ตอนที่ 12 นิสัยไม่ดี

“ เดี๋ยวคุณเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ มันเป็นของแม่บ้านเธอคอยดูแลทำความสะอาดอยู่ที่นี่ เดี๋ยวอีกสักพักเธอก็คงจะมาผมขอตัวก่อนนะครับ “

“ ขอบคุณค่ะ “

น้ำอิงยอมรับเสื้อผ้ามาแต่โดยดี เธอคิดว่าอย่างน้อยลูกน้องของชายหนุ่มก็ดูเป็นคนดี มีน้ำใจ ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายเหมือนอย่างที่เจ้านายเป็น

ฉันรับเสื้อผ้ามาจากพี่โรมก่อนที่จะเอ่ยขอบคุณ บอกตามตรงฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง เพราะตอนนั้นระดับน้ำมันท่วมตัวจนมิดไปหมดเลย ฉันคิดว่าตัวเองตายไปแล้วด้วยซ้ำ นี่ถ้าไม่ได้คุณวิคเตอร์มาช่วยเอาไว้ฉันก็คงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้ ฉันสัญญากับตัวเองไว้เลยว่า ถ้าเจอเขาอีกจะต้องตอบแทนเขาอย่างงามแน่นอน

น้ำอิงจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกก่อนที่จะเอาชุดใหม่มาสวมใส่ เธอเดินสำรวจภายในบริเวณบ้านหลังเล็กและนึกขึ้นมาได้ว่า ตอนที่เธอเดินมาที่บ้านหลังนี้เธอเห็นบ้านหลังเล็กหลังน้อยอยู่เต็มไปหมด นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกแปลกใจว่าที่นี่อาจจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยว

ในขณะที่หญิงสาวกำลังยืนคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น ก็มีแม่บ้านเดินเข้ามานั่นจึงทำให้เธอสะดุ้งตกใจ เพราะเธอไม่รู้เลยว่าผู้หญิงตรงหน้าจะมาดีหรือมาร้าย หรือบางทีผู้หญิงคนนี้ก็อาจจะมีนิสัยคล้ายๆกับเจ้านายก็เป็นได้

“ ไม่ต้องกลัวนะค่ะป้าเป็นแม่บ้านคอยทำความสะอาดอยู่ที่เกาะแห่งนี้ “

“ สวัสดีค่ะคุณป้า “

“ อุ้ยไม่ต้องยกมือไหว้หรอกคะคุณ ฉันเป็นแค่ลูกจ้างธรรมดาคนนึง ฉันชื่อเพ็ญ เรียกสั้นๆว่าป้าเพ็ญเถอะคะ “

เสียงแม่บ้านเอ่ยแนะนำตัวเธอมีนามว่าเพ็ญ คอยดูแลทำความสะอาดบ้านทุกหลังบนแกะแห่งนี้ และเมื่อหญิงสาวได้ฟังเธอก็รู้ทันทีว่าป้าแกเป็นคนนิสัยดี ไม่ได้มีนิสัยเสียเหมือนคนที่เป็นเจ้านาย

“ คะป้าเพ็ญ หนูชื่อน้ำอิงนะค่ะเรียกว่าอิงก็ได้ “

“ จ๊ะ “

“ ป้าเพ็ญค่ะอิงขอถามอะไรสักอย่างหนึ่งได้ไหม “

“ มีอะไรหรอค่ะ “

“ ที่นี่มีบ้านหลังเล็กหลังน้อยอยู่ตั้งหลายหลัง อิงอยากทราบว่ามันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหรอค่ะ “

ด้วยความสงสัยน้ำอิงไม่รอช้าจัดการเอ่ยถามแม่บ้านออกไป เธอคิดว่าถ้าที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวจริงๆ เธอก็จะได้มีโอกาสขอความช่วยเหลือจากผู้คนที่เข้ามาพักอาศัยบนเกาะแห่งนี้

“ อ๋อใช่จ้ะ ที่นี่เป็นเกาะที่คุณวอร์มซื้อมา เดิมทีคุณเขาตั้งใจจะทำเป็นรีสอร์ทและบังกะโล ที่คุณเห็นๆบ้านหลังเล็กหลังน้อยนั่นก็คือบังกะโลที่สร้างไปจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่วนด้านหน้ากำลังจะสร้างเป็นรีสอร์ทแต่ก็ต้องหยุดชะงักไปซะก่อนเพราะว่าน้องสาวของคุณเขามาเสีย แล้วก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เริ่มสร้างรีสอร์ทอีกครั้งหนึ่ง ก็คงต้องรอให้เรื่องวุ่นๆนี้จบลงซะก่อนนะคะ “

