นิยายรักโรแมนติก

นิยายรัก

ตลก

รักหวานๆ

โรแมนติก

คนธรรมดา

แฮปปี้เอนดิ้ง

EP.1 ทับทิม

EP.2 เสนอตัว??

เปรี้ยงงงงงงง!!!!!!!!!!!!
"กรี๊ดดดดดด" ฉันร้องเสียงหลงแล้วยกมือปิดหู ขาอ่อนยวบลงไปกองกับพื้น ไปต่อไม่ไหว ทำอะไรต่อไม่ได้ ตัวสั่นน้ำตาไหลไม่กล้าเงยหน้ามองว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ แต่ ฉันต้องเงย ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉันกลับไม่ถึงบ้านแน่ๆ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ปรากฏว่า คุณทองดำ คุณทองแดง คุณชบาแก้วและคุณดอกสร้อย ทุกตัวลงไปนอนกองกับพื้นหมดเลย เกิดอะไรขึ้น!! ฉันพยายามยันตัวลุก ไม่มีแรงไม่ได้ ฝนเริ่มลงเม็ด เป็นอะไรกันอะ ฮื่อๆ ฉันรีบวิ่งไปหาควายทีละตัว
"คุณทองดำ ตื่นสิตื่น คุณทองแดง ฮื่อ เป็นอะไรกันไปหมด " เรียกทุกตัว!! แต่ไม่มีตัวไหนลืมตาขึ้นมามองหน้าฉันเลย ทุกตัวนอนหลับตากันหมด o (TヘTo) เป็นเพราะเสียงฟ้าผ่าเมื่อกี้แน่ๆ เลย ซวยแล้ว ซวยแน่ๆ โคตรซวยเลย พ่อเอาตายแน่ๆ แต่ละตัวคือตัวท็อปของไร่ซะด้วย อีทับทิมเป็นต้นเหตุ เอาไงดีๆ กูทำควายตาย!!! (⊙x⊙;) จากที่คำนวณด้วยสมองอันน้อยนิด ถ้าคุณควายไม่ตายก็อาจจะเป็นทับทิมที่โดนซะเอง น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ ฉันวิ่งไปเขย่าตัวควายทีละตัวแต่ก็ไม่มีตัวไหนตอบสนอง นอนนิ่งไม่ไหวติง ตื่นขึ้นมาสักตัวสิคะ ตายหมดแบบนี้ทับทิมก็แย่หน่ะสิ ╰ (艹皿艹)
"ฮื่อ ๆ ตื่นสิคะ ทับทิมไม่ได้ตั้งใจ ตื่นมาก่อน ฮื่อ " ไม่ตื่น!! ไม่มีตัวไหนตอบสนองฉันเลย ทำไมฟ้าใจร้ายฆ่าควายของทับทิม
"คุณหนูครับ "
"ฮื่อ พี่เจี้ยม ควายตายหมดเลย "
"ฉิบหายแล้ว ตายแน่ๆ " ขนาดพี่เจี้ยมยังรู้ชะตากรรมเลยว่าต้องตายแน่ๆ ฉันทำอะไรไม่ถูกนอกจากนั่งร้องไห้แล้วกอดควาย 
"พี่เจี้ยม ฮึก จะทำยังไงดี " ฝนเริ่มลงเม็ด ปานนางเอกเอ็มวีโดนผัวทิ้งค่ะ ___* (￣皿￣) /#____ ฉันร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังกอดควายอยู่คนเดียว ส่วนพี่เจี้ยมก็ยืนเกาหัวลุกลี้ลุกลนทำอะไรไม่ถูก
"คุณหนูครับ หนีกันเถอะครับ " หนี?? จะหนีไปไหนได้ ถามหน่อยเถอะ ใครเคยหนีพ่อฉันพ้น แมวหายตัวเดียวไม่กี่นาทีพ่อยังตามจนเจอ นี่คนนะเว้ยแถมยังเป็นลูกสาวเจ้าของไร่อีกด้วย ความผิดครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก
"พี่เจี้ยมขาสั่นแบบนี้ พาทับทิมหนีไม่ทันลูกปืนพ่อหรอกค่ะ " เหลือแต่ฉี่กับขี้ที่ยังไม่ราดลงมา （︶^︶）
