Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
เขาซ่อมถนน
“เมียสัสเขตนี่เหมือนคนละคนกับวันนั้นเลยเนาะ พอคุยก็ดูไม่ได้หยิ่งอะไร นิสัยก็น่ารักดี”
ผมนั่งกินน้ำอยู่ก็นึกขึ้นมาได้เลยพูดกับเพื่อนตัวเองขึ้นมา เพราะตอนแรกเมียไอ้เขตแม่งก็ดูแรงจริงๆแต่พอมารู้จักกันก็ไม่ได้หยิ่งหรือแรงอะไรขนาดนั้น คนที่แรงน่าจะเพื่อนเมียมันมากว่าไอ้เหนือเลยพูดต่อ
“ก็กูบอกอยู่เขายิ้มหรือพูดอะดูเป็นคนละคน”
ฉันที่กำลังนั่งกินเค้กอยู่พอได้ยินเหมือนไอ้ที่นั่งตรงข้ามพูดถึงไอ้เพ้นท์เท่านั้นแหละ หูผึ่งเลยจ่ะ ความรักเพื่อนอะแม่ ฉันเลยใช้เท้าเตะที่ขาเขาแล้วพูดกับไอ้บ้านี่ด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง
“อะๆ นินทาเพื่อนฉันอะ ได้ยินมั้ง”
ไอ้เบียร์สะกิดแขนฉันเบาๆก่อนจะหันไปอธิบายกับพวกเพื่อนของแฟนมัน
“อิญ่าอิห่าถิ่นเขา เออ ไอ้เพ้นท์มันแบบนี้แหละหน้ามันนิ่งแต่ถ้ามันสนิทอะนิสัยมันน่ารักแล้วก็คุยเยอะไม่ได้หยิ่งอะไรหรอก”
ผมมองผู้หญิงที่นั่งข้างๆยัยนี่อธิบายออกมาเลยพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจแล้วใช้เท้าสะกิดขายัยนี่กลับไปก่อนพูดกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามแล้วหน้าตาแม่งออกมากอะ
“อ๋อ แล้วไม่ได้นินทา ชมต่างหากหรือรูหูไม่มี ไขมันบังหูเหรอครับ”
ผมพูดจบพวกไอ้ซอฟมันก็เลยพูดขึ้นมาเบาๆ ก็ไม่นินทาจริงๆนี่หว่า
“สัสเปอร์เริ่มแล้วครับ”
ฉันกอดอกก่อนจะบอกเขาออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ อยากจะจับแม่งทุ่มจริงๆ หน้าตานั่งเฉยๆ ก็กวนตีนเนาะ
“อย่าเดินไปตึกบริหารนะปากอย่างนายอะ!”
ผมมองยัยปากกรรไกรที่นั่งอยู่ตรงข้ามพร้อมกับถามออกไปเสียงโทนเดียวกัน
“ทำไมห๊ะ!”
ฉันมองผู้ชายตรงหน้าที่ทำตาโตก่อนถ้าด่ามันไปก็ไม่รู้สึกหรอกเพราะดูท่าทางน่าจะมึน แบบนี้ฉีกให้งงไปเลย ฮึ รู้จักอิญ่าน้อยไปแล้วค่ะ
“เขาซ่อมถนน!”
