ลูกหนี้

บ้านวิษณุรังสี

"ผู้หญิงคนนี้หรอที่คุณจะให้มาแต่งงานกับลูกของเรา..?"

คุณพรรณี วิษณุรังสีภรรยาของ นายอิทธิวัศ วิษณุรังสี พ่อและแม่ของหมออัศนัยนั่งอ่านข่าวในหน้าสังคมของว่าที่ลูกสะใภ้อย่างไม่พอใจนัก

"ข่าวเสียๆหายของผู้หญิงคนนี้มีให้เห็นทุกวันคุณยังอยากจะรับเธอเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ของเราอีกหรอ.?"

"คุณก็รู้นี่ว่าผมไม่มีทางเลือก.."

"..."

คุณพรรณีนั่งสีหน้าเครียดจัดเพราะรู้ดีว่าที่สามีของเธอต้องยอมรับลูกสะใภ้คนนี้เข้ามาเพราะเหตุผลอะไร

"หรือคุณจะให้ผมขายโรงพยาบาลของลูกเพื่อเอาไปใช้หนี้พวกเขา.."

"..."

เมื่อ 2 วันก่อนหน้าหนี้

"พี่ไม่ต้องมาก็ได้ผมบอกแล้วไงว่าเดี๋ยวผมจัดการเอง.."

"ฉันต้องมาเอง เพราะฉันไม่ไว้ใจแก."

พี่น้องตระกูลศรีบูรพาที่มีจวนจิตรเป็นพี่สาวคนโต และมีน้องชายที่ไม่เอาไหนอยู่เพียงคนเดียวคือชัดเจนและเขาก็ยังเป็นพ่อของจิตราหลานสาวเพียงคนเดียวของเธออีกด้วย

"ไอ้อิทมันเพื่อนผม ผมคุยกับมันได้นะ"

"จะเพื่อนแกหรือไม่ใช่เพื่อนแกฉันก็ต้องมาคุยด้วยตัวเอง เงินตั้ง 120 ล้านนะไม่ใช่ 120 บาทฉันปล่อยให้แกคุยเดี๋ยวแกก็ใจอ่อนให้พวกเขาอีก.."

เธอมาที่บ้านของครอบครัววิษณุรังสีเนื่องจากจะมาคุยกับอิทธิวัศเรื่องที่เขาเคยมาขอกู้ยืมเงินมื่อ 30 ปีก่อนเพื่อไปทำธุรกิจเป็นเงิน 120 ล้านบาท โดยมีการทำสัญญาไว้ว่าเขาจะชดใช้เงินที่กู้ยืมมาให้ครบภายใน 10 ปี หากเขาไม่ชดใช้เงินให้ครบภายใน 10 ปีตามสัญญา เขาจะต้องชดใช้เงินทั้งต้นและดอกเพิ่มเป็น 2 เท่าของยอดที่กู้

"นี่มันอะไรกันคะคุณ ทำไมคุณไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ณีรู้มาก่อนเลย ว่าคุณเคยไปกู้เงินกับพวกเขามา..?"

"ผมกู้มาตั้งแต่ผมยังไม่รู้จักกับคุณเลย."

"ตั้ง 120 ล้านนะคะ..แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนไปคืนพวกเขากันละคะ.."

"ขอโทษทีนะ เงินที่สามีคุณกู้ไปนะ 120 ล้านจริง แต่ในสัญญาบอกว่าถ้าสามีของคุณไม่ใช้เงินคืนภายใน 10 ปีจะต้องรับผิดชอบทั้งต้นและดอกเพิ่มเป็น 2 เท่า..นั่นก็แปลว่าเงินที่พวกคุณต้องจ่ายคืนให้กับเราคือ 240 ล้านบาทนะคะ.."

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ เงินเยอะแยะแบบนี้ใครจะไปหามาจ่ายคืนได้ละ และดอกเบี้ยโหดแบบนี้ฉันไม่จ่ายหรอกนะ.."

"ไม่จ่ายงั้นก็คงต้องไปเคลียร์กันที่โรงพักแล้วละ..คราวนี้คงได้เป็นข่าวใหญ่โตแน่ๆพ่อกับแม่ของเจ้าของโรงพยาบาลแพทย์รังสี ถูกจับเพราะติดหนี้เงินที่ไปกู้เขามาแล้วไม่ยอมจ่าย..น่าขายหน้าแย่เลย.."