"ลูกปืน!! " ดูเหมือนว่าพี่เจี้ยมจะช็อกหนักกว่าฉันอีกนะ ฉันไม่กล้าเอาชีวิตไปฝากไว้กับพี่เจี้ยมหรอกค่ะ รอพ่ออยู่ตรงนี้ดีกว่า บางทีฉันอาจตายศพสวยๆ ตามควายไปก็ได้ ดีกว่าตายหน้าตื่นเพราะวิ่งหนีพ่อไม่ทัน ยอมรับซะเถอะนะทับทิม เธอคือสาเหตุที่ทำให้ควายตายยกคอก ถ้าฉันไม่รั้นพาควายออกมาเดินเล่นในสภาพอากาศแบบนี้มันก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนั้นนี้ขึ้นหรอก
"พี่เจี้ยมกลับไปเถอะค่ะ ทับทิมอยู่ได้ "
"ไม่ได้หรอกครับคุณหนู " ขายังสั่นไม่หาย ยืนก็ไม่ค่อยไหวเห็นแล้วแบบนี้จะหนีกันรอดหรอ
"หนูแดงรอพี่เจี้ยมอยู่นะคะ พ่อคงโกรธมากแน่ๆ ถ้าเห็นพี่เจี้ยมอยู่กับทับทิม พี่เจี้ยมรีบกลับบ้านไปเถอะค่ะ นะคะ ทับทิมขอร้อง" ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง ฉันจะไม่ยอมให้คนอื่นมาเดือดร้อนด้วยอย่างแน่นอน พี่เจี้ยมมีลูกสาว มีครอบครัวที่ต้องดูแล ยังไงพ่อก็ต้องไล่พี่เจี้ยมออกแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้น ทับทิมจะดูเลวไปเลยแหละ
"คุณหนู " สีหน้าพี่เจี้ยมตื้นตันมาก เห็นมั้ยว่าทับทิมน่ารักมากแค่ไหน ถุย!! ให้กับความอวยตัวเอง ในเมื่อฉันสร้างปัญหาขึ้นมา ฉันก็ต้องรับผิดชอบด้วยตัวเอง ╯︿╰ ถึงแม้ว่าฉันจะกลายเป็นผีไม่มีญาติก็ตาม  เกิดมาจากท้องแม่ฉันไม่เคยกลัวใครนอกจาก พ่อ ไม่ผิดใช่มั้ยที่ฉันจะคิดแบบนี้ 
"ไปเถอะค่ะ " แล้วเราสองคนแยกจากกัน ฉันนั่งมองควายสี่ตัวตาปริบๆ น้ำตายังไม่หยุดไหล ฝนก็เทลงมา สาแก่ใจอีทับทิมนัก!! ถ้าพ่อมาเห็นพ่อจะสงสารทับทิมบ้างมั้ย
"ฮื่อ คุณควายขา ทับทิมขอโทษ ฟื้นขึ้นมาสักตัวสิ " ยังมีความหวัง ว่าควายจะฟื้น!
"นี่เธอไปนั่งตากฝนอยู่ทำไม " เสียงใคร? ช่างเถอะ ไม่ใช่เสียงพ่อก็พอ ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ถ้าฉันเข้าร่มตอนนี้คะแนนความสงสารฉันอาจลดลง ฉะนั้นกูต้องตากฝนให้ตัวเปียก เป็นไข้เป็นหวัดด้วยยิ่งดี ไข้ทรพีไปเลยเป็นไง ช่างคิดได้ ヾ (￣▽￣)
"ฮื่อ"
"เรียกไม่ได้ยินหรือไง ลุกขึ้นมา เดี๋ยวฟ้าก็ผ่าซ้ำ ตายห่าตามควายไปหรอก " รู้ได้ไงว่าควายตายเพราะฝ่าผ่า ฉันพยายามเงยหน้าสู้กับเม็ดฝน ทำไมเขารู้ว่าควายโดนฟ้าผ่า
นี่มันหมอนี่ หมอสัตว์ ใช่ ต้องใช่แน่ ๆ ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน แต่วันนี้พ่อบอกว่าจะมีคณะสัตวแพทย์จากกรุงเทพมาศึกษาดูงานที่ไร่ของเรา เขาต้องช่วยคุณควายได้แน่ๆ
พรึ่บ
ฉันรีบกระโดดเกาะขาหมอสัตว์ทันที เขาเป็นหมอ เขาต้องช่วยคุณควายได้
"อะไรของเธอ ปล่อยฉัน บอกให้เข้าร่ม " อารมณ์แบบว่า ผัวขาอย่าทิ้งเมียเลยนะคะ ทำไมอีทับทิมจะต้องมาทำอะไรบ้าบอแบบนี้ด้วย เพื่อควาย!! เอาวะ/_ \
