10 - เพื่อนรัก

มหาวิทยาลัย Z

มินนี่เดินลงมาจากตึกคณะพร้อมกับเพื่อนเธอสองคน เดินลงมาเรื่อยๆ ก็ผ่านเพื่อนร่วมคณะอีกหลายคนที่มองมาที่เธอเป็นตาเดียว ไม่ใช่แค่เธอหรอกก็มองกลุ่มเธอนั่นแหละ จะไม่มองได้ยังไงทั้งสามคนดีกรีไม่ธรรมดาเลยนะ โดยเฉพาะมินนี่ที่บ้านเป็นมาเฟียที่แม้แต่รัฐบาลก็ทำอะไรไม่ได้ ขอเพียงแค่ฝ่ายนั้นไม่มายุ่งวุ่นวายทางบ้านมินนี่ก็จะต่างคนต่างอยู่เหมือนกัน

เดินลงมาได้สักพักก็มีเสียงซุบซิบนินทาแต่เธอไม่สนใจหรอกนะ ก่อนจะเดินไปแอบเห็นเจ๊จีน่าสะบัดมือเฮียเหนืออยู่ไกลๆ อะไรกันสองคนนั้นยังไม่เลิกทะเลาะกันอีกเหรอ แล้วนี่มันเย็นแล้วนะสี่โมงเย็นอะทำไมเฮียเหนือไม่ไปเรียนหรือไง ไม่ได้เธอทนไม่ได้เมื่อเช้าไม่ได้ช่วยเจ๊ก็รู้สึกผิดแล้ว ตอนนี้เธอต้องช่วยเจ๊ของเธอให้ได้

มินนี่เดินดุ่มๆ เข้าไปใกล้เรื่อยๆ ส่งเสียงทักทายไปก่อนข่มขวัญคู่ต่อสู้ ที่ไม่ได้กลัวเธอเลยแม้แต่น้อย

"อ้าวเฮีย เจ๊จี"

"มิ้นท์ ล เลิกเรียนแล้วเหรอ" เจ๊จีน่าสะบัดแขนออกจากมือของเฮียเหนือ แต่พอสะบัดหลุดมือใหญ่นั่นก็คว้าเอาไว้แรงกว่าเดิมจนเธอรู้สึกเจ็บแทนนี่เธอมาช่วยหรือมาซ้ำเติมเจ๊จีเนี่ย มินนี่หันไปตั้งใจจะถามทิศเหนือว่ามาทำไมแต่!

"เฮียมา..."

"มารับจี ไปละ" ป ไปเลย ลากเจ๊จีของเธอไปเลยสรุปเธอได้ช่วยเจ๊จีไหม หรือไม่ได้ช่วย หรืออะไรยังไง แต่เมื่อกี้ก่อนไปเหมือนเห็นที่คอของเจ๊จีมีรอยอะไรไม่รู้ เมื่อนึกได้มินนี่ก็เบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจ หวังว่าจะไม่ใช่นะ ไอ้พี่โหดของเธอบีบคอเจ๊เหรอ เธอต้องช่วยเจ๊ให้ได้ มินนี่รีบวิ่งตามไปก่อนจะต้องหลบมุมเมื่อเห็นเฮียเหนือกดเจ๊จีลงที่กระโปรงซูเปอร์คาร์คันหรูของเขา ก้มหน้าลงซุกไซตามลำคอของเจ๊ มือหนึ่งจับแขนของเจ๊รวบขึ้นไว้เหนือศีรษะอีกมือปิดปากเจ๊แล้วแทรกตัวเข้ากลางหว่างขา

ไอ้พี่เลว จะทำร้ายเจ๊ของเธอเหรอนี่มันที่สาธารณะนะโว้ย! มินนี่ก้าวขาไปใกล้ๆ หมายจะตะโกนเรียกให้เฮียเหนือหยุดการกระทำ แต่คำพูดของเฮียมันทำให้เธออ้าปากกว้าง

"ถ้าไม่อยากโดนฉันเอาตรงนี้ ก็อย่าดีดดิ้นให้มันมาก!"

