บทที่ 37 ปฏิเสธถึงจวน

จากที่คิดว่าจะจัดการตระกูลเผยได้ง่ายดายกลับกลายเป็นมีตระกูลจื้อมาเพิ่ม องค์ชายสิบห้าจึงหวังพึ่งพาให้ท่านอ๋องเก้ากับจินวั่งซู่ช่วยเหลือ คุณชายจินเจ้าของสำนักข่าวเจี่ยชี่พออกพอใจที่ได้รับมอบหมายงานนี้ รีบออกไปสืบเสาะเรื่องจดหมายท่านย่าที่เขียนสัญญาแต่งงานระหว่างสกุลจูกับสกุลจื้อและสั่งให้คนของตนไปสืบเรื่องของภรรยานอกสมรสของใต้เท้าชิงด้วย

“เจ้าต้องลากข้าไปด้วยให้ได้เลยหรือสิบห้า?”

“พี่เก้า หากท่านไม่ไปแล้วผู้ใดจะออกหน้าแทนข้าเล่า? ในบรรดาพี่ชายของข้าก็คงมีแต่ท่านแล้วที่พอจะพึ่งพาได้และได้รับความเชื่อถือ หากเป็นท่านไปกับข้าใต้เท้าเผยต้องไม่กล้าตุกติกเป็นแน่!”

สองพี่น้องตกลงกันได้แล้วจึงส่งคนไปนัดหมายกับจวนตระกูลเผย ถังฮูหยินเห็นองครักษ์วังพยัคฆ์ขาวมาแจ้งข่าวก็ดีใจเพราะคิดว่าองค์ชายน่าจะเข้ามาตกลงเกี่ยวกับแต่งงาน นางรีบสั่งการให้ห้องครัวเตรียมขนมรสเลิศพร้อมนำเอาใบชาพระราชทานที่ใต้เท้าเผยได้มาเมื่อต้นปีออกมาเตรียมชงต้อนรับว่าที่บุตรเขย

“เห็นทีคราวนี้ข้าจะได้เป็นท่านแม่ยายขององค์ชายสิบห้าเสียที อุปสรรคสำคัญก็หายไปแล้ว สวรรค์ช่างมีตาเสียจริง ไคฉีเจ้าคอยดูแลขนมกับน้ำชาให้ดีอย่าให้ขาดตกบกพร่อง”

“เจ้าค่ะ” สาวใช้ประจำตัวถังฮูหยินยืนค้อมศีรษะด้วยรอยยิ้มสมใจก่อนจะลดเสียงและยื่นหน้าเข้าไปใกล้ “ฮูหยินเจ้าคะ แล้วยาที่เราให้กับฮูหยินผู้เฒ่าล่ะเจ้าคะ จะเลิกใส่หรือยัง?”

“ใส่เหมือนเดิมล่ะดีแล้ว ตราบใดที่ฮูหยินผู้เฒ่ายังลุกขึ้นมาไม่ได้ ทุกอย่างในจวนนี้ข้าก็จะเป็นผู้จัดการเอง...เจ้าว่าไม่ดีหรือ?”

“ดีเจ้าค่ะ”

ถังฮูหยินยิ้มกริ่ม ครั้งที่นางรู้ว่าเผยมู่ซีได้รับการระบุให้เป็นว่าที่พระชายาขององค์ชายสิบห้าแทนที่จะเป็นเผยหนิงเอ๋อร์บุตรสาวที่เกิดจากฮูหยินเอกคนปัจจุบันอย่างนาง ถังฮูหยินก็รู้สึกแค้นเคืองยิ่งนัก นางเริ่มซื้อตัวคนครัวที่ดูแลการต้มยาบำรุงให้กับฮูหยินผู้เฒ่าและใส่ตัวยาที่เป็นปฏิปักษ์ลงไป ยิ่งกินก็จะยิ่งทำให้ร่างกายอ่อนแอลง วันที่ทราบข่าวว่าหลานรักตกหน้าผาลงไปพร้อมรถม้าเสียชีวิตอยู่นอกเมือง ฮูหยิน ผู้เฒ่าเสียใจจนสิ้นสติจากนั้นก็ไม่อาจจะลุกขึ้นมาเรียกร้องความเป็นธรรมให้หลานสาวได้อีก…นี่หากไม่เป็นเพราะชะตาของหนิงเอ๋อร์จะได้เป็นพระชายา ฟ้าคงไม่เป็นใจเช่นนี้!

