เขย่าหัวใจมาเฟีย

ไม่ว่าจะมีอิทธิพลแค่ไหนก็ต้องพ่ายให้แก่ความรัก และเมื่อเขาถูกพรากคนรักไปด้วยฝีมือของน้องสาวนอกไส้ เพียงเพราะแม่ตัวดีอยากได้เขาเป็นสามีแทนพี่ชาย สาวไทยแสนหวานที่ชื่อ ‘บุษบาบัณ’ จึงหลุดลอยไปต่อหน้าต่อตา หลังจากนั้นเขายังถูกเล่นงานจนอ่วมจากหน่วยงานของรัฐบาลเพราะเกลือในองค์กรเป็นหนอน แล้วแบบนี้เขาควรจะจัดการกับเธออย่างไรดี...ให้สาสมกับสิ่งที่สูญเสียไป

เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ กำยำความสูงหากประมาณโดยสายตาคงไม่ต่ำกว่า 185 เซนติเมตร ‘อเล็กซานโดร อบาเต้’ ทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยความองอาจมั่นใจ เหล่าบอดี้การ์ดถอยห่างอย่างรู้งานเมื่อผู้เป็นนายหยุดยืนตรงหน้าห้องหนึ่ง

ขณะที่อีกมุมหนึ่งของห้อง ‘ศศิ หรือ ซิลเวีย’ ผู้ที่จนมุมกำลังคิดหาวิธีหนีจากเจ้าชายปีศาจที่ควบตำแหน่งพี่ชายนอกไส้และสามีชั่วคราวของเธอ นานนับเดือนที่เธอต้องตกมาเป็นทาสบำเรอกามในความผิดที่เธอไม่ได้ก่อแต่จำต้องรับเพราะถูกยัดเยียดมาให้

อเล็กซานโดรยิ้มร้ายที่มุมปากเมื่อเดินเข้ามาสู่พื้นที่ห้องส่วนตัว แล้วโบกมือให้ลูกน้องแยกย้ายกันไปยังจุดอื่นๆ ยกเว้นเพียงคนเดียวเท่านั้น

“มาริโอ้ แกเฝ้าหน้าประตูห้องนี้ ส่วนคนอื่นๆ จะไปไหนก็ไป ไม่ได้ยินเสียงฉันเรียกไม่ต้องโผล่หน้ามาให้เห็น แล้วถ้าแกได้ยินเสียงร้องที่ไม่ใช่เสียงของฉันก็ไม่ต้องยื่นหน้าเข้าไปได้ยินชัดไหม”

หลังจากเจ้าชายมาเฟียพาตัวหายเข้าไปในห้องพักส่วนตัว บอดี้การ์ดหนุ่ม ‘มาริโอ้ คอนวาติ’ หลับตานิ่ง ทำไมผู้เป็นนายไม่ไสหัวเขาไปไกลๆ เขาไม่อยากได้ยินเสียงอะไรที่ดังออกมาจากในห้อง เขารู้ว่าผู้เป็นนายมาทำอะไรที่ห้องนี้

เจ้าของเสียงเข้มผู้มีดวงตาสีฟ้าอมเขียวตวาดใส่ร่างระเหิดระหงแสนบอบบางที่กำลังสะอื้นจนตัวโยน

“อย่าดิ้น คิดว่าเธอจะรอดหรือไง ศศิ!” ปากตวาดแต่สะโพกสอบกลับกระแทกความแข็งแกร่งลงไปหาเป้าหมายอย่างไม่พลาดเป้า

เขาขับเคลื่อนความใหญ่โตหนักแน่นราวหินผาจมลึกหายเข้าไปในรอยแยกแห่งความสาวจนมิดความอหังการนั้น เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลผมสีบรอนซ์ ดวงตากลมโตมีน้ำใสๆ เคลือบไว้ราวกับน้ำหล่อเลี้ยงไหลมารวมกันที่บริเวณหางตาก่อนจะทลายออกมาพร้อมกับเสียงปล่อยโฮ

แม้เธอจะพยายามหลบการรุกรานจากเขา แต่กลับถูกมือหนากดหน้าขาเรียวขาวเอาไว้จนขยับหนีไปไหนไม่ได้

“จะหนีทำไมยังไงก็เข้าทุกประตู”

