ตอนที่3(ได้เสียNc) - 2

“อ๊ะ!!” เวียงพิงค์ร้องขึ้นอย่างตกใจที่เจ้าสัวได้จับขาของเธอทั้งสองข้างให้อ้าออกจากกัน ใบหน้านวลร้อนผ่าวขึ้นมากับท่าทางและสายตาของชายตรงหน้าที่มองไปยังความเป็นสาวแรกแย้มของเธออย่างไม่วสงตา

“สวยจริง สาวน้อย” เจ้าสัวเอ่ยขึ้นพลางยื่นนิ้วเรียวไปสัมผัสกับเม็ดติ่งเสียวสีชมพูของเธอ ทำให้ร่างบางสั่นสะท้านขึ้นด้วยความสยิวเสียวซ่าน

“อื้ออออ เสียวคะ!!” เสียงหวานเอ่ยขึ้นยิ่งทำให้เจ้าสัวได้ใจ นั่งยองๆลงตรงหน้าหญิงสาวและเริ่มจับผ้าเนื้อบางถูไถเล่นไปกับร่องเสียวของเธอ เพื่อเขาอยากจะแกล้งคนตัวเล็กนี้

“อ่าาาาาาห์ อ๊ะๆๆๆๆๆ อื้อออ” เสียงหวานครวญครางไม่หยุดเอวบางโยกย้ายขึ้นลงตามแรงเสียดสีของผ้าบางที่เจ้าสัวใช้รูดขึ้นรูดลงถูไถไปกับร่องเสียวของเธอ มือเล็กเริ่มขยุ้มหน้าอกหน้าใจที่มันใหญ่โตเกินตัวของเธอเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่านที่เจ้าสัวแกล้งเธอ นำ้หวานสีใสไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายจนเปียกชุ่มผ้าเนื้อบางสีขาวของเธอเต็มไปหมด เจ้าสัวเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าหวานที่ตอนนี้นอนเริ่มตาพร่ามัวพลางหายใจเหนื่อยถี่ เขาจึงเลิกแกล้งเธอและเริ่มจะช่วยเธอเพื่อปลดปล่อยความทุกขห์นี้ของเธอให้มีแต่ความเสียวขึ้นมาแทน เจ้าสัวคิดในใจว่าร่างบางตรงหน้าเขาน่าจะยังไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน เขาจึงค่อยๆยื่นร่างขึ้นคร่อมร่างเธอและเริ่มซุกไซ้ซอกคอหอมๆของเธอ มือใหญ่ก็บีบคลึงหน้าอกสวยของเธอไปด้วยอีกมือก็เขี่ยติ่งเสียวของเธอไปด้วย เพื่อทำให้นำ้หวานของเธอออกมาให้เยอะมากที่สุด เพราะขนาดความเป็นชายของเขาก็ไม่ใช่เล็กๆอาจจะทำให้ร่างบางนี้เจ็บปวดได้แน่ๆ แต่หลังความเจ็บปวดจะต้องมีความเสียวที่สาวน้อยคนนี้ไม่เคยได้พบเจอมาก่อนและบางทีเธออาจจะติดใจเขาก็ได้

“อื้ออออ” เสียงหวานยังคงครวญครางกระเส่า แอ่นความเป็นสาวสู้นิ้วเรียวของเจ้าสัว เจ้าสัวเมื่อเห็นว่าเธอพร้อมแล้ว เขาก็ค่อยๆขยับตัวของตัวเองขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างขนาดใหญ่กับเธอและค่อยๆเริ่มจับความเป็นชายถูไถไปกับร่องเสียวของเธอ จนเกิดเสียงดังขึ้น

แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ

“อื้ออ อ๊ะๆๆๆ” เวียงพิงค์ครางขึ้นด้วยความเสียวเเอ่นความเป็นสาวสู้ลำกายใหญ่ส่วนหัวที่เริ่มติดนำ้สีใสของเธอมาแล้ว เจ้าสัวก็ก้มมองช่วงล่างของเขาและเธอ ทำให้เขาเผลออมยิ้มขึ้นมา และค่อยๆกดส่วนปลายหัวเห็ดให้เข้าไปในช่องทางที่คับแน่นของเธอ เขากัดริมฝีปากด้วยความเจ็บปวดเพราะข้างในของเธอบีบรัดความเป็นชายของเขาเเน่นมากและถี่รัว มือบางเริ่มจิกเล็บลงไปบนไหล่กว้างของเขาและเธอเองก็กัดริมฝีปากแน่นเหมือนกัน

กึก กึก โผล๊ะ

“กรี๊ดดดดดดดอุ๊บ” ร่างบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่ท่อนเอ็นลำกายใหญ่ของเจ้าสัวได้เข้าไปยังช่องทางรักของเธอจนมิดลำทะลุผ่านเยื้อเนื้อบางๆที่เรียกว่าพรหมจรรย์ของหญิงสาวไปแล้ว เจ้าสัวจึงก้มหน้าลงไปบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอทันทีเพื่อให้เธอได้เคลิบเคลิ้มกับรสชาติจูบของเขาเพื่อจะได้คลายความเจ็บตรงส่วนนั้นของเธอลงได้บ้าง

