บทที่ 4 Kiss

AT AVARAN : 13.50 PM

แปดชั่วโมงในการทำงานตำแหน่งผู้จัดการด้านการตลาดคือการนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ดูโครงสร้างการขาย ดูฐานลูกค้า ทำแบรนด์อะแวร์เนสส์ และออกไปสำรวจตลาด ร้านค้าต่างๆ ซิลีนไม่มีเวลาที่จะมาว่อกแว่กกับเรื่องอื่น... แต่ไม่ใช่วันนี้

"เมื่อคืนฉันจูบเขาหรือเปล่าวะ?" ตั้งแต่เช้าเธอตั้งคำถามนี้ราวๆสิบรอบ เพราะไม่แน่ใจว่าไปเผลอจูบเขาหรือไม่...

หญิงสาวคนนี้ ถึงแม้จะมีประสบการณ์มาเยอะ แต่เธอไม่เคยจูบกับวันไนท์สแตนด์แม้แต่ครั้งเดียว อย่าส่ายหน้าแล้วบอกว่าเป็นไปไม่ได้ คนได้เสียกันจะไม่จูบกันได้ยังไง... เรื่องนี้ก็เป็นคำถามที่ติดใจไอเท็มมาตลอดเมื่อซิลีนเล่าว่าเธอเคยจูบกับผู้ชายคนแรกที่นอนด้วยเพียงครั้งเดียวเท่านั้น แต่หลังจากนั้นเธอไม่เคยใช้ปากกับใครอีก... เหตุผลคือ... การจูบมันละเอียดอ่อนและต้องเข้าใกล้กันมากเกินไป... เธอไม่อยากให้ใครหน้าไหนได้ยินเสียงหัวใจของเธอ...

"ไม่... ฉันไม่มีทางจูบไอ้เด็กนั่นหรอก" หญิงสาวส่ายหน้าไล่ความคิดตัวเองทิ้งก่อนจะหันมาสนใจโครงสร้างการตลาดที่ต้องนำไปเข้าองค์ประชุมกับบอร์ดในวันพรุ่งนี้

ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูห้องทำงานซิลีนดังขึ้นก่อนที่ไอเท็มจะเปิดประตูเข้ามา

"เจ๊... ชั้นบนเรียกหา" ไอเท็มว่า 'ชั้นบน' ที่ว่านั้นคือชั้นของระดับผู้บริหารรวมถึงประธานบริษัทนั่นเอง

"ชั้นบน?" ซิลีนเลิกคิ้วถาม

"เรื่องอะไรอ่ะเจ๊... ไม่ใช่เรื่องที่เจ๊ไปเขียนบทความลงในเพจหรอกใช่ป่ะ?" มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ๆ เพราะคนชั้นบนเขาไม่ลงมาสุงสิงกับคนชั้นล่างอย่างพวกเธอ หากไม่ใช่เรื่องระดับประเทศ

"เกี่ยวอะไร... นั่นมันเรื่องส่วนตัว"

"เจ๊รีบไปเลย... แล้วลงมาเล่าด้วยนะว่าเรื่องอะไร"

"เออ"

"แล้วเมื่อคืนเป็นไง เด็ดม่ะหนุ่มคนนั้น" ก่อนที่ซิลีนจะเดินออกจากห้องไอเท็มชิงถามขึ้นก่อน

"เด็ดอยู่นะ แต่ไม่ค่อยเป็นงานเท่าไหร่" หญิงสาวยิ้มตอบก่อนจะเดินออกไป

ซิลีนมาถึงชั้นบนสุดของออฟฟิศ ตรงเข้ามาที่โต๊ะเลขาด้านหน้าห้องประธานบริษัทพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร คนชั้นบนเขาไม่ค่อยสนใจเรื่องนินทา และไม่ได้ตั้งตนเป็นศัตรูกันเหมือนคนชั้นล่าง เพราะแบบนี้ซิลีนถึงสามารถยิ้มได้อย่างจริงใจ

"ท่านประธานเรียกหาซิลีนเหรอคะพี่ทิพย์"

"ค่ะ... ซิลีนเข้าไปได้เลยนะท่านรออยู่" ทิพย์เวลาสาวรุ่นใหญ่ผายมือให้ซิลีน

"ค่ะ"

หญิงสาวตอบรับก่อนจะเดินเข้ามาหยุดเคาะประตูห้องทำงานของอิทธิ CEO ของ AVARAN GROUP

"ซิลีนค่ะท่านประธาน"

