บทที่ 8 จูบแรก

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....

เค กันย์ เอวา ชนกันแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะเอวาที่สนุกสุดๆ เพราะเมาไปตั้งแต่หมดกระป๋องแรกแล้ว

"พอได้แล้วเอวา" ไนท์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยปราม

"เอวาปวดฉี่ เดี๋ยวมาน้า"

เธอลุกขึ้นยืนก่อนจะเซไปเซมา คนที่เหลืออยู่ได้แต่นั่งขำกับอาการเมาของเธอ

"ทำมาย บ้านพี่มานเบี้ยวๆ"

เธอเดินสลับขาไปมาแต่ยังไม่ถึงไหนเธอก็แทบจะหงายหลังล้มลง แต่ยังไม่ทันถึงพื้นเดย์ที่เดินตามมาก็รับไว้ทันและอุ้มเธอเข้าบ้านพลางบ่นเคกับกันย์ดังลั่น

"กูบอกว่าแล้วว่าน้องยังเด็ก พวกมึงนี่นะ"

"เออน่า ฝึกวิทยายุทธ์ไว้ ฮ่าๆ"

กันย์เอ่ยแล้วหันไปขำกับมอสต่อ

เดย์ส่ายหัวก่อนจะอุ้มเอวาเข้าบ้านไป ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของแคร์ ที่สงสัยในการกระทำของความสัมพันธ์นี้

"ไม่มีอะไรหรอกแคร์ ไอ้เดย์มันห่วงเอวาแบบนี้เป็นปกติ อย่าคิดมาก"

"อ๋อ....ค่ะ"

ถึงเธอจะพยักหน้ารับแต่ว่าในใจกลับอดคิดไม่ได้เลย

แม้ปากไนท์จะบอกว่าไม่มีอะไร แต่ในใจเขากลับไม่คิดอย่างนั้น เพราะเห็นการกระทำของเดย์ในห้องของเอวาในวันนี้

"ปล่อยเอวานะ ไอ้พี่บ้าปล่อย"

เดย์อุ้มเอวาเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะวางเธอลง

"ยังไม่หายงอนพี่อีกเหรอ"

เอวาไม่ตอบแต่กลับสะบัดหน้าหนี

"ออกไปเลย เอวาปวดฉี่"

"ไม่ ถ้าไม่หายงอนพี่ก็จะยืนตรงนี้แหละ เอาให้เอวาฉี่ราดไปเลย"

เดย์พูดแล้วปิดประตูห้องน้ำ เอวาได้แต่ยืนตาโตเพราะเดย์เข้ามายืนอยู่ในห้องน้ำกับเธอ

"นี่มันห้องน้ำนะพี่เดย์ เอวาปวดฉี่ ออกไปเลย"

"ของขวัญพี่ล่ะ"

"ของขวัญเอวาจะสำคัญเท่าของพี่แคร์ได้ยังไง"

"ไม่ชอบแคร์เหรอ"

"ทำไมต้องไม่ชอบ"

เดย์ที่เห็นเอวาเมาก็ยังจะอยากต่อล้อต่อเถียงด้วยต่อ

"งั้นให้ของขวัญแทนแคร์ได้มั้ยล่ะ แล้วพี่จะเลิกกับแคร์ให้"

"ของขวัญอะไร"

"จูบไง แคร์บอกจะให้พี่จูบ "

เอวาชะงักเล็กน้อย เธอทั้งเมาทั้งงง ในหัวเธอตอนนี้มีแต่อาการสับสนกับคำพูดของเดย์

"ดูทำหน้าเข้า พี่ล้อเล่นน่าเด็กน้อย"

"คำก็เด็กสองคำก็เด็ก เอวาบอกแล้วไงว่าเอวาโตแล้ว"

แล้วเธอก็เขย่งตัวรั้งคอเดย์ให้โน้มหน้าลงมาประกบปากบางของเธอ เดย์ถึงกับเบิกตากว้าง เขาอยู่ในอาการตกตะลึงกับการกระทำของเอวา ก่อนจะหลุบสายตาต่ำลงมามองใบหน้าเด็กสาวที่กำลังหลับตาพริ้ม พร้อมกับลมหายใจร้อนผสมกลิ่นแอลกอฮอล์กำลังหายใจรดริมฝีปากเขาอยู่

เดย์ยกสองมือมาประคองใบหน้าเธอแล้วปรับองศาให้ปากเขากับเธอได้สัมผัสกันแน่นขึ้น ริมฝีปากของเดย์เผลอขยับเม้มปากของเอวาแต่เอวาที่ยังอยู่ในอาการเมาก็ไม่ได้เบือนหน้าหนีแต่กลับยืนนิ่งให้เดย์สัมผัสริมฝีปากเธออยู่อย่างนั้น

จนกระทั่งเอวาสะอึกออกมา เดย์ถึงได้สติแล้วรีบผละหน้าออกจากเธอ

"อึก อึก"

"เอ่อ..พี่...อืม...เอวาฉี่ก่อนนะพี่จะไปรอข้างนอก แล้วเดี๋ยวพี่พาไปกินน้ำ"

เดย์พูดตะกุกตะกักแล้วรีบหันหลังทำทีจะเดินออกจากห้องน้ำไป แต่ก็ต้องหยุดชะงัก

“พี่เดย์...เอวาให้ของขวัญแทนพี่แคร์แล้ว อึก อย่าลืมรักษาสัญญาด้วยนะ...อึก”

เอวาพูดไปสะอึกไป เดย์ชายตาหันหลังกลับมามองเอวาเล็กน้อยก่อนจะกระตุกยิ้มเบาๆ ที่มุมปากแล้วเปิดประตูออกจากห้องน้ำไป

เด็กสาวใจกล้าเมื่อกี้นี้ได้แต่ยืนนิ่งกระพริบตาถี่ๆ สายตามองตามหลังเดย์ออกไปด้วยใจที่เต้นรัว พลางเอามือลูบปากเบาๆ และคิดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่

ส่วนเดย์ที่ออกมายืนรออยู่หน้าห้องน้ำ เขาก็เอาแต่ยืนลูบริมฝีปากด้วยใจที่เต้นแรงเช่นกัน จนเขาเริ่มจะเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง ว่าที่เขาหวงและตามใจเอวามากขนาดนี้ มันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบพี่กับน้องแต่มันกลับมากเกินไปกว่านั้น

“เป็นไงได้ผลมั้ยล่ะ

ไนท์ที่เพิ่งเดินเข้ามาถามเดย์ที่กำลังยืนเหม่ออยู่

“อะไรของมึง”

“ก็ที่พาแฟนมายั่วโมโหน้องไง”

“มึงพูดบ้าอะไร”

“กูกับมึงก็เหมือนคนๆ เดียวกัน จะปิดไปทำไม”