4.บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก

หญิงสาวถามออกมาหวังจะให้เค้าชวนไปทานข้าวที่บ้านบ้าง นายไม่ตอบกลับตักขนมเข้าปาก

รสชาติอร่อยไม่มีที่ติ ไม่หวาน ไม่เปรี้ยว รสชาติกำลังดี จัดตกแต่งในถาดพิมเล็กอย่างปราณีต แต่ไม่ทำให้คนกินอิ่มใจเหมือนขนมที่เคยชิมคุ้นลิ้น บลูเบอร์รี่ล้น ครีมออกเปรี้ยว แป้งบิสกิตร่วน แต่คือคว่มตั้งใจที่เธอทำให้เค้า แค่เค้าเพียงคนเดียว นายตักขนมกินไม่พูดไม่จา สายตามองขนมในจานแล้วยิ่งคิดถึงเจ้าของขนมที่ไม่เคยเห็นหน้ามาหลายปีแล้ว ตั้งแต่....

เสียงทีวีเปิดการ์ตูนเจ้าหญิงร้องเพลงหงุงหงิง นิตาหยิบขนมลงแพคใส่ถุงอย่างรวดเร็ว สายตาเหลือบมองไปดูนาฬิกาแล้วรีบลงมืออย่างรวดเร็ว ข้อดีของการมาอยู่เขตนี้ที่สุดคือแถบนี้คนเยอะ โรงงานเยอะมาก ขนมเธอขายดีที่โรงงานอุตสาหกรรม อบสดใหม่ ราคาถูก รสชาติพอใช้ได้ อาจจะไม่อร่อยเท่ายี่ห้อดัง แต่ก็สด ใหม่ และ ตั้งใจทำเต็มที่ เสียงเรียกหน้าบ้านทำให้เธอละมือและออกไปดู ชายหนุ่มท่าทางสุภาพยืนรออยู่หน้าบ้าน เสียงหวานทักออกไปอย่างคุ้นเคย

"หมอคิน"

นิตาวิ่งออกไปเปิดประตูรั้ว

"เข้าบ้านก่อนนะคะ"

นิตาบอกแล้วเลื่อนประตูออกไป หมอคิน เดินเข้ามาแล้วปิดประตูให้

"ขนมกำลังแพคค่ะ หมอรอสักครู่นะคะ"

เธอบอกกับเค้า นิตาเดินนำหน้า คุณหมอหนุ่มเข้ามาในบ้าน เสียงน้องน้ำหนึ่งทักคุณลุงหมออย่างดีใจ เธอนำน้ำไปเสริฟให้แล้วลงมือทำขนมต่ออย่างเร่งรีบ หมอคินทักทายสาวน้อยอย่างเอ็นดู เสียงพูดคุยงุ้งงิ้งดังออกมาเป็นระยะ กว่าครึ่งชั่วโมง ขนมก็เสร็จ นิตาหอบถุงขนมกว่าร้อยชิ้นออกมาจากในครัว หมอคินรีบเข้าไปรับช่วยถือ พร้อมกับจ่ายเงิน

"นิตาอบเพิ่มไปให้ยี่สิบชิ้นนะคะ ถือว่าร่วมทำบุญกับคุณหมอด้วย"เธอบอกกับเค้า หมอคินยิ้มออกมาอย่างดีใจ

"ขอบคุณนิตานะครับ ที่ช่วยงานเร่งด่วนแบบนี้" หมอหนุ่มสบตาและยิ้มให้คนตรงหน้าอย่างมีความหมาย