ตอนที่ 2 คนนี้ห้ามยุ่ง

น้ำค้างเดินมาถึงหน้าตึกสาขาที่เธอเรียน รอให้หนุ่มวิศวะเดินพ้นออกไปก็รีบปล่อยแขนหนุ่มรุ่นพี่แล้วเอ่ยขอโทษ เคนเป็นพี่สายรหัสที่เรียนอยู่สาขาเดียวกับเธอ ทั้งสองสนิทกันมากระดับหนึ่ง เธอจึงรู้สึกผิดที่ดึงเขาเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย

“ขอโทษนะคะพี่เคน พอดีเมื่อกี้…”

“ไม่เป็นไรครับ ถ้าเราอยากปฏิเสธผู้ชายที่เข้าหาก็ใช้ชื่อพี่ได้เลย พี่ไม่ถือ”

เธอยังไม่ทันได้เล่าอะไรให้เขาฟัง แต่เคนก็เอ่ยขึ้นมาเสียก่อนด้วยน้ำเสียงทุ้มละมุน ใบหน้าหล่อเผยรอยยิ้มแสดงถึงความยินดีให้ความช่วยเหลือ

“ขอบคุณนะคะ แต่ว่าไม่ดีกว่าค่ะ แฟนพี่รู้เข้าจะโกรธเอาได้”

แม้จะรู้จักกันมาปีกว่าและไม่เคยได้ข่าวคราวว่าเขามีแฟนหรือไม่ แต่ถ้าเกิดมีขึ้นมา แล้วเธอนำชื่อของหนุ่มรุ่นพี่ไปแอบอ้างอยู่เรื่อย ๆ อาจจะทำให้คู่รักทะเลาะกันได้

“พี่ยังไม่มีแฟนครับ ให้ยืมชื่อไปเป็นแฟนได้ตามสบายเลย”

สาวสวยส่งยิ้มให้เขาอย่างละอาย และรู้สึกว่าสายตาและคำพูดของเคนมีนัยยะแอบแฝง จึงเปลี่ยนไปเอ่ยถามเรื่องอื่น

“พี่เคนกินข้าวมารึยังคะ”

“กินมาแล้วครับ น้องน้ำค้างล่ะ”

“ยังไม่ได้กินค่ะ งั้นน้ำค้างขอตัวไปหาเพื่อนก่อนนะคะ ตอนนี้ไอรินกับยัยเฟญ่าคงกำลังบ่นว่าน้ำค้างมาช้า”

“ครับ”

เธอแยกกับเคนที่หน้าตึกก็รีบไปหาเพื่อนสาวทั้งสองที่รออยู่โรงอาหาร

“เป็นอะไรของแก ทำหน้าบึ้งมาแต่เช้า”

ไอรินเอ่ยถามคนที่กำลังทำหน้าหงุดหงิด เขี่ยข้าวในจานที่ซื้อมาราวกับเบื่ออาหาร หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกันแน่ ดูเพื่อนจะใจลอย

“เมื่อกี้ฉันเจอกับไอ้บ้าเมื่อคืนมา”

“คนที่โดนแกถีบน่ะเหรอยัยชะนี” เฟญ่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงอยากรู้ หันมาจ้องใบหน้าของเพื่อนรอฟังคำตอบ

“โลกกลมมาก ไม่คิดว่าจะเรียนมหา’ ลัยเดียวกันกับพวกเรา” ไอรินเอ่ย

“โลกแคบน่ะสิไม่ว่า เรียนมาปีกว่าไม่เคยเจอกันสักครั้ง แต่วันนี้ก็ดันมาเจอกันเสียได้ โคตรซวยเลย”

“อีชะนี บอกฉันมาซิว่าหนุ่มคนนั้นหล่อไหม”

แค่คิดว่าเป็นหนุ่มวิศวกรรมศาสตร์ตามที่เพื่อนเล่ามา เฟญ่าก็เกิดเนื้อตัวสั่นระริกอยากเห็นตัวจริงว่าจะหล่อสักแค่ไหน

“อื้ม หล่อ แต่นิสัยแย่ นี่พวกแกเลิกสัมภาษณ์ฉันได้ปะ แค่เจอกันแต่เช้าก็ทำเสียอารมณ์จนกินข้าวไม่ลงแล้วเนี่ย”

น้ำค้างไม่อยากนึกถึงผู้ชายคนนั้นให้รำคาญใจ คนบ้าอะไรจู่ ๆ ก็มาจับเธอจูบ แถมยังทำหน้าระรื่นตอนที่เธอบอกว่ามีแฟนแล้ว สงสัยจะเป็นพวกกร้านโลก ไม่สนสี่สนแปดว่าใครจะคิดยังไง

*****

วันต่อมา

ปึก!

“ว้าย”

หญิงสาวน่ารักตัวเล็กเปล่งเสียงอุทานเมื่อร่างของเธอกระทบเข้ากับร่างสูงของใครบางคนที่ลานจอดรถของคณะ ก่อนที่เขาจะเลื่อนลำแขนมาโอบเอวเอาไว้กันหงายหลัง ยิปโซเงยหน้าช้อนดวงตาขึ้นมองใบหน้าหล่อในระยะใกล้ พอแผ่นหลังของเธอถูกประคองขึ้นยืนได้มั่นคงเขาก็ผละแขนออก

“ขอโทษด้วยนะคะที่หนูเดินไม่ดูทาง พี่เป็นอะไรรึเปล่าคะ”

ยิปโซเอ่ยขอโทษขอโพยเสียงแผ่ว ใช้สายตาสำรวจหนุ่มหล่อที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไรครับ”

เคนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนที่หญิงสาวจะยิ้มรับแล้วเอ่ยถามพลางชี้นิ้วไปยังตึกสาขาการจัดการโรงแรม

“พี่ก็เรียนสาขานี้เหรอคะ”

“ครับ”

“หนูชื่อยิปโซค่ะ อยู่ปีหนึ่ง”

ยิปโซเริ่มแนะนำตัว และก็หวังว่าเขาจะทำเช่นนั้นกลับมา

“พี่ชื่อเคนครับ อยู่ปีสาม”

“ยินดีที่ได้รู้จักกันนะคะรุ่นพี่”

สาวรุ่นน้องเอ่ยด้วยรอยยิ้มหวานอย่างเป็นมิตร แท้จริงแล้วเธอมีจุดประสงค์บางอย่างในการทำความรู้จักกัน

แม่ของเธอพร่ำบ่นอยู่เสมอว่าต้องทำตัวให้เป็นจุดเด่นน่าสนใจมากกว่าน้ำค้างซึ่งเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของสามีใหม่ ก่อนหน้านี้เธอไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะแค่เรียนก็หนักมากแล้ว อีกทั้งยังต้องปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงที่แม่แต่งงานใหม่ แต่ตอนที่เห็นน้ำค้างวิ่งเข้าไปกอดแขนของหนุ่มรุ่นพี่ก็ทำให้ยิปโซเกิดความคิดอยากจะแย่งผู้ชายคนนี้มาเป็นของตัวเอง

เธอคิดว่าตัวเองมีดีพอที่จะได้รับสิ่งดี ๆ และคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตบ้าง ไม่ใช่อยู่เป็นตัวสำรองไม่มีใครเห็นค่า

“ได้ยินว่าปีสามต้องไปฝึกงานต่างประเทศ พี่เคนเลือกที่ไหนเหรอคะ”

ยิปโซชวนคุยขณะเดินไปยังอาคารเรียน นักศึกษาปีหนึ่งอย่างเธอก็ต้องฝึกงานครัวหรือเสิร์ฟเช่นกัน ชวนเขาคุยเรื่องเรียนน่าจะทำให้สนิทกันเร็วขึ้น

“พี่ว่าจะไปฝรั่งเศส”

“ถ้าพี่ไม่ว่าอะไร หนูขอคอนแท็กต์ได้ไหมคะ เผื่อจะขอปรึกษาเรื่องเรียน แต่ถ้าพี่ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะคะ หนูเข้าใจ”

หญิงสาวดวงตากลมโตช้อนดวงตาขึ้นมองเขาแบบอ้อนเล็กน้อย หนุ่มหล่อใจดีอย่างเคนเลยไม่กล้าปฏิเสธ

“ได้ครับ”

หลังจากแลกช่องทางการติดต่อ ยิปโซและเคนก็แยกกันตรงชั้นล่างของตึก ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ

*****

หลายวันต่อมา

“น้องคนนี้แม่งน่ารัก โคตรน่ากินเลยว่ะ”

นายน์เพื่อนสนิทอีกคนของฉลาม เรียนสาขาวิศวกรรมอุตสาหการเหมือนกัน กำลังยกยิ้มให้กับภาพสาวสวยที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ เขากำลังนั่งเล่นในคาบว่างกับฉลาม ก็มีรูปโปรไฟล์สาวสวยสะดุดตาเด้งขึ้นมาเลยเข้าไปส่อง แล้วพบว่าเธอเป็นนักศึกษาที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่เป็นรุ่นน้องปีสองคณะอื่น

“อือ” ฉลามส่งเสียงในลำคอ

นายน์หันหน้าจอมือถือให้ฉลามดูแต่เพื่อนก็ไร้ท่าทีสนใจ เพราะมันเป็นคนไม่ชอบความวุ่นวาย ถ้าสาวคนไหนเข้าหาแล้วมันอยากได้ก็จะเลือกคุยเอง แต่ถ้าไม่สนใจ ต่อให้มาเต้นยั่วตรงหว่างขามันก็ไม่เอา

“เพื่อนเธอก็โคตรน่ารักเลยนะเว้ย มึงดูดิ”

นายน์กดเข้าดูภาพถ่ายร่วมกันของสามสาวที่แต่งชุดวาบหวิวอยู่ในร้านเหล้าหรือไม่ก็ผับแห่งหนึ่งแถวนี้ แล้วหันหน้าจอให้ฉลามดูอีกครั้งเพื่อเรียกความสนใจ แล้วมันก็ได้ผล เพื่อนของเขาละสายตาจากเกมที่กำลังเล่นอยู่เงยใบหน้าหล่อกร้าวใจขึ้นมอง ก่อนที่มันจะเอ่ยขึ้น

“ถ้ามึงสนใจก็ทักไปดิ แต่ผู้หญิงคนนี้ห้ามยุ่ง”

ฉลามชี้ไปยังรูปของสาวสวยปากดี คราแรกคิดว่าเธอสวยแต่รูป จูบไม่หอม ทว่าพอได้ลองสัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่มสีระเรื่อนั้นแล้ว เธอกลับไม่ประสีประสาในเรื่องจูบทั้งที่ควรจะมีประสบการณ์มาบ้าง พลันทำให้ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเกิดอาการแปลกประหลาดอย่างไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน และเขาไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นแฟนของเธอจริง ๆ มองจากดาวอังคารยังดูออกว่าเธอกำลังโกหก