สิงหราชอินทรีพิฆาตรัก

173.0K · จบแล้ว
พิมพ์ชนก
78
บท
41.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

สิงหราชสิงห์ ผยอง ผนึกกำลัง อินทรีลำพอง”ปากก็หวาน หุ่นก็เรียกความแข็งขึง ผิวช่างเปล่งแสงออร่ามีหรือ “สิงหราช เฉิน” จะยอมปล่อยให้หลุดมือมันต้องตามไปจับถอดสำรวจให้ถ้วนทั่วทุกซอกทุกมุมยิ่งเมื่อ “แฟนนิง แฮริสัน” แม่ซีไอเอสาวที่ปลอมตัวแฝงเร้นอยู่ในรังของมนุษย์ผู้สวมหน้ากากต่อสังคมเขาก็อยากเปิดดูเนื้อกายหญิงสาวทุกตารางนิ้วขณะที่เธอก็คิดจะปิดซ่อนตัวอยู่ตลอดเวลาทำไงได้เขามันพวกอยากรู้อยากเห็น อย่างกับเด็กเพิ่งท่องโลกกว้าง_____________อันทรีพิฆาตรัก แม่คุณเอ๊ยคิดจะรีดเชื้ออินทรีไปผสมเทียมอย่างนั้นเหรอไม่ง่ายหรอกมั้งของอย่างนี้ต้องผสมพันธุ์กันจริงๆถึงจะได้มันส์ไปพร้อมๆ กัน “อินทรี เฉิน”คุณชายเล็กแห่งสกุล “เฉิน” อันยิ่งใหญ่เกรียงไกรเขาช่างโฉมงามคุณสมบัติเพียบพร้อม ถูกตาต้องใจสาวโสดอยากมี “เบบี๋”แต่ไม่อยากมี “ผัว” จ้องจะใช้มือรีดเชื้อจากพ่อนกยักษ์ดังนั้นนกผู้องอาจเช่นเขาจึงซ้อนแผนด้วยการสอนบทเรียนการผสมพันธุ์ระหว่างชายหญิงในแบบถูกวิธีให้กับหล่อนจนครางกันทั้งคืน

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันรักหวานๆมาเฟียโรแมนติกพระเอกเก่ง

ตอน 1

เสียงเพลงดังกระหึ่มในผับเรดดรากอน ผับชั้นสูงใต้ถุนโรงแรมเจ็ดดาว ซีดรากอน กิจการอีกหนึ่งภายใต้ร่มเงาอันยิ่งใหญ่ อย่างสกุลเฉิน ค่ำคืนพิเศษเช่นคืนนี้คืองานเลี้ยงสรรค์แบบส่วนตัวของคนในสกุลเพื่อต้อนรับสู่อ้อมกอดครอบครัว ดังนั้นคุณชายสามหรือสิงหราช เฉิน จึงปิดสถานที่ผับใต้ถุนโรงแรมโดยล่อนการ์ดเชิญเฉพาะ ‘ผู้หญิง’ และกติกาการเข้าร่วมงานปาร์ตี้ต้องสวมชุดดำเซ็กซี่เท่านั้น จึงจะมีสิทธิ์เข้าร่วมงานได้

เวลา 21.00 น. เจ้าภาพยังไม่ปรากฏกายหากแต่สาวสวยในชุดสีดำเซ็กซี่ เย้ายวนได้ทยอยกันเข้ามาในงานจวนเต็มพื้นที่ แต่ละนางวาดลวดลายส่ายสะโพก โยกเย้าไปตามจังหวะเพลงเร้าใจในแบบฉบับเฉพาะที่คิดว่าถนัดของตน งานนี้อาหารเครื่องดื่มไม่อั้นที่สำคัญฟรีตลอดงาน

“เลโองานเลี้ยงคืนนี้ม้ากับป๊าขอตัวนะ” ไอยราเอ่ยปากกับบุตรชายคนที่สาม หรือคุณชายสามทายาทคนสำคัญอีกคนหนึ่งในสกุล ก็พ่อนกขมิ้นของม่าม้าไอนั่นประไร

“ได้ยังไงครับม้า ก็ในเมื่อเป็นการเลี้ยงต้อนรับเลโอนี่ครับ” บุตรชายส่งเสียงกระเง้ากระงอด เพื่ออ้อนให้มารดาไปงานเลี้ยงการกลับมาของเขาที่เรดดรากอน ทั้งที่เมื่อคืนวานที่คฤหาสน์มังกรได้มีการจัดเลี้ยงต้อนรับสิงหราช แบบส่วนตัวไปแล้วก็ตามที ก็คนโสดขี้เหงาต้องโหยหางานเลี้ยงเป็นธรรมดา

