3 ค่อยเป็นค่อยไป
“เอาล่ะ ถอดเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เจ้าทั้งสองคนนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น ไม่ต้องกลัวว่าพื้นจะสกปรก ข้าให้ไอ้อ้วนมันใช้น้ำยาถูกพื้นถูเรียบร้อยแล้ว”
อาจารย์เรืองบอกเสี่ยบอยกับสาวแหวน แล้วตัวเองหันไปหยิบขันน้ำมนต์มาสองขัน ยื่นให้ลุงเข้มกับป้าแขก พร้อมบอก
“ลุงเข้ม ป้าแขก รับขันน้ำมนต์นี้ไปชโลมตามแผ่นหลัง แขน ขา แล้วใช้มือถูสิ่งอัปมงคลออกจากตัวผัวเมียคู่นี้.. ลุงเข้มถูให้คนเป็นผัว ส่วนป้าแขกถูให้คนเป็นเมีย.. เข้าใจนะ”
“ครับ-ค่ะ อาจารย์”
ลุงเข้มกับป้าแขกตอบพร้อมกัน รับขันน้ำมนต์มาจากอาจารย์เรือง แล้วทำตามที่อาจารย์เรืองบอก
มือลุงเข้มจุ่มที่ขันน้ำมนต์จนเปียกชุ่ม แล้วละเลงน้ำมนต์จนทั่วแผ่นหลังเสี่ยบอย และถูที่ผิวหนังเหมือนขัดขี้ไคล..
ป้าแขกก็เหมือนกัน ทำเหมือนที่ลุงเข้มทำ ถูแผ่นหลังสาวแหวนจนทั่ว แล้วเลื่อนลงมาที่ขาอวบๆ ขาวๆ ของเธอ
อาจารย์เรืองนั่งเพ่งมองมือป้าแขกที่กำลังถูผิวหนังตามแผ่นหลังและขาขาวๆของสาวแหวน ใจลึกๆ เขาอยากจะทำเอง แต่กลัวไก่ตื่น เดี๋ยวเสียแผน.. ต้องค่อยเป็นค่อยไป
ส่วนไอ้หล่อได้แต่นั่งมองอยู่มุมห้อง รอให้อาจารย์เรืองเรียกตัวไปช่วย
เมื่อลุงเข้มกับป้าแขกขัดถูผิวหนังตามแผ่นหลังและแขนขาผัวเมียเสร็จ อาจารย์เรืองรีบบอก
“ต่อไปให้สองคนผัวเมียพลิกตัวนอนหงาย ลุงเข้มกับป้าแขกถูผิวหนังแบบเมื่อกี้ เอาสิ่งอัปมงคลด้านหน้าออกด้วย”
เสี่ยบอยและสาวแหวนได้ยิน พลิกตัวนอนหงายตามที่อาจารย์เรืองสั่ง..
“ขออนุญาตจนะครับ-ค่ะ”
ลุงเข้มกับป้าแขกเอามือจุ่มขันน้ำมนต์ ชโลมที่หน้าท้องสองคนผัวเมียแล้วถูไปมา อาจารย์เรืองจ้องมองเรือนร่างของสาวแหวนเขม็ง ไล่ตั้งแต่ใบหน้าลงมาที่เนินหน้าอกอวบขาว
สาวแหวนเป็นคนหน้าอกใหญ่ และเนื้อแน่น.. เวลานอนหงายเต้านมจึงไหลออกมาด้านข้างเพียงเล็กน้อย เนื้อส่วนใหญ่นูนขึ้น ทำให้อาจารย์เรืองอยากจะเห็นนมสาวแหวนชัดๆ
“คุณแหวน.. การขัดถูสิ่งอัปมงคลออกจากร่างให้หมด ถ้าจะให้ได้ผลจริงๆ จะต้องขัดออกให้ทั่วตัว โดยเฉพาะอวัยวะที่เกี่ยวกับเรื่องกามา จะมีสิ่งอัปมงคลเกาะอยู่มากกว่าอวัยวะอื่น”
อาจารย์เรืองบอก.. สาวแหวนหันมองหน้าอาจารย์เรือง แล้วถามด้วยความสงสัย
“คือยังไงคะอาจารย์.. ฉันต้องทำยังไงคะ”
“เจ้าต้องถอดยกทรงออก ให้ป้าแขกขัดถูเอาสิ่งอัปมงคลที่หน้าอกเจ้าออกด้วย”
“อะไรนะคะอาจารย์.. ฉันต้องถอดยกทรงออกด้วยหรือคะ คนเยอะแยะแบบนี้ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ ฉันอายแย่เลย”
“ถ้าเจ้าไม่กล้า.. พิธีนี้อาจไม่ได้ผลเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เจ้าจะมาว่าข้าทีหลังไม่ได้นะ”
เจอคำนี้สาวแหวนคิดหนัก ใจหนึ่งก็อาย แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้ผัวกลับมารักตนเหมือนเดิม และไม่ไปหลงสาวอื่นที่ทำของใส่ผัวตัวเอง
อาจารย์เรืองเห็นสาวแหวนทำท่าลังเล กลัวจะไม่ได้เห็นสิ่งที่ตัวเองอยากเห็น รีบบอกสำทับอีกที
“ข้าบอกเจ้าแล้ว.. นี่เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์ ให้ตัดเรื่องความอายออกให้หมด คนที่มาทำพิธีต้องทำอย่างนี้ทุกคน แล้วได้ผลกันทุกคน.. ทุกอย่างอยู่ที่การตัดสินใจของเจ้า”
สาวแหวนกลัวทำพิธีนี้แล้วไม่ได้ผล จึงตัดสินใจบอก
“ค่ะอาจารย์.. ฉันจะถอดเดี๋ยวนี้ค่ะ”
สาวแหวนลุกขึ้นนั่ง เอื้อมมือไปด้านหลัง ปลดตะขอยกทรง ดึงยกทรงออกจากหน้าอก แล้วเอามือเต้านมอวบใหญ่เอาไว้ด้วยความอาย
อาจารย์เรืองเห็นเต้านมสาวแหวนที่ล้นออกจากมือแล้วกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก เป้ากางเกงขาก๊วยสีขาวที่ใส่อยู่ตุงขึ้นมาทันที
เสี่ยบอยหันมามองเมียตัวเองถอดยกทรงออก รีบเอ่ยขึ้น
“แหวน ทำไมถึงกล้าขนาดนี้ มีผู้ชายอยู่ตั้งหลายคน ไม่อายบ้างหรือ”
อาจารย์เรืองเห็นท่าไม่ดี เพราะเสี่ยบอยผู้เป็นผัวคงไม่ชอบให้เมียตัวเองโชว์นมต่อหน้าผู้ชายที่ไม่รู้จักถึงสามคน จึงรีบบอก
“เจ้าไม่ต้องห่วง.. นี่เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์ ผู้ชายที่อยู่ในห้องนี้ล้วนแต่ตัดแล้วซึ่งตัณหาราคะ และจะไม่มีการนำเรื่องนี้ไปพูดที่อื่นเด็ดขาด”
สาวแหวนกลัวผัวจะไม่ให้ทำพิธีต่อ รีบบอกผัว
“พี่บอย.. ไม่เป็นไรหรอก แค่หน้าอก แล้วคนที่ขัดถูให้แหวนก็เป็นผู้หญิง ไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะ.. ทำพิธีกันต่อนะคะ”