“พรืดดด สัสญ่าเวลามั้ง”
ฉันพูดออกมาก่อนเพื่อนฉันกับเพื่อนไอ้บ้านี่จะหลุดขำออกมา นั่นไง เห็นปะแม่ เราต้องมาทางนี้กวนให้แม่งงง ฉันเลยหันหน้าถามไอ้มิวกลับไปเพราะตึกฉันมันซ่อมถนนจริงๆอะ
“ก็ตึกเราซ่อมถนนปะละ”
“หึหึ เชี้ยเอ๊ย สัสเปอร์ไปไม่ถูกเลยทีนี้”
ผมขมวดคิ้ว แม่งงงจัด ใครจะคิดว่าแม่งจะตอบมาแบบนี้วะ ตอบแม่งเหมือนประโยคบอกเล่าผมเลยหันไปมองเพื่อนตัวเองก่อนจะถามมันขึ้นมา
“สัส นี่กูกำลังเจอกับอะไร”
“หึหึ กูก็ไม่คิดว่าเรื่องจะเปลี่ยนไปแบบนี้”
ผมมองหน้าเพื่อนตัวเองก่อนจะหันมามองยัยปากกรรไกรที่นั่งอยู่ต้องข้าม
“หึ ต้องคนบ้าเท่านั้นแหละที่แม่งคิดอะไรได้แบบนี้คนดีๆใครเขาจะทำได้”
“บอกแต่คนอื่นดูตัวเองด้วยค่ะ เอากระจกไหมมีนะคะยืมส่องได้”
ฉันพูดจบก็ใช้ขาเตะกันอยู่ข้างล่าง แม่ง ถ้าไม่มีใครนั่งอยู่เยอะจะเอามือกระชากผมให้หลุดติดมือมาเลย ฉันนั่งกอดอกด้วยความโมโหอยู่นั้นไอ้เพ้นท์กับผัวมันก็เดินมาพอดีเลยขยับเก่าอี้มาหาไอ้เตยจนตอนนี้นั่งตรงอยู่กับไอ้เพ้นท์ แล้วดึงไอ้เบียร์ให้มานั่งใกล้ๆกัน พอมันเห็นหน้าฉันเพ้นท์มันเลยถามขึ้น
“เป็นไรวะมึงญ่า”
“เปล่าๆ อิญ่าเขาบอกเพื่อนเขตแดนว่าตึกเราเขาทำถนน”
“อ๋อ เออยังไม่เสร็จเลยอะ”
“หึหึ”
ฉันนั่งกอดอกมองไปทั่วๆ ก่อนจะไปสะดุดกับกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่ดูก็รู้ว่าปีหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะตรงข้างๆ ถามว่ารู้ได้ไงป้ายชื่อค่ะแล้วประเด็นคือมองมาทางพวกฉันแล้วก็จ้องที่อิเพ้นท์ ฉันเลยใช้เท้าสะกิดอิเพ้นท์พร้อมกับกระซิบกับพวกมันเบาๆ
“มีคนมองมึงค่ะ”
“มองกูทำไม กูสวย”
“ไม่ใช่ผู้ชาย ผู้หญิง มองมึงจะตบมึงอยู่แล้ว”
“อยู่ในรั้วมหาลัยไม่สู้คนค่ะ มีอะไรจะฟ้องผัว ผัวบอกกระทืบให้ได้”
พอมันตอบมาก็พากันหัวเราะออกมาเบาๆ
“ชะนีกูชอบมึงค่ะ”
“อิเพ้นท์มึงสมแล้วกับตำแหน่งนายแม่”
“หึ ตำแหน่งนี้กูสะสมมานานจะทำให้เสียชื่อไม่ได้ แล้วมีผัวแล้วค่ะเป็นคนไม่สู้คนแล้วกูอะ”
“อิเพ้นท์ดูเกลียดมึงค่ะ”
“คริคริ”
ฉันคุยกันอยู่สักพักแฟนมันก็เรียกขึ้นมาเลยพากันเยหน้าขึ้นกลับมาที่เดิมแล้วก็มาสะดุดกับไอ้บ้านั่นทำหน้าโหดๆ ถามว่าฉันกลัวเหรอ ไม่จ้า เพราะฉันมึน
“เพ้นท์”
“หื้อ”
“ใส่ต่างหูให้หน่อย เมื่อเช้าลืม”
“อ๋อ มาๆ”
