บทที่ 11 เมื่อไหร่จะได้...ล่ะ [NC25+]

เมื่อเดินกลับมาที่เตียง ไฟวางดาวลงบนเตียงกว้างใหญ่และกว้างแปดฟุต หัวของเธอนอนลงบนหมอนฝั่งด้านขวามือ ซึ่งเป็นฝั่งที่เขานอนเป็นประจำ เขาเปิดลิ้นชักออกบนสุดมีถุงยางประมาณสิบกว่ากล่อง เขาหยิบกล่องที่ยังไม่ได้เปิด เปิดกล่องออกเห็นว่าในกล่องมีถุงยางอยู่สามชิ้น เขาจึงเอาถุงยางสามชิ้นออกจากกล่องทั้งหมดวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง มองไปยังดาวที่ถ่างขาเป็นรูปตัวเอ็ม นิ้วเรียวสอดเข้าไปในกลีบร่องของเธอถึงสองนิ้ว ทั้งขยี้และหมุนวนทำให้เธอร้องครางด้วยความหวาดเสียวแผ่วเบา นัยน์ตาสองข้างเป็นประกายจ้องมองใบหน้าของเขาเหมือนลิลิธกำลังยั่วยวนชายให้หลงใหลในตัณหาและราคะที่เธอกำลังจะมอบให้เขา ไม่รอช้าปืนขึ้นเตียงจับเรียวขาเธอถ่างออกกว้าง เธอใช้เรียวเท้าแตะที่อกแกร่งของเขา ลูบอกของเขาแผ่วเบาไล่ลงมาดันดุ้นของเขาที่ยังไม่ได้สวมถุงยาง แต่มันก็แข็งตัวก่อนหน้านั้นแล้ว

เขาเผยรอยยิ้มทอดสายตามองเธอด้วยความหิวกระหายเรือนร่างเปลือยเปล่าอวบอิ่ม เต้านมของเธอช่างใหญ่เกินตัว เอวคอดราวกับนาฬิกาทรายชวนมอง และกลีบร่องของเธอที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำเงี่ยนช่างเพลินตาอย่างยิ่ง แทบอยากจะกลืนกินเธอไม่ทั้งตัว ไม่เหลือให้ใครได้กลิ่น ไม่เหลือให้ใครทั้งนั้น!

“คุณมองฉันแบบนี้ เมื่อไหร่จะได้เย็ดล่ะ หรือว่าคุณไม่อยากเย็ดฉันแล้ว” เธอเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่ายั่วยวนออดอ้อน เขารู้สึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ช่างแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยพบเจอ ผู้หญิงคนอื่นที่เคยขึ้นเตียงกับเขาพวกเธอเอียงอายเมื่อพบเจอ แต่เธอยั่วยวนเขาด้วยท่าทางและคำพูดหยาบคายเหมือนผ่านผู้ชายมากนัก แต่เรื่องที่เธอเคยไปนอนกับใครมันไม่ใช่ประเด็น แต่ประเด็นก็คือ เขาอยากสร้างความประทับใจมากกว่า ทั้งที่ก่อนหน้านี้เมื่อนอนกับผู้หญิงเขาไม่เคยเล้าโลมใครให้เสร็จก่อน มีแต่ผู้หญิงเหล่านั้นที่ทำให้เขาเสร็จก่อนทุกครั้ง แล้วค่อยยัดดุ้นเข้าไป

“ผมไม่ได้ไม่อยากเย็ด แต่ว่าเรือนร่างของคุณมันน่ามองจนผมลืมตัวน่ะ” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงโทนต่ำแผ่วเบา มองเธอด้วยรอยยิ้มเบิกบานใจ ทั้งที่เขาเป็นเสือยิ้มยาก แต่กับเธอเขารู้สึกว่าโลกใบนี้มีเพียงเธอและเขาแค่สองคนเท่านั้น มันทำให้เขารู้มีความสุขอย่างน่าประหลาดใจ