“ไปกันเถอะม้ากับป๊าแก่มากแล้วไปเย้วเย้ว...กับหนุ่มสาวไม่ไหว เสียงเพลงก็ดังแสบแก้วหู” ไอยราที่นั่งข้างสามีอย่างอาวุธโปกมือปัดให้บุตรชายไปกันตามลำพัง

“ถ้าม้าต้องการอย่างนั้นก็ได้ครับ ในเมื่อที่บ้านเราก็จัดเลี้ยงออกใหญ่โตไปแล้ว งานนี้เลโอก็ตั้งใจเลี้ยงฉลองเฉพาะเพื่อนๆ อยู่แล้ว ถ้าม้าเห็นแบบนั้น เลโอก็ไม่ขัดใจนะครับ ถ้าอย่างนั้นเลโอขอตัวนะครับม้า ป่านนี้ชายเล็กรอแย่แล้ว”

“จ้ะไปเถอะ ถ้ากลับไม่ไหวค้างที่โรงแรมเลยก็ได้นะ อย่าขับรถกลับบ้าน” ไอยราพยักเพยิดให้กับสิงหราช

“ได้ครับม้า ไปนะครับป๊ารูปหล่อ ว่าแต่ป่านนี้พี่ไทเกอร์ กับพี่ดรากอนไปถึงหรือยังน๊า” สิงหราชล่ำลาบิดาและมารดา พลางนึกไปถึงพี่ชายทั้งสองที่สมัครเข้าสมาคมกลัวเมียไปเรียบร้อยแล้ว

และทั้งสองออกเหย้าออกเรือนแยกบ้านไปอยู่ที่หนึ่ง ด้วยเหตุผลของมารดาที่ว่าไม่อยากให้สะใภ้ลำบากในการอยู่ร่วมชายคากับพ่อแม่สามีตามธรรมเนียมคนจีน พยัคฆ์แต่งภรรยาเข้าสกุลก็จริง แต่ต้องไปอยู่บ้านภรรยาเพราะรายนั้นไม่มีใคร ส่วนมังกรแยกไปอยู่เรือนหอที่ไอยรากับอาวุธให้เป็นสินสอดแก่คู่บ่าวสาวในวันสู่ขอ

สิงหราชก้าวไปยังหน้าบ้าน โดยมีรถยนตร์คันหรูสำหรับเขาจอดรออยู่แล้วพร้อมด้วยคนขับที่ยืนรอบริการแด่คุณชายสามแห่งสกุลผู้มั่งคั่ง

“เชิญครับคุณชายสาม” คมเข้มเปิดประตูด้านหลังรถหรูให้กับเจ้านายตัวสูงมาดหล่อ พ่อรวย เสน่ห์จัดจ้าน ในบรรดาลูกๆ ของไอยรา สิงหราชค่อนข้างคมเข้มกว่าพี่น้องคนอื่นๆ ทั้งนี้ด้วยการที่เขาชอบเดินทาง อยู่ไม่เคยนิ่งจึงได้ฉายา พ่อนกขมิ้นจากพี่ๆ น้องๆ อย่างที่เขาเคยเป็น และที่สำคัญพูดจาขวานผ่าซาก ปากกับใจตรงกันเกินไปบางทีก็ตรงมากจนน่าหมั่นไส้

“เอากุญแจมานี่ฉันจะขับไปเอง” ฝ่ามือหนายื่นไปตรงหน้าคนขับรถที่มารดาสรรหามาไว้บริการบุตรชายคนที่สามที่เพิ่งยอมกลับมาอยู่บ้านตามคำขอร้องทั้งบิดาและมารดา สิงหราชเดินทางทั่วทุกมุมโลกไม่เคยชอบคนคอยรับใช้ใดๆ เลยเขามักไปไหนมาไหนด้วยตัวของตัวเอง เพราะชอบอิสระเหนือสิ่งอื่นใด

“แต่...” นายคมเข้มคนขับรถชักลังเล เขาไม่กล้าส่งกุญแจให้กับเจ้านาย เพราะได้รับคำสั่งให้มาตามดูแลรับใช้คุณชายสาม ดังนั้นหากไม่ทำตามคำสั่งเกรงอาญานายหญิงจะลงกบาล

