หลบ

ตอนที่ 3

หลบ

“ผมแค่อยากให้แม่เมตตาและให้โอกาสพิมพ์บ้าง เธอไม่ใช่คนเลวร้ายเลยนะครับแม่”

นานๆทีได้มีโอกาสนั่งคุยกันตามประสาแม่ลูก ภูภูมิจึงตัดสินใจหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด เขารู้ว่าเรื่องของอภิญญาจะสร้างความขุ่นมัวในใจของคุณภา แต่เขาก็จำเป็นต้องพูด เพื่อยับยั้งการกระทำของผู้เป็นแม่

ภูภูมิเพิ่งรู้จากนฤมลว่าวันก่อนมีผู้ชายท่าทางน่ากลัวมาข่มขู่อภิญญา สั่งให้หญิงสาวเลิกยุ่งกับเขา ชายหนุ่มรู้สึกโกรธเคืองผู้เป็นแม่ เพราะรู้สึกว่าแม่ทำเกินกว่าเหตุ

แม่จะไม่ยอมรับอภิญญาเขาก็ไม่เคยว่า แต่ถ้าถึงขั้นส่งคนไปข่มขู่ทำร้ายแบบนี้ เขาเองก็ไม่เห็นด้วย

“รู้แล้วสินะว่าแม่ส่งคนไปขู่แม่นั่น!”

คุณภาค่อนแคะลูกชาย เห็นภูภูมิเป็นห่วงเป็นใยอภิญญาก็รู้สึกน้อยใจระคนเสียใจ ทั้งที่เธออยากให้ลูกชายแต่งงานกับผู้หญิงที่มีฐานะเท่าเทียมกัน แต่ ภูภูมิกลับใฝ่ต่ำ ไปหลงรักพนักงานธรรมดาไม่มีหัวนอนปลายเท้า

คนเป็นแม่อยากเลือกสรรสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก เธอเคยขอร้องให้อภิญญาเดินออกไปจากชีวิตลูกชายแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังหน้าด้านอยู่ ทำให้เธอรู้สึกเกลียดชังอภิญญามากขึ้นทุกวัน ก่นด่าอีกฝ่ายในใจว่าเห็นแก่ตัวพยายามฉุดรั้งชีวิตของภูภูมิให้ตกต่ำลง

“พิมพ์เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ แม่ส่งคนไปขู่เธอแบบนั้น แม่ไม่สงสารเธอบ้างหรือครับ”

ชายหนุ่มรู้ดีว่าลึกๆแล้วแม่ของเขาไม่ใช่คนเลวร้าย แต่เพราะอคติบังตาทำให้เผลอทำเรื่องไม่ดีลงไป

“ทีมันยังไม่สงสารแกเลย ทั้งที่รู้ว่าไม่คู่ควรยังดันทุรัง แกเคยคิดบ้างไหมถ้าแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ชีวิตของแกจะก้าวหน้าได้ยังไง แกควรจะแต่งงานกับลูกสาวนักธุรกิจที่จะช่วยหนุนแกให้ไปได้ไกลกว่านี้”

ชายหนุ่มถอนหายใจเมื่อแม่พูดเรื่องซ้ำๆเดิมๆ เขาไม่ได้อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รัก ถึงแม้ว่าจะมีผลประโยชน์มากมายมหาศาลรออยู่ แต่สิ่งนั้นก็ไม่ได้ดึงดูดใจเขาเลยสักนิด การมีคนรักอยู่เคียงข้างคือสิ่งที่มีค่ามากกว่าเงินพันล้านหมื่นล้าน

อีกอย่างเขาร่ำรวยอยู่แล้ว และมีความสามารถมากพอที่จะบริหารธุรกิจให้อยู่รอดจนถึงลูกหลาน เพราะฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากใคร หรือให้ใครมาหนุนหลัง

“ผมเข้าใจนะครับว่ามุมมองแม่กับมุมมองผมแตกต่างกัน แม่แต่งงานกับพ่อโดยที่ไม่ได้รักเพราะมีเรื่องผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง แม่เลยคิดว่าผมก็ควรจะเดินตามรอยเท้าของแม่ แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ผมอยากแต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก ผมไม่ได้ต้องการความก้าวหน้าไปมากกว่านี้เพราะที่มีอยู่ผมก็พอใจมากแล้ว”

ชายหนุ่มอธิบาย พยายามเกลี้ยกล่อมให้แม่เข้าใจ แต่คุณภาก็ยังยึดมั่นในอุดมการณ์ของตัวเอง เธอตั้งใจจะจับคู่ลูกชายกับกับทายาทนักธุรกิจใหญ่ และไม่เคยหมดหวังที่จะชักจูงทั้งสองให้ได้พบเจอกันสักครั้ง

รินรดาเป็นคนสวย มีเสน่ห์มากกว่าอภิญญา เธอเชื่อว่าหากลูกชายได้ใกล้ชิดพูดคุยกับหญิงสาว จะต้องหลงรักอย่างแน่นอน

“ถึงยังไงก็เถอะ แม่ไม่มีทางยอมรับอภิญญาได้หรอกนะ ถ้าลูกดันทุรังอยากแต่งงานกับแม่นั่น ก็อย่าหวังว่าแม่จะโผล่หน้าไปร่วมงาน!”

คนเป็นแม่คิดว่ายื่นคำขาดแบบนี้อาจทำให้ลูกชายลังเลใจบ้าง แต่ภูภูมิก็ยังยึดมั่นในความรักของเขา ต่อให้วันแต่งงาน แม่จะไม่ไปร่วมแสดงความยินดี แต่เขาก็จะไม่มีทางล้มเลิกกลางคัน

“แล้วถ้าแกยังดื้อด้านก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีก!”

คราวนี้ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับ ทุกครั้งที่คุยเรื่องนี้แม่ไม่เคยประกาศตัดขาด ทำให้เขารู้สึกเครียดเพราะไม่รู้จะหาทางแก้ไขปัญหานี้ยังไง

“ถ้าแกอยากอยู่กับแม่นั่นมาก แกก็ออกไปจากบ้านฉันซะ ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าถ้าแกเหลือแต่ตัว ผู้หญิงคนนั้นจะยังรักแกอยู่ไหม”

คุณภามั่นใจว่าอภิญญาเข้าหาลูกชายเธอเพราะหวังจะปอกลอก แต่ภูภูมิรู้จักนิสัยหญิงสาวดี ที่ผ่านมาอภิญญาไม่เคยรบกวนเขาเรื่องเงินเลยแม้แต่บาทเดียว หากไม่นับรวมสิ่งที่เขาซื้อให้ หญิงสาวก็ไม่เคยเอ่ยปากขอเงินหรือสักครั้ง

“ต่อให้ผมเหลือแต่ตัว พิมพ์จะไม่มีวันทิ้งผมอย่างแน่นอน”

สำหรับเขาดีไม่ดีความสัมพันธ์ของเขากับเธออาจแน่นแฟ้นมากขึ้น เมื่อกำแพงระหว่างชนชั้นถูกทำลายลง หญิงสาวก็คงจะคบหากับเขาอย่างสนิทใจ

แต่คุณภาไม่เชื่อ เธอไม่เชื่อว่าความลำบากจะทำให้คนรักกันมากขึ้น เงินต่างหากที่จะช่วยรักษาความสัมพันธ์ให้ยืนยาว

“ฉันจะคอยดูว่าแกจะซมซานกลับมาที่นี่หรือเปล่า”