"หมอสัตว์ใช่มั้ย หมอสัตว์ช่วยคุณควายของทับทิมด้วยสิ นะๆ " เขาเหวอแล้วอ้าปากค้าง เป็นอะไร? ไม่เคยโดนกอดขาอ้อนวอนหรือไง
"เธอเรียกฉันว่ายังไงนะ "
"หมอสัตว์ไง " เขาเบือนหน้าหนีไปทางอื่น แล้วจะให้เรียกอะไรล่ะ จะให้เรียกสัตวแพทย์เต็มยศหน่ะหรอ ไม่เอาหรอกนะ มันยาว! เปลืองพลังงาน ดูสิ จะขอความช่วยเหลือเขาแท้ๆ ยังกลัวเปลืองพลังงานอีก
"เฮ้อ ฉันมาหาเจ้าของไร่ ไม่มีเวลาผ่าซากควายให้เธอหรอกนะ" ผ่าซากควาย!! ฉันให้ช่วยเว้ยไม่ได้ให้ผ่า ไอ้หมอบ้า! ถึงยังไงฉันก็ยังโวยไม่ได้ เพราะตอนนี้กำลังอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากเขาอยู่ สองแขนกอดขาหมอเอาไว้แน่น หมอมาเป็นผัวหนูเถอะ อะ ไม่ใช่แล้ว
"ไม่ได้ผ่าซาก จะให้ช่วยรักษาคุณควายค่ะ หมอฟังไม่รู้เรื่องหรอ" หมอขมวดคิ้วแล้วมองมาที่ฉัน เป็นการขมวดคิ้วที่เรียบเฉยมาก
"เจ้าของไร่อยู่ไหน? " ที่พูดไปเมื่อกี้คือ?
" หมอมาคนเดียวหรือคะ หมอช่วยคุณควายก่อนนะเดี๋ยวหนูพาไปหาเจ้าของไร่ " ที่จริงต้องมีคนมาด้วยเยอะๆ ไม่ใช่หรอ ทำไมเขามายืนเท่อยู่คนเดียวแบบนี้ล่ะ
"เห็นมากับใครล่ะ ออกห่างจากควายพวกนี้ได้แล้วมันอันตราย " ไม่!! ฉันจะกอดขาคุณหมออยู่แบบนี้ แล้วก็ไม่ให้หมอไปไหนด้วย ตายก็ตายด้วยกัน ฉันจะทำให้พ่อรู้ว่าฉันก็รักควายไม่แพ้พ่อเหมือนกัน ฉันก็ผูกพันกับควายทุกตัวไม่ต่างจากพ่อหรอกนะ
"ไม่อะ หมอ หมอช่วยคุณควายหน่อยสิ ช่วยหน่อยนะ " น้ำเสียงอ้อนวอนบวกกับท่าทางแมวอ้อนของฉัน หวังว่าหมอจะสงสารบ้าง ไม่มากก็น้อย
"ช่วยยังไง ถูกฟ้าผ่าเต็มๆ ขนาดนี้ " หมอมีร่ม แต่ไม่กางให้ฉันเลย! ดีจริงๆ กูเปียกหมด แถมยังชายตามองเหมือนฉันเป็นกิ้งกือไส้เดือนอีกต่างหาก
"ผายปอด " (*^_^*) ผายปอดควาย เออ ใครคิดได้อย่างทับทิมบ้าง
"งั้นเธอก็ผายเองสิ สอนฉันด้วย ฉันจะได้ทำตาม " นี่หมอ กูสั่งมึงค่ะหมอ!! แล้วฉันจะทำเป็นมั้ย บ้าจริง ยิ่งคุยก็ยิ่งเลอะเทอะ ไม่ช่วยก็ไปไกลๆ ไป ไปยืนหล่อกางร่มไกลๆ เลย
"ไม่ช่วยก็ไม่ต้องช่วย "
"ควายพวกนี้ตายหมดแล้ว ตายคาที่ด้วย ช่วยไม่ทันแล้ว " ช่วยไม่ทัน ' (*>﹏

<p>หมอควรห่มผ้า ฉันขยับเข้าไปใกล้ร่างสูงที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงไม้สักขนาดหกฟุตอย่างสบายใจ ห้องก็ไม่ล็อก แถมยังนอนแก้ผ้าอีก บอกเอาไว้ก่อนเลยว่า ฉันไม่ใช่ผู้หญิงโรคจิต ที่ต้องเสียมารยาทเข้ามาก็เพราะเป็นห่วงคุณมะยมจริงๆ ทำไมหมอขี้เซาแบบนี้ \^o^/ หรือว่าฉันจะตื่นเช้าไป ก็ไม่นะ แค่ไม่ได้นอนเพราะตื่นเต้นกลัวจะเก็บสตอเบอรี่ให้หมอไม่ทัน</p>ย่องเบาเข้าห้อง ตูดหมอโคตรขาวo (>

หมอสัตว์ฉันรักคุณ

EP.4 เริ่มแผนได้