บทที่ 2 การพบเจอกันอีกครั้ง หลังจากเวลาผ่านไป 7 ปี

“ถ้าบอกแม่ก่อน เราก็คงจะไม่ได้รู้จักพ่อแล้ว!” เด็กน้อยที่ดูเหมือนผู้ใหญ่ลูบหัวปลอบใจน้องสาว “หรือว่าเธอไม่อยากรู้จักพ่อแล้วล่ะ ขวัญข้าว?”

“ฉันก็ต้องอยากอยู่แล้วสิ......”

“งั้นก็ฟังพี่” แชมป์กล่าว “ไม่เพียงแต่พวกเราจะได้รู้จักพ่อ แต่ยังได้เป็นตัวกลางให้พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกันอีกด้วย! ถ้าเป็นแบบนี้ แม่ก็จะได้ไม่ต้องลำบากแบบทุกวันนี้ แล้วพวกเราก็จะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อมเหมือนเพื่อนๆคนอื่นๆด้วย!”

“อือ” ขวัญข้าวพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ฉันจะฟังพี่ทุกอย่างเลย!”

“ขวัญข้าวเป็นเด็กดีจริงๆเลย”

ในลานบ้านที่ตกแต่งอย่างประณีตแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลมากนัก นภาลัยที่กำลังตากสมุนไพรพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย ไม่ว่าอย่างไร เธอก็ไม่นึกไม่ถึงเลยว่า ชายที่ตัวเองหลบซ่อนตัวจากเขามาตลอด 7 ปี วันนี้จะถูกเด็กน้องสองคนหลอกให้มาถึงที่นี่ได้

เพราะอะไรถึงต้องหลบซ่อนตัวน่ะหรอ? ก็เพราะว่า เจ้าเด็กน้อยสองคนนี้ฉลาดมาก เธอก็เลยกลัวว่าภีมพลจะแย่งพวกเขาไปจากเธอ

โรลส์-รอยซ์ชะลอความเร็วลงเพื่อตามการนำทางเข้าไปในหมู่บ้าน ดอกทานตะวันมากมายที่เติบโตบานสะพรั่ง แผ่ขยายออกไปทั่วและสะดุดเข้ามาในสายตาเขา

สีแดง, สีเหลือง, สีขาว...... มีมากมายหลายสีสัน

บนกิ่งไม้เต็มไปด้วยดอกไม้บานสะพรั่ง เมื่อสายลมอันอบอุ่นพัดผ่าน ช่างดูสวยงามเกินพรรณนา

ภีมพลนั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถโรลส์-รอยซ์ด้วยท่าทางสง่างามและมั่นใจ ดวงตาที่ดูลึกลับของเขาทำให้ผู้อื่นไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ได้เลย

วริศมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างไม่ได้ตั้งใจนัก แต่ทุ่งดอกไม้แห่งนี้ กลับทำให้เขาต้องตกตะลึงทันทีที่ได้พบเห็น

ท้องฟ้าที่นี่เป็นสีฟ้าสดใส เมฆขาวหลายก้อน ล่องลอยอยู่ในท้องฟ้าราวกับขนมสายไหมกลุ่มใหญ่

“พี่ พวกเราจะออกไปกันตอนนี้ไหม?” ขวัญข้าวถามด้วยเสียงเบาๆ

แชมป์มองดูโรลส์-รอยซ์ชะลอความเร็วและเลี้ยวเข้าสู่ลานบ้าน “รออีกแป๊บนึง”

ด้านหลังอ่างน้ำที่ไม่ไกลนัก เด็กน้อยสองคนที่หลอกแม่จ้องมองไปที่รถคันนั้นด้วยใจเต้นตึกตัก ตึกตัก

ประตูรถเปิดออกพร้อมกับบอดี้การ์ดชุดดำไม่กี่คนที่ลงจากรถมาก่อน

ภายใต้สายตาอันคาดหวังของเด็กๆ ในที่สุด คุณพ่อก็มาถึงอย่างสง่างาม——

ด้านข้างรถหรู ภายใต้แสงแดดสาดส่อง ภีมพลที่มีรูปร่างหน้าตาดีพร้อม คิ้วดูเป็นระเบียบแต่แฝงความเข้มงวดไว้เล็กน้อย เขาสวมชุดสูททั้งตัว มองดูเหมือนกันกับที่เห็นในโทรทัศน์ไม่มีผิดเพี้ยน

เท่ห์สุดๆไปเลย!

“ว้าว!” แชมป์ปิดปากร้องอุทานเบาๆ ดูคล้ายกับกลายเป็นแฟนบอยตัวน้อยๆ “คุณพ่อหล่อมากๆเลย!”

ขวัญข้าวก็ตกตะลึง อาการบ้าผู้ชายเกิดได้กับคนทุกอายุจริงๆ “ทำไมคุณแม่ถึงไม่ต้องการคุณพ่อที่หล่อขนาดนี้นะ?”

