2

บทที่ 2

ประเทศไทย

ภาสกรจิตใจหมกมุ่นตลอดการเดินทางกลับบ้าน เพราะเมียรักไม่ยอมรับโทรศัพท์ของเขาแม้แต่สายเดียว ไม่ว่าจะเป็นเบอร์บ้านหรือเบอร์ส่วนตัว ร้อนรนจนอยู่ต่อไม่ได้ แม้แต่รอรอบบินของสายการบินก็ยังรอไม่ได้ รีบให้ทนายติดต่อเช่าเครื่องบินเจ็ตเพื่อเดินทางกลับมาหาเธอเป็นการด่วน

“ไม่ต้องทอน” เขาจ่ายค่าแท็กซี่ที่นั่งมาจากด้วยแบงก์พัน ส่งให้แล้วรีบเปิดประตูลงจากรถ วิ่งเข้าไปในบ้านด้วยความเร็วแสง “เมียฉันล่ะแวว” ปากถามสาวใช้แต่เท้าวิ่งตรงไปที่บันไดแล้ว

“คุณผู้หญิงอยู่ที่สระว่ายน้ำค่ะคุณผู้ชาย” แววดาวรีบตอบคนที่กำลังก้าวเท้ายาว ๆ ขึ้นบันได นึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณผู้ชายถึงได้ดูร้อนรนขนาดนั้น

เจมีน่าดำดิ่งสู่ใต้ผิวน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อให้น้ำช่วยชะล้างน้ำตาที่ขยันไหลได้ทุกครั้งที่คิดถึงภาพนั้น แม้จะพยายามหักห้ามใจไม่คิด ทำใจให้สงบเหมือนที่พี่ชายบอกแล้วก็ตาม

“น้องจูน!”

หูของเธอแว่วเสียงสามีขณะที่ผุดศีรษะขึ้นเหนือน้ำพอดี นี่เธอคิดถึงเขาจนหูเพี้ยนไปแล้วใช่ไหม

“น้องจูนคะ”

เธอหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงนั้นใกล้เข้ามา ใช่เขาจริง ๆ เธอไม่ได้หลอนไปเอง น้ำตาแห่งความน้อยเนื้อต่ำใจไหลพราก แต่ก็ฝืนยิ้มให้เขา

“ทำไมกลับมาเร็วจังเลยคะ” ถามออกไปอย่างยากเย็น แล้วรีบก้มหน้าลงไปในน้ำเพื่อล้างคราบน้ำตา

“ขึ้นมาก่อนแล้วพี่จะบอก” ภาสกรยื่นมืออยู่บริเวณริมสระที่ใกล้กับภรรยามากที่สุด เห็นตาบวมช้ำและยังฝืนยิ้มทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นของเธอก็เจ็บปวดใจนัก ใครกันที่กล้าทำให้เธอต้องเสียน้ำตา งานนี้เขาไม่ยอมจบง่าย ๆ แน่

“พี่ปูนมีอะไรก็พูดมาสิคะ จูนจะเล่นน้ำ”

“ถ้าจูนไม่ขึ้นมาพี่จะลงไปหาเดี๋ยวนี้แหละ” เขาไม่พูดเปล่า แต่จัดการถอดรองเท้าถุงเท้าไปด้วย

“ขึ้นก็ได้ค่ะ” เห็นสามีเอาจริงก็รีบว่ายเข้าหาฝั่ง ยื่นมือไปหามือที่ยื่นออกมารับ

ภาสกรรับภรรยาขึ้นจากสระ แล้วรีบดึงเธอที่ตัวเปียกชุ่ม เข้ามากอดไว้แน่น

“พี่ไม่เคยนอกใจน้องจูนนะ ให้พี่สาบานเก้าวัดสิบวัดพี่ก็ยอม หนูต้องเชื่อพี่นะ.. โธ่ที่รัก อย่าร้องไห้สิ” ร้อนรุ่มเหมือนไฟสุมอยู่ในทรวงเมื่อเห็นเมียรักร้องไห้โฮออกมา รีบปลอบด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“พี่ปูนไม่เคยนอกใจจูนจริงเหรอคะ” ถามเสียงสะอื้นขาดช่วง อยากกอดเขาแต่ก็ฝืนใจไม่ทำ กำมือแน่นไว้ข้างลำตัว

หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบผละจากร่างระหงของภรรยาสาววัยยี่สิบห้า มองดวงตาพร่าน้ำด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว

“ไม่เคย” ตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ไม่เคยคิด ไม่เคยแม้แต่วอกแวก หนูก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าพี่รักหนูมากแค่ไหน คำน้อยพี่ยังไม่เคยว่าให้หนูเจ็บช้ำน้ำใจ หนูก็รู้ไม่ใช่เหรอคะ”

