
บทย่อ
เขาจ้างหนูมาเป็นแม่บ้าน คำโปรย…การสื่อสารไม่ชัดเจนทำให้เธอก้าวขาเข้ามาอยู่ในชีวิตเขา ในฐานะที่ใครๆก็ไม่อยากได้ แต่เมื่อรู้ตัวอีกทีก็ไม่สามารถก้าวออกไปได้ ถ้าเขาไม่อนุญาต แนะนำตัวละคร นายหัวราเมศ อายุ 36 ปี เขาหล่อ รวย สุขุม วันๆทำแต่งาน ผู้หญิงสำหรับเขาก็แค่ดอกไม้ริมทาง นิรมล หรือ น้ำมนต์ อายุ 23 ปี เธอสวย น่ารัก ขี้อ้อน ยิ้มเก่ง แต่เข้าใจยาก เนื้อเรื่องย่อ...เขาจ้างหนูมาเป็นแม่บ้าน เป็นเรื่องราวของ หญิงสาวอายุน้อยคนหนึ่งเธอมีชื่อเล่นว่า "น้ำมนต์" เธอถูกจ้างให้มาเป็น "เมียรับจ้าง" แต่รายละเอียดไม่ชัดเจนเพราะเลขาไม่สามารถเขียนคำโจ่งแจ้งได้ จึงใช้คำเลี่ยงๆเอา ซึ่งเธอไม่เข้าใจ! เรื่องราววุ่นๆจึงเกิดขึ้น หลังจากที่เธอเข้ามารับงานนี้แล้ว เรื่องราวจะเป็นอย่างไร จะรู้ความจริงตอนไหนว่าตัวเองไม่ได้ถูกจ้างมาเป็นแม่บ้าน แล้วหลังจากรู้ความจริงแล้วเธอจะทำยังไง ทั้งสองจะรักกันตอนไหน ฝากติดตามอ่านต่อได้ในเรื่องนะคะ
ตอนที่ 1 ประกาศรับสมัครงาน
ตอนที่ 1 ประกาศรับสมัครงาน
ณ บ้านสองชั้นหลังใหญ่ติดถนน บริเวณรอบบ้านมีรั้วกั้นค่อนข้างมิดชิด ต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่มเป็นธรรมชาติ ด้านข้างตัวบ้านมีสระว่ายน้ำขนาดกำลังดี ด้านในบ้านกว้างขวางสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบ บ่งบอกถึงนิสัยของผู้อยู่อาศัยได้เป็นอย่างดี
ชั้นบนเป็นพื้นที่ส่วนตัว มีสองห้องนอนและห้องน้ำในตัว ส่วนชั้นล่างจะเป็นส่วนของห้องครัว ห้องทำงานและห้องรับแขก
บ้านหลังนี้เป็นบ้านของนายหัวราเมศ บ้านหลังใหญ่โตแต่กลับเงียบเหงา ไร้เสียงพูดคุย ไร้เสียงหัวเราะ ส่วนเจ้าของบ้านวันๆก็ทำแต่งาน อายุก็ไม่น้อยแล้ว เขายังไม่มีแฟน ยังไม่มีภรรยา หรือจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า...โสดนั่นเอง
ในขณะที่เขากำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานชั้นล่างของบ้าน อยู่ๆโทรศัพท์มือถือของเขาก็มีสายโทรเข้ามา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นเบอร์มารดาของเขานั่นเอง
"ฮัลโหลครับคุณแม่" ภาษาที่ทั้งสองคนแม่ลูกใช้คือภาษาถิ่น
"เมศ...เย็นนี้มากินข้าวกับแม่ที่บ้านนะลูก" บ้านของผู้เป็นมารดาอยู่ในตัวเมือง ขับรถไม่นานก็ถึง เพียงแต่เขารู้สึกได้ว่าต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่กับอาหารมื้อเย็นนี้แน่ๆ
"มีอะไรหรือเปล่าครับ" เสียงทุ้มถามกลับไป ในใจพอจะเดาทางได้ว่าวันนี้ที่บ้านคงจะมีใครสักคนมานั่งกินข้าวด้วยแน่ๆ
"แม่นัดหนูสอนมากินข้าว..." ผู้เป็นแม่ยังพูดไม่ทันจบ!
