ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

“ถ้านาน่าเป็นยอดรักของคุณ แล้วคุณเอาน้องแพรรี่ไปไว้ที่ไหนคะ” ปากถาม ทว่าสายตาของเธอมองไปที่น้องสาวนอกไส้ ที่ชอบทำตัวเป็นสาวหัวโบราณไม่ยอมให้แฟนหนุ่มที่คบหากันมาเกือบสามปีแตะต้องตัวจนทำให้ผู้ชายอดอยากปากแห้ง

เธอรู้...เพราะคุณโมกข์เมาแล้วเผลอพูดออกมา จากนั้นเธอกับแฟนของน้องสาวนอกไส้ก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเรื่อยมาจนเกือบปี ซึ่งมันถึงเวลาที่แม่น้องสาวนอกไส้จะรู้ตัวเสียทีว่าไม่คู่ควรกับผู้ชายอย่างคุณโมกข์ ทายาทนักธุรกิจชื่อดัง ที่กำลังจะก้าวขึ้นมานั่งแท่นบริหารงานแทนบิดาที่กำลังจะเกษียณตัวเองเพื่อพาคู่ชีวิตไปเที่ยวรอบโลก

“อย่าพูดถึงคนอื่นได้ไหมนาน่า ผมรำคาญ!” น้ำเสียงของเขาหงุดหงิดขึ้นมาทันทีเมื่อต้องพูดถึงแฟนสาวที่หวงเนื้อหวงไม่เข้าท่า ทั้งที่คบหากันมาหลายปีแต่ทำได้แค่จับมือ ผิดกับฉัตรชนกที่พอได้รู้จักกันไม่กี่วันเขาก็พาขึ้นเตียงได้แล้ว ซ้ำเจ้าหล่อนยังร้อนแรงแถมรู้งานดีซะด้วย

“คนอื่นที่ไหนกัน นี่นาน่ากำลังพูดถึงว่าที่เจ้าสาวของคุณอยู่นะคะ ว่าแต่คุณจะไม่บอกนาน่าจริงเหรอคะว่าจะเอาน้องแพรรี่ไปไว้ที่ไหน”

“นาน่า!”

“โธ่...ที่รักขาอย่าทำหน้าโกรธนาน่าแบบนี้สิค่ะ นาน่าก็แค่อยากรู้ ว่าต่อไปคุณกับนาน่าจะทำแบบนี้ได้อีกไหม ถ้าหากคุณแต่งงานกับน้องแพรรี่ไปแล้ว”

“แพรรี่ไม่ใช่เจ้าชีวิตผม อีกอย่างผมก็ยังไม่รู้เลยว่าแพรรี่จะร้อนแรงได้เท่าคุณหรือเปล่า” ชายหนุ่มยกมือขึ้นลูบก้อนเนื้ออวบอิ่มเกินตัวของหญิงสาวเล่น ขณะที่เจ้าของทรวงอกก็หันไปยิ้มเย้ยน้องสาวนอกไส้ ก่อนที่เจ้าตัวจะถูกดันให้เอนไปด้านหลัง ด้านชายหนุ่มโน้มก็โยกตัวขึ้นอัดสะโพกเข้าใส่ระรัวเร็ว เมื่อเกมสวาทครั้งนี้ใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง ขณะที่คนทนมองอยู่นานก็หันหลังหนีภาพน่าอายพร้อมกับยกมือปาดน้ำตาทิ้งลวกๆ ใจหนึ่งก็อยากหันหลังกลับไปถามไถ่คนสารเลวให้รู้เรื่องไปเลยว่าพวกเขาทำกับเธอแบบนี้ทำไม แต่ขณะที่กำลังคิดตัดสินใจอยู่นั้นเสียงกรีดร้องของคนทั้งสองก็ดังระงม

“คุณโมกข์ขา นาน่ารักคุณเหลือเกิน ถ้าคุณแต่งงานไปแล้วอย่าทอดทิ้งนาน่านะคะ” น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะนั่นทำให้คนที่หันหนีภาพน่าอายยกมือปาดน้ำตาและบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็งแล้วก็ตัดผู้ชาย ห่วยแตกคนนี้ออกไปจากชีวิตหันกลับมามองคนทรยศเพื่อเคลียร์ปัญหาให้จบและเธอก็ยินดีจะยกผู้ชายเลวๆ คนนี้ให้กับพี่สาวนอกไส้!

“ว้าย! น้องแพรรี่ มาได้ยังไง” ฉัตรชนก ที่แสร้งหันมาเห็นน้องสาวนอกไส้อุทานเสียงดัง พร้อมทั้งใส่แอ็คติ้งท่าทางตกอกตกใจ มือไม้รีบรวบผ้าผ่อนขึ้นมาปิดร่างกาย

“นาน่า! หยุดพูดถึงแพรรี่ได้แล้ว ถ้าไม่หยุด ผมจะไล่คุณกลับไป” โมกข์ ตวาดใส่อย่างหัวเสีย

“น้องแพรรี่มาจริงๆ นะคะ ถ้าไม่เชื่อ คุณโมกข์ก็หันไปดูสิค่ะ” ฉัตรชนกพยักพเยิดให้อีกฝ่ายหันไปดูที่ประตูห้องนอน

“แพรรี่!” โมกข์ทำหน้าราวกับถูกผีหลอกกลางวันเมื่อหันมาเห็นแฟนสาวยืนอยู่

“ค่ะ แพรรี่เอง” พิมพ์พิศาตอบเสียงเรียบ ทั้งที่ใจนั้นเจ็บเมื่อถูกคนรักหักหลัง แล้วคนที่ร่วมมือกันหักหลังก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นคนที่เธอนับถือเหมือนพี่สาว นับตั้งแต่วันที่บิดารับสองแม่ลูกเข้ามาอยู่ในบ้าน

“ที่รัก มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ผมอธิบายได้นะที่รัก ผมกับนาน่า เราแค่สนุกกัน เราไม่...”

“ฉันเห็นเต็มตาของฉันหมดแล้ว เพราะงั้นฉันไม่ต้องการคำอธิบายอะไรทั้งนั้น แล้วจากนี้ไปฉันกับคุณ จบกัน!” พิมพ์พิศาหันหลังเดินจากไปทันทีที่พูดจบ ขณะที่โมกข์ก็รีบหันไปคว้าเสื้อผ้ามาสวม ครั้นพอเรียบร้อยแล้วก็หวังจะตามแฟนสาวออกไป แต่ถูกฉัตรชนกรั้งตัวเอาไว้ ไม่ยอมให้ตามพิมพ์พิศาออกไป