บทที่ 2 นางรำแสนสวย

"ขอบใจนะลูกดูสิแม่เลยไม่ได้ช่วยทำอะไรเลยน่ะ" ครูแป๋วกล่าวกับหญิงสาว

"โธ่แม่แป๋วคะ ฝันไม่ได้เหนื่อยอะไรเลยค่ะน้องๆก็ช่วยกันค่ะ" ปลายฝันกอดแม่แป๋วอย่างออดอ้อน

"ป่ะเราไปยืนรอคุุณหญิงกันดีกว่าลูก" ครูแป๋วจับมือลูกสาวแล้วเดินไปยืนรอที่ลานจอดรถเล็กๆของบ้าน

"นั่นมากันพอดีเลย" ครูแป๋วหันไปเห็นรถตู้คันหรูวิ่งเข้าประตูบ้านมา ครูแป๋วกับปลายฝันเดินไปต้อนรับคุณหญิงและคณะที่รถ

"สวัสดีค่ะคุณหญิง/สวัสดีค่ะคุณหญิงย่า" สองแม่ลูกพูดขึ้นพร้อมกันจนคุณหญิงยิ้ม

"สวัสดีจ้ะครูแป๋ว หนูฝัน" คุณหญิงทักทายสองแม่ลูก

"สวัสดีค่ะคุณภพ คุณพริสซี่" ครูแป๋วทักทายลูกชายลูกสะใภ้ของคุณหญิง

"สวัสดีครับ /สวัสดีค่ะ ครูแป๋ว" คุณภพทักทายเพื่อนสนิท ปลายฝันยกมือไหว้สองสามีภรรยาและคนติดตามคุุณหญิง

"สวัสดีค่ะคุณลุงภพ สวัสดีค่ะคุณป้าพริสซี่"

"สวัสดีหนูฝัน/สวัสดีจ้ะหนูฝัน, คุณภพกับคุณพริสซี่ทักทายสาวน้อยที่พวกเขารักเหมือนลูกอีกคนหนึ่ง

เมื่อทักทายกันเสร็จแล้วครูแป๋วก็เดินพาคณะของคุณหญิงไปที่โรงอาหารสถานที่เธอและเด็กๆเตรียมเอาไว้ต้อนรับคุณหญิง

เมื่อทุกคนนั่งลงบนโซฟาเด็กๆทุกคนถือพวงมาลัยเดินเรียงแถวเข้ามาเพื่อเอาพวงมาลัยมากราบอวยพรวันเกิดคุณหญิงพรทิพย์ส่วนปลายฝันกับต้อยเดินรั้งท้ายน้องๆมากราบคุณหญิงและเอาพวงมาลัยมอบให้คุณลุงภพกับคุณป้าพริสซี่ด้วยเหมือนกัน

"ขอบคุณ คุณหญิงมากนะคะที่ช่วยเหลือเกื้อกูลเด็กๆมาตลอดค่ะ" ครูแป๋วกล่าวกับคุณหญิง

"ไม่เป็นไร,ครูแป๋วก็เหมือนลูกแม่คนหนึ่งมีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ" คุณหญิงบอกครูแป๋ว

"เล็กๆน้อยๆน่าครูแป๋วเธออย่าคิดมากเลย" คุณภพบอกเพื่อน

"แต่มันมากมายสำหรับพวกเด็กๆนะคุณภพ" ครูแป๋วยิ้มให้เพื่อน

"ขาดเหลืออะไรบอกฉันได้นะหรือบอกพริสซี่ก็ได้" คุณภพบอกเธอ

"ขอบคุณมากนะคุณภพคุณพริสซี่" ครูแป๋วรับคำเพื่อนแล้วมองหน้ายิ้มให้กัน

จากนั้นพนักงานของห้างหรูที่ได้อาสามาช่วยก็พากันขนขนมทั้งหลายมาแจกให้พวกเด็กๆที่นั่งรอกันอยู่ที่โต้ะ เด็กๆกินข้าวกินขนมนมเนยที่คุณหญิงสั่งจากร้านอาหารร้านขนมชื่อดังมาเลี้ยงกันอย่างเรียบร้อยและสนุกสนานเพราะเด็กๆที่นี่ถูกสอนเรื่องกิริยามารยาและพวกเขาก็ไม่ทำให้แม่ครูแป๋วผิดหวังเลย

ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็สนทนากันอย่างออกรสปลายฝันกับต้อยก็คอยช่วยกันดูแลน้องๆเมื่องานเลี้ยงวันเกิดเล็กๆจบลง คุณหญิงพรทิพย์และคณะก็พากันกลับ

"ครูแป๋วเดี๋ยวสักหกโมงครึ่งฉันจะให้คนรถมารับนะเผื่อรถติดน่ะ" คุณภพบอกครูแป๋ว

"ได้จ้ะคุณภพ,เอ้าเด็กๆมากราบลาคุุณหญิงท่านกันเร็วท่านจะกลับแล้ว" ครูแป๋วบอกลูกๆของเธอแล้วปลายฝันต้อนน้องๆมากราบลาคุุณหญิงกับคณะของท่านทุกคน

" ฉันไปละนะครูแป๋ว ไปละนะเด็กๆ" คุณหญิงพรทิพย์บอกเด็กๆแล้วยิ้มให้คุุณภพก็ประคองท่านไปขึ้นรถแล้วพากันกลับบ้าน

ปลายฝันพาน้องเก็บกวาดทำความสะอาดโรงอาหารเมื่อเรียบร้อยเธอก็ให้น้องๆไปเล่นไปพักผ่อนกัน ส่วนตัวเธอเดินไปหาแม่แป๋วที่ห้องทำงานแล้วทรุดลงนั่งบนเก้าอี้หน้าโต้ะแม่แป๋ว

"แม่แป๋วคะคืนนี้ฝันไปนอนกับยัยพลอยนะคะ"

"ได้สิลูกแล้วจะไปตอนไหนล่ะ"

"อีกสักพักค่ะแม่ถ้าไปตอนเย็นรถจะติดค่ะ"

"งั้นไปเตรียมตัวได้แล้วนะลูก"

"ฝันไปจัดของก่อนนะคะแม่"

"จ้ะ ไปเถอะ" ครูปรานีบอกลูกสาวอย่างเอ็นดูมองตามหลังลูกสาวไปอย่างภูมิใจ

ปลายฝันกลับห้องก็จัดกระเป๋าเตรียมเสื้อผ้าไปนอนบ้านเพื่อนเพื่อร่วมงานเลี้ยงฉลองครบรอบวันเกิดคุณหญิงพรทิพย์ ผู้มีพะคุณของเธอ

คฤหาสถ์เสนาพุทธิพงษ์ ของตระกูลเก่าแก่ชื่อดังสวยงามร่วมสมัยหลังใหญ่มีลานน้ำพุหน้าบ้านและสวนดอกไม้สวยงามมีพื้นที่กว้างขวางกว่า10ไร่ อยู่เขตปริมณฑลของกรุงเทพมหานคร ด้านหลังติดแม่น้ำเจ้าพระยามีศาลานั่่งเล่นอยู่ริมตลิ่งบรรยกาศร่มรื่น

แพรพลอยกับปลายฝันนั่งคุยกันอยู่ที่ศาลาริมน้ำมองเรือแล่นผ่านไปมาอย่างเพลิดเพลินบรรยกาศร่มรื่นต้นไม้เขียวขจีเลาะริมตลิ่งสวยงาม ตอนเย็นๆอย่างนี้อากาศดีมองแสงพระอาทิตย์สะท้อนแม่น้ำเจ้าพระยาสวยงามมากเลยทีเดียวและตอนนี้คนในบ้านทุกคนกำลังวุ่นวายจัดเตรียมสถานที่จัดงานและประดับไฟให้สว่างไสวทั่วทั้งบ้านเพราะคืนนี้จะมีปาร์ตี้ฉลองวันเกิดอายุครบ80ปี ประมุขของตระกูลคือ คุณหญิงพรทิพย์ เสนาพุทธิพงษ์ ที่เชิญญาติพี่น้องลูกๆหลานๆและเพื่อนของลูกและหลานที่สนิทสนมกันมาร่วมงานก็เลยเหมือนเป็นงานรวมญาตินั่นเองและปลายฝันมาถึงก่อนใครเพราะเธอต้องมาซ้อมรำกับแพรพลอยก่อนอีกครั้งหนึ่งเพื่อจะได้รำไม่ผิดพลาดเพราะพวกเธอตั้งใจทำเพื่อคุณหญิงย่า

"พลอยแล้วหมวยกับเพชรจะมาตอนไหนอ่ะ" ปลายฝันถามถึงเพื่อนรักอีกสองคนที่ยังมาไม่ถึง

"ฉันให้ยัยหมวยแวะเอาพวงมาลัยที่สั่งไว้มาให้ด้วยน่ะ" แพรพลอยตอบเพื่อนรักที่วางแผนทำเซอร์ไพรส์คุณหญิงย่าด้วยกัน

"งั้นเราไปเตรียมตัวรอพวกมันดีกว่านะ" ปลายฝันพูดจบสองสาวก็พากันเดินลัดเลาะสวนสวยกลับเข้าบ้านทางประตูหลังผ่านห้องครัวใหญ่ของบ้านที่อยู่ด้านหลังคฤหาส์หลังงาม

"อ้าว,คุณหนูพลอยหนูฝันจะรับของว่างเลยมั้ยคะ" ป้าอิ่มแม่บ้านถามคุณหนูของเธอ

"ป้าให้ใครก็ได้เอาขึ้นไปให้พลอยที่ห้องได้ไหมคะ"

"งั้นป้าไปบอกเด็กให้ยกขึ้นไปให้นะคะ"

"ขอบคุณค่ะป้าอิ่ม" ทั้งสองสาวก็เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องแพรพลอยเพื่ออาบน้ำแต่งหน้าและเตรียมชุดนางรำที่จะใส่รำอวยพรคุุณหญิงคืนนี้พวกคนงานในบ้านจัดเตรียมตั้งโต้ะเพื่อวางอาหารเครื่องดื่มที่สั่งมาจากร้านอาหารชื่อดังทั้งอาหารไทยอาหารฝรั่งจัดแบบบุฟเฟ่ต์ให้แขกได้เลือกตักอาหารและเครื่องดื่มได้ตามใจชอบของแต่ละคน

โต้ะยาวสามชุดสำหรับต้อนรับญาติสนิทที่อายุน้อยกว่าคุณหญิงหนึ่งชุด ของเพื่อนสนิทของลูกชายและลูกหลานอีกสองชุดเรียงกันสามแถวส่วนด้านข้างโต้ะอาหารก็มีโต้ะอีกหนึ่งชุดสำหรับคนทำงานในบ้านที่คุณหญิงดูแลเหมือนญาติงานปาร์ตี้เล็กๆในค่ำคืนนี้ที่ภายในคฤหาสถ์หลังโตก็สว่างไสวไปด้วยไฟ ที่ประดับไว้ตั้งแต่หน้าบ้านและรอบๆบ้าน

เวลา 6.00น.

เพื่อนๆคนสนิทญาติพี่น้องและลูกหลานทยอยกันมาในงานเรื่อยๆมีเจ้าของวันเกิดนั่งสวยสง่าอยู่หัวโต้ะแม้จะแก่แล้วท่านก็ยังแข็งแรง มีครูแป๋วเพื่อนสนิทของลูกชายนั่งคุยอยู่เป็นเพื่อนด้วย

คุณภพกับคุณพริสซี่คอยต้อนรับแขกเพื่อนฝูงญาติพี่น้องและลูกหลานแล้วพาไปกราบสวัสดีคุณหญิงที่โต้ะเพื่อมอบของขวัญให้ท่าน

"นี่คุณ,ตาพัฒน์ทำไมยังไม่มาอีกเนี่ย" คุณพริสซี่ถามสามี

"ลูกบอกว่าจะแวะไปเอาของขวัญให้คุณแม่เดี๋ยวคงมาถึง" คุณภพตอบภรรยา

"ฉันโทรหาลูกก็ไม่รับสายน่ะ นั่นไงมาแล้วค่ะคุณ" คุณพริสซี่บ่นเบาๆก่อนจะเห็นรถของลูกชายขับเข้ามาในคฤหาสน์

รถซุปเปอร์คาร์หรูสามคันขับตามกันเข้ามาจอดเรียงกันตรงถนนในบ้านคันแรกแดนเปิดประตูรถให้พัฒน์ คันที่สองมาดเปิดประตูให้ปาลลงมายืนกับพัฒน์ คันที่สามจัสตินลงมาก่อนแต่ยังไม่ทันเจฟเขาเปิดประตูลงมาเองและเดินลงมาหาเพื่อนแล้วพากันเดินเข้าไปในงานเลี้ยงของคุณหญิงย่ามีแดน เอก มาด จัสติน ลูกน้องคนสนิทของหนุ่มหล่อทั้งสามคนหิ้วถุงกระดาษใบใหญ่มีโลโก้แบรนด์ดังติดอยู่ข้างถุงเดินตามหลังเจ้านายไปติดๆ