"ผมไม่ว่างครับ" ราเมศตอบกลับไปทันทีโดยที่ไม่ต้องคิดนาน เขาไม่ชอบผู้หญิงทุกคนที่คุณแม่หามาให้ ไม่ชอบการดูตัว ไม่ชอบปั้นหน้าเสแสร้งใส่กัน ผู้หญิงสำหรับเขาก็แค่ดอกไม้ริมทาง เด็ดมาดมเบื่อแล้วก็ทิ้งไป
"ไม่ว่างก็ต้องว่าง อายุป่านนี้แล้วยังหาเมียไม่ได้เลย ถ้าแกไม่ยอมหาเอง แม่นี่แหละจะช่วยหาให้!" ผู้เป็นมารดาพูดจบก็รีบตัดสายทิ้งทันที ทำเอาคนเป็นลูกชายอย่างราเมศที่กำลังนั่งทำงานเครียดๆอยู่ ตอนนี้เครียดหนักกว่าเดิม
"คุณนายอัมพร หางานให้อีกแล้ว" เขาบ่นพึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียว พร้อมกับยกมือขึ้นบีบขมับทั้งสองข้างด้วยท่าทางเบื่อหน่าย เขาไม่ชอบผู้หญิงทุกคนที่คุณแม่หามาให้ และเริ่มเบื่อกับสิ่งที่ผู้เป็นแม่กำลังบังคับ
ราเมศหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะกดเบอร์โทรออกหาลูกน้องคนสนิท เสียงสัญญาณดังไม่นานคนปลายสายก็กดรับสายพร้อมกับกรอกเสียงเข้ามาในสาย
"สวัสดีครับ นายหัว" ลูกน้องทุกคนมักจะเรียกเขาว่านายหัว เขามีอาชีพทำฟาร์มหอยมุกอยู่บนเกาะส่วนตัว ที่ๆไม่มีใครสามารถเข้าไปได้ถ้าเขาไม่อนุญาต และยังมีบริษัทส่งออกหอยมุกและผลิตเครื่องประดับที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ ตั้งอยู่ภายในจังหวัดที่เขาอาศัยอยู่
"เพชรตอนนี้นายว่างไหม เข้ามาหาผมที่บ้านหน่อยสิ" น้ำเสียงอันทรงพลังของผู้เป็นนายหัวบ่งบอกได้ว่ามีเรื่องสำคัญ
"ผมจะเข้าไปหาเดี๋ยวนี้ครับ" เพชรตอบรับ จากนั้นสายสนทนาก็ถูกตัดไป
เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆ ก็มีเสียงรถยนต์คุ้นหูขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน และแน่นอนว่าจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพชร เลขาคนสนิทของเจ้าของบ้านนั่นเอง เพชรเดินเข้าไปด้านในบ้านอย่างเคยชิน
"ก๊อกๆๆ นายหัว ผมเองครับ" เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงาน ทำให้คนที่อยู่ด้านในที่กำลังนั่งคิดหนักอยู่ในขณะนี้ ออกจากภวังค์ความคิด ในเมื่อคุณแม่ยังไม่ยอมเลิกวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขา เขาก็คงจะต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้
"เข้ามาสิ" ทันทีที่เจ้าของห้องเอ่ยอนุญาต เพชรจึงเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เพชรเป็นผู้ชายอารมณ์ดี ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย อายุสามสิบปี ทำงานดี ทำงานละเอียด นายหัวไว้ใจ
"นายหัวมีงานอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ"
