ตอนที่ 6 จูบแรกของกันและกัน

“พี่มาร์ตินส่งหนูแค่นี้ก็พอค่ะ” พิศลดารีบท้วงทันทีเมื่อเห็นมาร์ตินขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของคอนโด

“ไม่ได้ ครั้งนี้พี่จะไม่ยอมเหมือนครั้งที่แล้วเด็ดขาด” มาร์ตินจอดรถเรียบร้อยก็เปิดประตูรถลงมายืนรอพิศลดา

“แล้วพี่มาร์ตินจะขึ้นไปทำอะไรบนห้องหนูล่ะคะ นี่มันดึกแล้วนะ” พิศลดามองหน้าเรียบนิ่งของมาร์ตินอย่างไม่ชอบใจ

“ถ้ารู้ว่าดึกแล้วก็อย่างอแง” มาร์ตินดึงมือนุ่มเข้าไปในลิฟต์ พิศลดาหน้างอเมื่อไม่อาจต้านทานแรงของชายหนุ่มได้

เมื่ออยู่ในลิฟต์มาร์ตินก็เอาแต่จ้องร่างบางของคนตัวเล็กเขม็ง สายตาคมดุกวาดมองทั่วร่างบางตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างจาบจ้วง จนพิศลดาเกิดอาการไม่พอใจ

“ทำไมพี่มาร์ตินต้องมองหนูแบบนี้ด้วย” พิศลดาถามเสียงขุ่น ยกแขนขึ้นมายืนกอดอกถอยร่างเข้าชิดมุมผนังลิฟต์

“ก็มองให้รู้ไงว่าเวลาผู้ชายมองผู้หญิงที่แต่งตัวโป๊มันเป็นแบบไหน” มาร์ตินเขยิบกายเข้าประชิดแม่หนูน้อยของเขา เอาแขนแกร่งยันไว้ที่ผนังลิฟต์ทั้งสองข้าง

“พี่มาร์ตินถอยออกไปนะ” พิศลดาสั่งแต่ไม่เป็นผลเธอย่อตัวลงหมายจะมุดออกจากการกักขังของคนตัวโต แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะมาร์ตินรวบตัวเธอเข้าไปกอดเอาไว้อย่างรวดเร็วพอดีกับที่ประตูลิฟต์เปิดออก

มาร์ตินอุ้มร่างบางออกมาจากลิฟต์มุ่งตรงไปยังห้องของหนูน้อยแสนสวย พอถึงหน้าห้องก็แบมือขอคีย์การ์ดจากคนตัวเล็ก พิศลดาเลี่ยงไม่ได้จึงต้องหยิบคีย์การ์ดออกจากกระเป๋า ไม่งั้นเธอก็จะเข้าห้องไม่ได้ และอีกอย่างถ้ามีใครผ่านไปผ่านมาเห็นว่าเธอถูกอุ้มอยู่แบบนี้โดนนินทาแย่

มาร์ตินอุ้มหนูตัวน้อยของเขามาที่โซฟาแต่ไม่ได้ให้เธอนั่ง เขาเป็นคนลงไปนั่งแล้ววางคนตัวเล็กให้นั่งบนตักของเขา โดยให้พิศลดานั่งหันข้างเพื่อที่จะได้เห็นหน้ากัน

“เอาล่ะ ทีนี้เราก็คุยกันได้แล้ว” มาร์ตินกอดรัดเอวอ้อนแอ้นไว้แน่น

“ถ้าจะคุยกันปล่อยให้หนูนั่งดีๆ สิคะ นั่งแบบนี้มันไม่ถนัด” พิศลดาดิ้นจะลงจากตักกว้าง “พี่มาร์ตินพูดภาษาคนฟังไม่รู้เรื่องรึไงคะเนี่ย” ใบหน้าสวยงอลงเมื่อไม่ได้ดั่งใจ

“พี่ฟังภาษาคนรู้เรื่องคนสวย แล้วพี่ก็จะไม่ปล่อยหนูด้วย นั่งแบบนี้นะดีแล้ว” มาร์ตินจูบแก้มนวลติดๆ กันอย่างมันเขี้ยว “ชื่นใจจัง” ยิ้มใส่ดวงตากลมโต คนโดนรังแกหน้ามุ่ยถูแก้มตัวเองอย่างไม่ชอบใจ

“ชอบเอาเปรียบอยู่เรื่อยเลย” พิศลดาทำปากยื่น มาร์ตินเลยงับที่ริมฝีปากล่างเบาๆ อย่างหยอกเย้า

