3
ห้างสรรพสินค้า The Diamond R…
หลังจากที่สองสาวทานอาหารเสร็จก็เช็กบิลออกจากร้าน แล้วไปชอปปิงต่อจนถึงสามทุ่ม แพรณาราก็พาฟ้ารดาออกจากห้างสรรพสินค้าดัง เดินตรงมายังที่จอดรถด้านหน้า ที่กิติจอดรอตอนที่มาส่ง
ฟ้ารดามองรถหรูอย่างมึนงง ก่อนจะหันหน้าไปมองเพื่อนสาวเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าอีกฝ่ายจะมีรถหรูใช้ที่อังกฤษ เพราะแขไขคงไม่ใจดีกับหลานสาวขนาดนี้แน่ๆ
แกร๊ก!
“อุ๊ย!” ฟ้ารดายกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจที่อยู่ๆ ประตูรถฝั่งคนขับก็เปิดออก
“เชิญครับคุณผู้หญิง! ผมชื่อกิติครับ เป็นคนขับรถของคุณมิกิ!” กิติรีบแนะนำตัวด้วยภาษาไทยพร้อมกับเปิดประตูให้สองสาว
“สวัสดีค่ะคุณกิติ ฟะ...ฟ้ารดาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก” ฟ้ารดาเอ่ยเสียงสั่นนิดๆ พลางจ้องมองเพื่อนสาวอย่างสงสัยกับคำว่า..คนขับรถของคุณมิกิ ‘อ๊ะ! หรือว่าแขไขจะกลับใจแล้ว?’
“ขะ...ขอบคุณค่ะ” แพรณารายิ้มให้กิติ ก่อนจะหันไปดึงแขนเพื่อนสาวให้เข้าไปนั่งในรถ ซึ่งใจจริงเธออยากจะพาฟ้ารดาขึ้นแท็กซี่หนี กิติไปอยู่เหมือนกัน แต่ติดตรงที่ออร์แลนโด้ไม่เหมือนชาวบ้านสักเท่าไหร่ เวลาโมโหขึ้นมาแล้วอีกฝ่ายไม่เคยฟังเสียงใคร! เธอเลยจำใจต้องพาเพื่อนสาวเดินมาที่รถแทน
กิติปิดประตูรถให้คนรักของเจ้านายและเพื่อนสาว จากนั้นก็เข้ามานั่งประจำที่คนขับแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“คุณมิกิจะไปที่ไหนต่อครับ!”
“พวกเราอยากจะไปเที่ยวไนต์คลับที่ดังๆ ของที่นี่น่ะค่ะ คุณกิติพอจะแนะนำได้ไหมคะ” ฟ้ารดาชิงตอบแทนเพื่อนสาว
“Club Angel R ครับ วันนี้มีนักร้องดังมาร้องที่คลับด้วยครับ” กิติหันไปตอบยิ้มๆ
“ดีค่ะ! งั้นเราไปเที่ยวที่คลับนี้กันนะมิกิ” ฟ้ารดาหันมาขอความเห็นอย่างตื่นเต้น และลืมเรื่องที่สงสัยเมื่อครู่ไปอย่างสิ้นเชิง
“ตามใจคุณเพื่อนเลยค่ะ” แพรณาราตอบยิ้มๆ
“ตกลงไปที่ Club Angel R นะครับ”
“ค่ะ/ค่ะ” สองสาวตอบพร้อมๆ กัน กิติพยักหน้ารับยิ้มๆ ก่อนจะทำหน้าที่สารถีพาสองสาวตรงไปยังไนต์คลับ