"พี่จวน..อย่าถึงขนาดไปแจ้งความเลยยัยไงไอ้อิทมันก็เพื่อนผม..ให้เวลามันหน่อยนะพี่.."

ชัดเจนน้องชายของเขารีบห้ามปรามพี่สาวตัวเองทันที

"แกก็ใจดีแบบนี้ตลอด เงินยืมก็ส่วนเงินยืมซิฉันไม่ใช่มูลนิธินะที่จะมาบริจาคเงิน 120 ล้านบาทให้ใครไปฟรีๆได้.."

"ผมจะชดใช้ให้ทุกบาททุกสตางค์เลยครับ แต่ผมขอเวลาหน่อยได้ไหมครับ.."

"ฉันให้เวลาคุณมามากแล้วนะ นี่ผ่านมาตั้ง 30 ปีแล้วคุณจะขอเวลาไปอีกนานแค่ไหน..ฉันคงไม่ตายก่อนหรอกนะกว่าคุณจะใช้หนี้หมด.."

"ฉันขอเวลาอีก 10 ปี.."

พรรณีภรรยาของเขารีบพูดแทรกขึ้นมาทันที

"ไม่ได้..มันนานไป.."

"เงินตั้ง 200 กว่าล้านใครจะไปหาให้พวกคุณได้เร็วทันใจละ.."

"โรงพยาลแพทย์รังสีไง ขายให้กับฉันซิแล้วฉันจะยกหนี้ทั้งหมดให้.."

"ไม่ได้..นั่นมันเป็นโรงพยาบาลของลูกชายฉัน...ไม่ได้นะคะคุณ คุณห้ามยกให้พวกเขาเด็ดขาดนะคะ.."

อิทธิวัศทำสีหน้าหนักใจเพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะหาเงินจำนวนมากมายพวกนี้ มาใช้หนี้คืนพวกเขาได้ยังไงในเร็ววัน

"งั้นแกก็ยกลูกชายแกให้มาแต่งงานกับลูกสาวฉันซิ..."

"ห้ามยุ่งกับลูกของฉันเด็ดขาดนะ.."

จวนจิตรมองหน้าของน้องชายตัวเองอย่างไม่พอใจ ที่จู่ๆจะยกหลานสาวสุดที่รักให้คนอื่นไปง่ายๆ

"แกจะบ้าหรอตาเจน อยู่ดีๆจะให้ยัยจี๊ดไปแต่งงานกับลูกชายพวกเขาเนี่ยนะ..?"

"ลูกชายของไอ้อิทเป็นคูณหมอรีกษาโรคหัวใจโดยตรงเลยนะพี่จวน นิสัยดีมากแถมยังหล่ออีกด้วย ลองคิดดูซิว่าถ้ายัยจี๊ดได้แต่งงานกับคนดีๆซักคนพี่และก็ผมจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงไง.."

"ไม่ได้..ฉันไม่ยอม..ฉันไม่มีทางยอมให้ลูกชายของฉันไปแต่งงานกับผู้หญิงที่ลูกชายฉันไม่ได้รักเด็ดขาด.."

"พอได้แล้วณี..หยุดเถอะ.."

"อย่าบอกนะว่าคุณจะยอมยกลูกของเราให้กับพวกเขา..?"

"ต่อให้พวกคุณจะยกให้หรือไม่ยกให้ พวกคุณมีเสิทธิ์เลือกด้วยหรอ..ฉันซิที่เป็นคนมีสิทธิ์ตัดสินใจ...ฉันจะกลับมาอีกครั้งในอาทิตย์หน้าเพื่อรอฟังข้อสรุปของพวกคุณ ฉันหวังว่าฉันจะได้รับคำตอบที่น่าฟังนะ.."