สะ สองคนเขาแบบ จึกๆ กันแล้วเหรอ ทำไม ทำไม! ไม่ได้ เธอยอมไม่ได้ เธอต้องหาทางจึกๆ โนอาห์ของเธอให้ได้ มินนี่ยังไม่ละความตั้งใจเธอเดินเข้าไปใกล้อีกนิดได้ยินเสียงเจ๊จีน่าสะอึกสะอื้นเบาๆ ก่อนที่เฮียเหนือจะผละตัวออกแล้วเปิดประตูฝั่งคนขับ เขาลงไปนั่งก่อน แล้วดึงเจ๊จีน่าเข้าไปนั่งบนตักแกร่ง ปิดประตูดัง ปึ้ง! แล้วก็ไม่เห็นอะไรอีกเลย จะติดฟิล์มดำทำไมเนี่ยลำบากคนอยากรู้อยากเห็น!

มินนี่หมุนตัวเดินกลับไปที่เดิม ที่เธอให้แตงกวากับฟางข้าวรออยู่ เมื่อเดินกลับมาก็เจอโนอาห์ยืนพิงรถซูเปอร์คาร์สีดำด้านสูบบุหรี่เอาสารนิโคตินเข้าร่างกาย เขาไม่ได้ใส่สูทเหมือนเมื่อเช้า แต่มาหล่อเลยแต่งตัววัยรุ่นน่าดู โนอาห์ของเธอใส่กางเกงยีนขนาดพอดีตัวกับเสื้อเชิ้ตสีดำพับแขนเอาเสื้อใส่ในกางเกงด้วยนะเรียบร้อยเชียว อีกทั้งอวดแผงอกขาวที่มีมัดกล้ามรำไร กรี๊ดดด! หิวลุง

เหมือนโนอาห์จะยังไม่เห็นเธอเพราะปกติถ้าเห็นเขาจะรีบดับบุหรี่ในมือแล้วเดินมาหาเธอทันที โนอาห์ยังคงอัดบุหรี่เข้าปอดหนักๆ แต่ทำไมมันกร้าวใจอะไรขนาดนี้ อดไม่ได้เลยที่จะไล่สายตามองต่ำลงมาที่กลางกาย ขนาดไม่พอง ยังนูน จะอวดอะไรนักหนา แค่นี้ก็หิวจะแย่แล้วนะ

"น้ำลายไหลแล้ว" แตงกวาแซวเมื่อเห็นว่ามินนี่จ้องโนอาห์ตาไม่กะพริบ

"แกกลัวคนอื่นไม่รู้เหรอ ว่าจ้องจะกินลุงอะ แหมตาเป็นประกายวิบวับวิบวับเลยนะ" ฟางข้าวสมทบ

"พวกแกไม่เข้าใจหรอก" มินนี่ยังยืนกอดอกมองคนเป็นลุงที่ยังพิงรถซูเปอร์คาร์สูบบุหรี่อยู่ อันที่จริงที่นี่เขาไม่ให้สูบนะ แต่เพราะเป็นโนอาห์ไง ถึงสูบได้! ใช่! พอรู้ว่ามินนี่เรียนที่นี่โนอาห์ก็ทำเรื่องแจ้งความประสงค์อยากสนับสนุนมหาวิทยาลัยขึ้นมา และแน่นอนว่าไม่รู้ไปสนับสนุนอีท่าไหน กลายเป็นคนสำคัญของมหาวิทยาลัยไปแล้ว!

"รีบเดินไปสิ ไม่เห็นเหรอคนจ้องจะงาบลุงแกอยู่ตรงโน้น"

"อ่ะ" มินนี่มองไปตามนิ้วเรียวที่แตงกวาชี้ นั่นมันกลุ่มผู้หญิงสามคนที่จ้องลุงของเธอตาไม่กะพริบที่หัวหินนิ แน่นอนว่าเรื่องนี้เพื่อนๆ ของเธอก็รู้เพราะเธอเล่าให้ฟัง แถมเธอยังโดนแซวอีกด้วยว่ามโน!

"พวกนี้ไงแกที่จะกินโนอาห์ของฉัน!"

