Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
บทที่ 4 จูบก่อนลา
เสียงน้ำกระทบกับพื้นกระเบื้องเป็นเวลานานมากกว่าที่เธอจะแค่ล้างเท้า ทำให้ร่างสูงที่ยืนเก็บนาฬิกาลงในตู้ด้านหน้าถึงกับขมวดคิ้ว เธออาบน้ำงั้นหรอ?
“ทำอะไรลูกศร”
“อาบน้ำค่ะ”
“มันมีผ้าเช็ดตัวรึไงในนั้น?”
“ไม่มีค่ะ”
“เป็นหมารึไง! ที่แค่สะบัดขนแล้วออกมาน่ะ!”
“ร่างกายลูกศรไม่มีขนค่ะ เลเซอร์หมดแล้ว เพื่อนเรียนความงามทำให้ทั้งตัว...”
คำตอบที่ไม่ได้คิดอะไรของเธอ แต่มันกลับทำให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างนอก ถึงกับกระดกไวน์ในแก้วที่ตั้งไว้บนตู้เคาน์เตอร์เก็บนาฬิกาจนหมดแก้ว ก่อนจะขบสันกรามเพื่อระงับอาการบางอย่าง และรีบเดินออกจากห้องนี้ไป!
“พี่เมฆคะ...”
“พี่เมฆ...”
“อะไร...”
“ขอยืมผ้าเช็ดตัวหน่อยค่ะ” เสียงหวานเอ่ยออกมามันกังวานไปทั่วทั้งห้อง
“เดินออกมาเอาเอง...อยู่ในตู้หน้าห้องน้ำ”
“แต่ลูกศรโป๊ค่ะ”
“สาบานว่าเธอไม่ได้อยากจะโป๊...” ความเงียบคือคำตอบของ
กฤษณะเหยียดยิ้ม และเอาผ้าเย็นที่หยิบติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตา เอาจริง ๆ เขาอาบน้ำตั้งแต่อยู่ที่คลับแล้ว ว่าจะดื่มเหล้าให้หายเหนื่อยค่อยกลับบ้าน
แต่ดันมาเจอยัยตัวแสบนี่มาขอชนแก้ว เพื่อน ๆ เขาจำได้เลยบอกให้มานั่งโต๊ะเดียวกัน และเธอก็มาตามรังควานเขา...ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นคนเมินเขาเอง!!
“ขอยืมเสื้อใส่หน่อยนะคะ” เสียงใสเอ่ยออกมาจากห้องแต่งตัว เขาได้ยินเสียงเปิดประตูตู้เสื้อผ้า เขายังไม่ได้อนุญาตด้วยซ้ำ แล้วเธอจะขอเขาทำไมกัน!
“ยังดื่มอีกหรือคะ?” ร่างเพรียวระหงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งความยาวของเสื้อเขาเกือบเท่าเข่าเธอ...ดวงตาคมเข้มจ้องมองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะถอนหายใจออกมา และยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม เธอตั้งใจจะมาอ่อยเขา!
“พรึ่บ!” มือเรียวแย่งแก้วไปจากมือ...ไม่สิ! ไม่ได้เรียกว่าจากมือ แต่เรียกว่าจากปาก!
“หื้มมม อาโหร่ยยย” หญิงสาวพูดติดตลก ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงที่พื้นพรมด้านล่าง ส่วนเขานั่งที่โซฟาปลายเตียง
“บ้านพี่เมฆหรือคะ”
“บ้านเช่ามั้งถามอะไรโง่ ๆ”
“พี่เมฆพาผู้หญิงมาบ่อยไหมคะ”
“ที่นี่เป็นเซฟโซนของฉัน...”
“อ๋อ...รังรัก” สิริศรเหยียดยิ้ม ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม…
ความจริงเธอสร่างเมาแล้ว แต่ก็ยังเลือกที่จะนั่งหน้าด้านอยู่ตรงนี้ และพยายามยกแก้วดื่มติด ๆ ใจอยากจะยกขวดดื่ม แต่ก็เกรงใจพี่เมฆเพราะเขาดูผู้ดีมาก ๆ
“ดื่มเสร็จก็กลับบ้านไป ฉันง่วงแล้ว” กฤษณะบอกความต้องการของตัวเอง ก่อนจะทิ้งศีรษะลงพิงกับพนักโซฟา
“พี่เมฆโกรธลูกศรมากเลยใช่ไหมคะ...คืนนั้นพี่เมฆรอลูกศรนานเลยหรือคะ?”
“ฉันจะรอเธอทำไม? เธอสำคัญกับฉันขนาดนั้นเชียวรึไง!” ก็ถึงเช้าอ่ะคิดดู!
“...ค่ะ ลูกศรก็คิดว่าผู้ชายอย่างพี่เมฆจะมาสนใจเด็กกะโหลกกะลาอย่างลูกศรทำไม”
“แต่ก็ขอบคุณสำหรับจูบนะคะ...ลูกศรรู้สึกดีมาก” กฤษณะขมวดคิ้ว และหยัดกายลุกขึ้นนั่งหลังตรง ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปมองเธอใกล้ ๆ
“เธอต้องการอะไรจากฉันลูกศร...ถึงได้มาพูดเรื่องจูบกับฉันอยู่ได้”
“.........”
“ค่าเสียหายหรอ...หรืออยากได้อะไรก็บอกฉันมาได้เลย เพื่อให้เธอไปไกล ๆ จากวงจรชีวิตฉัน” กฤษณะรู้สึกอึดอัด…
บางทีเธอก็เหมือนต้องการเขา และบางทีเธอก็ไม่ได้ต้องการ เขาไม่ชอบอะไรแบบนี้ เพราะเขาอ่านเธอไม่ออก!
“ลูกศรไม่อยากได้อะไร…แต่ถ้าไวน์หมดขวดแล้ว ขอจูบพี่เมฆอีกสักครั้งก่อนลากันนะคะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