"สุขสันต์วันเกิดครับคุณย่า พัฒน์รักคุณย่านะครับ" พัฒน์ทรุดลงนั่งแล้วกราบที่ตักของคุณหญิงย่าของเขา

"ย่าก็รักแกนะตาพัฒน์" คุณหญิงย่าลูบหัวหัวหลานชายเบาๆพัฒน์ลุกขึ้นแล้วก้มหอมแก้มคุณย่าแล้วหันไปรับกล่องขนาดใหญ่เท่าสองฝ่ามือจากลูกน้องมาเปิดฝากล่องแล้วเปิดออกส่งให้คุณย่า

"ขอบใจนะตาพัฒน์สวยมากเลยลูก" คุณย่ายิ้มแก้มปริเลยล่ะที่เห็นชุดเครื่องเพชรชุดใหญ่ของขวัญที่หลานชายคนโปรดสั่งทำให้เป็นพิเศษและเขาก็ลุกขึ้นให้ปาลกับเจฟเข้าไปกราบคุณหญิงที่ตักคนละข้างแล้วยื่นกล่องของขวัญที่เปิดฝาออกแล้วให้คนละกล่องและเป็นแบรนด์เดียวกัน

"โอ้..สวยมากเลยจ้ะ ย่าขอบใจปาลกับเจฟมากนะลูก"คุณหญิงรับกล่องของขวัญจากปาลและเจฟวางบนโต้ะแล้วลูบหัวเขาทั้งสองคนเบาๆ "หนุ่มๆนี่รู้ใจย่าจริงๆเลย ย่าชอบมากลูกขอบใจๆนะ"เมื่อสิ้นเสียงของคุณหญิงย่าแสงไฟรอบๆหรี่ลงพร้อมกับสองสาวในชุดนางรำแสนสวยเดินออกมายืนตรงที่ว่างข้างโต้ะคุณหญิงย่านั่งอยู่ที่เตรียมไว้สำหรับให้พวกเธอรำอวยพรให้คุณหญิงย่าในคืนนี้

สองสาวยกมือไหว้คุณหญิงย่าแล้วชาลินีเพื่อนสาวก็เอาพานกลีบดอกไม้ มายื่นให้สองสาวคนละพานพร้อมกับเสียงบรรเลงเพลงดนตรีไทยเดิมดังขึ้น ทั้งสองสาวก็รำอวยพรพร้อมเพรียงกันอย่างสวยงาม คุณหญิงยิ้มมองสองสาวรำอย่างมีความสุขในค่ำคืนนี้

พัฒน์มองน้องสาวและเพื่อนน้องสาวที่ชื่อปลายฝันรำอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าน้องสาวตัวเองจะทำได้ชายหนุ่มมองปลายฝันอย่างตะลึงเลยทีเดียว ทุกครั้งที่เขาเจอถ้าเธอไม่ใส่ชุดนักศึกษาเธอก็ใส่กางเกงยีนส์ขาเดฟหรือสกินนี่และเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ไม่ก็เสื้อยึดตัวรุ่มร่ามตอนนี้กลับเป็นอีกคนหนึ่งสวยมากเลยทีเดียวเอวบางอรชรอ้อนแอ้นสมส่วนสวยทำให้พัฒน์มองตาไม่กระพริบจนลูกน้องคู่ใจสังเกตเห็นแล้วสะกิดกันให้มองไปทางเจ้านาย

ส่วนคุณหญิงย่าก็เอียงคอมองหลานชายอย่างจับสังเกตเหมือนกันแล้วหันกลับไปมองสองสาวที่เดินมาโปรยกลีบดอกไม้ลงบนตักเสียงปรบมือดังขึ้นทันทีที่ดนตรีจบลงสองสาวทรุดตัวคุกเข่าลงกราบลงบนตักคุณหญิงย่าคนละข้าง คุณหญิงลูบหัวสองสาวเบาพร้อมกัน