มาร์ตินปล่อยริมฝีปากล่างของพิศลดาแล้วเปลี่ยนมาจูบแทน หญิงสาวตกใจดวงตาเบิกกว้างมือบางทุบไปที่ไหล่หนาแต่สักพักก็ต้องเอาแขนคล้องไว้ที่ลำคอแกร่งเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว คนมากประสบการณ์ยิ้มในหน้าก่อนจะค่อยๆ แทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวานล้ำ เกี่ยวรัดรึงหยอกล้อกับลิ้นเล็กของผู้ด้อยประสบการณ์

จากจูบหวานล้ำในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน มือหนาจับท้ายทอยเล็กไว้มั่น มือข้างที่ว่างก็เลื้อยลงมาอยู่ที่หน้าอกอวบหยุ่นนุ่มมือ มาร์ตินเคล้นคลึงหน้าอกอวบหนักสลับเบาจนพิศลดาขนลุกซู่ สติของพิศลดาเริ่มที่จะกลับมา มือบางตีที่ไหล่หนาเมื่อเริ่มจะหายใจไม่ทัน มาร์ตินยอมถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งสับเปลี่ยนไปจูบที่ซอกคอหอมดูดดึงจนเป็นรอยจ้ำแดงอย่างจงใจ มือน้อยผลักใบหน้าหล่อให้พ้นจากซอกคอของเธอเพราะรู้สึกเจ็บๆ แต่ก็ยากเย็นนักเมื่อมาร์ตินไม่ยอมง่ายๆ

“อื้อ พี่มาร์ตินนี่มันมากเกินไปแล้วนะคะ” พิศลดาดิ้น แต่ยิ่งดิ้นเธอก็ถูกรัดแน่นขึ้นไปอีก จนเธอรู้สึกว่าที่ต้นขาของเธอสัมผัสกับอะไรบางอย่างที่มันดุนดันขึ้นมา เพียงแค่คิดพิศลดาก็หน้าร้อนผ่าวเธอไม่ได้โง่เกินกว่าที่จะไม่รู้ว่าเจ้าสิ่งนั้นมันคืออะไร

“พี่มาร์ตินไอ้นั่นของพี่มันถูอยู่ที่ขาหนูนะปล่อยหนูก่อนเถอะ” พิศลดาพูดออกมาอย่างอายๆ

มาร์ตินขำพรืดให้กับความเถรตรงของพิศลดา “หนูรู้หรอว่ามันคืออะไร” ถามยิ้มๆ แล้วก็จับร่างบางให้แนบชิดกับน้องชายของเขามากขึ้นไปอีกอย่างต้องการจะแกล้ง

“หนูไม่ได้โง่นะแล้วก็หยุดขยับสักที” แหวลั่นเมื่อมาร์ตินคอยแต่จะขยับตัว

“พี่ขอนั่งแบบนี้นะ เดี๋ยวมันก็สงบลงเองแหละ แต่ยิ่งหนูดิ้นมันจะยิ่งทำให้พี่ทรมานมาก”ซบหน้าลงบนไหล่เล็ก

“แน่นะคะ ไม่ใช่ว่านั่งแบบนี้แล้วมันจะยิ่งทำให้พี่อยากปล้ำหนูมากขึ้นหรอกนะ” พิศลดาไม่ค่อยอยากจะเชื่อคำพูดเขาสักเท่าไหร่ เมื่อกี้เขายังเอาจูบแรกของเธอไปเลย แล้วอย่างงี้จะให้เธอเชื่อเขาลงได้ยังไง

“พี่ว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า ก่อนที่พี่จะอดใจไม่ไหวอย่างที่หนูพูด” ถึงแม้เขาอยากจะปล้ำหนูน้อยอย่างที่เธอพูดมากก็ตามแต่ต้องอดใจเอาไว้ก่อน เพราะเขาไม่อยากที่จะเร่งรัดเธอมากเกินไปค่อยๆ สอนไปทีละอย่างจะดีกว่า จึงต้องรีบชวนเปลี่ยนเรื่อง

“งั้นเราจะคุยเรื่องอะไรกันดีคะ” พิศลดารีบพูดเสริมทันทีเพราะเธอก็กลัวใจเขาไม่น้อย หากเขาจะทำอะไรเธอขึ้นมาเธอคงไม่มีทางรับมือกับเขาได้แน่

“เมื่อกี้จูบแรกของหนูใช่ไหมคะ” แม้เขาจะรู้ดีว่าเขาคือคนแรกและคนเดียวที่ต่อจากนี้ไปจะได้จูบ แต่เขาก็ยังอยากจะได้ยินออกจากปากอวบอิ่มน่าจูบยืนยันอีกที

“รู้แล้วยังจะถามอีก ไหนว่าจะเปลี่ยนเรื่องพูดไงคะ” พิศลดามองค้อน ตัวเองบอกเองแท้ๆ ว่าจะเปลี่ยนเรื่องคุยแต่ตัวเองก็วกกลับมาเรื่องนี้อีกจนได้