จวนจิตรมองหน้าพ่อและแม่ของหมออัศนัยแล้วก็ยิ้มเยาะ แล้วเธอก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากบ้านของพวกเขาทันที

หลังจากวันนั้นจวนจิตรก็อยากรู้จักกับหมออัศนัยมากขึ้น เพื่อที่จะดูว่าเขาเป็นคนดีและเหมาะสมที่จะดูแลหลานรักของเธอได้จริงๆหรือเปล่า พอเธอได้พูดคุยหรือได้รู้จักกับเขาก็ทำให้เธอชื่นชอบในความเป็นคนดีของเขามากๆ

"ขอบคุณคุณหมอมากนะคะที่ช่วยผ่าตัดหัวใจให้แม่หนู ถ้าไม่ได้คุณหมอหนูก็ไม่รู้แล้วว่าจะทำยังไง หนูคงต้องรอดูวันที่แม่จากหนูไปเพราะหนูไม่มีเงินสักบาทที่จะมาเป็นค่ารักษาและค่าผ่าตัดให้กับแม่..ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ.."

คนไข้ที่ยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมออัศนัยทั้งน้ำตาที่รู้สึกตื้นตันในความเป็นคนดีของเขา ทำให้จวนจิตรเห็นและซาบซึ้งในความดีที่เขาทำ เธอจึงต้องการให้เขามาเป็นหลานเขยตามที่ชัดเจนบอก

....

บ้านศรีบูรพา

"ป้าจวนคะ.."

"..."

หลังจากวันที่จวนจิตรไปตามจี๊ดที่คอนโดของแป้งแล้วพวกเธอก็ทะเลาะกัน จี๊ดก็ตามกลับมาง้อและมาขอโทษป้าจวนอย่างไว เพราะรู้สึกผิดที่พูดกับป้าตัวเองออกไปแบบนั้น

"จี๊ดขอโทษค่ะ.."

"ขอโทษเรื่องอะไร..แกทำอะไรผิดงั้นหรอ..?"

"จี๊ดทำผิดค่ะทำผิดมากด้วย จี๊ดพูดจาไม่ดีกับป้าจี๊ดทำให้ป้าเสียใจ จี๊ดขอโทษนะคะ ป้าจวนอย่าโกรธจี๊ดเลยนะคะ จี๊ดขอโทษต่อไปนี้จี๊ดจะไม่พูดจากับป้าแบบนั้นอีกแล้ว.."

"ก็ป้าไม่ใช่แม่แกอย่างที่แกบอกจริงๆนั่นแหละ มันก็สมควรแล้วที่แกจะรำคาญป้า ป้าอาจจะก้าวก่ายกับชีวิตแกเกินไปจริงๆ.."

"ไม่ใช่นะคะ จี๊ดไม่ได้คิดกับป้าแบบนั้นเลยป้าจวนเปรียบเสมือนแม่แท้ๆของจี๊ด เพราะป้าเป็นคนเลี้ยงจี๊ดมาตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่มีป้าจี๊ดก็ไม่รู้ว่าจะโตมายังไง..ต่อไปนี้จี๊ดสัญญานะคะว่าจี๊ดจะไม่ดื้อกับป้าอีก จะเชื่อฟังและก็ยอมทำตามป้าทุกอย่าง แต่จี๊ดขอแค่อย่างเดียว..."

"อะไร..?"

"ป้าต้องอยู่กับจี๊ดไปนานๆนะคะ ห้ามทิ้งจี๊ดไปไหนเหมือนที่แม่ทิ้งทำนะคะ.."

"ป้าจะไม่มีวันทิ้งแกไปไหน ป้ารักแกแล้วก็เป็นห่วงแกมากนะ ถ้าป้าจะต้องเป็นอะไรไปจริงๆป้าก็จะต้องมั่นใจก่อนว่าจะมีคนดีๆมาคอยดูแลแกได้แทนป้า.."

"ป้าจวนของจี๊ดแข็งแรงจะตาย ป้าจวนจะไม่มีวันเป็นอะไรไปง่ายๆหรอกค่ะ ต้องอยู่คงกะพันแล้วก็อยู่กับจี๊ดไปจนครบ 100 ปีไปเลยนะคะ.."

เธอกอดป้าของเธอแน่นด้วยความรักสุดหัวใจ ป้าที่เป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอไม่ว่าเธอจะทำอะไรป้าก็จะเป็นที่หนึ่งในใจเธอเสมอ

....

1 อาทิตย์ต่อมา

โรงพยาบาลแพทย์รังสี

"คุณป้าเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแรงระยะสุดท้ายนะครับ..ซึ่งการรักษามีแค่วิธีเดียวคือการเปลี่ยนหัวใจ.."

....

หมอจะมีเมียแล้วนะรู้ตัวยัง..?

????