บทที่ 2 มองเต็มตา
“สวัสดีหนูเมย์ เป็นไงบ้าง ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ”
“สวัสดีค่ะลุงเชียร งานเยอะหรือคะ พักนี้ไม่ค่อยได้เห็นหน้าเห็นตาเลย”
“อื่อ ก็เยอะอยู่ ลูกอ้วนดีนะ จ้ำม่ำจัง”
ลุงเชียรมองดูทารกที่กำลังดูดนมจากเต้าของนางเมย์ แล้วก็เห็นเต้าขาวอวบอย่างเลี่ยงไม่ได้ ความที่ไม่ได้เห็นเต้าหญิงสาวมานาน เห็นแต่เต้ายานๆของป้าแอ๋ว ทำให้ท่อนเอ็นผงกหัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ตาเชียรรอที่นี่นะ คุยเป็นเพื่อนหนูเมย์ไปก่อน เดี๋ยวชั้นไปเอาผักกับหนูอิ๋วแป๊บเดียว”
ป้าแอ๋วบอกลุงเชียร แล้วเดินเข้าครัวไป ทิ้งให้ลุงเชียรอยู่คุยกับนางเมย์
“นั่งก่อนสิคะลุงเชียร น้ำดื่มอยู่ในตู้เย็นนะคะ”
“ไม่ล่ะครับ ขอบใจ ลุงดื่มมาแล้ว”
ลุงเชียรตอบพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้รับแขกที่อยู่ตรงข้ามกับที่นางเมย์นั่ง ทำให้เห็นเต้าขาวๆชัดเจนยิ่งขึ้น
“ท่าทางเลี้ยงง่ายนะครับ ไม่งอแงเลย”
ไม่รู้จะคุยอะไร ลุงเชียรถามไปอย่างนั้นเลย แต่สายตาจ้องมองเต้านมขาวอวบแบบไม่กลัวเสียมารยาท เพราะดูเหมือนจ้องทารก
“ค่ะ ไม่ค่อยงอแง แต่เวลาไม่สบายตัวก็งอแงเอาเรื่องค่ะ”
ลุงเชียรไม่ได้สนใจคำตอบมานัก เพราะตอนนี้เขาสนใจแต่เต้าขาวๆ กำลังลุ้นให้เด็กคายหัวนมออก จะได้เห็นหัวนมของสาวสวย อยากจะรู้ว่าหัวนมจะสีคล้ำมั้ย หัวนมจะใหญ่มั้ย
แล้วก็เป็นอย่างที่ต้องการ ทารกคายหัวนมออก แล้วร้องงอแงเหมือนไม่สบายตัว ลุงเชียรจ้องมองหัวนมของนางเมย์ แล้วคิดในใจ.. หัวนมสวย ไม่ใหญ่มาก สีก็ไม่คล้ำมาก
“ลุง.. ลุงคะ รบกวนหยิบขวดเก็บน้ำนมให้หน่อยคะ อยู่ตรงโน้น น้ำนมหยดเยอะ เสียดาย”
เสียงนางเมย์บอกด้วยอาการร้อนรน ลุงเชียรรีบลุกขึ้นไปหยิบขวดเก็บน้ำนมมาให้
“นี่ครับหนูเมย์ ให้ลุงช่วยอุ้มเด็กไว้นะครับ หนูเมย์จะได้รองน้ำนมถนัด”
“ขอบคุณค่ะ รบกวนลุงหน่อยนะคะ”
ลุงเชียรอุ้มทารกออกมาจากอกนางเมย์ แล้วมานั่งเก้าอี้รับแขกที่เดิม มองนางเมย์เอาขวดรองน้ำนมที่หยดออกมาจากหัวนมอย่างไม่กะพริบตา
ลุงเชียรไม่ได้เห็นเต้านมสาวๆมานาน พอเห็นก็เกิดอารมณ์ แท่งเอ็นผงาดขึ้นจนแข็งโป๊ก อยากเข้าไปสัมผัส อยากบีบเสียเหลือเกิน แต่ต้องอดใจไว้ ไม่งั้นอาจถึงโรงถึงศาลข้อหาทำอนาจาร
“ลุง.. ลุงคะ รบกวนหยิบผ้าขนหนูที่วางตรงนั้นให้หน่อยค่ะ”
นางเมย์บอกพร้อมกับเอามือบีบเคล้นเต้านมตัวเอง ให้น้ำนมหยดออกมาเยอะๆ ลุงเชียรเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูที่วางข้างตัว แล้วยื่นให้นางเมย์
“ขอบคุณค่ะ น้องจูนเงียบแล้ว ท่าทางจะชอบลุงเชียรนะ”
ลุงเชียรยิ้ม ไม่พูดอะไร สายตามองแต่เต้านมอวบขาว นางเมย์ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเห็นว่าลุงเชียรแก่แล้ว คงไม่ได้คิดเรื่องอย่างว่า จึงไม่อาย
เธอถอดเสื้อที่ใส่ออก ปล่อยเต้านมทั้งสองข้างปรากฎต่อสายตาลุงเชียร แล้วเอาผ้าเช็ดตัวเช็ดตามเต้านม และหัวนมทั้งสองข้าง เพื่อทำความสะอาด
ลุงเชียรเห็นแบบนี้แทบทนไม่ไหว ท่อนเอ็นแข็งจนแทบจะระเบิด ต้องระงับใจไว้ด้วยความยากเย็น
พอเช็ดเสร็จ นางเมย์ก็ใส่เสื้อผ้ากลับคืน และเดินมาอุ้มทารกไว้ในอ้อมกอด
“ขอบคุณค่ะลุงเชียร ที่ช่วยอุ้มน้องจูนให้”
“ไม่เป็นไรครับ ลุงขอแนะนำหน่อยนะ ถ้าหากน้ำนมเยอะ จะทำให้นมคัด พยายามนวดเต้านมบ่อยๆ จะทำให้หายคัด แล้วจะสบายตัว”
“ค่ะลุง แล้วต้องนวดแบบไหนคะ เมย์ไม่รู้วิธีการนวดเลย บอกเมย์ได้มั้ยคะ”
“ได้สิ ไว้มีเวลาแล้วลุงจะมาสอนนะ”
จังหวะนั้นเอง ป้าแอ๋วเดินมาพร้อมกับถุงผักในมือ
“เสร็จแล้วตาเชียร พอดีช่วยหนูอิ๋วทำกับข้าวจนเสร็จ เลยออกมาช้าไปหน่อย เรากลับกันเถอะ รบกวนหนูเมย์มากแล้ว”
“ไม่รบกวนหรอกค่ะ ว่างแล้วมาอีกนะคะ”
นางเมย์กล่าวลา แล้วเดินเข้าไปห้องครัว
................
ลุงเชียรเดินนำหน้าป้าแอ๋วมาถึงบ้าน ความหื่นที่ได้เห็นเต้าอวบขาวของแม่ลูกอ่อน ทำให้เขาอดใจไม่ไหว จูงมือป้าแอ๋วเข้ามาในห้องนอนทันที
“อุ๊ย ตาเชียร นี่แกจะทำอะไร”
“เข้ามาเหอะน่ายายแอ๋ว เราไม่ได้มีอะไรกันนานแล้ว วันนี้ฉันอยาก แกช่วยฉันหน่อย”
“ตาบ้า แก่จะลงโลงอยู่แล้ว ยังจะคิดบัดสีบัดเถลิง”
ป้าแอ๋วทำเสียงไม่พอใจ เพราะแกเหมือนจะหมดไฟในเรื่องแบบนี้แล้ว