น้ำอิงได้ยินอย่างนั้นเธอก็รู้สึกมีความหวังขึ้นมาทันที ก่อนที่จะเอ่ยถามป้าแม่บ้านออกไปอีกครั้ง

“ แล้วแบบนี้บังกะโลมีคนเข้าพักหรือยังค่ะ “

“ อ๋อยังหรอกจ้าคุณเขายังไม่ได้เปิดเป็นทางการ แต่ก็มีเพื่อนๆของเขาคอยแวะเวียนมาพักผ่อนกันบ้างบางครั้ง “

และแล้วคำตอบที่ได้ยินก็ทำให้เธอรู้สึกเสียดาย เดิมทีที่คิดว่าถ้ามีนักท่องเที่ยวเข้ามาพักผ่อนเธอจะได้ขอความช่วยเหลือ แต่ตอนนี้ความหวังของเธอแทบจะริบหรี่เต็มทน ในขณะที่หญิงสาวยังคงคิดไม่ตกว่าเธอจะหาทางออกไปจากที่นี่ยังไงดีชายหนุ่มก็เดินเข้ามา นั่นจึงทำให้แม่บ้านต้องขอตัวออกไปก่อน

“ อะ เอ่อ ป้าขอตัวก่อนนะค่ะ “

“ เดี๋ยวสิค่ะ ป้าจะรีบไปไหน “

ตึก ตึก ตึก

“ ไง ดีใจไหมที่ยังไม่ตาย “

หลังจากที่ชายหนุ่มได้คุยกับผู้เป็นน้องชายเสร็จเขาก็ทำการเดินมาหาหญิงสาวที่นี่ทันที เพราะเขาต้องการมาสะสางเรื่องของน้องสาวรวมถึงเรื่องของน้องชายต่างมารดาเมื่อกี้นี้ด้วย

“ พะ พี่วอร์ม “

“ ทำไมตกใจอะไรเหรอ “

เมื่อน้ำอิงเห็นชายหนุ่มเธอก็มีสีหน้าที่ตกใจบ่งบอกว่าเธอกลัวเขามากๆ เพราะไม่รู้เลยว่าเขาต้องการจะทำอะไรกับเธออีก

“ ยะ อย่าเข้ามานะค่ะ “ 

“ หึ ทำเป็นกลัวผู้ชาย เมื่อกี้ฉันยังเห็นเธอนั่งอ่อยไอ้วิคเตอร์อยู่เลย “

“ อิงไม่ได้กลัวผู้ชาย อิงกลัวพี่ต่างหาก และที่สำคัญผู้ชายคนเมื่อกี้เขาดีมากกว่าพี่ซะอีก “

“ ทำไมฉันมันทำไม “

“ อ๊ะ อิงเจ็บนะ “

เมื่อชายหนุ่มได้ยินที่หญิงสาวพูดเขาก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันทีก่อนที่จะทำการสาวเท้าเดินไปประชิดตัวและใช้มือบีบเข้าที่ปลายคางอย่างแรง นั่นจึงทำให้หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“ ฉันถามว่าฉันมันทำไม ตอบดิวะ “

“ ฮึก ฮือ ฮือ พี่มันคนใจร้าย เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี ไม่ยอมรับฟังเหตุผลของคนอื่น เลว ชั่ว ป่าเถื่อนที่สุด “

“ หึ ใจร้าย เอาแต่ใจ นิสัยไม่ดี ไม่รับฟัง เลว ชั่ว ป่าเถื่อน งั้นเหรอ ได้ฉันจะสอนให้เธอรู้ คำว่า เลว ชั่ว ป่าเถื่อนจริงๆแล้วมันเป็นยังไง “

พรึ่บ

ชายหนุ่มทำการผลักหญิงสาวลงไปนอนที่เตียง ก่อนที่เขาจะกระโดดขึ้นไปคร่อมร่างของเธอเอาไว้ นั่นจึงทำให้น้ำอิงรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

“ พะ พี่จะทำอะไร ปล่อยนะ “

“ เป็นอะไรชอบไม่ใช่หรอ ก็เห็นฟาดเรียบมาหมดทุกคณะแล้วนี่ แม้กระทั่งแฟนของเพื่อนเธอยังไม่เว้น ได้พี่ชายของเพื่อนไปอีกสักคนจะเป็นอะไรไป “

“ ไม่นะ อย่….. อืม “