ฉันนั่งอยู่สักพักไอ้เตยก็เรียกไอ้มิวแล้วถามมันขึ้นมาเบาๆ
“นี่ อิมิวไหนบอกผัวอิเพ้นท์โหด คุยกับเมียนี่เสียงสองไปอีก”
“มึง อยู่กับคนอื่นกับอยู่กับเมียมันเหมือนกันที่ไหนละ เชื่อกูเขาอะที่สุด”
พอไอ้มิวตอบเสร็จอิกลุ่มน้องที่มองมาทางพวกฉันก็ลุกขึ้นแล้วการละครเข้าเลยจ่ะ สะดุดทิพย์ก็มาแล้วทำน้ำหกใส่หลังไอ้เพ้นท์ แต่หน้าผัวอิเพ้นท์ก็คือแทบจะฆ่าได้แล้วนะ
“อุ้ย”
“อุ้ย ขอโทษค่ะรุ่นพี่ พวกหนูไม่ทันระวัง”
“ไหนดู”
ผมที่นั่งมองไปที่ยัยปากกรรไกรสักพักก็เหมือนได้ยินน้ำหกผมกับเพื่อนก็หันไปดู อือหื้อ แล้วหกใส่เมียของไอ้เขตซะด้วย เริ่มมองไม่เห็นเงาหัวของอิน้องนี่ละไอ้เตอร์เลยถามขึ้นมา
“มึงว่าอิน้องนี่จะตายหรือพิการ”
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะหันไปตอบมัน เพราะอยู่ด้วยกันจนสนิทอะมองหน้าก็รู้อารมณ์แล้ว หึ หน้าสัสเขตตอนนี้ถ้าฆ่าได้มันทำไปแล้วผมเลยตอบไอ้เตอร์กลับไป
“หึ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตมึงดูหน้าสัสเขตก่อน”
ผมพูดเสร็จไอ้ปอนกับไอ้เหนือก็พูดขึ้นมาสมทบ แล้วถ้าแม่งเป็นเมียพวกผม ผมบอกเลยก็ไม่พอใจเหมือนกันเพราะมันไม่ใช่อุบัติเหตุไงมองดูก็รู้อะ
“เออ กว่าแม่งจะเอาเขามาเป็นเมียได้ มีคนมายุ่งกับเมียมันมันคงจะยอมหรอก”
“เอาแม่งให้จำ ดูก็รู้ว่าตอแหล”
ฉันนั่งดูเหตุการณ์อยู่ก็ยิ้มมุมปากพร้อมกับปรบมือขึ้นมาแล้วพูดกับอิน้องพวกนั้นกลับไป
แปะ แปะ แปะ
“โอโหหหห เหมือนเลยเนาะน้องอะ พี่นึกออกละว่าน้องเหมือนอะไร เหมือนนางขี้อิจฉาในซีรี่ย์อะค่ะ แล้วอิจฉาแบบโง่ๆด้วยอะเนาะ เราเนี่ยต้องเรียนอีกเยอะมุกเนี่ยพี่ใช้ไปตอน ม.1 แล้วค่ะ ล้าสมัยนะเราอะ”
ฉันบอกอิเด็กตรงหน้าออกไปก็มันจริงอะแม่ แหม่ๆทำมาเป็นสะดุดแล้วน้ำหก หลังจากนั้นก็อย่างที่ทุกคนรู้อะแหละว่าสุดท้ายแล้วอิน้องนี่ก็ถูกทำโทษไปเรียบร้อย อะใครยังไม่รู้ไปดูเรื่องของอิเพ้นท์จ่ะ พอแฟนมันพาไอ้เพ้นท์กลับไปพวกฉันก็พากันเดินมาที่รถแล้วก็มายืนคุยกันก่อนแยกย้ายเพราะบรรยากาศคือดีมากต้นไม้เยอะๆ มืดหน่อยๆ ลมเย็นๆ อือหื้อสดชื่นอะไอ้มิวก็เลยถามขึ้นมา
“ไปผับปะมึง”
“กูว่าจะพักว่ามึง ร่างกูเหนื่อยมากนะเอาจริง”
“เออจริง กูเห็นด้วยกับไอ้ญ่า”
ฉันบอกพวกมันก่อนจะกางแขนออกเพราะจะยืดเส้นก่อนขับรถกลับบ้านเพราะเหนื่อยมาทั้งวันจริงๆแต่
ปั่ก!!