“ก็พี่อยากได้ยินคำยืนยันนี่นาว่าพี่ได้จูบแรกของหนูมาครอบครอง” มาร์ตินถูไถใบหน้าที่ไหล่เล็กอย่างอ้อนๆ

“พี่ได้จูบแรกของหนูชัดรึยังคะ” พิศลดาตะโกนใส่หูมาร์ติน

“แจ่มแจ้งเลยทูนหัวแล้วต่อจากนี้ไปก็มีแต่พี่ที่จะได้จูบและทำอะไรต่อมิอะไรกับหนูเท่านั้นจำไว้ให้ดีนคนสวย” เขาจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมายุ่มย่ามกับหนูน้อยของเขาเด็ดขาด ลองใครมายุ่งสิเขาจะจับหักคอให้หมด

“พี่มาร์ตินไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นกับหนูนะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” พิศลดาคิดว่ามาร์ตินพูดจาได้น่าตบมาก พูดแต่ละอย่างออกมาได้หน้าตาเฉยและมึนแบบสุดๆ

“ใครบอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน หนูเป็นเมียพี่แล้วนะ” พิศลดาอ้าปากค้างเหมือนเป็นการเปิดโอกาสให้มาร์ตินได้เข้าไปชิมความหวานในโพรงปากอีกครั้ง “พี่จูบหนูแล้ว ถือว่าเราเป็นผัวเมียกันแล้ว เพราะตั้งแต่เกิดมาพี่ยังไม่เคยจูบกับผู้หญิงคนไหนเลย พี่เก็บจูบแรกไว้ให้หนูนะคนสวย” พูดเสียงพร่าเกลี่ยผมหอมทัดไว้ที่ใบหูเล็ก

“อะไรนะคะ ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เปลี่ยนคู่ควงบ่อยอย่างพี่มาร์ตินจะไม่เคยจูบกับใครมาก่อน” เธอไม่อยากจะเชื่อเลยให้ตายสิก็เขาเล่นจูบเก่งเสียขนาดนี้ จูบทีเหมือนเธอจะหมดลมเอาเสียให้ได้ “แล้วไอ้ที่พูดว่าจูบกันแล้วต้องเป็นผัวเมียนี่มันบ้าชัดๆ หนูไม่เอาด้วยหรอกค่ะ”

“พี่ไม่เคยจูบใครจริงๆ จะให้ไปสาบานที่ไหนก็ได้ แล้วอีกอย่างพี่ไม่มีแล้วคู่ควงอะไรนั่นน่ะ ส่วนเรื่องผัวเมียก็ตามนั้น ตอนนี้หนูเป็นเมียพี่แล้ว ห้ามใส่เสื้อผ้าสั้นๆ แบบนี้อีก ที่สำคัญห้ามโป๊ด้วย วันนี้จะอนุโลมให้เป็นกรณีพิเศษ แต่ถ้าหากมีครั้งหน้าอีกจะจับปล้ำให้เป็นเมียจริงๆ แน่ เอาล่ะตามนี้นะคนสวย พรุ่งนี้พี่จะมารับพาหนูไปซื้อเสื้อผ้าและชุดนักศึกษาใหม่” มาร์ตินพูดจบรวดเดียว จากนั้นจึงอุ้มร่างบางให้นั่งบนโซฟาแล้วหอมแก้มนวลหนักๆ ทั้งสองข้างก่อนจะลุกขึ้นยืน “ไปส่งพี่ที่หน้าประตูหน่อยคนดี” พูดพลางดึงมือนุ่มให้เดินไปที่หน้าประตูด้วยกัน ตอนนี้น้องชายของเขาเข้าสู่สภาวะปกติเป็นที่เรียบร้อยแล้วหลังจากที่ต้องอดกลั้นอยู่นาน

“กลับไปสิคะจะยืนอีกนานไหมหนูง่วงแล้ว” พิศลดาไล่คนที่พูดเองเออเองเสร็จสรรพ เขาไม่คิดจะถามความคิดเห็นเธอบ้างเลย

“งั้นฝันดีนะคะคนสวย พรุ่งนี้พี่จะมาหาแต่เช้า” มาร์ตินลูบผมนุ่มแล้วจุมพิตที่หน้าผากนวลก่อนจะตัดใจเปิดประตูออกไป

เมื่อมาร์ตินออกไปแล้วพิศลดาก็ยืนพิงอยู่ที่ประตู ตอนนี้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปมากตั้งแต่ที่ได้รู้จักกับมาร์ติน เขาเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเธอมากเหลือเกิน เธอไม่รู้ว่าสาวบ้านนาธรรมดาๆ อย่างเธอมาถึงจุดนี้ได้ยังไง จุดที่ต้องข้องเกี่ยวกับนักธุรกิจหมื่นล้านอย่างมาร์ติน บัตเตอร์