ร้านสิงโตดุ...เพชรดนัยปล่อยให้เพื่อนรักไปตามหาแพรณารา เพื่อแสดงตัวและหยั่งเชิงหญิงสาวอีกคนที่เขาได้เห็นใบหน้าแค่ด้านข้าง ว่าจริงๆ แล้วสองสาวใช่เลสเบี้ยนหรือไม่
“อลันนี่นับวันก็จะบ้าขึ้นเรื่อยๆ นะครับพี่เชค”
“ฮ่าๆๆ คนกำลังมีความรัก ปล่อยๆ ไปน่าเพชร อีกหน่อยถ้านายมี นายก็อาจจะเป็นเหมือนอลันก็ได้” เชคาริกบอกยิ้มๆ
“ไม่มีทาง! ผมไม่อยากเป็นบ้าเหมือนอลันครับ หึๆ” เพชรดนัยตอบด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจ ก่อนจะหันไปหยิบเนื้อย่างส่งให้กับซีซ่าร์ สุนัขตัวน้อยสายพันธุ์ ยอร์คเชียร์ เทอร์เรีย (Yorkshire Terrier) ที่หลงรักในความฉลาดและขี้อ้อนจนพาไปนั่นมานี่ด้วยตลอด
“ว่าแต่เพื่อนของมิกินี่ท่าจะสวยนะ เสียดายที่ไม่ได้เห็นหน้าชัดๆ” เชคาริกออกความเห็น
“นางแบบก็น่าจะสวยอยู่ครับ หรือไม่ก็แค่...หุ่นดี” เพชรดนัยหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยกเบียร์ขึ้นจิบ
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
“เชคคะ! นี่มันไนต์คลับของอลันใช่ไหม?” นามีเรียเดินแกมวิ่งเข้าไปถาม พร้อมกับเปิดคลิปของสาวสวยคนหนึ่ง ตบนางแบบดังอย่างอิซซี่ ทาเมียร์น่า ที่กำลังตามตื้อออร์แลนโด้ ให้กับสามีดู
“เพื่อนของมิกิ” เชคาริกอุทานตาโต เพราะจำชุดได้
“พระเจ้า!” เพชรดนัยจ้องมองใบหน้างามผ่านหน้าจอมือถืออย่างตกตะลึง เมื่อเห็นสาวเจ้าตวัดฝ่ามือลงที่ใบหน้าของคู่กรณี สองครั้งติดๆ กัน ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับล้มลงไปกองอยู่บนพื้น
“สวยนะคะ คนนี้ใช่ไหมที่อลันโวยวายหาว่าเป็นเลสเบี้ยน” นามีเรียถามอย่างสงสัย
“ใช่จ้ะ!” เชคาริกพยักหน้ารับยิ้มๆ เมื่อภรรยายอมเอ่ยปากคุยด้วย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ง้อให้ตายก็ไม่ยอมพูดอะไรกับตนแม้แต่คำเดียว
วี้หว่อๆๆ
เสียงไซเรนแบบเดียวกับที่ได้ยินเวลาตำรวจเปิดตอนขับรถไล่จับผู้ร้ายดังขึ้น เพชรดนัยรีบล้วงมือถือในกระเป๋าหนัง สีดำแล้วรีบกดรับสายของเพื่อนรักอย่าง ไม่รอช้า
“ว่าไง?” เพชรดนัยเอ่ยถาม ก่อนจะส่งยิ้มไปให้นามีเรียกับเชคาริกอย่างอายๆ กับเสียงเรียกเข้าที่ตนแอบตั้งเอาไว้เฉพาะสายของออร์แลนโด้
“มีเรื่องให้ช่วย!”