“อุ้ย อือหื้อ แม่งแขนหรือหน้าแข้งก่อน หักแล้วมั้งซีกโครงกู”
ผมเก็บของเดินมาที่จอดรถกับพวกไอ้ซอฟเพราะอยากจะกลับไปอาบน้ำแล้วก็เล่นเกมส์จากนั้นก็นอน พอเดินมาถึงที่จอดรถเท่านั้นแหละอยู่ๆยัยนั่นเขาก็กายภาพมั้งกางแขนออกมาแรงๆแล้วแม่งมาโดนแถวท้องผมพอดี
“หึหึ กูบอกแล้วอย่ารีบ”
“นี่! ทำไมเธอไม่ไปกายภาพที่บ้านวะห๊ะ!”
ฉันที่กำลังหันไปขอโทษพอรู้ว่าไอ้บ้านี่เท่านั้นแหละ แล้วแม่งบอกว่าฉันทำกายภาพ ปากหมายืนหนึ่งมากแม่ ฉันเลยเท้าเอวแล้วถามเขาไป
“นี่ ก่อนเดินมาไม่ได้มองทางเหรอคะ เดินมาชนแขนคนอื่นเขาแล้วโวยวายเก่งมาก”
“หึ อิเบียร์ อิเตย”
“ว่า”
“เชื่อกูเถอะ อิญ่าได้มาส่งน้ำผัวทุกวันแน่กูดูอาการละ”
“จริงจัง”
“เออ เชื่อกูเถอะ”
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะกอดอกแล้วมองยัยปากกรรไกรกลับไปแล้วแม่งยืนด้วยกันยัยนี่แค่อกผมเองมั้งตัวเท่าลูกหมาแต่ขู่เก่ง อีกนิดแม่งจะคิดว่าแม่ลูกอ่อนละ ผมเลยถอนหายใจแล้วบอกยัยปากกรรไกรออกไป
“เธอนี่เนาะ นิสัยเด็กเกเรหลังห้องจริงๆ ถอยไปเลยเกะกะ”
ไอ้้บ้านี่พูดจบก็ใช้มือจับที่หัวฉันแล้วดันออกไปอีกทางเพื่อให้หลบมันอะ ไอ้ที่ว่าฉันยังโมโหอยู่เลยมาผลักหัวฉันอีก ฉันใช้มือจับแขนเขาแล้วก็ดึงออกจากหัวตัวเอง
“นี่! ไอ้บ้า! เอาขาหน้านายออกไปซะ”
“พรืดด สัสเปอร์มีขาหน้าแล้วหนึ่ง”
“สัสเอ๊ย หมดกันซีนพระนางกู ถ้าเป็นในละครจะต้องสบตากันเพลงขึ้น ของสัสเปอร์ขาหน้าเข้าแล้วหนึ่ง”
“หึหึ ทำไมจะรีบกลับไปกินรำข้าวเหรอครับมันต้องผสมกากถั่วเหลืองด้วยนะไขมันถึงจะดี”
ฉันเม้มปาก นี่มันกำลังว่าฉันเป็นหมูอะแม่ ในจังหวะที่คิดฉันกำหมัดพร้อมกับต่อยไปที่เอวเขาแรงๆ เพราะเดี๋ยวจะเสียชื่อเทควันโดสายดำ
ปั่ก!!!