“ไม่มีแต่ฉันไม่ชอบให้คนติดตาม” นั่นคือสิ่งที่เป็นสิงหราชเขาบอกกับคนขับรถเสียงเข้มบ่งบอกสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ หาได้ล้อเล่นชวนหัวไม่

“ผม...” คมเข้มหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ เสมองไปทางนายหญิงและนายผู้ชายที่ยืนอยู่รอส่งบุตรชายคนกลางอยู่หน้าตึกคฤหาสน์มังกรอันยิ่งใหญ่อย่างเกรงอาญา

“ไม่ต้องเรื่องมากนายคมเข้มรับรองนายจะไม่ตกงานถ้าทำตามคำสั่งฉัน แต่ถ้าไม่ทำนี่สิ...ฉันคงไม่รับรองว่านายจะได้ทำงานอยู่ที่คฤหาสน์มังกรอีกหรือเปล่า” สิงหราชขู่แต่ถึงแม้เขาจะร้ายกาจ ทว่าคนอย่างเขาไม่เคยทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่า อย่างน้อยๆ คมเข้มคงต้องมีครอบครัวที่ต้องส่งเสียเลี้ยงดู ดังนั้นเขาทำไม่ลง

“ครับๆ” คมเข้มยอมจำนน แล้วส่งกุญแจรถให้กับคุณชายสามจากนั้นจึงถอยห่างเล็กน้อย

“แค่นี้แหละทำมาอิดออด เอ้านี่...เอาไปใช้” สิงหราชดึงธนบัตรสีเทายัดใส่กระเป๋าเสื้อเชิ้ตสีขาวของคมเข้ม คนขับรถค้อมศีรษะให้เพื่อเป็นการขอบคุณ จากนั้นคุณชายสามเดินอ้อมตัวรถไปฝั่งคนขับ สอดตัวเองเข้าไปในห้องโดยสาร แล้วจึงทะยานยานพาหนะสีดำสุดหรูออกจากบ้านไป

จริงๆ แล้วเขาไม่ชอบรถขนาดใหญ่แบบนี้ เพราะคิดว่าไม่เหมาะกับตนเองโดยสิ้นเชิง อย่างสิงหราชต้องเหมาะกับรถสปอร์ตสมรรถนะแรงๆ ถึงจะถูก แต่ไม่เป็นไรคันนี้ก็ใช้แก้ขัดไปก่อนเพราะตนเพิ่งกลับมาประจำอยู่ที่เมืองไทยอย่างถาวร จากนั้นค่อยมองหารถที่เหมาะกับเขาก็แล้วกัน

ในชั่วโมงต่อมาที่ผู้ชายหล่อเข้ม หากว่าเร้าสุดใจขาดดิ้นจอดรถหน้าโรงแรมซีดรากอน ร่างสูงสง่าก้าวลงจากรถยนต์คันหรู กระชับชุดสูทสีขาวที่เขาบรรจงเลือก เพื่อมาดคุณชายจากนั้นจึงโยนกุญแจให้กับพนักงานรับรถ และคนพวกนี้ทราบดีว่าเขาคือใครในสกุลเฉิน ชายหนุ่มกระตุกยิ้มพร้อมกับยักคิ้วข้างหนึ่งให้กับเด็กรับรถแต่งยูนิฟอร์มเป็นระเบียบของทางโรงแรม จากนั้นจึงก้าวไปยังจุดนัดหมายซึ่งเป็นที่รวมตัวเหล่าบรรดาคุณชายทั้งสี่ คือผับเรดดรากอน

น้องชายคนเล็กกับบิดาของเขาช่างบริหารที่นี่ได้อย่างลงตัว โดดเด่นตั้งแต่ทางเข้าที่จัดฮวงจุ้ยได้ตามหลักศาสตร์ของจีนโบราณ ทั้งน้ำตกที่พ่นออกจากปากมังกรในสระทรงกลมหน้าโรงแรม ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีมุมหรือเหลี่ยมให้ทิ่มแทงสมาชิกในองค์กรอันสูงสุดในการจัดการอย่างชาญฉลาด

และสิงหราชก็ถูกวางตัวให้มาบริหารงานยังโรงแรมเจ็ดดาว อย่างซีดรากอนร่วมกับน้องชาย หลังจากกิจการอิเล็คโทรนิกส์ ถูกขายทอดตลาดไปจนหมด เพื่อลดภาระการบริหาร สู้นั่งกินดอกเบี้ยจากธนาคารแทนดีกว่า บุตรชายคนที่สามอย่างเขาภาวนาให้ตัวเองจับจดอยู่กับที่ได้นานเพื่อร่วมกันกับน้องชายบริหารงานกิจการให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไป

ระหว่างที่คุณชายสามก้าวย่างไปตามทาง เขาก็มองเห็นว่าบรรดาแขกสาวสวยต่างทยอยกันเดินลงไปยังชั้นใต้ดิน ซึ่งเป็นที่บัญชาการผับเรดดรากอน สายตาสาวสวยทั้งสายต่างทิ้งความเย้ายวนเพื่อยั่วเขา แต่ละนางไม่ธรรมดาในการเชิญชวนผ่านสายตาหวานหยาดเยิ้มของตน

เมื่อเข้าไปถึงด้านในซึ่งพบว่าแสงสีเสียงช่างเรียกร้อง และกระตุ้นความคึกคะนองในเลือดชายฉกรรจ์เช่นเขาให้โลดแล่นและยักย้ายไปกับจังหวะเพลงที่ถูกเปิดผ่านเครื่องเสียงชั้นดี ไม่ว่าชายหนุ่มเดินผ่านจุดใดต่างก็ถูกแทะโลมด้วยสายตา เขาไหวหวั่นนิดๆ แต่ไม่มากเพราะสาวสวยทุกนางต่างไม่โดดเด่น ด้วยธีมการแต่งกายสำหรับงานปาร์ตี้คืนนี้คือสีดำ เซ็กซี่ เพราะเป็นสีโปรดของสิงหราช เขาชอบผู้หญิงแต่งชุดสีดำ ไว้ผมยาว เส้นผมจะย้อมหรือจะดัด แล้วแต่เสน่ห์ที่พวกเธอจะดึงออกมาบริหารหว่านเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม

แต่ละนางช่างงดงามสะท้านได้ใจ กับการแต่งกายที่เน้นสัดส่วน ไม่ว่าเว้าหรือโค้ง สมส่วนล้วนได้รูป ไม่เน้นสะสมไขมันให้รำคาญใจ สิงหราชยังไม่รู้สึกการตั้งชูชันน้องเขายังอยู่นิ่งสนิทไม่สะท้านๆ สะเทือนต่อเสน่ห์ที่โปรยมาทุกทิศทุกทางสาวๆ พวกนั้นยังไม่มีอานุภาพต่อร่างกายเขาขนาดนั้น แม้พวกเธอสวยบาดใจมากเพียงใดก็ตาม หรือเพราะเขาเห็นผู้หญิงมาทั่วโลก จึงไม่มีสาวสวยคนใดได้ใจไปง่ายๆ โลกช่างสร้างผู้หญิงมาคู่กับความงดงามเขามองจนละลานตา และไม่ลืมส่งยิ้มหวานให้กับพวกเธอในแบบที่ดีที่สุดสำหรับสิงห์หนุ่มหลากอารมณ์

“ไง...อีเกิ้ลพี่ไทเกอร์ กับพี่ดรากอนมายังหรือยัง” ลำแขนแกร่งวางลงบนไหล่ผึ่งผายของน้องชายคนเล็ก ที่กำลังเคลิ้มไปกับลีลาส่ายสะโพก สะบัดเส้นผม ส่งตาหวานกับบรรดาสาวสวยซึ่งเป็นแขกคนสำคัญในงาน

“อ้าว...พี่เลโอมาแล้วเหรอผมไม่ยักเห็น” อินทรีน้องเล็กละสายตาจากสาวสวยชุดดำ ที่กำลังลิงโลดชั่วครู่ ปัดดวงตาพราวระยับมองมาทางพี่ชาย

“นายจะเห็นพี่ได้ยังไงในเมื่อนายกำลังมองนม มองก้นสาวๆ อยู่” ว่าแต่น้องพี่ก็ไม่ต่างกัน อ้าว...ก็ในเมื่อสาวๆ แต่งตัวมาให้ผู้ชายมอง เขาก็ต้องมองเป็นธรรมดา และน้องชายคนเล็กใช่ย่อยเสียที่ไหน ทั้งขี้อ้อนทะเล้นน่ารักปานนี้ สาวๆ ที่ไหนย่อมหลงใหลเป็นธรรมดา อย่าว่าแต่สาวแท้เลย สาวเทียมเก้งกวาง ก็ยังไม่วายหมายตาน้องชายคนเล็ก