ตอนที่ 1

ตอนที่ 1 ลูกสาวมาเฟีย

ร่างระหงบนร้องเท้าส้นสูงแบรนด์เนมชื่อดังที่สูงกว่า 5 นิ้วเดินเข้ามาในคลับสุดหรูของผู้เป็นพ่อตัวเอง ของขวัญพึ่งกลับมาจากภูเก็ตหลังจากไปดูงานที่บริษัทเครื่องประดับของที่บ้าน สาวสวยทอดกายนั่งลงบนโซฟามุมประจำเพื่อรอเพื่อนอีกสองคนที่นัดกันไว้

"คุณขวัญจะรับอะไรดีครับ"

พนักงานประจำร้านเอ่ยถามขึ้นเมื่อลูกสาวเจ้านายนั่งลงเป็นที่เรียบร้อย

"ขวัญเอาเหมือนเดิมค่ะ"

เสียงหวานหันไปสั่งกับพนักงาน ไม่นานนักค็อกเทลสีสวยก็ถูกนำมาเสิร์ฟ

"ยัยขวัญ ไปภูเก็ตตั้งหลายวันพวกฉันคิดถึงจะแย่"

เสียงทักทายจากเพื่อนสาวสองคนที่พึ่งมาถึงดังขึ้นเหมือนกับว่ากำลังคิดถึงคนที่นั่งอยู่เป็นอย่างมากพร้อมกับหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ เธอ

"ให้มันน้อย ๆ หน่อยเถอะยัยเดียร์ ยัยฟ้าใส ฉันไปภูเก็ตแค่สามวันเองนะ ทำอย่างกับฉันไปเป็นปีอย่างนั้นแหละ"

ดวงตาคู่สวยกรอกมองจนรอบเมื่อเพื่อนที่มาใหม่แสดงอาการคิดถึงจนโอเวอร์เกินเหตุ แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของพวกเธอที่หยอกเล่นกันแบบนี้เป็นประจำ ทั้งสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลาย ต่างคนต่างก็เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียง

"ว่าแต่ว่า ยัยเดียร์ วันนี้แฟนแกปล่อยให้ออกมาเที่ยวเหรอยะ ปกติหวงยิ่งกว่าอะไร"

ของขวัญถามเพื่อนสาวขึ้น ในบรรดาทั้งสามคนก็คงมีแค่ของขวัญเพียงคนเดียวที่ยังโสดอยู่ ไม่ใช่ว่าอยากจะปิดกั้นตัวเอง เพียงแต่ในห้องหัวใจของเธอตอนนี้มันยังลืมรักครั้งแรกไม่เคยได้ แถมยังเป็นรักเขาเพียงฝ่ายเดียวอีกต่างหาก

"แหม..ยัยขวัญ ฉันก็ไม่ได้จะออกมาทุกวันรึเปล่า พี่เรย์เขาเข้าใจย่ะ" นาเดียร์ตอบกลับไป

"ขวัญ ว่าแต่ เมื่อไหร่แกจะมีแฟนสักที นี่ก็อายุ 23 ปีเข้าไปแล้วนะ ฉันไม่เห็นแกจะชอบใครสักคน แกอย่าบอกนะ ว่าแกยังไม่ลืมคน ๆ นั้นอีกอะ" คราวนี้เป็นฟ้าใสถามขึ้นมาบ้าง

ใบหน้าสวยยักคิ้วให้เพื่อนอย่างไม่ค่อยเดือดร้อนกับคำถามเท่าไหร่นัก ก็ในเมื่อหน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ ฐานะก็ไม่ได้ยากจน ไม่รู้จะรีบหาแฟนไปทำไมถ้าหัวใจยังไม่พร้อม

แต่ความจริงคือ..ยังลืมผู้ชายคนนั้นไม่ได้ต่างหาก

"พวกแกเลิกถามเรื่องฉันเถอะย่ะ ไว้มีเมื่อไหร่จะควงมาให้พวกแกเห็นเป็นคนแรกเลย ดีมั้ย มา ๆ นาน ๆ ออกมาที มาดื่มกันดีกว่า" ของขวัญพูดพลางยกแก้วขึ้นชน

เวลาผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ ในคลับดูเหมือนจะมีเหตุการณ์อะไรบางอย่างเกิดขึ้น สาว ๆ ที่อยู่ข้างในต่างพากันหันไปทางเดียวกันพร้อมเริ่มส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด

ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครมา..น่าเบื่อชะมัด

"ว่าไงคะน้องสาวของเฮีย" เป็นไปตามที่คิด คนที่สามารถทำให้ในคลับวุ่นวายได้ขนาดนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฮียเพชรกล้าและเฮียรชา สองหนุ่มทายาทของดราก้อนกรุ๊ป

"เฮียสองคนจะตามมาทำไม นี่จมูกดียิ่งกว่าหมาตำรวจอีกนะ ไปไหนก็ตามเจอหมด"

เสียงหวานทักทายอย่างไม่เป็นมิตร แทนที่ผู้เป็นพี่ชายต่างสายเลือดจะสลดกลับหันไปสั่งเครื่องดื่มอย่างหน้าตาเฉย

ที่ไม่มีแฟนสักทีก็เพราะสองคนนี้นี่แหละ...ตามหวงไปทั่ว

"ให้น้อย ๆ หน่อยเราน่ะ เฮียบอกกี่ครั้งแล้้วให้ลด ๆ ลงบ้างเรื่องเที่ยวกลางคืน"

นอกจากจะไม่ใส่ใจต่อคำบ่นของรชาทายาทคนโตแล้ว ของขวัญยังหันไปชนแก้วกับเพื่อนตัวเองต่อ

นั่งดื่มด้วยกันไปทันไร พี่ชายทั้งสองคนต่างก็ลุกไปหาเป้าหมายให้ตัวเอง เหลือก็แต่เพียงของขวัญกับเพื่อนอีกสองคนที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม เมื่อดื่มได้ที่อาการเมาก็เริ่มออก หญิงสาวในชุดเดรสสายเดี่ยวสีเงินสะท้อนแสงไฟก็ลุกขึ้นเดินไปกลางฟลอร์แล้วเริ่มวาดลวดลายสุดเซ็กซี่

สาวสวยเจ้าของผมสีน้ำตาลทองและผิวขาวอมชมพูที่ได้มาจากพ่อ และหน้าตาคมฉบับสาวใต้ที่เหมือนแม่ ทำให้เธอเป็นจุดสนใจอย่างมาก สายตาเสือสิงห์ทั้งหลายต่างจ้องมองเป้าหมายที่ตัวเองต้องการตะครุบ

"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคืนนี้มีคู่หรือยัง สนใจไปต่อด้วยกันมั้ยครับ"

ร่างบางที่กำลังสนุกต้องหยุดเต้นทันทีเมื่อมีแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามาวุ่นวายแถมยังส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยให้ไม่หยุด

"ขอโทษนะคะ พอดีไม่ชอบไปกับคนแปลกหน้า รบกวนอย่ามายุ่งกับฉันเลยค่ะถ้าไม่อยากเดือดร้อน"

อันนี้เตือนด้วยความหวังดีล้วน ๆ เพราะถ้าหันไปขยิบตาให้บอดี้การ์ดที่มีอยู่รอบร้านเพียงแค่ครั้งเดียว ไอ้ผู้ชายคนนี้มีหวังได้กลายไปเป็นอาหารปลาแน่นอน

"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่า จะอัพราคาหรือไง" แต่ดูเหมือนพูดดี ๆ ด้วยจะไม่ได้ผล สงสัยคงต้องใช้ไม้แข็ง

ของขวัญหยุดเต้นแล้วก็หันหน้าไปหาบอดี้การ์ดที่ยืนรอพร้อมรับคำสั่งอยู่ทั่วร้าน อุตส่าห์เตือนแล้วแท้ ๆ ยังรนหาที่เอง

"เอาไอ้ผู้ชายคนนี้ไปโยนทิ้ง แล้วอย่าให้เข้ามาในร้านของแดดดี๊อีกเป็นอันขาด"

"ครับคุณหนู!"

เสียงขานรับพร้อมเพรียงทั้งยังก้มหัวรับคำสั่ง จากนั้นบอดี้การ์ดสามคนก็เข้ามาหิ้วปีกผู้ชายคนที่กล้ามายั่วโมโหลูกสาวมาเฟียอย่างเธอโยนออกไปข้างนอกทันที

เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับของขวัญ ไอ้พวกผู้ชายชีกอ..