“ซี๊ดดด เธอต่อยฉันเหรอวะห๊ะ”
“นายเห็นฉันเตะนายเหรอ เช็กสายตาบ้างเนาะ อายุขนาดนี้เพื่อนก็เยอะให้เพื่อนพาไปหาหมอบ้าง ปล่อย ผมฉันยุ่งหมดละ”
ผมใช้มือออกจากหัวยัยตัวแสบตรงหน้าถ้าไม่ใช่ผู้หญิงจะเตะแม่งให้
“หึ ไปๆ เข้าใจว่าต้องกับไปกินรำ”
“ไอ้บ้า!! ไปพวกมึงกลับ”
ฉันถอนหายใจก่อนจะหันมามองเพื่อนตัวเองที่ทำหน้าตาเหมือนฟินอะแต่คือเพื่อนโดนด่าเนาะว่าเป็นหมู
“พวกมึงไม่กลับ”
“กลับสิแม่”
“ก็ไปสิ ก่อนที่กูจะฆ่าคน”
“หึ เธอไม่ต้องฆ่าใครหรอก ขาตวัดเธอก็ชนะละ”
ผมกอดอกมองยัยปากกรรไกรที่บอกว่ายัยนี่เหมือนเด็กเกเรหลังห้องคือไม่เกินจริงอะ หึ ต้องเจอเด็กกวนๆอย่างผมนี่เอาให้เป็นประสาทกันไปข้าง
“เออ นายคนแรกนั่นแหละที่จะโดน”
ฉันหันมาบอกคนตัวสูงก่อนจะรีบขับรถออกไปโดยมีพวกไอ้มิวตามมา
บรื้นน!!
“แม่งแสบฉิบหาย ไส้กูขาดแล้วมั้ง”
“หึหึ คุณเปอร์ครับ สนใจเหรอครับผม แหม่ๆ เจอกันวันแรกก็จับหัวเขาแล้วนะ พ่อกูไม่ธรรมดา”
“เออๆ ขู่เขาแต่หน้าตานี่ไม่ได้น่ากลัวเลยครับ”
ผมหันมามองเพื่อนตัวเองที่ แม่ง ทำหน้าตากวนตีนทุกคนผมคบพวกมันมาได้ไงวะ หน้าตาเรียกแขกหนักมากพวกมันเนี่ย ผมเท้าเอวก่อนจะบอกพวกมัน
“พวกมึงนี่ก็กวนตีนกูเนาะ ไป!”
“ไปไหนครับ ตามเขาเหรอครับ”
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะหันมาตอบพวกมันกลับไป
“หึ ไป เพื่อนชั่ว พากูไปหาหมอ เช็คภายในไม่รู้อะไรกูแตกมั่งเนี่ย นี่แค่แขนนะถ้าเป็นขากูคงสลบ”
ผมพูดก่อนจะเปิดประตูแล้วเข้ามาในรถพร้อมกับสตาร์ทรถแล้วบีบแตร์เรียกพวกมันที่แม่งยังยืนพูดกันอยู่เลยคิดดูเถอะ
ปี๊ด ปี๊ด
“หึหึ พวกมึงว่ากลิ่นตุตุปะวะ”
“สัสเตอร์ขนาดนี้แล้วครับ ไม่ตุหรอกสภาพนี้”
“แล้วเป็นไงครับ”
“เน่าเลย เอาอะไรมาไม่ชัด มือไวเหลือเกินน่าตัดทิ้งไอ้สัส ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแต่จับหัวเขานะล่าสุด”
“หึหึ ปะ พ่อมึงตอนนี้คงจะฆ่าพวกเราไปละ”
ผมมองเพื่อนชั่วที่พวกมันเดินไปที่รถแล้วก็สตาร์ทกันทุกคนผมเลยขับนำออกจากมหาลัยมา
“ซี๊ด เจ็บฉิบหาย เดี๋ยวกูจะเอาคืนเดี๋ยวก่อน ผู้หญิงห่าไรมือตีนโคตรหนัก”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
