ตอนที่ 2 หย่ากันไปเลยดีกว่า

ตอนที่ 2

หย่ากันไปเลยดีกว่า

รินรดาเริ่มหวาดระแวงในตัวสามี ช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอเคยคิดว่าเขาทำแต่งาน เพราะฉะนั้นเขาจะไม่มีเวลาปลีกตัวไปทำเรื่องอื่นเลย แต่ทำไมเขาถึงได้มีเวลาไปเจอกับผู้หญิงอีกคน หญิงสาวนึกสงสัยว่าสามีอาจจะใช้ช่วงเวลาว่างไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เพราะเขาหวังผลประโยชน์จากอีกฝ่าย

ความน้อยใจแปรเปลี่ยนเป็นความเสียใจ เมื่อรู้ว่าสามีไม่ได้มีเธอคนเดียว หญิงสาวก็เจ็บปวดร้าวรานใจเป็นอย่างมาก ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มห่างเหิน หากวันไหนทิวากรกลับมานอนที่คอนโด รินรดาก็จะแยกออกไปนอนอีกห้อง เพราะเธอรู้สึกรังเกียจกับสิ่งที่ชายหนุ่มคิดจะทำ

เขาเคยคิดบ้างไหมว่าหากผู้หญิงคนนั้นจับได้ว่าเขามีภรรยาอยู่แล้ว เรื่องราวมันจะบานปลายใหญ่โตมากแค่ไหน

รินรดาเตือนสติสามีไปแล้วอยู่ที่ว่าเขาจะฟังหรือเปล่า แต่ดูจากท่าทางของชายหนุ่มเธอคิดว่าคงเปล่าประโยชน์

ในวันนี้หญิงสาวแอบตามสามีมาที่โรงพยาบาล เธอซุ่มดูอยู่ในร้านกาแฟ รอเวลาที่เขาจะลงมาด้านล่าง

ช่วงพักกลางวันทิวากรเดินออกมาจากลิฟท์พร้อมหญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่ง ทั้งสองเดินควงแขนพูดคุยกระซิบกระซาบหัวเราะกันอย่างมีความสุข ในขณะที่รินรดานั่งอยู่ในมุมอับ แอบมองทั้งคู่ด้วยความรู้สึกเศร้าใจ

ที่ผ่านมาเธอคิดว่าตัวเองคู่ควรและเหมาะสมกับหมอทิวากร แต่เมื่อเห็นผู้หญิงอีกคนของเขา เธอก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรที่สู้ผู้หญิงคนนั้นได้เลย ตั้งแต่หัวจรดเท้าของหญิงสาวตรงหน้า มีแต่ของราคาแพง ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นลูกเศรษฐีสักคน และมีเงินมากพอที่จะช่วยสนับสนุนความฝันของทิวากรได้

รินรดายังรักสามีมาก แต่หากเขาไม่ต้องการเธอแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะยื้อไปทำไม

ทิวากรพาจารวีเข้ามาในร้านอาหาร ซึ่งอยู่ใกล้กับร้านกาแฟที่รินรดากำลังนั่งอยู่ ทั้งสองไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างจึงไม่ทันสังเกตว่ามีคนแอบมอง

จารวีตัวติดกับทิวากรตลอดเวลา เธอดูเหมือนคนที่กำลังคลั่งรัก ทั้งกอดทั้งหอมชายหนุ่มไม่สนสายตาใคร

ทิวากรเองก็ไม่ได้อิดออดหรือปฏิเสธ เขายินดีที่จะยอมให้หญิงสาวแสดงความรักต่อหน้าผู้คน

รินรดาตัดสินใจถ่ายรูปเก็บเอาไว้เผื่อว่าในวันหน้าอาจจะมีประโยชน์สำหรับเธอ หญิงสาวไม่สนว่าชายหนุ่มคิดจะทำอะไรอยู่ แต่ในเมื่อเขาเหยียบย่ำทำร้ายความรู้สึกของเธอ ก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้ากัน

รินรดาเดินทางกลับมาที่คอนโด นั่งดื่มไวน์ตั้งแต่เที่ยงจรดเย็น ใบหน้าสวยแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไปในปริมาณมาก

“นี่คุณเมาหรือไง”

ทิวากรกลับมาถึงคอนโดพร้อมกับขนมร้านโปรดของภรรยา ช่วงนี้เขาเอาอกเอาใจเธอเป็นพิเศษ แต่หญิงสาวเย็นชาไม่หือไม่อือกับสิ่งที่เขาทำให้

รินรดาปัดขนมในมือชายหนุ่มทิ้ง ตอนนี้เธอกำลังเมาและเริ่มไร้สติมากขึ้นเรื่อยๆ

“ริน!”

