ตอนที่ 1 จูบพิฆาตใจ 30%

อารัมภบท

เธอเหมือนดั่งแมลงเม่าที่บินเข้าสู่กองเพลิงพิศวาสที่แสนเร่าร้อน

เขาเป็นดั่งเทพบุตรซาตานแห่งกามที่ทำให้ทรามวัยอ่อนหัดเช่นเธอ ครวญครางแทบไม่เป็นศัพท์ เมื่อถูกรุกเร้า ถูกเขาเล็มไข่ขาวไปทั่วทั้งตัว

ในเวลาไม่ถึงสามนาทีกายสาวก็ล่อนจ้อน ต่อหน้ามาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ที่ตั้งใจจะให้เธอหลงรักบทสวาทของเขาจนโงหัวไม่ขึ้น

เขาจู่โจมโหมกระหน่ำอย่างเหนือชั้น ทำให้เธอวาบหวามซาบซ่านเกินจะต้านไหว

“อ๊า...ได้โปรด” เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังวิงวอนขออะไร แต่ที่รู้ก็คือ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันช่างแสนวิเศษและไม่อยากจะให้เขาหยุดเลย

มันซ่าน สุดซี๊ด และแทบหลอมละลาย เขาร้อนดั่งไฟที่กำลังเผาผลาญเธออยู่

แค่ทรวงสาวถูกเขาครอบครองอย่างเร่าร้อน เธอก็ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่างรอบกาย แล้วต่อจากนาทีนี้ไปล่ะ เขาจะทำอะไรต่อ เขาช่างดูดิบเถื่อน คุกคาม จาบจ้วง แล้วก็...

ตอนที่ 1 ตอนที่ 1 จูบพิฆาตใจ 30%

เพราะความดีของหนุ่มลูกครึ่งไทยเยอรมัน ธีโอ ทาห์เนอร์ ที่ตามจีบเธอมาหลายปี ทำให้รินวรสใจอ่อน ยอมที่จะคบกับเขาเป็นแฟน

แล้วเมื่อเธอยอตกลงเป็นแฟนกับเขา ธีโอก็ชวนเธอไปเที่ยวบ้านเกิดของเขาที่เยอรมัน หลังจากที่ทั้งคู่เรียนจบกันแล้ว ซึ่งเธออยากจะไปเที่ยวมานานแล้ว จึงไม่ได้ปฏิเสธชายหนุ่ม

ทว่าพอมาถึงกระท่อมท่ามกลางแปลงดอกลาเวนเดอร์ของเขาที่มิวนิค ธีโอกลับหายตัวไปดื้อๆ หลังจากที่เขาบอกเธอว่าจะไปเอารถของเขาที่บ้านพ่อมาใช้สักคัน เพราะที่บ้านหลังนี้มีเพียงจักรยานและรถกอล์ฟเท่านั้นที่จอดอยู่

ดีนะที่เธอมีกับข้าวและขนมที่ซื้อติดมือมาเมื่อวานหลายอย่าง สามารถเอามาอุ่นกินได้ในเช้าวันนี้

หนึ่งคืนกับการนอนที่บ้านหลังนี้คนเดียว มันรู้สึกหวาดกลัวอยู่เหมือนกันนะ

รินวรสมองไปรอบๆ ที่นี่อากาศหนาวหน่อยๆ แต่วิวรอบบ้านสวยมาก ห่างออกไปไม่กี่เมตรก็เป็นทุ่งลาเวนเดอร์สีม่วงสวย เดี๋ยวตอนเย็นๆเธอว่าจะไปเดินเล่นที่ทุ่งดอกไม้แสนหอมนันสักหน่อย

แต่ว่าเช้านี้ยังไม่อยากออกไปไหนเลย เพราะกลัวว่าถ้าหากธีโอกลับมาแล้ว เขาอาจจะไม่เจอเธอ

ทว่าจู่ๆ ก็มีรถคันหนึ่งเลี้ยวเข้ามาจอดในบริเวณรั้วบ้าน

รินวรสดีใจมากรีบวิ่งออกมาดู แต่กลับสะดุดตอไม้ล้มลงไปไม่เป็นท่า แล้วพอลุกขึ้นนั่งก็รู้สึกเจ็บๆที่ขาของตนเอง แล้วก็พบว่ามันมีเลือดไหลออกมาเยอะเลย แล้วพอมองไปรอบๆบริเวณพื้น ก็เห็นเศษแก้วหล่นอยู่จึงได้รู้สาเหตุว่าเลือดออกเพราะอะไร

“เจ็บจังเลย โอย”

แล้วพอจะเงยหน้าไปดูว่าเป็นรถของธีโอจริงหรือเปล่า เธอก็ต้องชะงักค้างเมื่อเห็นเงาคนพาดอยู่บนพื้น เธอค่อยๆแหงนมองดูเจ้าของเงานั้น

‘เขาไม่ใช่ธีโอ แล้วเขาเป็นใคร!’

แต่ผู้ชายคนนี้มีโครงหน้าคล้ายธีโอมาก แล้วพอเขาถอดแว่นตาออก ขณะที่เขาย่อตัวลงนั่งยองๆ เพื่อให้ใบหน้ามาอยู่ใกล้ระดับเดียวกับเธอ รินวรสก็ถึงกับตะลึงมองเจ้าของใบหน้าคมคร้ามหล่อเหลาเขย่าใจนั้น จนแทบลืมหายใจ

“เธอบาดเจ็บ เดี๋ยวฉันพาไปทำแผล”

พูดจบสองแขนแข็งแรงก็ช้อนอุ้มคนตัวเล็กขึ้นสู่วงแขนแล้วเดินลิ่วๆเขาไปในบ้าน ทำเอารินวรสอ้าปากค้าง ก่อนจะตั้งสติได้แล้วรีบประท้วงออกไป

“มิสเตอร์ ฉันเดินเองได้ ปล่อยฉันลงเถอะค่ะ”

เขาปล่อยเธอลงจริงๆ แต่หลังจากที่เขาเดินไปที่ห้องรับแขก แล้วเขาจึงค่อยวางเธอลงบนโซฟานุ่ม

“ฉันเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ เป็นพ่อของธีโอ ส่วนเธอมีคำถามอะไรเดี๋ยวค่อยถามนะ ขอฉันไปเอากล่องทำแผลให้เธอก่อนนะ ถ้าไม่รีบทำแผลเดี๋ยวจะเป็นบาดทะยักเอาได้ รอตรงนี้สักครู่ เดี๋ยวฉันมา”

เขาพูดจบก็รีบเดินไป โดยไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวได้พูดได้ถามอะไรอีก

‘เขาเป็นพ่อของธีโองั้นเหรอ มิน่าล่ะ หน้าตาถึงดูคล้ายกัน แต่ว่าเขาหล่อเข้มกว่าธีโอเยอะเลย’

รินวรสแอบชมมาเฟียหนุ่มใหญ่ในใจ เธอยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายที่ดูไม่แก่มากคนนี้ จะมีลูกชายที่โตเป็นหนุ่มแล้ว