เสียงเฮดังกึกก้องออกมาจากเจ้าจอแบนสี่เหลี่ยมขนาดมหึมาราว 72 นิ้ว ที่ติดแน่นอยู่บนผนังห้องซึ่งติดวอลล์เปเปอร์เรียบหรูสีน้ำตาลอมทอง

เมื่อฟุตบอลกัลโซ่ เซเรีย อา ที่เจ้าของห้องโปรดปานหนักหนากำลังถ่ายทอดสด นักฟุตบอลดาวซัลโวคนดังซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของอเล็กซานโดรยิงเข้าประตู เขาเหลียวไปดูจอสี่เหลี่ยมพร้อมรอยยิ้มร้าย แล้วหันกลับมามองใบหน้าหญิงสาวสวยจัดที่ถูกเขาทำประตูไปแล้วไม่รู้เท่าไหร่ ก่อนจะรีบทำประตูเหมือนกันเพราะผู้รักษาประตูอย่างเธอไม่มีวันป้องกันประตูได้

“คืนนี้เธอคิดว่าพี่จะยิงประตูบนเตียงนี้ได้สักกี่ลูกดีล่ะ…สงสัยว่าเธอจะนับตามไม่ทัน”

เจ้าของใบหน้าสวยตวาดใส่หน้าเขา “ทุเรศ! คนเลว”

หลังจากเกิดเรื่องขึ้น เธอไม่เคยเรียกพี่บุญธรรมคนนี้ว่าพี่อีกเลย “คุณไม่ใช่พี่ชายของฉันอีกต่อไป”

เสียงห้วนตอบกลับอย่างรวดเร็ว“ถูกของเธอ! ใช่ลืมไปสนิท เพราะพี่เปลี่ยนสถานะจากพี่ชายบุญธรรมมาเป็นผัวเธอแล้ว”

ดวงตาสีน้ำตาลเบิกโพลง“ไอ้คนเถื่อน! คนโอหัง”

ส่วนเจ้าของดวงตาคมเข้มตอนนี้หรี่แคบมองเจ้าของร่างเปลือยเปล่าอย่างเอาเรื่อง ทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเธออร่อยแค่ไหน แต่เขาก็อยากแกล้ง

“ปากดีๆ แบบนี้น่าจะกัดให้ลิ้นขาด ก็ไอ้คนเถื่อนคนนี้ไม่ใช่เหรอที่เธออยากได้มาเป็นผัวจนตัวสั่น ไม่ต้องห่วง คืนนี้พี่จะยัดเยียดสิ่งที่เธอเคยอยากได้ให้อิ่มจนเต็มคาบ รับให้ไวก็แล้วกัน กลัวแต่ว่าคืนนี้ประตูมันจะถูกคนอย่างฉันยิงจนขาดวิ่นไปเสียก่อน”

ปากเขาหาเรื่องเธอ แต่สะโพกสอบกลับส่ายเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง แทบจะไม่ปล่อยให้น้องเลี้ยงร่วมบิดาคนนี้ได้หายใจ ไม่สนใจเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ร้องขอให้เขาหยุดเสียที

เจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่ที่เปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างแกร่งของอเล็กซานโดร พยายามเบือนหน้าหนีให้พ้นความอับอายที่ถูกเขาตอกย้ำกระหน่ำเข้าใส่อย่างไร้ความปรานี ยิ่งได้ยินเสียงจากเนื้อที่กระแทกกันดังสนั่นเป็นจังหวะดังพั่บๆ ยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้ดีว่าไร้ค่ายิ่งกว่าโสเภณีราคาถูก

สายตาของพี่ชายต่างสายเลือดฉายแววเกลียดและโกรธ แล้วเอาโทษทัณฑ์มาสาดใส่เธออย่างบ้าคลั่ง เขายื่นมือข้างหนึ่งไปบีบที่ปลายคางได้รูปของเธอ แล้วบังคับให้เธอมองหน้าสบตากับสามีคนแรก

“สบตากันสิที่รัก อายเหรอ หน้าแดงเชียวอายทำไมก็เธออยาก เธอร่ำร้อง เธอต้องการนี่ ผู้หญิงหน้าด้าน ร่านอยากจะได้พี่มาทำผัวจนตัวสั่นระริก รู้จักคำว่ายางอายด้วยเหรอไง” เขาพูดไปสลับกับหัวเราะไป

หญิงสาวพยายามสะบัดหน้าหนี แต่ไม่พ้นอุ้งมือมารที่แข็งแรงปานเหล็กคีบ จนรู้สึกถึงความเจ็บหนึบบริเวณปลายคางมน