"เข้ามา"

ร่างบางเดินเข้ามาหยุดตรงกลางห้องขนาดใหญ่ โค้งตัวให้ความเคารพเจ้าของบริษัทผู้มีจิตใจเมตตา แต่เข้มงวดกับเรื่องงานมากสุดๆ

"ท่านประธานมีอะไรให้ซิลีนรับใช้คะ" ยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร สบตากับเจ้านายคนสูงสุดที่นานปีถึงจะได้เจอสักครั้ง

"มีเรื่องให้ช่วย... ลูกชายผมน่ะ มันเรียนจบมาพักใหญ่แล้วอยากจะให้เข้ามารับช่วงต่อ เลยคิดว่าถ้าลองให้มันได้ฝึกงานกับคนเก่งๆอย่างคุณก็คงดี" ลูกชายท่านประธานที่เขาลือกันว่าหล่อเหลือรับประทาน...

"ยินดีค่ะท่าน" ซิลีนตอบรับอย่างเสียไม่ได้ และยินดีอย่างยิ่งที่จะต้องดูแลเด็กสักคน...

"ฝากด้วยๆ เริ่มงานวันนี้เลยยิ่งดี เข้มงวดกับเขาได้เลยนะ จัดหนักให้เป็นงาน เดี๋ยวผมจะสั่งให้คุณทิพย์เข้าไปจัดโต๊ะเพิ่มในห้องทำงานคุณ" อิทธิยิ้ม

"คะ?" ผิดกับซิลีนที่แปลกใจว่าทำไมถึงต้องมาทำงานร่วมห้องกับเธอ...

"เจ้านั่นมันบอกผมว่าขอใช้ห้องคุณด้วย จะได้คุยปรึกษากันง่ายๆ"

"เอ่อ... ค่ะท่านประธาน"

"รอเดี๋ยวนะ เจ้าอาชว์มันออกไปคุยโทรศัพท์น่ะ... อ่ะ นั่นมาพอดี" เสียงประตูห้องทำงานใหญ่เปิดออก ซิลีนหันมองคนมาใหม่พร้อมรอยยิ้ม ที่เมื่อได้เห็นว่าเขาคนนั้นคือ... 'ไอ้เด็ก' ไม่เป็นงานเมื่อคืน รอยยิ้มหุบลงทันที ดวงตาเบิกโตด้วยความตกใจ ร่างบางแข็งทื่อ สติกระจายหายไปจนหมดสิ้น

"ซิลีน..."

"คุณซิลีน"

"ซิลีน!!!"

"คะ... คะ! ขออภัยค่ะท่าน" หญิงสาวก้มหัวลงเล็กน้อยอย่างเก้กัง

"นี่เจ้าอาชว์ ลูกชายผมเอง สวัสดีพี่เขาสิ คนนี้มาร์เก็ตติ้งมือดีของบริษัทเราเลยนะชื่อซิลีน" อิทธิต่างแนะนำทั้งสองฝ่ายให้รู้จักกัน

ร่างสูงยกยิ้มอย่างผู้ชนะเมื่อเห็นคนเจ้าคำสั่งเมื่อคืนเอาแต่ก้มหน้างุดไม่ยอมเงยหน้ามามองเขาแม้แต่นิดเดียว

ความหยิ่งยโสหายไปไหนหมด!

"สวัสดีครับพี่ซิลีน... ผมอาชว์ ยินดีที่ได้รู้จัก... นะครับ" เขายังคงยิ้ม ยื่นมือไปจ่อรอตรงหน้าเธอ

"สะ... สวัสดีค่ะ ยินดี... ที่ได้รู้จักค่ะ" มือบางสั่นเครือ ยื่นไปจับมือเขา ก่อนที่จะรีบสลัดทิ้งอย่างรวดเร็ว

"ตั้งแต่นี้ต่อไป ฝากอนาคตใหม่ของบริษัทเราด้วยนะซิลีน" ประธานฉีกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้เห็นรุ่นใหม่ไฟแรงได้ร่วมทำงานกัน

"ค่ะ... ซิลีนจะสอนงานคุณอาชว์อย่างสุดความสามารถค่ะ"

"ดี... งั้นก็เริ่มเลย เจ้าอาชว์ตามพี่เขาไป แล้วตั้งใจทำงานล่ะ อย่าให้เสียชื่อประธานอย่างฉัน"

"ครับพ่อ"

