ตอนที่สอง ทำพิธี (กรุบกริบ)

ตอนที่สอง

ทำพิธี

“อ้าว เจียวเหมยตื่นแล้วหรือ” หนึ่งในสองของเด็กสาวซึ่งแนบลูกตาเข้ากับช่องของประตูหันมาเห็นจึงเอ่ยทักทาย

“อืม...” จิวเจียวเหมยตอบสั้นๆ

“นางคงอยากมาดูว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรบ้างกระมัง” เด็กสาวอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใคร่พอใจ

หมายความว่าอย่างไร พรุ่งนี้จะมีอะไร

เหมยหันไปมองด้วยความสงสัย

“เชอะ ทำเป็นไร้เดียงสา ในเมื่อพวกเราสามคนไม่สามารถเรียกฝนได้ ผอมแห้งไร้เรี่ยวแรงอย่างเจ้าก็คงเหมือนกัน อย่าคาดหวังให้มากนักเลย” เด็กสาวคนหลังมองมาด้วยสายตาริษยาก่อนจะสะบัดหน้าเดินจากไป

“เจียวเหมย อย่าไปสนใจเจียวหลิงเลย นางแค่กลัวว่าตัวเองจะถูกปลด พรุ่งนี้เป็นวันของเจ้าแล้ว เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีแล้วรีบเข้าไปพักผ่อนเถอะ” เด็กสาวคนแรกที่ทักทายทิ้งท้ายแล้วเดินจากไปอีกคน

“วันของข้า” จิวเจียวเหมยยืนนิ่งเพื่อทบทวนความจำจนได้ความว่าแคว้นนี้เกิดเหตุภัยแล้งอย่างหนักติดต่อกันมาเป็นเดือนแล้ว

ฝนฟ้าที่ควรจะตกกลับไม่มีวี่แววจนชาวบ้านต่างร้องขอให้เทพธิดาช่วยเหลือ

ด้วยราชวงศ์นี้เกิดเภทภัยอยู่บ่อยๆทั้ง ภัยแล้ง น้ำท่วม ไฟป่า อีกทั้งเชื้อพระวงศ์แต่ละคนก็มีอายุไม่ยืนยาว ไม่สังหารกันเองก็เจ็บป่วยด้วยโรคภัยรักษายาก จนมีอายุไม่ถึง40ขวบปีกันสักคน

เทพธิดาซึ่งถูกเลี้ยงดูมาตามคำทำนายจึงกลายเป็นความหวังเดียวของชาวประชาและคนในวังหลวง

แรกเริ่มพวกเขาก็ใช้วิธีบวงสรวงตามประเพณีอีกทั้งเซ่นไหว้ด้วยอาหารและของบูชาหลากหลาย เมื่อไม่ได้ผลจึงให้เหล่าเทพธิดาร่ายรำนำขบวนเพื่อขอฝน แต่ฟ้ายังคงเงียบสงัดไม่มีวี่แววก้อนเมฆลอยต่ำให้เห็น

เหล่าเทพธิดาร่ายรำจนแขนแทบหักอยู่หลายวันทั้งร่วมสวดภาวนาและขอพรจนชาวบ้านต่างทดท้อหมดสิ้นแรงใจ

อาจารย์ในหอสักการะเก็บตัวนั่งสมาธิอยู่หลายวันกว่าจะออกมาบอกว่าในนิมิตจำต้องบวงสรวงด้วยน้ำหวานจากร่างของเทพธิดา

‘นั่นคือให้เทพธิดาหลั่งน้ำแห่งความสุขเพื่อโปรยปรายความชุ่มฉ่ำไปทั่วแคว้น โดยทำการคัดเลือกเทพธิดาทีละคนเพื่อหลั่งน้ำให้มากที่สุด หากความชุ่มฉ่ำหลั่งล้นเพียงพอจึงจะสามารถช่วยเรียกฝนได้’

เดิมทีเทพธิดาซึ่งมีอยู่4คนต่างส่ายหัวด้วยสีหน้าแดงก่ำ แต่อาจารย์ซ่างกวนแห่งหอสักการะนับว่ามีวาจาเป็นเลิศ

“การพลีร่างในครั้งนี้รับรองว่าไม่เสียเปล่า อีกทั้งยังมีผู้สูงศักดิ์ช่วยเหลือ รับรองว่าพวกเจ้าจะต้องทำสำเร็จและได้รับการยกย่องนับถือในฐานะเทพธิดาแห่งสายฝน”

เขาเกลี้ยกล่อมจนพวกนางคล้อยตามยินดีพลีร่างกายเพื่อชาวประชา

เทพธิดาแห่งสายฝนผู้หลั่งน้ำโปรยปรายความชุ่มฉ่ำ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า มีเรื่องบ้าไร้สาระแบบนี้ด้วยหรือ

ถ้าน้ำท่วมเธอมิต้องอุดร่องรูให้มิดชิดเพื่อไม่ให้น้ำไหลออกมาสักหยด

แล้วหากเกิดไฟป่าเล่า จะทำอย่างไร

เหมยในร่างจิวเจียวเหมยหัวเราะขำความงมงายของผู้คนแคว้นนี้