“ปล่อยฉันนะ! ฉันกลัวท้อง! อย่างน้อยคุณก็ควรต้องป้องกัน ฉันไม่อยากมีลูกที่พ่อเขาไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิด”

เมื่อขอร้องให้เขาใจอ่อนปล่อยเธอลงจากเตียงไม่ได้ จึงได้แต่วิงวอนให้เขาใช้ถุงยางอนามัยเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ เธอไม่อยากให้เด็กที่เกิดจากความเกลียดชังของเขาลืมตาขึ้นมาดูโลก แล้วรู้ว่าตนคือผลผลิตจากการเกลียดชังไม่ใช่ด้วยความรักเหมือนเช่นคนอื่นๆ

“ทำไมต้องใส่ กับผู้หญิงทุกคนที่เคยนอนด้วยฉันจะใส่มัน เพื่อป้องกันไม่ให้สายเลือดของอบาเต้ไปเกิดกับผู้หญิงที่ไม่ได้ถูกเลือก แต่กับนางคนทรยศแบบเธอ ฉันจะฝากเอาเลือดเนื้อเชื้อไขให้มันโตในท้องเธอให้สมความอยาก แล้วต่อจากนั้นก็จะไล่ไปให้ไกลทั้งแม่ทั้งลูก”

“เลว!” ศศิตวาด

“ฉันเลวได้กว่านี้ กับผู้หญิงที่มากกว่าคำว่าสารเลวอย่างเธอ”

การถ่ายทอดผลฟุตบอลแมทซ์ที่มันขาดใจในจอสี่เหลี่ยมนี้ ยังไม่มันเท่ากับการได้ยิงเข้าประตูเอง

ใบหน้าคมเข้มของ อเล็กซานโดร ก้มลงไปหาใบหน้าสวย ริมฝีปากแดงหยักร้อนกดแนบริมฝีปากอิ่มแล้วบดเบียดอย่างไม่ปรานีปราศรัย ก่อนจะฉกลิ้นร้อนชื้นเข้าไปในโพรงปากหวานละมุน ลุกไล้ไล่บี้กับลิ้นร้อนของเธออย่างใจเย็น ปิดเสียงที่ไม่อยากฟัง เพื่อสร้างเสียงดังกลบเสียงโทรทัศน์จอแบนขนาดใหญ่เสียเอง

พั่บ!!

เสียงเนื้อกระทบกันยังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง กลบเสียงของศศิ ที่ไม่มีโอกาสเผยอปากขึ้นเถียงเขาอีกเพราะถูกคนร่างใหญ่ปิดปากเสียสนิท หมดสิทธิ์คัดค้านและโต้เถียง

ที่เธอต้องมารับโทษทัณฑ์ถูกเขารังแกอยู่แทบจะทุกค่ำคืนมาเกือบเดือน ก็เพราะว่าเธอทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่มันคือความผิดอันใหญ่หลวงสำหรับตระกูลอบาเต้

ทุกเสียงกระแทกที่ดังออกไปมันกรีดลึกบาดหัวใจของผู้ชายผิวขาวสูงราว 180 เซนติเมตร ที่ทำหน้าที่เป็นการ์ด หากผู้ที่ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นไปถึงนอกห้องไม่ใช่ ‘อเล็กซานโดร’ เจ้าชายมาเฟีย แล้วล่ะก็ ‘มาริโอ้ คอนวาติ’ มือขวาของอเล็กซานโดรคงจะได้พังประตูเข้ามาแล้วยิงกระหน่ำคนที่มันทำร้ายกุหลาบงามแห่งวงการมาเฟีย แต่เขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้ด้วยหลายๆ เหตุผล เขาไม่อยากจินตนาการว่าตอนนี้คุณหนูคนสวยของตนจะอยู่ในสภาพใดบนเตียง

มาริโอ้ขัดคำสั่งอเล็กซานโดรเป็นครั้งแรก เขาไม่อาจทำหน้าที่ยืนเฝ้าประตูตรงนี้ได้อีก จึงเดินห่างออกไปให้พ้นเสียงที่เล็ดลอดออกมา

