แล้วจะรู้ว่านรกมีจริง มาดูกันซิว่าคุณจะทนพฤติกรรมเจ้าชู้เพลย์บอยของผมได้อีกนานแค่ไหน”

เขายิ้มมุมปาก ยักคิ้ว และมองเธอด้วยสายตาท้าทาย

ศิศิรายิ้มให้เขาพร้อมตอบกลับไปอย่างไม่สะทกสะท้าน

“ฉันรับมือกับเหตุการณ์เหล่านั้นได้แน่”

อัทธวีร์หัวเสียเมื่อการเจรจาที่เคยวาดหวังไว้ว่าจะสำเร็จ แต่มันกลับล้มเหลวไม่เป็นท่า

เห็นทีคงต้องทำให้เธอเอือมระอากับนิสัยเจ้าชู้ในคราบของเพลย์บอยรักสนุกที่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า

อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทนพฤติกรรมนี้ของเขาได้นานสักแค่ไหน

และจะใช้วิธีไหนรับมือเขา

เมื่อตกลงกันไม่ได้ก็ถือว่ายุติการเจรจา

“ถ้าคุณยังยืนยันที่จะแต่งงานกับผมก็เตรียมทำใจไว้ได้เลย” อัทธวีร์พูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินจากไป

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel