ตอนที่ 6

Aengoey's Talk

มันเป็นอีกครั้ง ที่เหมือนว่าผู้ชายข้างๆฉันคนนี้ เป็นเหมือนเทวดามาโปรด..เพราะมันเป็นอีกครั้ง ที่เขามาช่วยฉันไว้..และครั้งนี้ เขาช่วยฉันมากด้วย ช่วยไม่ให้ฉันต้องเครียดกับสถานการณ์รถพัง และช่วยไม่ให้กระเป๋าลูกรักของฉัน..โดนขโมยไป

บอกเลยว่า ฉันอะ เป็นหนี้บุญคุณเขาสุดๆ..

และตอนนี้เขาก็ยังจะไปส่งฉันที่บ้านอีก.. เอาจริงๆ ฉันจะไปเลิกหลงใหลและเลิกชอบเขาได้ยังไง ในเมื่อเขาดีกับฉันซะขนาดนี้ > <

“Rrr Rrr”

แต่แล้วระหว่างที่นั่งอยู่นั้น อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น..ก่อนที่พี่ซันจะหยิบมาดูและแสดงสีหน้านิ่งเหมือนกับเหนื่อยใจอะไรบางอย่าง..จนในที่สุดพี่ซันก็กดรับสาย

“แพร เฮียยังไม่ว่างเลย ไว้วันหลังแล้วกัน...วันหลัง...เฮียไม่พูดซ้ำแล้วนะ...อืม”

กรึก

ทำไมฉันรู้สึกว่า ตอนพี่ซันคุยโทรศัพท์เมื่อกี้ มันดูมีรัศมีน่ากลัวแปลกๆ ไม่เหมือนพี่ซันปกติตอนอยู่กับฉันและแอมแปร์เลยล่ะ แล้วแพรที่ว่านี้ จะเป็นสาวในสต็อคของพี่ซันหรือเปล่านะ

แต่ไม่ว่าจะใช่ หรือไม่ใช่ มันก็เรื่องของเขา..ฉันไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องของเขาอยู่แล้ว..แต่ว่าจากที่จับใจความในเนื้อหาของบทสนทนาฝ่ายเดียวที่ฉันได้ยินเมื่อครู่....ฉันกำลังไปรบกวนกับเวลานัดของเขาหรือเปล่านะ..

“พี่ซันคะ ถ้ามีธุระก็ไปก่อนก็ได้นะคะ เอิงนั่งTaxi กลับเองได้”

“ไม่เป็นไรครับ พี่เลื่อนนัดแล้ว”

แต่แล้ว พี่ซันก็หันมายิ้มและตอบกลับมาให้ฉันอย่างอารมณ์ดี..และมันก็ทำให้ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไร..ก็เลยได้แต่หันหน้ามองตรงดูเส้นทางเหมือนเดิม และบรรยากาศในรถมันก็เงียบไป จนกระทั่ง..

ไม่เกลียดแต่ไม่อยากเจอ

พี่ซันเปิดเพลงในรถขึ้นมา..ที่ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มไม่ได้..และหลุดปากถามพี่ซันออกไปอย่างที่ใจนึก

“พี่ซัน รู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอคะ”

นี่มันเพลงที่ฉันเพิ่งจะส่งให้อาทิตย์นี่นา.. แล้วอีกอย่างเพลงนี้ก็ไม่ได้ดัง แถมดูไม่น่าจะเป็นแนวที่พี่ซันชอบฟังด้วย

แต่ว่าพี่ซันก็ไม่ได้ตอบคำถามของฉัน..แต่ว่าเลือกที่จะถามฉันกลับมาแทน..พร้อมกับสายตาที่ยังจ้องไปยังถนนตรงหน้าเช่นเดิม

“เอิงรู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอ”

“รู้จักสิคะ เอิงอะ เซียนเพลงนะจะบอกให้”

และทันทีที่ฉันพูดจบ เขาก็เลิกคิ้ว..ก่อนที่จะทำท่าขมวดคิ้วแล้วก็พยักหน้าสองสามที จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปปิดเพลงที่เปิดอยู่ ก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา ที่ทำให้คนที่ขมวดคิ้ว กลายเป็นฉันแทน..

“ Tell Me Will You Hold Me

When Wrong, Will You Scold Me

When Lost Will You Find Me?”

( บอกฉัน ว่าคุณจะกอดฉัน

เมื่อฉันทำผิดพลาด, คุณจะดุว่าฉันหรือเปล่า

เมื่อฉันหลงทาง คุณจะตามหาฉันหรือเปล่า? )

​

พี่ซันพูดเนื้อร้องเพลงทำไมกันนะ ?

ฉันก็เลยหันไปมองพี่ซันอีกครั้ง ในขณะที่อีกฝ่าย..ก็เลิกคิ้วพร้อมยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างท้าทาย และมันก็ทำให้ฉันเข้าใจอะไรบางอย่างในทันที..

เขาอยากให้ฉันทายชื่อเพลงสินะ..หึหึ..บอกเลยว่าฉันไม่มีทางพลาดแน่!

เล่นผิดคนแล้วล่ะ พี่ซัน.! ฉันเลยยืดอก และตอบออกมาอย่างภาคภูมิใจในทันที..

“Will You Be There ,Michael Jackson”

“เก่งนี่” และทันทีที่พี่ซันชมฉันจบ..เขาก็เริ่มพูดออกมาอีกครั้ง..

“I drive on her streets

'Cause she's my companion

I walk through her hills

'Cause she knows who I am”

(ฉันใช่ชีวิตไปตามที่เธอชี้นำ

เพราะเธอคือคู่หูของฉัน

ฉันยอมที่จะเดินไปตามทางของเธอ

เพราะเธอรู้จักคนดีกว่าใคร)

​

“Under The Bridge, Red Hot Chili Pepper” และฉันก็ตอบด้วยความไวในทันทีในครั้งนี้ ก่อนที่ฉันจะรีบโพล่งปากพูดต่อ..โดยที่ครั้งนี้ไม่รอให้เขาเป็นคนทาย..เพราะฉันขอเป็นคนทายบ้าง..!

“Weeping may endure for a night

But joy comes in the morning

Trust Him”

(เราอาจจะต้องทุกข์ทนความเศร้าโศกในยามค่ำคืน

แต่ความสุขจะต้องมาเยือนในยามรุ่งสางแน่นอน

เชื่อท่านสิ)

​

และคราวนี้ ฉันก็เอียงตัวหันไปหาเขาเต็มๆ พร้อมกับเลิกคิ้วส่งกลับไปหาเขา เหมือนอย่างที่เขาทำก่อนหน้า ส่วนเขาก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบออกมา

“Fly Like A Bird, Mariah Carey” 

เขาก็เก่งเหมือนกันแหะ..

ฉันไม่คิดว่าเขาจะฟังและรู้จักเพลงนี้ด้วย เพราะมันเป็นเพลงผู้หญิง และนั่นก็เป็นการบ่งบอกว่า..เขาเองก็เก่งและไม่ธรรมดาเหมือนกันแหะ

และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกสนุก กับกิจกรรมระหว่างทางไปบ้านฉัน..ที่มันดีกว่าความเงียบเป็นไหนๆ..และฉันคิดว่าคงไม่ใช่ฉันคนเดียวที่คิดแบบนี้ เพราะเขาก็ไม่ต่างกัน ทำให้ระหว่างทาง ฉันกับเขา ต่างก็ผลัดกับพูดคุยด้วยเนื้อเพลง ชื่อเพลง ชื่อนักร้องตลอดทาง และมันก็ไม่น่าเชื่อเลยว่า..ไม่มีใครพลาดตอบไม่ได้เลยซักเพลง..

ไม่ว่าจะเป็นเพลงไทย อังกฤษ หรือแม้แต่ญี่ปุ่น ยังทายถูกเลย.. ให้ตายสิ

และมันก็เพลิดเพลินมาก..จนรู้ตัวอีกที..ก็เหมือนว่าฉันหายตัวมาอยู่หน้าคอนโดตัวเองซะแล้ว..

‘ถึงคอนโดแล้วเหรอ เร็วจังแหะ’

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง..ครั้งหน้ามาเล่นกันใหม่อีกนะ..แล้วก็..เตรียมตัวแพ้ได้เลยพี่ซัน...^ ^”

อาจจะเป็นเพราะการเล่นทายเพลงกันเมื่อครู่ มันเลยทำให้เส้นบางๆที่ฉันไม่กล้าคุยกับเขาตรงๆเพราะความเขิน ทำให้ฉันกล้ามากขึ้น และทำให้ฉันพูดออกไปแบบนั้นกับเขาในขณะที่ฉันกำลังก้าวลงจากรถ..ในขณะที่อีกฝ่าย ก็ทำเพียงแค่ส่งยิ้มเบาๆกลับมา..เท่านั้น

แต่ทันทีที่ฉันกำลังจะปิดประตูรถ..

“พี่จะรอนะครับ”

ปัง!

พี่ซันก็พูดสวนออกมา..ก่อนจะขับรถออกไปทันที...และคำพูดแค่สั้นๆของเขานั้น ก็ทำให้ฉันไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย พร้อมกับรู้สึกว่า..

ฉันแพ้ผู้ชายที่ร้องเพลงเพราะและแพ้ผู้ชายที่เก่งเรื่องดนตรี และตอนนี้ฉันว่า..ฉัน..กำลัง ตกหลุมรักพี่ซัน เข้าแล้วล่ะสิ! งื้ออ > <

Sun's Talk

“เป็นไง แผนจีบน้องแอมไปถึงไหนล่ะพวกมึง"

เป็นอีกครั้งที่ผมนัดเจอเพื่อนผมที่ผับของผม เป็นปกติ และวันนี้พวกเราก็ซัดเรื่องทางธุรกิจล้วนๆมาตั้งแต่เริ่มนั่งในห้องนี้ทันที.. และนี่มันก็เรื่องปกติของกลุ่มผมอีกเช่นเคยที่ไม่คุยเรื่องความรู้ สิ่งประดิษฐ์ ก็เรื่องทางธุรกิจนี่แหละ โดยเฉพาะเรื่องคาสิโนของไอ้เคนที่ยิ่งใหญ่ ที่มีพวกเราทั้ง 4 คนช่วยกันคิดด้วย

และทันทีที่คุยทุกอย่างลงตัวแล้ว ไอเคนก็เริ่มเปิดประเด็นผ่อนคลายขึ้นมาทันที..และมันก็ทำให้ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้กับเรื่องนี้..

ก็อย่างที่บอก ตอนนี้แอมแปร์..ไม่หยิ่งใส่ผมแล้ว..มันก็ถือว่าเกมของผม คืบหน้าไปเยอะอยู่.

แต่ว่ายังไม่ทันที่ผมจะตอบไอเคนไป..เสียงคู่แข่งของผม ไอ้ไนท์ก็ชิ่งตอบออกไปซะก่อน

“กำลังไปด้วยดี”

หึ..และผมก็เข้าใจกับคำตอบของมันดี..เพราะว่าที่ผ่านมา ผมให้ลูกน้องติดตามการเคลื่อนไหวอยู่ห่างๆ และก็ต้องยอมรับว่า.. ไอไนท์เดินแผนการได้เหนือชั้นไปไกลกว่าผมจริงๆ แต่มีหรือคนอย่างผมจะไม่มีแผนมาล้มมัน หึ

"ดีไม่ดีไม่รู้ รู้แต่ว่าพรุ่งนี้น้องเค้าจะมาผับกูเว้ยย”

ก็ตามนั่นแหละครับ..จากที่ผมเคยหยอดไปแล้วว่า ให้แอมแปร์มาผับผมได้ ผมเลี้ยงเอง..พรุ่งนี้ผมก็นัดแนะเรียบร้อยแล้วว่า..ให้เธอมาได้เลย..ทั้งเธอและเอิงเอย..

แต่แล้วผมก็ยิ้มเหนือได้ไม่นาน..เพราะอยู่ๆมันก็พูดออกมาในแบบที่ผมคิดว่า..คงไม่ใช่แค่ผมแล้วล่ะที่รู้เรื่องมัน..ไอ้เหี้ยนี่ก็รู้เรื่องผมไม่ต่างกัน..หึหึ

“แล้วกับน้องเอิงล่ะ ยังไง”

“มึงนี่ ข่าวไวจริงๆ ..ยัยนั่น..ก็แค่เป็นสะพานไปหาน้องแอมเฉยๆ”

ผมพูดออกมาอย่างไม่ยี่ระ ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มสีอำพันที่ถูกใส่ไว้ในแก้วอย่างดี กระดกเข้ามาอย่างสบายใจ พร้อมกับคิดตามที่ผมพูดออกมา

จริงๆ ยัยเอิงเอย ก็น่าสนใจดี แต่ก็อย่างที่ผมบอก ไว้จบเกมก่อน..ตอนนั้นผมก็คงจะเอามาควงเล่นไม่ก็เป็นคู่นอนของผม.. และจะเป็นนานเท่าไร หรือเป็นได้แค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับเธอแล้วล่ะ.. ว่าเธอจะทำให้ผมพึงพอใจมากน้อยแค่ไหน... อ้อ แต่ถ้าหน้าอกเธอเป็นของปลอม...บอกเลยว่า วันเดียวก็พอ สำหรับผม..หึหึ

“เลวนะมึงอะ”

“มึงทั้งคู่นะแหละ”

แต่แล้ว ทันทีที่ไอไนท์ตอบผมมาอย่างนั้น ไอเคที่เงียบมานาน ก็พูดขึ้นมา ก็แน่ล่ะ..มันเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เห็นด้วยกับการแข่งครั้งนี้สักเท่าไร และผมก็รู้ไม่ต่างจากที่มันพูดหรอกว่า...สิ่งที่ผมกับไอ้ไนท์ทำอยู่..มันเลว

แล้วไงล่ะ..ผมก็ไม่เคยบอก ว่าผมเป็นคนดีซะหน่อย..หึหึ

แต่แล้วหลังจากที่ผมไม่สนใจคำพูดไอเค..พร้อมกับหยิบแก้วน้ำแก้วเดิมจะกระดกเข้าปาก เสียงของไอไนท์ก็พ่นออกมา..อีกครั้งที่ทำให้ผมชะงักและวางแก้วลงที่เดิมทันที..

“กูขอเพิ่มกฏ เกมนี้ ห้ามฉุด ห้ามฝืนใจ ต้องเต็มใจเท่านั้น”

หึ..จริงๆมันก็รู้อยู่แล้วล่ะ..ว่าพวกเราไม่ทำเรื่องแบบนี้กันอยู่แล้ว..แต่ก็อย่างที่บอก นี่มันเกมครั้งแรกของพวกเราที่เล่นกันแบบนี้ และมันก็คงกลัวว่า..ผมจะทำอย่างนั้น

ซึ่งบอกเลยว่า..ผมไม่มีทางทำอยู่แล้ว....เพราะเท่าที่ผมเห็น แอมแปร์ก็ดูเป็นผู้หญิงที่ดี..น่ารัก และผมไม่ทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงที่ดีแน่ๆ แต่ถ้าอีกคนก็ว่าไปอย่าง..หึหึ

แต่ว่า.. ก็ดูเหมือนว่าเพื่อนผมบางคนในห้องกลับ..ไม่คิดอย่างนั้น

“เชี้ย คนดีจริงๆ มึงจะทำได้มั้ยวะไอซัน ฮ่าๆ”

เพราะเมื่อไอไนท์บอกกฏมาแบบนี้ ไอเคนก็หัวเราะและพูดสวนมาทันที..ก่อนจะพ่นบุหรี่ไฟฟ้าของมันไปด้วย..

ส่วนผม..ในเมื่อมันคิดว่าผมเลวแล้ว..ผมก็จะสวมบทบาทนั้น..

“หึ..โหดจังวะ”

“ถ้าใครผิดกฏ ปรับแพ้ทันที”

บางทีผมว่า..ไอ้เหี้ยไนท์ก็จริงจังไป..แต่ว่านี่ล่ะมัน..เรื่องพนันหรือเรื่องแข่งขัน..มันไม่ยอมให้ใครทั้งนั้น..

“เออๆ ก็ได้วะ”

แต่ผมว่า...กฏนี้..มันสร้างมาเพื่อฆ่าตัวเองมากกว่านะ..ไอ้เหี้ยไนท์...หึหึ