“ฉันเพิ่งเห็นคลิปนางแบบตบกันที่ Angel R ” เพชรดนัยรีบบอก
“ข่าวไปเร็วจัง!” ปลายสายบอกเสียงหงุดหงิด
“จะให้ช่วยอะไร” เพชรดนัยตัดบทอย่างรำคาญ
“ช่วยมาเป็นคนขับรถ เอ๊ย! มาขับรถพาน้องฟ้าไปส่งที่คอนโดให้หน่อย”
“น้องฟ้า!” เพชรดนัยเอ่ยทวนด้วยหัวใจสั่นๆ
“ใช่! เพื่อนของมิกิ” ออร์แลนโด้เอ่ยรับด้วยน้ำเสียงชื่นมื่น ผิดกับเมื่อสองชั่วโมงก่อนลิบลับ
“ฉันไปนานไม่ได้นะ พรุ่งนี้เช้ามีประชุม!” เพชรดนัยออกตัวไว้ แต่เนิ่นๆ เพราะพรุ่งนี้มีประชุมใหญ่ที่ต้องเข้าร่วมแทนพี่ชาย ซึ่งตอนนี้หนีไปทำเรื่องงามไส้ อยู่ที่ไทย
“เอ่อน่า ฉันรอที่ทางออกวีไอพีนะ” ออร์แลนโด้บอกเสร็จก็กดวางสายไป
เพชรดนัยกลอกตาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะหันกลับมาทางเชคาริกและนามีเรียก็เห็นทั้งสองกำลังจ้องมาที่ตน
“เอ่อ... พี่เชคครับผมฝากซีซ่าร์เอาไว้แป๊บหนึ่งนะครับ พอดีว่า อลันมีเรื่องให้ช่วยจัดการ”
“ได้สิ! ว่าแต่เราจะกลับมาก่อนตีหนึ่งใช่ไหม?” เชคาริกเอ่ยถามเพราะคืนนี้ตนมีแผนจะกระชับความสัมพันธ์กับภรรยาสาว
“ครับ” เพชรดนัยพยักหน้ารับยิ้มๆ
“เดี๋ยวพี่ดูให้จ้ะ” นามีเรียบอกก่อนจะเข้าไปลูบหัวของซีซ่าร์เบาๆ อย่างเอ็นดู
“ขอบคุณครับพี่มีเรีย งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” เพชรดนัยบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืน
“ขับรถดีๆ ล่ะ” เชคาริกตะโกนบอกคนที่กำลังเดินแกมวิ่งออกไปด้วยสีหน้าขบขัน
สิบห้านาทีต่อมา... Club Angel R
เพชรดนัยขับรถด้วยความเร็ว ตรงเข้าไปยังทางออกวีไอพีที่รถบูกัตติสีขาวมุกของเพื่อนรักจอดอยู่ ก่อนจะรีบลดความเร็วลงเมื่อเห็นสองสาวยืนกอดกันกลมพร้อมกับเบิกตากว้าง หลังจากที่ไฟของรถมัสแตงค์ สาดส่องกระทบใบหน้างาม
เอี๊ยดดดด
เพชรดนัยเหยียบเบรกพร้อมกับจ้องมองหญิงสาวที่ถูกเพื่อนรักเข้าใจว่าเป็นเลสเบี้ยนอย่างตกตะลึง ‘พระเจ้า! คนหรือว่านางฟ้าวะ’
ชายหนุ่มรีบเปิดประตูลงจากรถแล้วเอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ระคนดีใจ ราวกับเจอของที่เฝ้าตามหามานาน
“ไง! อลัน สวัสดีครับมิกิ สวัสดีครับคุณ เอ่อ...” เพชรดนัยเอ่ยค้าง ขณะจ้องมองสาวสวยตรงหน้าราวกับคนไม่เคยพบเคยเห็น
“สวัสดีค่ะพี่เพชร นี่ฟ้ารดาเพื่อนของมิกิ เป็นนางแบบที่ไทยค่ะ” แพรณาราเอ่ยแนะนำเพื่อนสาว
ฟ้ารดาจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าคล้ายกับคนต้องมนต์สะกดไปทันใด ‘ผู้ชายอะไรจะเพอร์เฟกต์ได้ขนาดนี้นะ’
“สวัสดีครับคุณฟ้ารดา ผมคารอส เพชรดนัย ร็อฟเวลล์ เรียกว่าเพชรก็ได้ครับ” เพชรดนัยให้สิทธิ์เรียกชื่ออย่างสนิทกับสาวสวยตรงหน้า
“นี่คุณใช่คนจริงๆ เหรอเนี่ย พระเจ้า! อย่างกับเทพบุตรแน่ะ” ฟ้ารดาเอ่ยถามราวกับคนละเมอ ไม่ได้สนใจที่อีกฝ่ายแนะนำตัวเมื่อครู่
“เอ่อ...ผมเป็นคนจริงๆ นี่แหละครับ คุณฟ้าลองจับดูสิ!” เพชรดนัยดึงมือของสาวเจ้าที่หน้าตื่นๆ มาแตะที่หน้าอกของตัวเอง
“ฟะ...ฟ้าขอโทษค่ะ” ฟ้ารดาอายหน้าแดงรีบดึงมือกลับทันทีทันใด เมื่อเห็นดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองใบหน้าของเธอนิ่ง
“ไม่เป็นไรครับ ตกลงผมเป็นคนนะครับ...คุณฟ้า” เพชรดนัยเอ่ยแซว ‘ไม่แปลกหรอกที่เธอจะตกใจในความหล่อเหลาของเขา เพราะส่วนใหญ่เขาก็เจอผู้หญิงทำท่าแบบนี้ตลอด จะแตกต่างกันก็ตรงที่เขาไม่เคยดึงมือใครมาสัมผัสตัว มาก่อน!’