ร่างบางเดินนำร่างสูงมาถึงหน้าลิฟต์ ปากแดงเม้มสนิทไม่กล้าเอื้อนเอ่ยคำใดๆ ภายในหายใจติดขัดไปหมด ภาพที่เธอกับเขาหลับนอนกันตีแผ่อยู่ในสมอง น้ำเสียงที่เธอสั่งให้เขาดูด ให้เขาจับดังลั่นไปหมด

"ไม่ๆๆๆๆ" หญิงสาวส่ายหน้าไล่ความคิดตัวเอง

"ครับ" เขาชะโงกหน้ามาหาเธออย่างใกล้ชิด

"ปะ... เปล่าค่ะ" ซิลีนเบี่ยงตัวเองหนีจากใบหน้าเขา

ติ๊ง!

ลิฟต์เปิดออก ซิลีนรีบเข้าไปด้านใน ก่อนที่อาชว์จะเดินตามเข้าไป แต่เขาไม่ได้เว้นระยะห่างจากเธอสักนิด บิดชิดเข้าหาร่างบางจนแผ่นหลังแบบกับผนังลิฟต์

"คุณ!" ซิลีนเบิกตามองร่างสูงอย่างตกใจ

"ไง... คุณ... ค่าตัวผมที่ทิ้งไว้ให้ ผมว่ามันน้อยไปหน่อยนะ" เขายิ้มไล่สายตามองเธอ

"ฉะ... ฉัน" ไปไม่ถูก... ไม่เป็นแล้วในตอนนี้

"ผมหน้าตาเหมือนผู้ชายขายตัวขนาดนั้นเลยดิวะ?"

"ก็ฉันไม่รู้นี่" เธอแก้ตัวน้ำเสียงติดขัด

พรึ่บ

สองมือหนารวบสองแขนยกขึ้นสูง จับมันกดกับผนังลิฟต์...

"จะทำอะไร!"

"เมื่อคืนคุณสอนงานผมดีมากเลย... แล้วเมื่อกี้คุณก็เพิ่งบอกพ่อผมว่าจะสอนงานผมจนสุดความสามารถ... อยากรู้แล้วสิ... ว่าคุณจะสอนอะไรผมอีก" เขาถามพลางไล่จมูกจรดลงแก้มแดงระเรื่อของซิลีน

"ฮึก!" หญิงสาวกลั้นหายใจ

"ฮ่ะๆ คุณเป็นคนเดียวกับคนเมื่อคืนหรือเปล่าเนี่ย" อาชว์แค่นหัวเราะออกมา

"ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นซะ! ถ้าคุณยังต้องการมาฝึกงานกับฉันอยู่!" เรียวปากแดงรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไป

"ลืมเหรอ... กระชากซิงผมแล้วจะหนีไปได้ง่ายๆเหรอครับคุณป้า!"

"ก็แล้วจะให้ทำไงล่ะ! ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าคุณซิง! อีกอย่างนะเมื่อคืนกับวันนี้มันก็คนละเวลากัน! เพราะงั้นถอยไป!"

ซิลีนพยายามยื้อแขนให้หลุดออกจากเกาะกุมของเขา แต่อาชว์แรงเยอะกว่ามาก เขาตรึงมันไว้แน่นกว่าเดิม จนเธอไม่อาจจะทำอะไรได้

"เมื่อคืนคุณยังไม่สอนผมจูบเลยนะ..." เขานึกอยากจะแกล้งผู้หญิงก๋ากั่นคนนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

"อย่านะ... อุ๊บส์!" ไม่รอให้ช้านาน อาชว์ที่เคยมีประสบการณ์จูบมาก่อน กดปากลงเรียวปากบางๆของซิลีน บดจูบขยี้เบียดเสียดอย่างดุเดือด ไม่พอยังสอดลิ้นร้อนๆเข้าไปดุนดันจนร่างบางอ่อนระทวย เผลอหัวใจเต้นแรงจนเข้าได้ยิน...

"หัวใจคุณเต้นแรงจังวะ!" เขาถอนจูบออกมายิ้มถาม

ติ๊ง!

ลิฟต์เปิดออก ซิลีนใช้จังหวะนั้นผลักร่างสูงออกอย่างแรง แล้วสับเท้าเดินออกมาจากลิฟต์ทันที...

สิบปี... นี่เป็นครั้งแรกในรอบสิบปีที่เธอปล่อยให้ผู้ชายมาขโมยจูบไปได้!