"นายไปร่างสัญญาจ้างงานมาหนึ่งฉบับ"
"นายหัวจะรับสมัครคนงานเพิ่มเหรอครับ ตอนนี้คนงานเต็มหมดทุกตำแหน่งไม่ใช่เหรอครับ" เพชรถามกลับไปด้วยความสงสัย
"ไม่ได้จะรับคนงาน อยากหาผู้หญิงมาทำหน้าที่เมียสักคน" หน้าที่เมียในที่นี้คือ เล่นละครกับคุณแม่และทำหน้าที่เมียจริงๆแต่ไม่ใช่เมีย...ตำแหน่งของเธอคนนั้นก็คือเมียรับจ้าง
"ใช้สัญญาฉบับเดิมได้ไหมครับ" ถึงแม้ว่าเขาจะยังโสด แต่เรื่องนั้นเขาไม่เคยขาดแคลน และแน่นอนว่าเขาเคยรับสมัครงานประเภทนี้มาก่อนหน้านี้แล้ว เพียงแต่ยังไม่เคยใช้หลอกคุณแม่ ซึ่งก็มีผู้หญิงจำนวนมากเข้ามาสมัคร จนเขาเลือกแทบไม่ถูกเลยก็ว่าได้ แต่หลังจากที่สัญญาหมด ต่างคนก็ต้องแยกย้ายกันไป เขาไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเลยสักคน ยิ่งอยู่ด้วยกันนานๆก็ยิ่งมีแต่ความเบื่อหน่ายน่ารำคาญ
"แล้วแต่นายเลย จัดการให้ด้วย" ตอนนี้เขาต้องการไม้กันแม่ก่อน เรื่องอื่นเป็นผลพลอยได้
"ฐานเงินเดือนกับระยะสัญญาเหมือนเดิมไหมครับ" เงินเดือน เดือนละ 100,000 บาท สัญญา 3 เดือน ถ้าพอใจจะต่อสัญญาใหม่ แต่ถ้าไม่พอใจก็แยกย้ายต่างคนต่างไป ไม่มีเรื่องของความรู้สึกมาผูกมัดใดๆทั้งสิ้น ผู้หญิงที่รับจ้างอาชีพนี้จะรู้ดี
"อือ...เหมือนเดิม" ในสัญญาระบุรายละเอียดไว้ว่า ผู้หญิงที่จะมาทำงานตรงนี้ได้จะต้องบรรลุนิติภาวะแล้ว โสด ไม่มีลูกติด สามารถมาประจำอยู่ที่ทำงานได้ตลอด 24 ชั่วโมง และอีกหนึ่งอย่างที่สำคัญมากๆคือผู้หญิงคนนั้นจะต้องมีประสบการณ์มาแล้วเท่านั้น...บริสุทธิ์เขาไม่เอา!
"แล้วหน้าตาล่ะครับ"
"คัดหน่อยสิวะ ถ้าได้อายุน้อยๆก็ยิ่งดี ช่วงนี้อยากกินเด็ก อ่อ...ดูหน้าตาฉลาดๆมาหน่อยนะ พอดีผมมีงานให้เธอช่วยทำด้วย” ราเมศไว้ใจให้เลขาเป็นคนคัดกรองให้ ที่ผ่านมาเพชรไม่เคยทำให้เขาผิดหวังเลยสักครั้ง
"งานอะไรครับ"
"ไม้กันแม่" คำตอบของผู้เป็นนายหัว เพชรเข้าใจรายละเอียดได้ทันที
"นายแม่เรียกให้นายหัวไปดูตัวอีกแล้วใช่ไหมครับ"
"อือ...น่าเบื่อมากเลย วันๆนึงคิดว่าผมว่างมากมั้ง" เพชรไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย นานๆทีจะได้ยินนายหัวบ่น สงสัยจะเบื่อมากจริงๆ
"รับทราบครับ ว่าแต่มีเรื่องอะไรจะให้ผมรับใช้อีกไหมครับ" อุตส่าห์ขับรถมาตั้งไกล อยากนั่งพักนานๆหน่อย
"ว่างเหรอ เอางานไปช่วยทำหน่อยสิ" ถึงแม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ที่บ้าน แต่ทุกวันและทั้งวันเขาไม่เคยว่างเว้นจากการทำงานเลย
"เปล่าครับเปล่า ผมแค่ถามดูเฉยๆ งานที่นายหัวสั่งเมื่อวาน ผมยังทำไม่เสร็จเลยครับ" อยู่ดีไม่ว่าดีเกือบจะได้งานเพิ่มอีกซะแล้ว...รีบเผ่นดีกว่า!