วริศปิดประตูรถ ทุกคนค่อยๆมองไปรอบๆลานบ้าน

ลานบ้านสไตล์จีนที่ไม่ได้ใหญ่มากนัก แต่จัดตกแต่งไว้อย่างประณีต

บ้านไม้ไผ่สองแถวตั้งตรง 90 องศา อ่างน้ำหลายใบหน้าบ้านล้วนปลูกดอกบัวเอาไว้ นอกจากนั้นยังมีปลาคราฟสีแดงแหวกว่ายอยู่ในน้ำอีกด้วย

ต้นซากุระที่สวยงามและดูโดดเด่นออกดอกบานสะพรั่ง บัวบกสีเขียวขจีโตเต็มไปทั่วทุกมุม ตกแต่งให้ฤดูร้อนนี้กลายเป็นฤดูที่ไม่ธรรมดา

วริศหยิบแท็บเล็ตมาให้ภีมพลดู “คือที่นี่ ถูกต้องแล้วครับ” บนหน้าจอแสดงตำแหน่งที่มาบรรจบเข้าด้วยกันแล้ว

ขณะนั้น ประตูไม้ไผ่ที่ปิดอยู่ก็เปิดออกพร้อมส่งเสียงดังเอี๊ยด

นภาลัยประคองกระถางต้นไนท์เฉดที่เพิ่งล้างเสร็จออกมา เมื่อเห็นเหตุกาณ์ที่ลานบ้าน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็หายไปและหัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาทันที!

เมื่อมองสบตากันกับภีมพล! ร่างกายของเธอก็เหมือนถูกไฟช็อต! ดวงตาเบิกโพลงด้วยความแปลกประหลาดใจ!

ภาพเหตุการ์ณบางอย่างเมื่อ 7 ปีก่อนปรากฏขึ้นในหัว จากนั้นคิ้วของภีมพลก็ขมวดเข้าหากันโดยไม่เจตนา

นภาลัยรีบเรียกสติเพื่อปกปิดความตื่นตระหนกตกใจที่เกิดขึ้นในใจของเธอ

สายตาที่เย็นชาของชายหนุ่มติดตรึงอยู่ที่นภาลัยอย่างลึกซึ้ง รูม่านตาของเขาฉายเงาของเธอที่ยังคงไร้เดียงสาดั่งเช่นตอนแรก เหมือนกับว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง

เมื่อถูกเขาจ้องมอง นภาลัยก็เกือบจะใจเต้น เจ็บจนถึงบาดแผลด้านใน

เธอพยายามควบคุมจิตใจให้มั่นคง ใบหน้าที่ดูประณีตและขาวสะอาดหมดจด ผมดำเงางามที่ยาวถึงเอว พร้อมรับกับที่วันนี้เธอสวมชุดเดรสสีครีมยาวคลุมเข่า รับกับหน้าตาที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง

เธอตั้งใจหันหน้าเอียงเล็กน้อย แต่ภีมพลก็จำเธอได้ในทันที

ผู้หญิงคนนี้ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้กระทั่งรูปร่าง

คืนนั้นหลายครั้งมากๆ จนถึงเวลา 6 โมงเช้าถึงเพิ่งจะจากไป ก่อนจากไป เขาได้เห็นหน้าเธออย่างชัดเจนภายใต้แสงแดดยามเช้า

ใบหน้าที่ดูประณีตและบริสุทธิ์ผุดผ่องนี้ ดูธรรมชาติ 100% ซึ่งทำให้เขาไม่เคยลืมเลยตลอด 7 ปีที่ผ่านมา

นภาลัยตื่นตระหนก เขามาเพื่อจะแย่งเด็กๆไปหรอ?

เธอขยับตัวก้าวขาและวางกระถางต้นไนท์เฉดลงเบาๆที่ใต้ต้นซากุระเพื่อเตรียมหนี เพราะดูเหมือนว่าพวกเขาจะเตรียมความพร้อมมาอย่างดี

ภีมพลสงสัย เธอหายสาบสูญไปพร้อมแหวนมา 7 ปีแล้ว แต่ตอนนี้กลับล่อให้เขามาที่นี่ เธอต้องการจะทำอะไรกันแน่นะ?

ภายใต้ความเงียบนี้ วริศเองก็ไม่เข้าใจในอารมณ์ของท่านประธาน

เขาได้ชื่อว่าไม่สนใจหญิงงาม แต่ทำไมกลับถูกหญิงสาวคนหนึ่งดึงดูดได้นะ?

ภีมพลจ้องเธอ ในใจจริงๆก็เกิดคลื่นขึ้นมาลูกหนึ่ง แต่สายตาของเขากลับแสดงความเย็นชาออกมา ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ โครงการท้องฟ้าสีครามคือชีวิตของทีเอ็ม กรุ๊ป!

นภาลัยไม่กล้ามองเขา เธอจึงกัดฟันแล้ววิ่งหนีไป!

ภีมพลก้าวไปก้าวหนึ่ง จับข้อมือของเธอไว้ด้วยความว่องไว จากนั้นก็ออกแรงดึง นภาลัยเพียงแค่หันกลับมาก็กระแทกเข้ากับหน้าอกที่แข็งแกร่งของชายหนุ่ม!

กลิ่นหอมอ่อนๆพัดกระทบใบหน้าที่ประณีต ให้ความรู้สึกสะอาดและสบาย

เธอยกยิ้มอย่างจริงใจที่สุด “คุณคะ คุณจำคนผิดแล้วค่ะ”