“หายรึยัง?”เจ้าสัวเอ่ยกระซิบถามที่ข้างหูของเวียงพิงค์ที่ตอนนี้เธอกอดคอเข้าแน่น ใบหน้าเล็กพยักหน้าหงึกๆแทนคำตอบ เขาจึงค่อยๆยันตัวออกจากเธอและยันมือทั้งสองข้างลงไปกับขอบอ่างและเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออกจากร่องสวาทของเธออย่างช้าๆ

“อื้ออออ” เสียงหวานครวญครางขึ้นเมื่อเจ้าสัวเริ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้าออกช่องทางรักที่คับแน่นของเธอ เจ้าสัวก้มหน้ามองลงไปยังจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอก็เผยอยิ้มมุมปากขึ้นมา เมื่อเขาได้เห็นเลือดสีแดงสดไหลติดลำกายใหญ่ของเขาออก เจ้าสัวยิ่งได้ใจขยับสะโพกรัวเร็วขึ้น ทำให้ร่างบางบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน กับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เจ้าสัวมอบให้เธอ

“อ่าาาาห์ ซี๊ดดดด โคตรเสียวเลยอิหนู!!!!” เสียงนุ่มทุ้มคำรามของเจ้าสัว ชายหนุ่มได้รับความสุขจากเธอร่างเล็กที่นอนครวญครางอยู่ เจ้าสัวยื่นมือไปบีบคลึงเต้าอวบทั้งสองเต้าของเธอผ่านผ้าบางๆยิ่งทำให้ร่างบางกระสับกระส่ายมากกว่าเดิม

พรึ่บ พั่บๆๆๆๆๆ ตั่บๆๆๆๆๆ

“โอ้ววววว อิหนูเอ้ย ร้อนแรงจริงๆๆ!!” เจ้าสัวคำรามขึ้นและรัวสะโพกหนักขึ้นเพื่อเขาจะได้พาเธอและเขาไปพบความสุขที่แท้จริง

“อื้อออ ไม่ไหวแล้วคะพี่ขาาาา!!!” เวียงพิงค์ร้องขึ้นและเริ่มหลับตาบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านเธอกำลังจะไปถึงจุดแห่งความสุขแล้ว

“พร้อมกัน!!” เจ้าสัวพูดขึ้นและย้ายมือที่ลีบคลึงเต้าอวบมาจับสะโพกผายกลมกลึงของเธอแทนและเร่งความหนักหน่วงของสะโพกให้กระแทกรัวเร็วแรงขึ้นไปอีก

พั่บๆๆๆๆๆ ตั่บๆๆๆๆ

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นระงมไปทั่วทั้งห้องเสียงลมหายใจเหนื่อยหอบของทั้งคู่ก็ดังขึ้นถี่ๆๆเช่นกัน

พั่บๆๆๆๆ ตั่บๆๆๆๆ

“อ่าาาาาาาห์ ซี๊ดดดดด โคตรเด็ด!!” เจ้าสัวคำรามพร้อมกับจับความเป็นชายของเขาขึ้นมาวางไว้บนหน้าท้องที่แบนราบของร่างเล็กพร้อมๆกับฉีดนำ้สีขาวขุ่นออกมาจนเลอะเทอะเต็มหน้าท้องของร่างเล็ก

“อ๊ะ อร๊ายยยย” ร่างบางสั่นสะท้านชักกระตุกเกร็งหอบหายใจเหนื่อยถี่เมื่อเธอได้ไปพบจุดสุดยอดของความสุขที่ชายแปลกหน้าคนนี้มอบให้เธอ พร้อมๆกับสติของเธอที่เริ่มจะหมดลง เสียงสุดท้ายคือเสียงของผู้ชายหน้าหล่อที่ปรนเปรอความสุขที่เธอไม่เคยได้รับเอ่ยขึ้นเบาๆ

“อิหนู ไปอยู่กับกับป๋านะ” เสียงนุ่มทุ้มฟังดูละมุนนั้นทำให้เธอเผลออมยิ้มขึ้นมาไม่รู้ตัว

‘เจ้าชายมาช่วยผิงแล้วใช่ไหมคะแม่ขา’ เวียงพิงค์พูดขึ้นในใจและเธอก็เริ่มปล่อยให้สติที่มีอยู่น้อยนิดของเธอดับลงพร้อมๆกับโครงหน้าหล่อที่ยืนมองเธออยู่ คนอะไรหล่อดังพระเอกในเทพนิยาย...ตอนเด็กๆที่แม่ของเธอเล่าให้ฟังเลย...