ep1
“ทางนี้ค่ะ คุณเมฆใช่ไหมคะ?”
เสียงตะโกนเรียกดังอยู่หน้าบาร์แห่งหนึ่ง สองสาวยิ้มละไม เมื่อเจอชายหนุ่มที่นัดหมาย เขาแต่งตัวดีและสุภาพมาก ในขณะที่พวกเธอ แต่งตัวเปรี้ยวสุดฤทธิ์เพื่อให้เขาเกิดความประทับใจ
“มาคนเดียวหรือคะ?”
เมฆทักทายแล้วยิ้มน้อยๆ สายตากวาดไปทั่วร่างของหญิงสาวสองคน คนหนึ่งผมสั้น คนหนึ่งผมยาว ทำเอาทั้งคู่ร้อนๆ หนาวๆ เพราะชุดที่สวมใส่นั้นค่อยข้างเปิดเผย เสื้อเกาะอกที่ดันลงมาเห็นถึงครึ่งเต้า กระโปรงสั้นแค่คืบที่แทบปิดแก้มก้นไม่มิด
“ผมไม่คิดว่าคุณจะมาสองคนต่างหาก”
คำตอบของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวคนผมยาวสะเทิ้นอาย แต่ก็ใจกล้าที่จะส่งสายตาเชิญชวนส่งไปให้
“ฟ้าเห็นโปรไฟล์คุณแล้ว ไม่กล้ามาคนเดียวนี่คะ เลยชวนยัยรุ้งมาด้วย”
ฟ้าคือสาวผมยาว รีบแนะนำรุ้งเพื่อนสาวให้ชายหนุ่มได้รู้จัก
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณรุ้ง”
“ยินดีที่ได้รู้จักคุณเมฆค่ะ คุณนี่หล่อสมกับคำชมที่ยัยฟ้าชมเช้าชมเย็นเลยนะคะ”
ชายหนุ่มปรายตามองสาวผมยาวที่ยืนบิดด้วยความเขินอายอยู่ใกล้ๆ ก็ยิ้มใส่ตาจนหญิงสาวตาพร่า
“แต่ผมจำพวกคุณได้ คุณฟ้ากับคุณรุ้งชอบถ่ายรูปคู่กันบ่อยๆ”
“เอ๊...คุณแอบส่องเฟสฟ้าหรือคะ?”
“ก็....มันอดไม่ได้นี่ครับ เห็นคนสวยๆ อย่างคุณฟ้าแล้ว ก็อยากจะติดตามความเคลื่อนไหวของคุณจากในเฟสบ้าง”
ฟ้าสะเทิ้นอายอีกครั้ง ที่ชายหนุ่มเอ่ยชมซึ่งหน้า เขาและเธอรู้จักกันได้เพราะเวบหาคู่ คุยกันถูกคอก็ขอเบอร์และชื่อ แอดไลน์คุยกันระยะหนึ่งจึงขอเจอตัว
“เห็นคุณบอกว่าทำงานหนัก ไม่คิดว่าคุณจะรับนัดฟ้า”
“คนทำงานอย่างผม ไม่มีเวลาว่างหรอกครับ แต่ถ้าเพื่อหญิงสาวคนหนึ่งให้โอกาสผม มีหรือที่ผมจะปฏิเสธ”
“แหม...คุณเมฆนี่ละก็....พูดอย่างนี้ ยัยฟ้าก็หลงคุณแย่สิคะ” รุ้งสาวสวยผมสั้นหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ
“คุณรุ้งจะหลงผมด้วยอีกคน ผมก็ไม่ว่าอะไรนะครับ”
ชายหนุ่มโปรบคำหวานจนรุ้งสะเทิ้นอายไปอีกคน
“เราไปหาที่นั่งกันเถอะครับ วันนี้พวกคุณจะทานอะไรดี”
ชายหนุ่มนำสองสาวเข้ามานั่งที่โต๊ะ แล้วถามบริการอย่างสุภาพบุรุษ
“รุ้ง คงต้องขอตัวกลับก่อนค่ะ แค่มาเป็นเพื่อนยัยฟ้า จบภารกิจแล้ว รุ้งต้องขอตัว”
หญิงสาวสลัดเรือทิ้งง่ายๆ จนชายหนุ่มแปลกใจ ทว่าหญิงสาวอีกคนยิ้มเฉย
“ขอบใจมากนะรุ้ง อุตส่าห์มาเป็นเพื่อน”
“ไม่เป็นไรจ้ะ แหม...แค่ได้มาเจอชายหนุ่มในฝันของเธอก็ดีใจด้วยแล้วล่ะ”
“น่าเสียดายจัง ผมคิดว่าเราจะได้นั่งคุยด้วยกันเสียอีก”
เขาขมวดคิ้ว แต่แล้วก็คลี่ยิ้มเมื่อหันมาเห็นหญิงสาวอีกคนนั่งมองนิ่งๆ สายตาจริงจัง
“ไว้วันหลัง ถ้าคุณเมฆจะนัดรุ้งคุยก็ได้นะคะ แต่วันนี้....คุณเมฆนัดกับฟ้า”
เมฆยิ้มกว้างแล้วหัวเราะเบาๆ เขาเกือบลืมไปว่าทั้งเขาและเธอนัดหมายกันวันนี้เพื่ออะไร?
******
“ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ ว่าหล่อๆ อย่างคุณเมฆจะยังไม่มีแฟนเลย”
เสียงอ้อแอ้ของฟ้ากระซิบกระเส่ากับชายหนุ่ม ขณะที่เดินนำหน้าเขาเข้าไปยังห้องพักส่วนตัวของเธอบนคอนโดหรูใจกลางกรุงเทพฯ
“ผมไม่มีเวลาเลยครับ ตอนนี้ทำแต่งานจนแทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนอยู่แล้ว”
“พูดอย่างนี้....น่าตีจัง ไหนบอกว่าคุณพร้อมจะว่างสำหรับฟ้าไงคะ”
“ก็สำหรับฟ้า ผมว่างเสมอ”
ชายหนุ่มรีบตามน้ำ
“แหม...ปากหวานจังนะคะ พอพูดถึงแฟนก็บ่ายเบี่ยง แต่พอฟ้าเผลอเข้าหน่อย แอ๊วฟ้าอยู่เรื่อยเลย”
“ผมพูดความจริง...จากใจเลย”
ชายหนุ่มหยอดเข้าไปตรงๆ
“พูดเก่ง อ้อนเก่งอย่างนี้ บอกว่ายังไม่มีแฟนอีก...ฟ้าจะเชื่อดีไหม”
ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เขาจ้องมองหญิงสาวด้วยสายตาคมปลาบ ฟ้าไม่ใช่สาวรุ่น แต่เป็นสาวทำงานที่เปรียบเหมือนมะพร้าวห้าว ยิ่งแก่ยิ่งมัน เขาลอบสังเกตเธออย่างใกล้ชิด แม้ว่าอายุของฟ้าจะย่างเข้า 30 แล้วแต่เธอดูแลตัวเองอย่างดี ทำให้เธอเหมือนสาวรุ่น ที่สำคัญยังสวยพริ้ง ผิวของเธอขาวเหมือนคนจีนทั่วไป ใบหน้ากลม ผมดำยาวเหยียด จมูกโด่งสวย ปากเต็มอิ่มแดงระเรื่อตามธรรมชาติ
