บทที่2.คัดเลือก 7/7

มือของแมทธิวเหมือนหนวดปลาหมึก เขาแตะตรงไหนผิวกายของเธอก็รู้สึกร้อนวูบ ชายหนุ่มลูบคลำร่างกายของเธอเหมือนกำลังสำรวจความอุดมสมบูรณ์

ทิพยอาภาผวาเยือกเมื่อชายหนุ่มสอดมือเข้าไปใต้ชายเสื้อชุดครุยที่เธอสวมใส่มา มือของเขาลูบไล้อยู่ใต้ฐานอก ก่อนจะเคลื่อนที่กอบกุมอกอูมอิ่มไว้แบบแนบแน่น เขาบีบเคล้นความหนั่นแน่นเบาๆ “อืมมม” เธอเผลอตัวครางกระเส่า แม้ปากยังถูกปิดด้วยปากของแมทธิวเช่นเดิม

สองแขนวางคล้องเหนือบ่ากว้าง ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความรู้สึกตรงหน้า ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวอีกต่อไป...

ชายหนุ่มถอนปากออกจากความหวานฉ่ำ เมื่อยังมีอะไรๆ อีกมากมายให้สำรวจ แม้จะเมาจนสติเกือบปลิดปลิว แต่แมทธิวมั่นใจ เขาพาคู่นอนถึงฝั่งฝันก่อนที่เขาจะหลับได้แน่ๆ ปลายจมูกกดแนบแอ่งชีพจร เขาสูดกลิ่นหอมหวาน ที่แมทธิวแน่ใจ กลิ่นของหล่อนเหมือนกลิ่นดอกหญ้าที่ผลิบานเวลาเช้าตรู่ กลีบเล็กๆ และบางเบาแย้มบานรอแสงอรุณ เป็นกลิ่นที่สะอาดสดชื่นที่เขาชื่นชอบ ชายหนุ่มจึงวนเวียนสูดกลิ่นหอมละมุนนั่นด้วยความหลงใหล ไรหนวดสากๆ ลากผ่านเรือนกายอวบอิ่ม เขาเชยชมความงดงามทั่วๆ แวะขบเม้มจุดอันตรายบนตัวหล่อนหลายครั้ง ดูดดึงยอดอกสีปลั่งจนหญิงสาวผวาเยือก!! ร่างกายร้อนวูบวาบ แต่กลับทำให้ทิพยอาภา...คล้อยตามได้ง่ายๆ

“ชอบละซิ”

คำถามที่แฝงความหยามหยัน เมื่อคนใต้ร่างเขาครางเสียงละเมอ

หญิงสาวสะบัดใบหน้า เธอไม่ได้ตอบกลับคำถามนั่น เวลานี้ทิพยอาภาเหมือนตกอยู่ในบ่วงหวาม เธออยากเดินไปข้างหน้า อยากไปให้ถึงปลายทาง ถึงจะยังไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดเธอต้องเจออะไร หญิงสาวก็อยากไปให้ถึง!!

แมทธิวกระชากปราการด่านสุดท้ายบนเรือนกายอวบอิ่มสุดเสน่หาทิ้ง เขาแทรกตัวตนขนาดใหญ่ลงไปแบบไม่ออมแรง ก่อนจะชะงักกึก!! เมื่อความรู้สึกกระซิบเตือน...เขาเพิ่งจะฉีกกระชาก เยื่อบางๆ ที่ผู้คนทั่วไปเรียกว่า ‘พรหมจรรย์’ พร้อมกับเสียงร้องกรี๊ดๆ ของผู้หญิงที่นอนระทดระทวยใต้ร่างกายของเขา

“กรี๊ด!!”

ชายหนุ่มนิ่งอึ้ง!! เขาก้มมองหล่อนผ่านม่านตาฝ้ามัว

ใบหน้าหล่อนเผือดซีด น้ำตาไหลกลบตา...หล่อนคงเจ็บปวดทรมานจนชายหนุ่มรู้สึกเวทนา

เขาสูดลมหายใจแรงๆ โน้มตัวลงใกล้ๆ แมทธิวบดจูบหล่อนเพื่อหันเหความสนใจ โดยที่ร่างกายยังเชื่อมติดกัน

ความช่ำชองของแมทธิวทำให้ทิพยอาภาคลายความเจ็บ เขาเบี่ยงเบนความสนใจของหล่อนด้วยการปรนเปรอร่างกายส่วนอื่นของทิพยอาภาแทน ความกระสันซ่านหวนคืนกลับมาอีกครั้ง ดังนั้น... เมื่อแมทธิวเสือกเสยร่างกายของเขาเข้าใส่ หญิงสาวที่ไม่รู้ประสาก็แอ่นสะโพกตอบรับ บทเพลงแห่งรักจึงเริ่มต้นอีกครั้ง ด้วยจังหวะเนิบนาบ จนถึงจังหวะถี่ยิบ!!

ร่างกายของทิพยอาภาสั่นคลอน...เพราะชายหนุ่มโหมกำลังใส่แบบสุดแรง ความหวามแผ่ซ่าน จนกระทั่ง...ความร้อนที่อัดแน่นอยู่ในร่างกาย ระเบิดพร่างพราย พร้อมกับเสียงกรีดร้อง... “อ้ายยยย...”

แมทธิวโจนจ้วงสุดแรงที่เหลือ เขาตามหล่อนไปติด และเผลอตัวปล่อยเชื้อพันธุ์ชีวิต สาดใส่หล่อนจนหมดทุกหยาดหยด...

เขาพลิกกายลงด้านข้าง รั้งหล่อนมากอดแนบอก และหลับสนิทในนาทีต่อมา....

โดยที่ด้านนอก เหล่าหนุ่มสาวยังคงสนุกสนานกันการสังสรรค์แบบไร้กรอบ...

แมทธิวตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา...เขาหลับยาวแบบที่ไม่เคยทำ ชายหนุ่มยกมือขึ้นกดเหนือหว่างคิ้ว เขาสูดปากครางเบาๆ เพราะรู้สึกชาวาบไปทั้งท้องแขน ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นมอง เขาขมวดคิ้ว ก่อนจะเอื้อมมือผลักทิพยอาภาจนกระเด็น

“โอ๊ะ!!” หญิงสาวร้องเสียงหลง ความฝันแสนหวานหายวับไปกับตา เมื่อเธอฝันถึงงานวิวาห์ท่ามกลางความยินดีของคนรอบตัว

ทิพยอาภากอดตัวเองแน่น เธอควานมือจนพบผ้าห่มผืนใหญ่ หญิงสาวรั้งผ้าผืนนั้นมาปกปิดร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนจะช้อนสายตาขลาดอายมอง ‘สามีทางพฤตินัย’ ของตัวเอง

แมทธิวจ้องคนแปลกหน้าตาถลน เขาก้มมองตัวเองก่อนจะสบถเสียงขุ่น

“พระเจ้า!!”

หลักฐานตรงหน้าขา...คือความอัปยศที่ชายหนุ่มแทบจะรับไม่ไหว

เขาหลับนอนกับหล่อนโดยปราศจากการป้องกันตัว หลักฐานที่เห็นทนโท่ คือคราบน้ำรักที่แห้งกรังติดอยู่ตรงอวัยวะเพศของเขาเอง

“เธอเป็นใคร?” ชายหนุ่มถามเสียงขุ่นเขียว