ตอนที่นางได้ยินว่ามือปราบตั้งข้อสังเกตว่าเผยมู่ซีอาจจะตายเพราะถูกวางแผนฆ่า ถังฮูหยินรีบให้ไคฉีเอาถุงเงินไปให้มือปราบผู้นั้นเพื่อให้มองว่าเป็นอุบัติเหตุ ทั้งยังต้องคอยเกลี้ยกล่อมให้สามีเลิกล้มความคิดจะสืบสาวหาคนผิด

“ท่านพี่ เราจะไปฟื้นฝอยการตายของนางทำไมกัน ในเมื่อเสี่ยวซีก็ตายไปแล้วข้าว่าเราน่าจะฉวยโอกาสนี้ทำให้หนิงเอ๋อร์ได้อภิเษกสมรสแทนนางจะดีกว่า หากท่านมัวแต่ไปเพ่งเล็งคดีของเสี่ยวซีจนเอิกเกริกอาจจะทำให้ราชสำนักมองว่าตระกูลเราเป็นตระกูลอันตรายนะเจ้าคะ”

สามีของนางเห็นว่าคำพูดนี้มีเหตุผลจึงแจ้งแก่สำนักกองปราบว่าไม่ติดใจในสาเหตุการตายของเผยมู่ซีแล้วเร่งรีบจัดงานศพให้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว จากนั้นจึงยื่นความประสงค์จะขอส่งเผยหนิงเอ๋อร์มาแต่งงานแทนพี่สาวที่ตายไป

...โอกาสเป็นของบุตรสาวนางแล้ว!

ยามสายรถม้าคันใหญ่ของวังพยัคฆ์ขาวก็มาพร้อมกับองครักษ์เดินแถวหลายสิบนาย ครั้นใต้เท้าเผยมองเห็นบุรุษร่างสูงทั้งสองลงจากรถม้าก็รู้สึกยินดียิ่ง

“คารวะท่านอ๋องเก้าและองค์ชายสิบห้า หม่อมฉันไม่คาดคิดเลยว่าทั้งสองพระองค์จะทรงเสด็จมาพร้อมกันเช่นนี้”

ท่านอ๋องเก้าผายพระหัตถ์ “เปิ่นหวางมาเพราะองค์ชายสิบห้าอยากให้มาเป็นสักขีพยานในการเจรจา”

“เช่นนั้นเชิญทั้งสองพระองค์เสด็จข้างในเลยพะยะค่ะ”

จวนของขุนนางขั้นสามอย่างตระกูลเผย ยากนักจะได้รับเสด็จองค์ชายทั้งสองพระองค์พร้อมกัน โดยเฉพาะบุคคลระดับจวิ้นอ๋องอย่างท่านอ๋องเก้าที่นับว่ามีความสำคัญในราชวงศ์หมิงรองมาจากชินอ๋อง

เมื่อประทับเรียบร้อย ถังฮูหยินที่ยืนยอบกายรอต้อนรับอยู่ก็รีบสั่งให้สาวใช้นำเอาน้ำชาและของว่างออกมาถวาย องครักษ์กังและองครักษ์จงรีบตรวจความปลอดภัยของขนมและน้ำดื่มก่อนจะกราบทูลว่าเสวยได้

“เปิ่นหวางมิได้คิดจะอยู่นานนัก เช่นนั้นก็ขอเข้าสู่สาระสำคัญเสียเลยก็แล้วกันนะใต้เท้าเผย” อ๋องเก้าไม่พูดพร่ำอยากจะจัดการเรื่องนี้ให้จบไปโดยไว จึงจิบน้ำชาพอเป็นพิธีแล้วหันไปหาเจ้าของจวน

“พะยะค่ะ”

“เดิมทีสัญญาของตระกูลจูกับตระกูลเผยก็เป็นเพราะใต้เท้าจูเป็นผู้ทำสัญญากับท่านผู้เฒ่าสกุลเผย ฮ่องเต้ได้ทรงพระราชทานสมรสให้กับองค์ชายสิบห้าและเผยมู่ซีไปแล้ว บัดนี้นางได้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุเช่นนั้นก็ถือได้ว่าสัญญาสิ้นสุดไป ตามที่ท่านคิดจะให้คุณหนูรองมาอภิเษกแทนคุณหนูใหญ่นั้น ตามสัญญาของท่านผู้เฒ่าทั้งสองมิได้ระบุไว้ และที่สำคัญองค์ชายสิบห้ามิได้มีจิตเสน่หาในตัวคุณหนูรอง พวกเราสองพี่น้องจึงได้มาที่จวนของท่านเพื่อจะแจ้งให้ทราบว่าเรื่องนี้ไม่อาจทำตามที่ท่านต้องการได้”