สีหน้าหมอหนุ่มบ่งบอกว่าไม่พอใจกับสิ่งที่ หญิงสาวทำ แต่รินรดาไม่แยแส เธอไหวไหล่ดันตัว ลุกขึ้นยืนอย่างไม่มั่นคงนัก

“คุณไม่ต้องมาเสแสร้งแกล้งทำดีกับฉัน ถ้าคุณไม่อยากทำคุณก็ไม่ต้องสร้างภาพ”

เธอมองเข้าไปในดวงตาเขาเผื่อว่าจะเห็นความรู้สึกผิดในนั้นบ้าง แต่ไม่มีเลยแม้แต่นิดเดียว

รินรดาสันนิษฐานว่าทิวากรกับผู้หญิงคนนั้นน่าจะคบหากันมานานแล้ว ดูจากท่าทางสนิทสนมของทั้งสองทำให้เธอเริ่มไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของสามีกับผู้หญิงอีกคนเลยเถิดไปถึงไหน

“คุณรู้ไหมว่าวันนี้ฉันไปที่โรงพยาบาล แต่ฉันไม่ได้ไปหาคุณหรอก ฉันแค่อยากไปเห็นอะไรบางอย่าง แล้วก็ได้เห็นจริงๆ”

ชายหนุ่มทำหน้าไม่ถูก เขาจับไหล่ภรรยาปลอบเธอให้ใจเย็น พยายามอธิบายเหตุผลที่เขาต้องทำ แบบนั้น

“คุณฟังผมก่อน”

“เวลาคุณอยู่กับผู้หญิงคนนั้นก็ดูมีความสุขดี น่าแปลกนะคะที่ศัลยแพทย์อย่างคุณมีเวลาให้กับผู้หญิงที่ไม่ใช่ภรรยาตัวเองเสมอ”

หญิงสาวยิ้มแต่นัยน์ตาเศร้า เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจถูกบดขยี้จนแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี

นี่คือสิ่งที่เธอไม่เคยเตรียมใจมาก่อนว่าจะได้พบเจอในชีวิตคู่ ทิวากรไม่เคยทำให้เธอรู้สึกหวาดระแวงเรื่องผู้หญิง รินรดายอมรับว่าเธอทำใจไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น จึงได้ดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจจนเมามายขนาดนี้ ทั้งที่ปกติแล้วเธอไม่ใช่คนดื่มหนัก

“ฉันเชื่อใจคุณมาโดยตลอด ถึงคุณจะบอกว่าคุณคบกับผู้หญิงคนนั้นเพื่อเงิน แล้วจะเรียกร้องให้ฉันเข้าใจ ฉันคงทำไม่ได้ เพราะเหตุผลของคุณมันทุเรศสิ้นดี”

“ริน!”

คำพูดของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกโกรธ เขาบีบไหล่เธอแรงขึ้นเรื่อยๆ

“ถ้าฉันรู้ตั้งแต่แรกว่าคุณเห็นแก่ตัวแบบนี้ ฉันคงจะไม่แต่งงานกับคุณ ฉันจะไม่เอาเวลาชีวิตของฉันมาทิ้งไว้กับผู้ชายแบบคุณ”

“คุณจะพูดอะไรก็ได้ แต่ที่ผมทำไปก็เพื่อเราสองคน ในเมื่อคุณไม่สามารถช่วยเหลือผมให้ทำตามความฝันได้ แล้วการที่ผมพึ่งพาคนอื่นมันผิดอะไร ในเมื่อคุณไม่สามารถสนับสนุนในสิ่งที่ผมต้องการ!”

ทิวากรย้อนถามโดยไม่รู้เลยว่าคำพูดของเขาเป็นการดูถูกหญิงสาวอ้อมๆ รินรดาหัวเราะนึกสมเพชตัวเองที่เคยหลงเชื่อลมปากทิวากร เธอเคยคิดว่าเขาเป็นคนดีรักครอบครัว แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขาเป็นแค่คนเห็นแก่ตัวและทะเยอทะยาน

“ใช่! ฉันมันก็แค่มนุษย์เงินเดือน ฉันไม่ใช่ไฮโซ ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังเหมือนผู้หญิงของคุณ แล้วมาแต่งงานกับฉันทำไม ทำไมคุณไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงรวยๆล่ะ คุณขโมยเวลาชีวิตของฉันไปตั้งหลายปี สุดท้ายมาบอกว่าฉันไม่สามารถสนับสนุนสิ่งที่คุณต้องการได้ ในเมื่อคุณคิดกับฉันแบบนี้ งั้นเรามาหย่ากันดีกว่า คุณจะได้ไปรักกับผู้หญิงที่คู่ควรกับคุณไง!”

หญิงสาวคว้ากระเป๋าเดินโซเซออกไป ลับหลังชายหนุ่มเธอร้องไห้อย่างหนัก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าอย่างที่เขาบอกจริงๆ

รินรดาตัดสินใจแล้วว่าจะหย่า ต่อให้เธอต้องเจ็บปวดมากแค่ไหนแต่จะไม่ยอมทนอยู่ในเงามืด มองดูสามีตัวเองไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเด็ดขาด!