หญิงสาวพยักหน้ารับ สิ่งที่เขามอบให้เธอนั้นทำให้เธอมีแต่ความสุข ยิ่งนับวันเขาก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าเขารักเธอมาก คำพูดคำจา คำเรียกหาก็มีแต่คำน่ารักหวานหู ทำให้เธอก็รักเขามากขึ้น

เธอถึงช็อกแทบสติแตกเมื่อได้เห็นภาพนั้น รักเขามากจึงเสียใจมาก รักมากจึงไม่อยากเสียเขาไปให้หญิงอื่น และรักมากจึงไม่อยากให้คนในครอบครัวตัวเองรู้เรื่องนี้ เพราะกลัวจะต้องถูกพรากจากเขา

“แต่ภาพมันฟ้องซะขนาดนั้น จะให้จูนเชื่อพี่ปูนได้ยังไง”

“เอาภาพนั้นมาให้พี่ดูหน่อย พี่ก็อยากรู้เหมือนกัน”

“ค่ะ” แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางไว้ตรงโต๊ะข้างสระว่ายน้ำ

ประเทศลาว

สุริษาหูตั้งเมื่อได้ยินการ์ดของคาสิโนพูดเรื่องนายใหญ่ถูกต่อย รีบเบี่ยงเท้าที่จะเดินไปอีกทางไปหาพวกเขาแทนทันที

“ทำไมคุณท่านถึงโดนต่อยล่ะคะ”

“คุณแนน” การ์ดทั้งสองตกใจที่เห็นหญิงสาวโผล่มาทางด้านหลัง

“ตอบแนนมาสิคะ”

“พวกเราก็ไม่รู้เหมือนกันครับคุณแนน เพราะคุณท่านไล่เราออกมา แล้วก็เคลียร์กับพี่ชายคุณผู้หญิงแค่สองคน”

“หา! พี่หมายความว่าคนที่ต่อยคุณท่าน คือพี่ชายของคุณผู้หญิงเหรอคะ”

“ใช่ครับ”

“แน่ใจนะคะว่าเป็นพี่ชายของคุณผู้หญิง”

“น่าจะแน่นะครับ เพราะผมได้ยินเขาพูดว่านายใหญ่ไม่รักษาคำพูด บอกว่าจะรักและดูแลน้องสาวเขาอย่างดีแต่ก็ทำไม่ได้ ถ้าไม่ได้หมายถึงคุณผู้หญิงแล้วจะเป็นใครไปได้อีกล่ะครับคุณแนน” หนึ่งในการ์ดของคาสิโนย้อนถาม เพราะตั้งแต่เขาทำงานกับท่านมา ก็ยังไม่เคยเห็นท่านทำตัวนอกลู่นอกทาง เวลาพาคุณผู้หญิงมาด้วยก็โอบประคองแทบจะอุ้มขึ้นเอว

“ทำไมเขาพูดแบบนั้นคะ คุณท่านออกจะรักคุณผู้หญิง ยามเดินนี่แทบจะอุ้มอยู่แล้ว”

“ผมไม่รู้ครับว่าเรื่องอะไร แต่ถ้าให้เดาในฐานะผู้ชาย ถ้าไม่มีการลงไม้ลงมือใส่ ก็ต้องเป็นเรื่องผู้หญิงแน่ ๆ ครับ”

“เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด คุณท่านน่ะเหรอจะกล้าทำร้าย กล้านอกใจคุณผู้หญิง ไม่มีทางหรอกค่ะ” ตลอดสี่ปีที่เธอได้ใกล้ชิดกับคนทั้งคู่ เธอเห็นแต่คุณท่านเอาอกเอาใจภรรยาสารพัด ทุกวันนี้โอ๋เมียอย่างกับลูก ส่วนคุณผู้หญิงนั้นก็ช่างออดอ้อนฉอเลาะ พี่ปูนคะพี่ปูนขาไม่เคยขาดปาก

“ผมก็ไม่รู้ครับคุณแนน แต่ผมได้ยินมาแบบนั้นจริง ๆ”

“แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนคะ พี่ชายของคุณผู้หญิงน่ะค่ะ”

“กลับไปพร้อมกับนายใหญ่แล้วครับ”

“คุณท่านกลับไปแล้วเหรอคะ แล้วนัดคืนนี้” คำถามหลังเหมือนเธอรำพันกับตัวเองมากกว่า เดี๋ยวคงต้องโทรไปถามว่าจะเอายังไง..

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมพี่โฉดคนนั้นต้องบุกมาต่อยคุณท่านถึงที่นี่ เขาก็น่าจะรู้ดียิ่งกว่าเธอไม่ใช่หรือ ว่าคุณท่านรักน้องสาวเขามากเพียงใด ไร้เหตุผลสิ้นดี ถ้าเจอหน้านะจะต่อว่าให้หนักเลยคอยดู