"ถ้าอย่างนั้นก็รีบๆไป มีเอกสารอะไรสำคัญขนมาให้เซ็นที่นี่นะ ช่วงนี้ขี้เกียจเข้าบริษัท อีกสักพักก็ว่าจะไปดูงานที่เกาะสักหน่อย" ราเมศเป็นคนชอบทำงานลุยๆมากกว่างานนั่งโต๊ะเซ็นเอกสาร ถ้าไม่มีประชุมสำคัญเขาก็ไม่คิดจะเข้าไปนั่งในบริษัท ส่วนงานในบริษัทเขายังมีพี่ชายและพี่สาวที่คอยทำงานในส่วนตรงนั้นอยู่แล้ว จึงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
"งั้นผมขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะครับ"
"อย่าลืมจัดการเรื่องนี้ด้วยล่ะ เร็วเท่าไหร่ได้ยิ่งดี" ถ้าเขามีใครสักคนมาแอบอ้างว่าเป็นเมีย คุณแม่อาจจะเลิกเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของเขาก็ได้
พูดคุยธุระเสร็จเพชรจึงกลับออกจากบ้านของนายหัวราเมศ เข้าบริษัทไปนั่งทำงานต่อ เพชรเป็นผู้ช่วย เป็นเลขา คอยทำงานทางด้านเอกสารอยู่ที่ฝั่ง ส่วนที่เกาะจะมีลูกน้องคนอื่นๆ คอยทำหน้าที่ตรงส่วนนั้นต่างหาก มีบางครั้งที่เพชรจะต้องติดตามนายหัวไปที่เกาะด้วย แต่ก็ไม่ได้บ่อยนัก
@บริษัท
หลังจากที่เพชรรับงานมาจากนายหัวราเมศเมื่อสักครู่ เขากำลังนั่งเรียบเรียงคำพูด ใส่รายละเอียดและเงื่อนไขต่างๆลงไปในใบสมัครเพื่อคัดเลือกคุณสมบัติของผู้สมัคร และแน่นอนว่าในสมัยนี้การประกาศง่ายและเร็วที่สุดก็คงหนีไม่พ้นโซเชียล แต่จะใช้คำพูดยังไงไม่ให้โจ่งแจ้งจนเกินไป นายหัวต้องการเมียรับจ้างหรือจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าอีหนูนั่นเอง และแล้วเพชรจึงตัดสินใจพิมพ์ตำแหน่งงานและรายละเอียดต่างๆของผู้สมัครดังนี้
รับสมัครแม่บ้าน เงินเดือนหนึ่งแสนบาท คุณสมบัติของผู้สมัครจะต้องมีดังนี้
1.เพศหญิง อายุ 22 ปีขึ้นไป แต่ไม่เกิน 30 ปี
2.มีประสบการณ์มาแล้วเท่านั้น จึงจะรับพิจารณา
3.โสด,ห้ามมีลูกติด
4.อยู่ทำงานประจำ 24 ชั่วโมงได้ โดยไม่มีข้อแม้ มีที่พักให้อาหารฟรี 3 มื้อ (ส่วนรายละเอียดอื่นๆไว้คุยกันหน้างาน)
และแล้วข้อความทั้งหมดนี้ ก็ได้ถูกเผยแพร่ออกสู่โลกโซเชียลอย่างเป็นทางการ