ตอนที่1

ตอนที่1

ฉันนั่งกุมขมับอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ มาประมาณ 3 ชั่วโมง ด้วยเหตุผลที่ว่า ฉันไม่สามารถทำงานของฉันต่อได้ ฉันคือ ยูมิ เด็กสาวที่พึ่งเรียนจบหมดๆ แต่ฉันมีอาชีพเป็นนักแต่งนิยายแนวอิโรติกค่ะ ฉันยึดอาชีพนี้มาตั้งแต่ตอนอยู่ปี 1 แล้วก็ทำมันมาเรื่อยๆ จนสามารถยึดเป็นอาชีพหลัก มีรายได้ประจำเดือนละหลายหมื่นบาท สามารถผ่อนคอนโดไว้ซุกหัวนอนและรถเก๋งที่เอาไว้แค่ขับไปซื้อกับข้าวที่ตลาด

นิยายของฉันโลดแล่นอยู่บนเว็บไซด์กว่า 100 เรื่อง ฉันเป็นประเภท มุ่งมั่นสร้างสรรค์ ถ้าได้ทำก็จะนั่งทำอยู่แบบนั้นจนไม่ลุกไปไหนเลยค่ะ ฉันใช้ชีวิตตัวคนเดียว พ่ออยู่ญี่ปุ่น แม่แต่งงานมีครอบครัวใหม่ ฉันไม่ค่อยสนพวกเขาหรอก พวกเขาก็มีโอนเงินมาช่วยฉันแต่ละเดือนตอนที่ฉันยังเรียนอยู่ แต่มันก็ไม่ได้มากมายเท่ากับรายได้ตรงส่วนนี้

แต่ตอนนี้ฉันกำลังเจอทางตันค่ะทุกคน นั่นคือการเขียนไม่ออก แต่งไม่ออก ฉันไม่ได้อัปเดตนิยายมากกว่า3 อาทิตย์แล้ววันนี้ก็จวนตัวแล้ว มันถึงเวลาที่ฉันคิดว่าต้องออกไปหาประสบการณ์จริงเสียที ทำไมนะหรอ นั่นก็เพราะว่า ฉันยังเวอร์จิ้น และไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องบนเตียงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ใช่ค่ะ ฉันแต่งนิยายดุเดือดประดุจกับว่ามีประสบการณ์โชกโชนแต่ไม่ใช่เลย

ฉันศึกษาเรื่องต่างๆ ผ่าน เว็บไซด์สำหรับผู้ใหญ่และเขียนเรื่องร้อนแรงออกมาประดุจเหมือนช่ำชอง โชคดีที่ฉันเป็นคนมีจินตนาการสูงส่งและความมุ่งมั่นเป็นเลิศถึงทำให้มันออกมาดี แต่ตอนนี้ก็อย่างที่บอก มันเริ่มตันแล้วค่ะ แล้ววันนี้ฉันก็ได้ตัดสินใจแล้วว่า จะหาแรงบันดาลใจ โดยการไปล่าผู้ชายมา one night stand ให้ได้ค่ะ

ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อโทรหาเพื่อนคนหนึ่ง เชื่อมั้ยว่าชีวิตฉันมีเพื่อนแค่คนเดียวคือยัยนี่ ฉันใช้เวลาวันละ ไม่ต่ำกว่า 12 ชั่วโมงหน้าคอม ผละจากคอมก็แค่ลุกไปกินข้าว บางทีฉันไม่อาบน้ำติดกัน ถึง 3 วัน ใช่ค่ะ คุณฟังไม่ผิด ฉันเป็นคนโสโครกค่ะ

ห้องฉันก็ไม่เคยเก็บ จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้ง จานชามเต็มซิ้ง และเพื่อนสนิทคือไอ้ปีเตอร์ แมลงสาบตัวร้ายค่ะ

เอาล่ะกลับมาที่เพื่อนสนิทฉัน มะปราง เธอมีนิสัยต่างกับฉันสุดขั้ว เธอกินผู้ชายแทนข้าวเลยก็ว่าได้ มะปรางสวยแล้วก็แต่งตัวจัดต่างกับฉันโดยสิ้นเชิง อ๊ะ อ๊ะ แต่ประทานโทษนะคะ

พวกคุณคิดว่าฉันเป็นคนขี้เหร่ใช่มั้ย NO NO แต่พวกคุณคิดผิดค่ะ ฉันเป็นถึงดาวคณะเลยนะคะ รูปร่างอวบอัด หน้าอกหน้าใจใหญ่สะบึ้ม ด้วยความสูง 160 เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น หน้าตาคาวาอี้ค่ะ ที่บอกว่าแตกต่างกับยัยมะปรางนั่นคือความร่านค่ะ

พูดถึงก็โทรหามันเลยดีกว่า

⇒ ฮัลลลลโหลลลล ยูมิ เพื่อนรัก ผีตัวไหนสิงมึงให้โทรมาหากูได้วะ

“ปราง เมาอีกแล้วเหรอมึงอ่ะ”

⇒ นิดหน่อยอ่ะมึง แล้วสรุปยังไง ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนมึงโทรมาใหม่เลยนะตอนนี้กูกำลังโซ้ยผู้อยู่ อย่าขัดจังหวะ

“เออ กูจะออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยากให้มึงพากูหาผู้ชายหน่อย”

⇒ ห๊ะ อีดอก มึงเป็นใครมึงปลอมตัวเป็นเพื่อนกูเพื่อโทรหากูใช่มั้ย มึงทำอะไรเพื่อนกูเอาเพื่อนกูคืนมานะ

“อีปรางนี่กูเอง”

⇒ กูไม่เชื่อ อย่างอียูมิจะให้กูพาไปหาผู้ชาย ไม่มีทางมึงเป็นใครคายเพื่อนกูออกมานะ

“อีปราง มึงมีไฝตรงก้นข้างซ้าย แล้วปานแดงตรงหว่างขาด้านขวา”

⇒ เออ อียูมิจริงๆ แล้วคิดไงให้กูหาผู้ชายให้

“เออน่า บอกให้ทำก็ทำ”

⇒ เออ งั้นมึงก็ย้ายก้นออกมาจากหน้าคอมแล้วแต่งตัวสวยๆ ออกมาหากูที่ผับ XXX

“โอเคมึง เจอกัน”

เฮ้อ กว่าจะคุยกับมันรู้เรื่อง เอาเถอะ รอก่อนนะ แฟนคลับทั้งหลาย ฉันจะไปหาแรงบันดาลใจให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ

.

ฉันออกมาด้วยชุดเดรสเปิดหลังสุดเซ็กซี่ หน้าอกเว้าโชว์ร่องนมจนเกือบจะเห็นสะดือ รองเท้าส้นสูง ฉันรวบผมหางม้าสีดำขึ้นไปเพื่อโชว์ไหล่ ขาวเนียน แต่งหน้าพอเหมาะ หยิบกระเป๋า แล้วเดินแหวกกองขยะออกมาจากห้อง

คืนนี้แหละ ยูมิ เธอจะต้องทำให้ได้