“ค่ะ” ฟ้ารดารับคำเบาๆ ไม่กล้าสบตากับอีกฝ่าย ‘เมื่อกี้แกพูดอะไรออกไปฮะยัยฟ้า น่าอายจริงๆ เลย’ เธอต่อว่าตัวเองขณะที่หัวใจยังคงเต้นแรงไม่หยุด
“ถ้างั้นเราออกเดินทางกันเลยครับ เพชรแกขับบูกัตติไปกับคุณฟ้านะ เดี๋ยวฉันจะขับมัสแตงค์ไปกับมิกิ” ออร์แลนโด้บอกพร้อมกับยกยิ้มมุมปากนิดๆ หลังจากที่เห็นอาการคล้ายกับคนตกหลุมรักซึ่งกันและกันของทั้งสองเมื่อครู่ พลางนึกไปถึงครั้งแรกที่ตนได้เจอกับ แพรณารา ‘ทำไมครั้งแรกของเรากับมิกิถึงไม่น่าประทับใจ แบบนี้วะ?’
“ได้สิ! เชิญครับคุณฟ้า” เพชรดนัยหันไปชวนสาวเจ้าเดินไปขึ้นรถบูกัตติของเพื่อนที่จอดอยู่ใกล้ๆ
“คุณฟ้าบอกทางไปวิลล่าให้เพชรเลยนะครับ เดี๋ยวผมขับตามไป” ออร์แลนโด้บอกก่อนจะจับมือคนรักเดินไปยังมัสแตงค์ของเพื่อน
“ค่ะ” ฟ้ารดาเข้าไปนั่งในรถราคาแพงเว่อร์ ที่มีสารถีหนุ่มหล่อเปิดประตูให้ ด้วยหัวใจสั่นๆ
“คุณฟ้าพักอยู่ที่ไหนเหรอครับ” เพชรดนัยหันมาเอ่ยถาม หลังจากที่เข้ามานั่งประจำตำแหน่งคนขับ
“Hagan Villa ค่ะ” ฟ้ารดาบอกยิ้มๆ
เพชรดนัยนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับ แล้วล้วงมือถือมากดส่งข้อความไปบอกสถานที่กับเพื่อนรัก จากนั้นก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
ฟ้ารดาตื่นเต้นกับคนขับที่หล่อเหลาปานเทพบุตร จนเธอแทบจะทำตัวไม่ถูก ไหนจะเพลง Animals ของวง Maroon 5 ที่เล่นดังขึ้นทำให้เธอใจสั่น และหวั่นไหวกับเนื้อเพลงที่เปรียบเปรยความรักดั่งการไล่ล่าของสัตว์ร้ายที่หิวกระหาย รอจะกลืนกินเหยื่ออย่างบ้าคลั่ง
หญิงสาวหันไปส่งยิ้มหวานให้คนที่หันมามองอยู่ก่อน และอีกฝ่ายก็ส่งยิ้มตอบกลับมาให้ เธอรู้สึกเขินอายจนแทบอยากจะมุดหายเข้าไปกับเบาะที่นั่งของรถซะให้ได้
Baby I'm preying on you tonight
(ที่รัก เธอจะเป็นเหยื่อของฉันในคืนนี้นะ)
Hunt you down eat you alive
(จะไล่ล่าเธอ กลืนกินเธอทั้งเป็น)
Just like animals
(เหมือนกับสัตว์ร้าย)
Animals Like animals
(สัตว์ร้าย เหมือนสัตว์ร้าย)
Maybe you think that you can hide
(เธออาจจะคิดว่าเธอจะซ่อนตัวได้)
I can smell your scent for miles
(แต่ฉันดมกลิ่นเธอได้เป็นไมล์ๆ เลย)
Just like animals
(เหมือนกับสัตว์ร้าย)
Animals Like animals Baby I'm
(สัตว์ร้าย ฉันนี่แหละสัตว์ร้าย)
เพชรดนัยได้ยินเพลงถึงกับกลอกตาเพลียๆ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มเจื่อนๆ ให้เหยื่อ เอ๊ย! ให้คนที่นั่งตัวลีบติดประตูราวกับว่าเขาเป็นบุคคลที่ไม่น่าไว้ใจยังไงยังงั้น! ‘พระเจ้า! มันช่างดิบเถื่อนเหมาะกับเจ้าของรถซะจริง! ทำไมไม่หาเพลงที่นุ่มนวลฟังบ้างนะ’
Hagan Villa… พอมาถึงฮาเกนวิลล่าเพชรดนัยก็พาสาวเจ้าเข้าไปนั่งรอที่ด้านในล็อบบี ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ฟ้ารดาเห็นพนักงานรับรถและพนักงานที่อยู่ล็อบบีต่างรีบเข้ามาทำความเคารพเธอและผู้ชายข้างๆ กันจ้าละหวั่น จนกระทั่งเข้ามานั่งตรงโซฟารับรองของวิลล่า พนักงานก็ยังยกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้อย่างน่ารัก
“พนักงานที่นี่ต้อนรับดีนะคะ ดีจนฟ้ารู้สึกราวกับว่าเป็นเจ้าของที่นี่เลยค่ะ” ฟ้ารดาเอ่ยชมยิ้มๆ
“แล้วคุณฟ้าอยากเป็นเจ้าของที่นี่หรือเปล่าล่ะครับ” เพชรดนัยเลิกคิ้วขึ้นถามอย่างสนใจ
“เอ่อ...คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ” เธอบอกอย่างรู้สึกขำๆ
“ทำไมล่ะครับ? ก็ไม่เห็นจะยากอะไรเลยนี่” เพชรดนัยจ้องใบหน้างามด้วยสีหน้าจริงจัง
“แล้วทำไมคุณเพชรถึงคิดว่ามันง่ายล่ะคะ” ฟ้ารดาถามกลับอย่างสงสัย และเริ่มจะหวั่นๆ กับสายตาคู่นั้นที่มองมายังเธอ
“ก็เพราะว่าเจ้าของที่นี่เป็นหนุ่มโสดที่หล่อ อบอุ่น นิสัยดี แล้วก็รวยติดอันดับต้นๆ ของโลกน่ะสิครับ” เพชรดนัยบอกก่อนจะยิ้มมุมปากขึ้นนิดๆ
“ว้าว! ผู้ชายแบบนี้ยังมีอยู่อีกเหรอคะเนี่ย ถ้าเจอเมื่อไหร่ ฟ้าคงต้องรีบคว้าเอาไว้แล้วค่ะ คิกๆ” หญิงสาวเอ่ยหยอกอย่างรู้สึกขำๆ พลางคิดไปว่า หล่อ รวย นิสัยดี แล้วก็ยังไม่มีแฟน ผู้ชายแบบนี้คงไม่เหลือมาถึงเธอหรอก!
“งั้นคุณฟ้าก็รีบคว้าผมไว้เลยสิครับ!”
“อะ...อะไรนะคะ” ฟ้ารดาถึงกับหูอื้อตาลายไปชั่วขณะ ที่คนตรงหน้าบอกให้เธอรีบคว้าเขาไว้ ‘พระเจ้า! เมื่อกี้เราได้ยินผิดไปหรือเปล่านะ!’ หญิงสาวถามตัวเองในใจอย่างรู้สึกมึนๆ งงๆ
“พร้อมกันหรือยังครับ!” ออร์แลนโด้ที่เดินเข้ามาพร้อมกับแพรณาราเอ่ยทักขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
เพชรดนัยกลอกตาอย่างเซ็งๆ หันไปมองเพื่อนรักด้วยสายตาขวางๆ อย่างขัดใจ ‘จะรีบมาขัดจังหวะทำไมวะ คนกำลังจะหาแม่ให้ลูกชายอยู่’
“พะ...พร้อมแล้วค่ะ” ฟ้ารดาตอบเสียงสั่นๆ พร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังลิฟต์ทันที จนแพรณารารีบเดินตามแทบไม่ทัน
“มีอะไรหรือเปล่าวะ” ออร์แลนโด้เอ่ยถามเพื่อนซี้อย่างสงสัย
“ยุ่งน่า...ว่าแต่แกเถอะ! บ้าหรือเปล่าวะ ขับรถวนรอบวิลล่าอยู่ได้ตั้งห้ารอบ” เพชรดนัยแสร้งเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่อยากให้เพื่อนจับจุดได้ว่าตนกำลังจีบสาวเจ้าอยู่
“อ๋อ! พอดีร้องเพลงให้เมียฟังยังไม่จบน่ะ เลยขับรถวนรอบวิลล่าแกเล่นๆ ว่าแต่...หูตาไวจังนะ” ออร์แลนโด้บอกหน้าตาเฉยอย่างไม่รู้สึกอาย
“หูตาจะไม่ไวได้ยังไง ก็แกเล่นเปิดเพลงดังซะขนาดนั้น อ่อ! ว่าแต่ร้องเพลงอย่างเดียวแน่เหรอ” เพชรดนัยเอ่ยแซว
“เปล่า! หอมแก้มแล้วก็จูบด้วย!” ออร์แลนโด้ตอบอย่างอารมณ์ดี
“แหม...บอกซะขนาดนี้ไม่ XYZ กันเลยวะ” เพชรดนัยประชดอย่างรู้สึกหมั่นไส้
“ก็เกือบแล้ว แต่นึกขึ้นได้ว่าเป็นรถแกเลยเบรกทัน!” ออร์แลนโด้ยิ้มพลางยกไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิดๆ
“ไอ้หื่นอลัน!” เพชรดนัยหลุดด่าอย่างลืมตัว
“จุ๊ๆ ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งด่า เดี๋ยวเขารู้กันว่าแกไม่ใช่ผู้ชายอบอุ่นอย่างที่สร้างภาพว่ะเพื่อน ฮ่าๆๆ” ออร์แลนโด้หัวเราะชอบใจ ก่อนจะรีบเดินตามสองสาวเข้าไปข้างในลิฟต์ ตามติดด้วยหนุ่มหล่อสร้างภาพที่รีบปรับสีหน้าฉีกยิ้มเจื่อนๆ ให้สองสาวอย่างพยายามเก็บอารมณ์
ทั้งสี่ขึ้นมาถึงชั้นที่แพงที่สุดของวิลล่า เพราะชั้นนี้มีแค่สองห้องเท่านั้น ซึ่งกว้างและตกแต่งเอาไว้อย่างหรูหรา ราคาอยู่ที่ราวๆ หนึ่งล้านสี่แสนปอนด์
ฟ้ารดาใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปด้วยมือสั่นๆ พอเข้าไปข้างในห้องก็ต้องตกใจที่เห็นผู้เป็นพี่ชายนั่งรออยู่ในห้องรับแขก แถมอีกฝ่ายยังหันมามองด้วยสายตาขวางๆ ที่บ่งบอกอารมณ์ได้เป็นอย่างดี!
“ตกลงตบแย่งคนไหนฮะ!” คามินถามน้องสาวเสียงดัง พลางส่งสายตาดุๆ ไปให้สองหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังราวกับเตรียมจะแยกเขี้ยวกระโดดกัดคอคนแปลกหน้า
สองสาวถึงกับสะดุ้งเฮือกอย่างตกใจ ส่วนสองหนุ่มได้แต่ส่งยิ้มเจื่อนๆ ไปให้คามินที่ดูมีอายุกว่าอย่างเกร็งๆ
“บะ...บ้าเหรอพี่คิม! ฟะ...ฟังฟ้าเล่าก่อนสิ” ฟ้ารดาต่อว่าพี่ชายเสียงอ่อย ตอนนี้คำว่า สู้ๆ ที่เอ่ยกับแพรณาราไปก่อนหน้า เหลือแค่คำว่า สู้มั้ง! เท่านั้น!