อเล็กซานโดรหัวเราะเสียงดังเมื่อศศิผลักเขาออก มือน้อยๆ นั้นทั้งหยิก ทั้งข่วนเขาจ้าละหวั่น มันไม่ได้ทำให้เขาเจ็บนักหรอก เพียงแต่รู้สึกรำคาญเท่านั้น และชะงักการขับเคลื่อนตัว ทำให้ศศิหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้สำเร็จ

เจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่ที่ถูกเขาย่ำยีเสียป่นปี้พลิกกลับหลังหันหนี กำลังจะก้าวขาลงจากเตียง หากเท้าแตะพื้นได้ ศศิตั้งใจว่าจะวิ่งหนีให้เร็วที่สุดไปที่ประตูบานสีขาว ซึ่งก็คือห้องน้ำ และจะขังตัวอยู่ในนั้น รอจนกว่า อเล็กซานโดรจะออกไป

แต่ศศิไม่เหลือโอกาสนั้นอีกแล้วเมื่ออเล็กซานโดรคว้าข้อเท้าของเธอได้ทัน

“คิดว่าจะรอดเหรอศศิ ไม่ถึงเช้าอย่าได้ก้าวลงจากเตียง”

‘ศศิ หรือ ซิลเวีย’ เป็นลูกเสี้ยว นั่นหมายถึงเธอมีบิดาเป็นคนไทยแท้ และมีมารดาเป็นลูกครึ่งไทย – อิตาลี่ - อเมริกัน บิดาของเธอพาครอบครัวย้ายจากแทบชลบุรีมาอยู่ที่กรุงโรม ประเทศอิตาลี ตั้งแต่เธอเริ่มจำความได้ ครอบครัวของเธอเปิดร้านอาหารไทย แนวฟิวชั่นส์ รวมถึงขายอาหารเวียดนามและอาหารจีนด้วย อยู่ใกล้ๆ กับสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน Re di roma เธอเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของครอบครัว

บิดาของเธอ ‘นาย รักชาติ ตระกาลเกียรติ’ เป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าพ่อมาเฟียแห่งโรม อย่าง ‘เซซาเร่ อบาเต้’ ผู้เป็นบิดาของอเล็กซานโดร ส่วนมารดาของเธอชื่อ’ ศญา หรือ ซอนย่า ตระกาลเกียรติ’ เป็นผู้หญิงที่สวยอย่างหาตัวจับยากคนหนึ่งและศศิก็ดูเหมือนจะรับสิ่งดีๆ จากบิดามารดามาไว้บนใบหน้าของเธอ

หลังการเสียชีวิตของบิดาด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ขณะกำลังพาครอบครัวไปพักผ่อนที่เวนิส โดยรถของบิดาเธอเสียหลักและพลิกคว่ำแถวๆ แม่น้ำปลาวี

หลังจากนั้น ศศิ หรือ ซิลเวีย ตระกาลเกียรติ ก็เข้ามาอยู่ในความดูแลของมาเฟียเฒ่า เซซาเร่ เขาดูแลเธอราวกับเจ้าหญิงตัวน้อย หากจะเรียกเธอว่ากุหลาบแห่งวงการมาเฟียก็ไม่ผิดนัก

แต่ความรักทั้งหมดที่เซซาเร่ มีให้บุตรสาวบุญธรรมต้องสั่นคลอน เมื่อนายตำรวจคู่ปรับอย่าง ริคคาร์โด ได้ข้อมูลลับมาปึกใหญ่เพื่อเล่นงานขาใหญ่แห่งกรุงโรม กว่าเขาและลูกชายจะหลุดรอดมาได้ก็เสียเงินไปมากโขมิหนำซ้ำจอมอหังการแห่งเวโรนายังโทษว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะศศิคนเดียว

จากการส่งคนไปสืบ ข้อมูลที่อธิบดีกรมตำรวจได้มานั้นมาจากหนอนบ่อนไส้แล้วคนๆนั้นก็คือ ลูกสาวบุญธรรมของเขานั่นเองที่เอาความลับและข้อมูลธุรกิจด้านมืดไปยื่นใส่มือตำรวจแต่ถึงกระนั้นเซซาเร่ก็ยังไม่ปักเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดศศิจะอยู่เบื้องหลังเพราะเลี้ยงมาเองกับมือศศิไม่ทำแบบนั้นแน่ แต่ที่เซซาเร่ยังไม่รู้ก็คือบุตรสาวบุญธรรมเธอรับกรรมที่ไม่ได้กระทำไปเรียบร้อยแล้ว