“ไอหยา!” ถังฮูหยินที่ฟังจนจบร้องออกมาเสียงดังด้วยความลืมตัว

ท่านอ๋องเก้าทอดพระเนตรสองสามีภรรยาตระกูลเผยสลับกันแล้วเอ่ยต่อ “ที่สำคัญยามนี้กลับปรากฏว่าตระกูลจื้อมีจดหมายสัญญาระหว่างท่านฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลจูที่ให้สัญญากับตระกูลจื้อว่าจะให้หลานชายแต่งงานกับหลานสาว ดังนั้นยามนี้ผู้ที่จะมีสิทธิ์ได้เป็นพระชายาเอกขององค์ชายสิบห้าน่าจะเป็นคุณหนูใหญ่จื้อ ความทราบถึงพระเนตรพระกรรณฮ่องเต้แล้ว เปิ่นหวางจึงอยากชี้แจงให้ท่านได้รู้สถานการณ์ปัจจุบันว่ามิใช่มีตระกูลท่านตระกูลเดียวที่ถือสัญญาเช่นนั้น”

สีหน้าของใต้เท้าเผยดูผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด ส่วนถังฮูหยินเองก็ใบหน้าครึ้มลงไปหลายส่วน

“ท่านอ๋อง จดหมายของพวกเขาเป็นจดหมายจริงหรือพะยะค่ะ?”

“ทำไมกัน? ในเมื่อท่านมีจดหมายแล้วผู้อื่นจะมีมิได้เชียวหรือ? หรือว่าจดหมายที่พวกท่านเอามาอ้างในคราวก่อนมิใช่ของจริง?”

“มิได้ๆ พะยะค่ะ หม่อมฉันเพียงแต่สงสัยว่าเหตุใดใต้เท้าจูทำจดหมายสัญญาแต่งงานกับสกุลเผยแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าจึงไปทำสัญญาแต่งงานกับสกุลจื้ออีก?”

“ข้อนั้นข้ากับองค์ชายสิบห้าจะตรวจสอบให้แน่ชัดว่าเป็นจดหมายของจริงหรือไม่? ท่านก็รู้นี่? หากว่าใต้เท้าจื้อกล้าถวายจดหมายปลอมแด่ฮ่องเต้ โทษนี้ถึงประหารเลยเทียว ใต้เท้าเผย...เป็นท่านจะกล้าเสี่ยงหรือไม่?”

“มะ ไม่พะยะค่ะ”

หมิงเฉิงอวี่นั่งอมยิ้ม เขาคิดถูกจริงๆ ที่ตื้อเอาพี่ชายคนนี้ให้มาเจรจาให้ บารมีของท่านอ๋องเก้าในราชสำนักนับว่าเป็นรองเพียงชินอ๋อง หากให้เขามาบอกกล่าวสกุลเผยเอง เกรงว่าจะไม่ราบรื่นเช่นนี้

ใต้เท้าเผยกับถังฮูหยินนั่งทำตาปริบๆ ไม่อาจจะโต้แย้งสิ่งใดกับท่านอ๋องเก้าได้เต็มปาก ในเมื่อผู้สูงศักดิ์ที่มาเยือนได้กล่าวทุกประเด็นที่ต้องการอย่างชัดเจนแล้ว เขาจึงได้แต่จำยอม

“ท่านอ๋องเพคะ ตกลงว่าหนิงเอ๋อร์จะมิได้อภิเษกสมรสกับองค์ชายสิบห้าหรือเพคะ?”

“เปิ่นหวางอธิบายไปแล้วนะฮูหยิน สัญญานั้นถือว่าสิ้นสุดพร้อมการเสียชีวิตของเผยมู่ซีแล้ว อีกอย่างน้องชายของข้าก็อยากจะไว้ทุกข์ให้นางสักหนึ่งปี” อ๋องเก้า ผินพระพักตร์ไปทางหมิงเฉิงอวี่ ฝ่ายนั้นก็พยักพระพักตร์รับ”

“อืม...เป็นเช่นนั้นจริง เปิ่นหวางเห็นว่าอย่างน้อยนางก็ได้ถือว่าเป็นพระชายาตามที่มีราชโองการออกมา ตลอดหนึ่งปีนี้เปิ่นหวางไม่มีทางจะอภิเษกสมรสกับผู้ใดเด็ดขาด” หมิงเฉิงอวี่เอ่ยสำทับเพื่อให้สองสามีภรรยาตระกูลเผยเลิกคาดหวังจะได้ตนเป็นบุตรเขยเสียที

ถังฮูหยินนิ่งอึ้งไป องค์ชายทั้งสองเสด็จมาปฏิเสธถึงบ้านช่างเป็นเรื่องที่น่าขายหน้านัก อีกทั้งยังมีคู่แข่งคนใหม่ปรากฏตัวขึ้น...คุณหนูใหญ่จื้อ นางจะต้องรู้ให้ได้ว่าสตรีผู้นี้เหตุใดจึงมีจดหมายสัญญาแต่งงานได้? คนทั้งเมืองหลวงล้วนรับรู้พันธะระหว่างตระกูลเผยกับตระกูลจู หากว่าฝ่ายนั้นหายตัวไปอีกคน...วิธีที่จะทำให้องค์ชายสิบห้ายินยอมรับหนิงเอ๋อร์นางต้องหาได้แน่!

******************