"แกสวยกว่ามันเยอะ" แตงกวาพูดขึ้น

"ใช่ พวกนั้นเทียบไม่ติด" ฟางข้าวเสริมเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้เพื่อน

"พวกแกนี่ เพื่อนรักฉันจริงๆ" คนพวกนั้นจ้องมองโนอาห์ไม่กะพริบตามินนี่เลยขยับดึงกระโปรงให้สั้นขึ้นมาอีกหน่อยท่ามกลางสายตาหมั่นไส้ของเพื่อนแถมเบะปากให้อีกหนึ่งทีแล้วเดินตามหลังมินนี่ลงมา ใช่! เธอเดินไปไม่กี่ก้าวสัญชาตญาณของผัว! เอ๊ย ของลุงก็รู้ทันทีว่าหลานมาแล้ว โนอาห์เดินไปดับบุหรี่ในที่ที่สถานศึกษาเตรียมเอาไว้ ปล่อยควันขาวคละคลุ้งออกจากปากตามด้วยแกะลูกอมรสมิ้นท์ส่งเข้าปากตัวเองเดินส่งยิ้มมุมปากมาให้หลาน

ทำเป็นกินลูกอมรสมิ้นท์ อยากกินหลานก็บอกตรงๆ คิก คิก

อันที่จริงเขายิ้มได้มากกว่านี้นะ แต่เพราะอยู่ข้างนอกหรือเปล่าไม่แน่ใจเลยยิ้มได้เท่านี้ ยัยแตงกวากับฟางข้าวกระดี๊กระด๊าใหญ่เห็นแค่นี้ก็ละลายให้ตายเถอะ ถ้าได้ใกล้ชิดแบบเธอคงช็อกตายไปแล้วมั้ง มินนี่พูดลอดไรฟันน้ำเสียงเบา

"เบาหน่อย ผัวเพื่อน"

ทำเอาเพื่อนทั้งสองแอบหยิกเธอเบาๆ เพราะความมั่นหน้า มินนี่ฉีกยิ้มกว้างเดินไปหาโนอาห์ท่ามกลางสายตาของสาวๆ หลายคนที่มองมา เธอใช้สองแขนเรียวโอบรอบเอวหนาในขณะที่คนเป็นลุงน่าจะลืมตัวจับประคองใบหน้าหวานของเธอแล้วกดจูบลงที่ริมฝีปากบางท่ามกลางสายตาของใครหลายๆ คน แตงกวากับฟางข้าวยิ้มกว้าง เบิกตาโตและยกมือปิดปาก

"เรียนเหนื่อยไหมครับ" ตายกูตาย ดาเมจรุนแรงเกินไป หล่อพร่ำเพรื่อ หล่อไม่ยั้ง หล่อวันนี้หมดแล้วพรุ่งนี้จะเอาอะไรหล่อ!

"นิดหน่อยค่ะ อยากจุ๊บๆ อีก" อ้อนหน่อยเผื่อวันนี้ได้จับไข่

"จุ๊บแบบเมื่อกี้?" นั่นแน่ รู้นะ อยากสอดลิ้นเข้ามาใช่ไหมล่าาาาา ตาบ้า ถ้าได้เธอแล้วน้องสาวเธอจะไม่พังใช่ไหม มือเรียวลูบอยู่ที่หน้าท้องแกร่ง ไม่สนสายตาใครทั้งนั้น ก่อนจะพูดน้ำเสียงเบาๆ

"แบบเมื่อเช้า"

"เมื่อเช้าโนอาห์บอกว่ามันเรียกว่าอะไรนะครับแบบนั้น"

"จูบค่ะ"

"ถ้าจะขอ ก็ต้องขอให้ถูกก่อน" งั้นขอเอาได้ไหมคะ อยากพูดจังเลยคำนี้แต่ทำไม่ได้เดี๋ยวลุงหาวาแรดเงียบ!

"ขอจูบได้ไหมคะ" โนอาห์กดยิ้มมุมปากอีกแล้ว ให้ตายเถอะ นี่อายุเท่าพ่อจริงไหมเนี่ย หรือเขาเป็นแวมไพร์จริงๆ หล่อฉิบหาย หล่อแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง

"ที่คอนโดนะครับ" มินนี่พยักหน้า ก่อนจะหันมาโบกมือให้เพื่อนทั้งสองที่กำลังมองเธอด้วยแววตาตื่นเต้นอย่างมีจริต โนอาห์เปิดประตูรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับให้เธอ และเธอไม่ลืมที่จะหันไปจิกสายตากับสามคนนั้นราวกับบอกพวกนั้นไปทางสายตาว่า 'ผัวกู'