ตอนที่4 เปลี่ยนไป

“อื้อ”

เสียงครางดังขึ้นเบา ๆ พร้อมกับร่างกายที่เริ่มบิดไปมาเบา ๆ ของลูกพลับที่แสดงออกมาภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีเมื่อกินยาเข้าไปในร่างกาย มือเรียวยกขึ้นพยายามดึงเสื้อผ้าตัวเองออกจากร่างกาย

“ได้ผลกว่าที่คิด”

นาวามองปฏิกิริยาของหญิงสาวอย่างพอใจ เพราะนี่เป็นยาตัวใหม่ที่เขาพึ่งคิดค้นผสมขึ้นมาโดยการปรับจากยาตัว ซึ่งผลของยาก็คล้ายกับตัวก่อนทุกอย่าง แต่ที่ต่างขึ้นมาก็คือระยะเวลาในการทำงานของตัวยาที่ออกฤทธิ์เร็วขึ้น แต่จะออกฤทธิ์นานกว่าเดิมนั่นเอง

“รู้สึกยังไง บอกฉันหน่อยได้ไหม”

นาวาขยับเข้าไปหาร่างบางก่อนจะเอ่ยถามเธอขึ้น

“ฉะ...ฉัน”

ฟันขาวกัดริมฝีปากตัวเองทันทีอย่างไม่รู้ว่ารู้สึกยังไง เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เธอรู้สึกว่าร่างกายร้อนวูบวาบและมีความต้องการบางอย่างเกิดขึ้น กลางกายของเธอเหมือนกับมีน้ำบางอย่างไหลออกมาจนรู้สึกได้ แต่เธอก็บอกไม่ถูกว่ามันคือความรู้สึกอะไร

“อยากให้ฉันทำยังไงกับเธอสาวน้อย”

นาวาเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นอย่างพอใจ ก่อนจะถอดเสื้อเชิ๊ตสีดำของตัวเองออก

“อึก!”

เสียงกลืนน้ำลายดังขึ้นจากลำคอระหงเมื่อได้เห็นแผงอกแกร่งตรงหน้า หน้าท้องเป็นลอนสวยงามอย่างที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อน ทำให้ดึงดูดสายตาและความรู้สึกของหญิงสาวในตอนนี้เป็นอย่างมาก

“อยากจับไหม ฉันให้เธอจับได้นะ”

น้ำเสียงอบอุ่นของนาวาเอ่ยออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ทันทีเมื่อรับรู้ถึงความต้องการของหญิงสาว

และเมื่อได้ยินแบบนั้น มือเล็กของหญิงสาวก็ยกขึ้นมาสัมผัสกับหน้าท้องแกร่งของเขาทันที ร่างกายที่แข็งและมีแต่มัดกล้ามที่แตกต่างจากร่างกายของเธอมันทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นระส่ำขึ้นมามากกว่าเดิม ยิ่งได้สัมผัส ก็ยิ่งอยากจับมากขึ้น

“อ่า!”

เสียงครางดังออกจากปากหนักของนาวาเมื่อมือเล็กลูบไล้ร่างกายของเขาอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่ทำให้เขาเองมีความต้องการขึ้นมาไม่ต่างจากเธอ แต่อาจจะต่างกันตรงที่เขาไม่ได้ถูกควบคุมด้วยยาเหมือนกับเธอนั่นเอง

ร่างกายที่ถูกควบคุมด้วยความต้องการไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ และกลายเป็นอีกคนไปอย่างสิ้นเชิง ร่างบางขยับเข้าไปหาร่างสูงของนาวาก่อนจะยกมืออีกข้างขึ้นมาสัมผัสสัดส่วนของเขาอย่างลืมอาย และยิ่งเข้ามาใกล้ กลิ่นกายของความเป็นชายของเขาก็ยิ่งดึงดูดความต้องการของเธอมากขึ้น

หน้าเล็กเงยขึ้นไปสบตากับตาคมของนาวา สื่อออกไปให้เขารู้ถึงความต้องการของเธออย่างไม่ปิดบังว่าตอนนี้เธอกำลังต้งการเขา

“อยากแล้วเหรอ”

นาวายกมือขึ้นลูบผมดกดำของลูกพลับแล้วเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงอบอุ่นอีกครั้ง

“...”

ร่างบางไม่ได้ตอบกลับ แต่ฟันขาวกลับกัดลงบนริมฝีปากอย่างบ่งบอกถึงความต้องการและความอดทนที่เริ่มไม่ไหวของเธอ

“หึ!! งั้นช่วยฉันถอดกางเกงหน่อยสิ แล้วฉันจะเล่นกับเธอ”

ลูกพลับทำตามที่นาวาบอกอย่างว่าง่าย เธอขยับถอยออกจากเขาเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือเล็กไปปลดกระดุมและรูดซิบกางเกงยีนส์ผ้าดีออก และค่อย ๆ ดึงมันลงจากเอวสอบอย่างเงอะงะ แต่ดีที่มีนาวาคอยช่วยและให้ความร่วมมือกับเธออีกแรง

“อึก!”

อีกครั้งที่ลูกพลับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกหลากหลายในตัวเมื่อได้เห็นท่อนเอ็นใหญ่เป็นใครแรก และดันเป็นขนาดที่ใหญ่มากๆจนทำให้เธอกลัวและอยากลองไปพร้อม ๆ กัน

“ชิมมันหน่อยไหม”

นาวาเอ่ยถามหญิงสาวออกมาเมื่อเธอจ้องมองท่อนเอ็นของเขาไม่ละสายตา ก่อนที่เธอจะเม้มปากแน่น

แต่มือเรียวค่อย ๆ ยื่นไปจับท่อนเอ็นใหญ่ที่เริ่มแข็งตัวขึ้นมาเล็กน้อย และคุกเข่าลงตรงหน้าเขาก่อนจะค่อย ๆ ขยับหน้าไปใกล้ ๆ มันอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

“เธอดูดเลียไอติมแบบไหน เธอก็ทำแบบนั้นได้เลยสาวน้อย ตอนนี้มันเป็นของเธอ”