“แล้วไอ้หนุ่มสองคนนี่มาทำไม อย่าบอกนะว่าหิ้วมาจากคลับนั่นน่ะ” คามินหันไปจ้องหนุ่มหล่อหน้าตาดีอย่างไม่วางตา
“โอ๊ย!...นี่เห็นน้องสาวเป็นผู้หญิงแบบไหนเนี่ย” ฟ้ารดาที่กลัวในตอนแรก แต่ตอนนี้เริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมานิดๆ เมื่อถูกพี่ชายกล่าวหาติดๆ กัน
“ตั้งแต่ที่เห็นคลิปไปเมื่อยี่สิบห้านาทีก่อน...ก็เริ่มไม่มั่นใจแล้วล่ะ” คามิน ตอบกลับเสียงเข้มไม่แพ้กัน
เพชรดนัยมองท่าทางเอาเรื่องของสาวเจ้า ก่อนจะแอบอมยิ้มบางๆ ‘ผู้หญิงอะไร ตอนโกรธยังน่ารักขนาดนี้วะ’
คนที่มัวแต่จ้องมองใบหน้างามอย่างเคลิบเคลิ้ม ไม่ได้สนใจการสนทนาที่ค่อนข้างจะตึงเครียดแต่อย่างใด กระทั่งมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินคามินเอ่ยขึ้น!
“งั้นเอางี้ ฟ้ากับมิกิไปเข้าครัวทำกับแกล้มมา คุณสองคนจะดื่มกับผมได้ไหม?” คามินหันไปสั่งสองสาว ก่อนจะหันมาถามสองหนุ่มต่อ เพราะรู้สึกถูกใจในความตรงไปตรงมาของหนุ่มตรงหน้า
“ด้วยความยินดีครับ/ ยินดีครับ” สองหนุ่มรีบตอบรับ
“ดี! ไปสิฟ้า มิกิ อย่าบอกนะว่าทำไม่เป็น!” คามินหันมาดุสองสาวที่ยังไม่ยอมลุกไปไหน
“ค่ะๆ จะทำให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ” ฟ้ารดาที่ยังไม่หายมึนงงกับท่าทางของพี่ชาย รีบจูงมือเพื่อนสาวไปยังห้องครัวเพื่อทำกับแกล้ม
เพชรดนัยมองตามฟ้ารดาไปจนอีกฝ่ายหายลับไปทางด้านในกับแพรณารา พอหันกลับมาอีกทีก็ตกใจกับสายตาของคามินและเพื่อนรักที่นั่งจ้องหน้าอยู่
“เชิญนั่งครับ” คามินบอกพลางข่มใจให้เย็น เมื่อเห็นชายหนุ่มแสดงอาการสนอกสนใจน้องสาวของตนจนออกนอกหน้า
“ครับ” เพชรดนัยยิ้มให้บางๆ ก่อนจะเข้าไปนั่งข้างๆ เพื่อนรัก
“มีสติหน่อยเพื่อน!” ออร์แลนโด้กระซิบเตือนคนที่มีสายตาหยาดเยิ้มให้รู้ตัว ‘หน้าสิ่วหน้าขวานแท้ๆ ยังจะเพ้ออยู่ได้’
“พวกคุณอยากดื่มอะไร?” คามินถามสองหนุ่มอย่างมีมารยาท ทั้งที่ก่อนหน้าแทบจะจับโยนออกห้องพัก
“เอ่อ...มีไวน์ไหมครับ” ออร์แลนโด้ถาม เพราะเห็นในบาร์เครื่องดื่มของอีกฝ่ายมีแต่เตกีร่ากับบรั่นดี
“ที่ห้องของผมมีแต่บรั่นดี” คนไม่ชอบดื่มไวน์บอกเสียงเข้ม
“งั้นเดี๋ยวผมให้การ์ดไปเอามาให้ครับ” เพชรดนัยรีบบอกก่อนจะกระซิบบอกเพื่อนรักให้เอาหน้า เอ๊ย! เอาใจอีกฝ่ายด้วยไวน์ราคาแพงของตระกูล
“งั้นก็ตามใจครับ” คามินบอกพลางแอบค่อนแคะในใจ ‘หึ! มีบรั่นดีจะแดกไวน์’