ตอนที่ 1 จูบพิฆาตใจ 100% hot

และรอยยิ้มร้ายนี่ก็ช่างกระตุกหัวใจเธอให้วูบไหวแปลกๆ และสองแก้มนวลก็ร้อนซู่ขึ้นมา เมื่อเริ่มขัดเขินต่อแววตาพราวระยับกรุ้มกริ่มของเขา

“คิดออกรึยัง ว่าฉันมีอะไรที่สู้ธีโอไม่ได้”

“ธีโอใจดีกว่าคุณ”

“หึๆ ก็ลองมาคบกับฉันสักอาทิตย์ดูก่อนสิ เธอจะได้รู้ว่าฉันใจดีกว่าลูกชายของฉันหลายเท่า”

“ธีโอ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เขาดูไม่คุกคามเหมือนคุณ”

“งั้นหรือ ก็อาจใช่นะ เพราะเราเพิ่งรู้จักกัน แต่ว่าถ้าเธอตกลงคบกับฉัน ฉันจะทำให้เธออบอุ่นในหัวใจ และสบายใจสุดๆไปเลยล่ะ”

‘ทว่าแววตาและท่าทางของเขา ช่างห่างไกลจากประโยคที่ว่า อยู่ใกล้แล้วสบายใจมากจริงๆ’

“ถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ”

“แปลว่าเธอยังดึงดันที่จะคบกับลูกชายของฉันต่อ ใช่ไหมรินวรส”

“คุณ!”

“เรียกฉันว่ามาร์โค”

“ค่ะ มิสเตอร์มาร์โค ฉันว่า ฉันจะรอธีโอกลับมา และฉันจะไม่คบกับคุณค่ะ”

“แต่ฉันไม่มีทางให้เธอสานสัมพันธ์กับลูกชายของฉันแน่นอน”

“เพราะอะไรคะ เพราะฉันไม่คู่ควรกับเขางั้นเหรอ”

“ใช่ ถูกต้องแล้ว เธอไม่เหมาะสมกับเขาในทุกด้าน”

“คุณเป็นพ่อที่ใจร้ายมากนะ”

“เปล่า ฉันเป็นพ่อที่รักลูกมากที่สุดต่างหาก”

“แล้วทำไมคุณต้องขัดขวางความสุขของลูกชายของตนเองด้วยล่ะ”

“เพราะฉันคิดว่า หากเธอมาอยู่ร่วมบ้านกับพ่อผัวอย่างฉัน ลูกชายของฉันก็ไม่มีทางมีความสุขอย่างแท้จริงหรอก”

“คุณรู้ได้ยังไง ในเมื่อมันเป็นเรื่องของอนาคต”

“รู้สิ แค่มองเข้าไปในดวงตาของเธอ ฉันก็รู้คำตอบแล้ว”

“แล้วดวงตาของฉัน มันบอกอะไรคุณ คุณถึงได้มั่นใจขนาดนั้น”

“อยากรู้คำตอบจริงๆเหรอ”

เธอพยักหน้าน้อยๆเป็นคำตอบ

“ได้”

แล้วใบหน้าหล่อเข้มคมคร้าม ที่ปลายคางมีไรเคราเขียวครึ้มดูเถื่อนๆ ก็โน้มต่ำลงมาใกล้ โฉบริมฝีปากหยักได้รูปลงมาบนเรียวปากนุ่มของหญิงสาว อย่างไม่ให้เธอได้ตั้งตัวทัน ก่อนจะบดเคล้าปากนุ่มของเธอ ด้วยจุมพิตที่แสนร้ายกาจ พิฆาตใจคนในวงแขนให้หมอบราบคาบแก้วภายในเวลาสองนาที

และนาทีที่สามเป็นต้นไป รินวรสก็แทบจะเป็นลม แถมเผลอตอบรับเขาราวกับสมยอมอย่างลืมตน

จากจูบที่ดูดดื่มดุดัน กลายเป็นจุมพิตที่แสนหวานฉ่ำในหลายนาทีต่อมา

“อื้อ...” เธอยังคงประท้วงอู้อี้ในลำคอ

และยังผลักไสเขาอยู่ แต่ก็สู้แรงไม่ได้

นาทีต่อมา ร่างเล็กก็แทบจะหลอมละลายลงในอ้อมแขนแกร่ง ที่กระชับร่างของเธอแน่นขึ้น

ร่างเล็กเริ่มสั่น และหวาดหวั่นอยู่ในหัวใจ กลัวเหลือเกินว่าเธอจะตกเป็นของเขา

‘ไม่ได้ เธอจะไม่ยอมให้เขาย่ำยีเธอตามอำเภอใจแน่’

แล้วมือกร้านก็ประคองท้ายทอยของหญิงสาวให้รับกับจูบที่แสนเร่าร้อนของเขาอย่างถนัดถนี่ ทำเอาหญิงสาวผู้ไม่เคยถูกชายใดจูบมาก่อน ถึงกับเบลอ สมองระยิบระยับพร่างพรายไปหมด จนแทบสิ้นเรี่ยวแรง

ยิ่งต่อต้าน ก็เหมือนยิ่งไร้แรงจะทัดทาน

เมื่อไหร่เขาจะหยุดจูบเธอเสียที ร่างเล็กเริ่มสั่นระริก เมื่อแผ่นหลังของเธอกำลังแตะบนโซฟาตัวยาวขนาดใหญ่ แล้วตามด้วยร่างใหญ่ของเขาที่ทาบทับลงมา

เนิ่นนานกว่าที่ริมฝีปากร้อนร้ายจะผละออก เพื่อให้เธอได้หายใจเอาอากาศเข้าปอดเต็มๆบ้าง รินวรสถึงกับหอบหายใจกระเส่า ราวกับคนที่วิ่งรอบสนามมาหลายสิบรอบ แล้วเธอก็จ้องตาเขานิ่งอย่างหวาดหวั่น

อยากจะประท้วงอะไรตั้งหลายอย่าง อยากจะต่อว่าอะไรเขาตั้งมากมาย แต่มันก็ยังสรรหาคำพูดไม่ออก ยังเรียบเรียงประโยคในใจยังไม่ได้เลย แถมปากก็ยังสั่นๆอยู่แบบนี้ ถูกเขาทับลงมาทั้งร่างแบบนี้ ใครจะคิดอะไรออก

ทว่าพออ้าปากเผยอจะพูดบางคำออกไป ปากร้อนร้ายโฉบเฉี่ยวนั่น ก็โฉบลงมาประกบปากเธออีกระลอก แล้วเริ่มต้นจูบเธออย่างเสน่หา จงใจร่ายมนต์สวาทใส่เธอด้วยริมฝีปากผ่าวร้อนของเขา เพื่อจะตอกย้ำว่า สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจไม่ใช่ของปลอม

‘เธอมันไม่เหมาะกับลูกชายไก่อ่อนของเขาหรอก แต่เธอเหมาะที่จะเป็นคู่นอนพาร์ทไทม์ของเขามากกว่า’