บท
ตั้งค่า

บทที่5 สาวสวยของเบย์[ในน้ำ]

คำถามทำให้สาวน้อยนิ่งเงียบ ตอนนี้หัวใจเต้นสั่นหวั่นไหว เนื่องจากไม่คิดว่าเพื่อนพี่ชายจะพูดออกมาตามตรง

 

"น้องโบว์กลัวเหรอครับ" เบย์พยายามพูดเสียงอ่อนหวานเพื่อไม่ให้กระโตกกระตาก "จูบไม่เป็นก็ไม่เป็นไรพี่จะสอนให้"

"เปล่าหรอกค่ะ คือน้องโบว์กลัวว่า.."

"กลัวไอ้โบ๊ทใช่ไหมล่ะ ถ้ามันกลับมาเราก็ต้องได้ยินเสียงรถจอดด้านหน้าสิใช่ไหม"

"ถ้าคนอื่นเอาไปฟ้อง น้องโบว์ต้องโดนตีแน่"

"พี่ไม่ยอมให้ใครทำอะไรโบว์หรอกนะครับ"

 

ไม่พูดเปล่ามือยังจับผมที่มัดหางม้าอย่างบางเบา สายตาของเขาเจ้าเล่ห์แต่กลับทะนุถนอม

สาวน้อยเอียงแก้มที่ปัดบลัชออน จากสีชมพูเป็นแดงระเรื่อเนื่องจากความเขินอาย

 

อื้อออ~

 

ยังไม่ทันให้คำตอบเขาก็รุกราน ริมฝีปากหนาแต่นุ่มชุ่มชื่นประกบอย่างเชื่องช้า ก่อนจะมีบางอย่างแทรกแซงเข้ามาปรากฏว่าเป็นลิ้นเรียวสอดเกี้ยวพัลวัน

 

ฮึก!

 

เสียงกลืนน้ำลายลงคอหลายอึก

 

สาวน้อยหลับตาปี๋ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ มือหนาเริ่มเลื่อนลงต่ำจับเอวบางกระชากเข้ามาใกล้

 

รสจูบครั้งแรกช่างทำให้หัวใจสาวน้อยเต้นสั่นไหว ใบหน้าทั้งลำตัวชาราวกับถูกแช่แข็ง

 

สักพักเขาผละออกอย่างนุ่มนวล

 

"น้องโบว์จูบไม่เก่งเลยใช่ไหมคะ" ทันทีก็สูญเสียความมั่นใจ สาวน้อยพูดพลางหลบสายตา

"ไม่เป็นไรหรอกครับแค่นี้ก็ดีมากแล้ว อย่างที่พี่บอกจะค่อยๆ สอนน้องโบว์นะ"

"เรื่องนี้อย่าให้ใครรู้เด็ดขาดนะคะ น้องโบว์กลัวว่าพี่ชายจะหัวร้อนแล้วฆ่าพี่เบย์ตาย!"

"มัน..ไม่น่ารุนแรงขนาดนั้นมั้งคับ ฮ่าๆ"

"พี่เบย์ช่วยสอนน้องโบว์ดำน้ำหน่อยสิคะ ทำยังไงถึงจะหายใจในน้ำได้นาน"

 

 

สาวน้อยเปลี่ยนประเด็นเธอปรึกษาหารือเกี่ยวกับการว่ายน้ำ สักพักทั้งคู่ก็ดำลงในสระอีกครั้ง สองสายตาที่อยู่ใกล้พร้อมมือประสานกัน กำลังจะรวมเป็นหนึ่งเดียว

 

บรื้นนน

 

เสียงรถแล่นเข้ามาจอดด้านหน้าหลายคัน แน่นอนว่าเป็นโบ๊ทเจ้าของบ้าน

เขารีบปิดประตูตรงดิ่งมายังสระน้ำเพื่อมองดูสถานการณ์

 

"นึกว่ามึงหายไป.." โบ๊ทยืนเท้าสะเอวพูดกับ เบย์ "ถ้ามึงหายหัวนี่มีพิรุธมากนะ"

"กูก็นั่งดื่มค็อกเทลรอพวกมึงอยู่ตั้งนาน ไม่มาสักทีกูร้อนก็เลยลงมาว่ายน้ำ มึงคิดมากเกินไปหรือเปล่าไอ้สัด"

"ไม่รู้แหละวันนี้น้องสาวกูก็เสือกอยากว่ายน้ำ แต่กูบอกว่าให้รอกูกลับมาก่อน"

"ตั้งแต่มึงไปกูยังไม่เห็นน้องโบว์เลยนะ"

 

พูดจบประตูด้านหลังก็เปิด ปรากฏว่าเป็นโบว์เดินถือถาดผลไม้มาพร้อมกับพูดจาน่ารัก

 

"โบว์หั่นผลไม้เรียบร้อยนะคะ หั่นรอพี่โบ๊ทเลย ว่าแต่มีอะไรกันหรือเปล่าคะ..?" สาวน้อยแสร้งถาม ตอนนี้เธอเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ

"ใส่แบบนี้ค่อยมิดชิดหน่อย เสื้อแขนสั้นกับกางเกงสามส่วนน่ารักมาก"

"น่ารักตรงไหนคะ เหมือนเด็กอนุบาลมากกว่า"

"สำหรับพี่โบว์แต่งตัวแบบนี้ดีแล้ว ถ้าแต่งตัวโป๊อาจจะมีตัวเหี้ยลากลงไปกินในน้ำ"

 

อักก แค่กๆ

 

ทันทีเบย์ก็สำลัก เจที่ตามมาพูดจาหยอก

 

"อะไรติดคอมึงเหรอไอ้เบย์ ฮ่าๆ หรือว่าความน่ารักของน้องโบว์"

"หุบปากไปเลยมึง ไอ้โบ๊ทยิ่งห่วงน้องสาวอยู่"

"พวกกูรู้ดีว่าอะไรควรไม่ควร แต่มึงจะรู้หรือเปล่า ใช่ว่าทำตัวดีแล้วลับหลังแอบทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายนะ"

"กูไปเผาบ้านพ่อมึงหรือไอ้เจ! หาแต่ส้นตีนให้กูอยู่ได้ ไอ้โบ๊ทยิ่งขี้สงสัยขี้ระแวงอยู่"

 

ทุกคนที่อยู่บริเวณใกล้ขบขันก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาปกติ ดีที่โบว์เตรียมชุดไว้ด้านล่างเธอจึงรีบเปลี่ยนได้ทันท่วงที

 

ปาร์ตี้ของหนุ่มวัยมันย่อมมีแสงสี แถมมีดีกรีหลายยี่ห้อเอาไว้ให้ดื่มกันอย่างมึนเมา พร้อมของคาวของหวาน ที่น้องสาวเจ้าของบ้านเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้ทุกอย่าง

 

เพียงครู่เดียวสาวสวยของเบย์ที่นัดไว้ก็เดินทางมากันเป็นกลุ่มเพื่อร่วมปาร์ตี้นี้เช่นกัน

 

"น้องน้ำขิงไม่เจอกันตั้งนานสวยขึ้นนะครับ" ท็อปชมสาวสวยต่างสถาบันที่นั่งข้างเบย์

"ยังปากหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะพี่ท็อป"

"หวานจริงหรือเปล่าน้ำขิงยังไม่เคยชิมเลยนี่"

"อุ้ยยย! ต้องถามพี่เบย์ก่อนสิคะ ว่าเขาจะยอมให้ใครชิมหรือเปล่า"

"พูดดังๆ เลยครับไอ้เบย์กูอยากได้ยิน!"

 

ท็อป เป็นเพื่อนสนิทเบย์จึงทำให้รู้ทุกอย่าง แถมยังเป็นคนที่เบย์ไหว้วานให้คอยดูโบ๊ทเมื่อเขาต้องอยู่กับโบว์สองต่อสอง ครั้งนี้จึงแกล้งตะโกนเพื่อให้สาวน้อยที่อยู่ด้านหลังห้องครัวได้ยิน

 

เสียงเบย์พึมพำพร้อมทำหน้าดุ "พูดมากไอ้สัด"

 

ทั้งหมดเริ่มปาร์ตี้สังสรรค์ เจ้าของบ้านอย่างโบ๊ทคอยดูแลแขกในงาน จึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลาจับตาดูเบย์ที่หายไป

 

"คิดถึงจังเลยพี่เบย์ไม่มาหาน้ำขิงตั้งนาน งือออ" สาวสวยออดอ้อนยืนกอดคอชายหนุ่มอยู่ตรงประตูทางเข้าห้องน้ำ "เรามารำลึกความหลังกันดีกว่าไหมคะ"

"ที่นี่ไม่ใช่บ้านพี่เกรงใจไอ้โบ๊ทมัน"

"อย่าคิดว่าน้ำขิงไม่รู้นะ พวกพี่ชอบทำอะไรแปลกๆ แถมยังชอบเรื่องอย่างว่าทุกที่ตลอดเวลา พี่โบ๊ทคงเข้าใจเขาไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ"

"แต่ว่า...."

 

ยังไม่ทันได้รับคำตอบสาวสวยหิวโหยราวกับขาดอาหาร พุ่งดูดริมซอกคอซุกไซ้แถมมือยังขยำตรงเป้าด้านล่าง

 

อาวุธที่อ่อนล้าเริ่มแข็งตั้งลำผงาด

 

ซ่าาาา

 

กริ๊ดดดด!!!

.

.

"ตายจริง! น้องโบว์ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่ามีคนอยู่แถวนี้ กำลังจะเอาน้ำต้มมาเททิ้งพอดี ขอโทษจริงๆ นะคะ น้องโบว์ไม่ได้ตั้งใจ"

______________

จัดไปหนึ่งชุด! น้องไม่แผ่ว55555555

ขอเมนต์หน่อยค่ะ อย่าลืม เพิ่มเข้าชั้น เป็นแรงใจเยอะๆ นะคะ

______________

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel