โปรยปราย

โปรยปราย

“สองภพสองชาติ ข้าพ่ายแพ้ให้แก่เขาเสมอ”

ครั้งแรก…เขาเลือกนาง ไม่ใช่ข้า

ครั้งที่สอง…ข้ายอมตายเพื่อเขา แต่เขากลับร่ำไห้ให้นาง

ชาตินี้…ข้าไม่อาจทนเห็นหัวใจของตนเองพังทลายอีกต่อไป เพราะรักที่ไม่เคยถูกเลือก

ต่อให้ต้องพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน

ต่อให้ต้องเล่นหมากกระดานนี้กับสวรรค์เองกับมือ

ข้าก็จะเป็นผู้ชนะ

ไม่ใช่เพื่อเขา…แต่เพื่อหัวใจของข้าเอง

คนที่อ่อนแอ มักมุ่งมั่นจะแก้แค้น

คนที่แข็งแกร่ง จะเลือกให้อภัย

และคนที่เฉลียวฉลาด…จะมองข้ามทุกอย่างเพื่อเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่า

ข้าเคยพยายามมาแล้วทั้งแก้แค้น ทั้งให้อภัย และแม้แต่ยอมมองข้ามเพื่อเขา

แต่สุดท้าย ข้าก็ยังติดอยู่ในวังวนเดิม ระหว่างเขากับนาง เป็นเพียงหมากไร้ค่าเป็นเพียงเงาในเรื่องราวของผู้อื่น

ในเมื่อการแทรกกลาง…จบลงด้วยการบาดเจ็บฝ่ายเดียว ครั้งนี้ ข้าจะถอยหลังอย่างสง่างามมิใช่เพื่อแพ้ แต่เพื่อวางหมากตนเอง

หากเขารักนางนัก…ข้าจะสนับสนุนให้ถึงที่สุด

จะช่วยให้ทั้งคู่ได้สมรักโดยไร้สิ่งใดขวางกั้น

และเมื่อวันนั้นมาถึง ข้าจะได้ยิ้ม…โดยไม่หลงเหลือแม้เศษเสี้ยวหัวใจไว้ให้เขาอีกเลย