บทที่ 2 บนต้นไม้ (⁠♡⁠ω⁠♡)

“ยี่หวา”

เสียงของเด็กหนุ่มประมาณอายุสิบแปดเอ่ยทักทายเด็กหญิงด้วยรอยยิ้ม โดยเธอมีชื่อว่า ‘ยี่หวา’ ตอนนี้เธออยู่บนต้นมะขามขนาดใหญ่ ในมือเรียวของเธอถือผลแอปเปิลอยู่หนึ่งลูก ซึ่งกัดไปแล้วครึ่งลูก เธอมองลงมาเห็นเด็กชายเงยหน้ามองเธอที่อยู่บนต้นแอปเปิลแดง

“ใครอะ...พี่จักรเหรอ” เสียงของเด็กหญิงชื่อยี่หวาเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัย

“ใช่แล้ว พี่เอาจะสะพานมาพาดให้ รอแปบหนึ่งนะ” เด็กหนุ่มที่ชื่อจักรเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง แล้วมองหาสะพานเพื่อมาพาดกับต้นไม่กลัวว่าสาวน้อยจะตกลงมาบาดเจ็บขณะที่ลงมาสู่พื้นล่างที่เป็นดินและหญ้าด้วยกันทั้งนั้น แต่ว่าบริเวณนี้กลับไม่มีสะพาน แม้กระทั่งคนสวน

“ไม่ต้องพี่จักร เดี๋ยวหนูลงไปเอง” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง แล้วค่อยๆ ปืนลงจากต้นไม้ ขณะที่อีกมือหนึ่งถือผลแอปเปิลครึ่งลูก เขาเดินมาทางฝั่งที่เธอปืนลง เพื่อคอยระวังกลัวว่าเธอจะตกลงมาได้รับบาดเจ็บ

“ระวังนะ” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“พี่จักร พี่มานานแล้วเหรอ” เธอเอ่ยถาม แล้วเธอพาดตกลงมาตามที่เขาคิดเอาไว้ เขาจึงรับเธอด้วยสองมือ เขาเผลอมองเธอที่น่ารักจิ้มลิ้มน่าหลงใหล เขาเองเป็นเด็กหนุ่มอายุสิบแปด ไม่ใช่พระอิฐพระปูน จึงเผลอไผลไปกับความน่ารัก น่าเอ็นดู

“พี่จักรปล่อยหนูลงได้แล้ว” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาจึงปล่อยเธอยืนคงที่

“เจ็บตรงไหนไหม” เขาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เป็นอะไรคะ ว่าแต่คุณป้าวัลย์มาด้วยสินะ” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม แล้วกัดแอปเปิลในมือของเธอ

“ใช่แม่พี่อยู่กับน้าแก้ว แม่เลยให้พี่มาเรียกยี่หวาไปกินข้าวด้วย” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วหันไปมองท้องฟ้าที่มืดครึ้ม เธอคิดว่าฝนต้องตกในไม่ช้าแน่ๆ

“กำลังหิวพอดี ดูท่าว่า” เธอเอ่ยบอก ทันใดนั้นฝนก็ตกลงมาโดยที่เขาและเธอไม่ทันตั้งตัว

........................................

ขอย้ำอีกครั้ง เรื่องนี้ไม่เน้นเนื้อหา เน้นกระแทกเด้อ 555

ไรท์ชอบอ่านคอมเม้นท์ของทุกๆ ท่าน อย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยนะคะ

เม้นท์แล้ว อย่าลืมกดหัวใจให้ด้วยนะ