Chapter 6 คิดถึงคุณจังเลยค่ะที่รัก

จังหวะการเอี้ยวตัวเผยให้เห็นแผ่นหลังเนียนที่มีเพียงสายเส้นเล็กพาดไขว้กันเอาไว้ มือหนาของเขาเอื้อมไปช่วยเธอประคองอย่างเร่งรีบ แต่ก็คว้าไว้ได้เพียงเส้นเชือกที่ไขว้อยู่ด้านหลัง จังหวะเธอล้มกับแรงปะทะทำให้เขาคว้าบางอย่างด้านหลังของเธอเอาไว้ได้ สิ่งที่ชายหนุ่มพยายามช่วยกลับเป็นการคว้าดึงเส้นเชือก ซ้ำมันยังขาดหลุดติดมือ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้ใส่ใจมากกว่าเจ้าของชุด

ในจังหวะที่หญิงสาวกำลังจะเซล้ม เธอรีบหาหลักยึดเพื่อพยุงตัวเอง ต้องรักใช้สองมือสอดใต้ต้นคอโอบรัดต้นคอของเขา สายตาสองคู่สบประสาน ต้องรักจงใจทิ้งหางตายั่วยวน ในขณะที่ชายหนุ่มมองอย่างแปลกใจ

ยังไม่ทันที่เขาจะปล่อยตัวเธอออกจากอ้อมกอด ชายหนุ่มก็ต้องแปลกใจ หนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อหญิงสาวยกคอขึ้นบรรจงจูบทักทายที่ข้างไรคางสากของตัวเอง โดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว

“คิดถึงคุณจังเลยค่ะที่รัก” หญิงสาวเอ่ยทักทาย พร้อมกับหันหน้าออกมามองสื่อมวลชน ส่งยิ้มบางๆ หลายคนรู้จักเธอเป็นอย่างดี

“ว้าวว...” เสียงสื่อมวลชนเป่าปากร้องออกมาพร้อมกัน พวกเขาเห็นจากการที่ชายหนุ่มพยายามแหวกวงล้อม มวลชนไปหาเธอตั้งแต่ตอนที่เดินเข้ามาตอนแรก

น้ำเสียงตื่นเต้นฮือฮากับแสงแฟลชมากกว่าเดิม ทำให้แขกที่อยู่ใกล้ๆ ต้องหันมามองตามจุดโฟกัส รวมไปถึงลูกกวางที่ยืนอยู่ตรงนั้น

ลูกกวางเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นต้องรักควงคู่อยู่กับนายหัวหนุ่มที่เธอกำลังหาข้อมูล รอบตัวรายล้อมไปด้วยกล้องและไมโครโฟนของสื่อมวลชนหลายสำนัก หญิงสาวขยับตัวเข้ามาใกล้

สื่อมวลชนรีบรัวชัตเตอร์เพื่อเก็บภาพ ยื่นไมโครโฟนตรงหน้าของคนทั้งคู่พร้อมกับถามคำถามอีกครั้ง

“แหม! นายหัวก็...ซุ่มปิดปากเงียบอยู่ตั้งนานที่แท้ก็คนกันเอง” นักข่าวจากสถานีเรนโบว์แชนแนลถามชายหนุ่ม พร้อมกับส่งสายตาล้อเลียนหญิงสาวไปด้วย

ชายหนุ่มเจ้าของคำถามยังยืนอึ้ง ข้างกายของเขายังมีหญิงสาวร่างเล็กบอบบาง เขาจำต้องใช้ตัวบังข้างหลังของเธอไว้กันโป๊ เพราะเขาเป็นคนเผลอกระตุกเชือกที่รัดชุดของเธอขาด ถึงตอนนี้เจ้าตัวคงยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าชุดเกาะอกที่อยู่บนอกเล็กของเธอเริ่มเลื่อนลง ในขณะที่คนตัวสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม หากแต่ความเป็นสุภาพบุรุษทำให้เขาต้องเบือนหน้าหนีไปอีกครั้ง แม้บางจังหวะจะเผอิญหันกลับมาเจอบ้างก็ตาม

ในขณะที่อีกคนกำลังหวาดเสียวกับชุดของหญิงสาว เจ้าของชุดกลับฉีกยิ้มกว้างหันหน้าเข้าหาสื่อมวลชนอย่างมั่นใจ และเป็นคนตอบคำถามให้เขาเสียเอง โดยไม่รู้ตัวสักนิดว่ากำลังสวมชุดพิการอยู่

“ก็ฉันทำงานที่กรุงเทพนี่คะ ไม่ค่อยมีเวลามาเติมความหวานให้นายหัวสักเท่าไหร่ ครั้งนี้ก็มาเซอร์ไพรส์สักหน่อย” หญิงสาวตอบสื่อแล้วเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่มอย่างหวานซึ้งต่อหน้าสื่อมวลชน พร้อมกับใช้สองมือนุ่มแตะแก้มสากของเขาเบาๆ อย่างหยอกเย้า

เธอปิดคำถามทิ้งท้ายให้ชายหนุ่มเสียงหวาน “ใช่ไหมคะที่รัก...”

หญิงสาวไม่สะทกสะท้านต่อคำพูดและการกระทำของตัวเองสักนิด

“เอ่อ” นายหัวหนุ่มอึกอัก เพราะเขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้สักครั้ง ไม่รู้ว่าผู้หญิงข้างๆ เป็นใคร และที่สำคัญต้องการอะไรจากเขากันแน่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ขยับหนีจากแผ่นหลังของเธอไม่ได้อยู่ดี เพราะเขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชุดสวยของเธอหลุดลุ่ยจนเกือบโป๊

เพียงหญิงสาวขยับเขาก็ต้องขยับไปยืนซ้อนแผ่นหลังและใช้มือเกี่ยวเอวของเธอเอาไว้ ใช้ลำแขนใหญ่บังและพยายามประคองชุดให้อยู่ตัวไม่เลื่อนหลุดลงมา เป็นภาพน่ารักที่สื่อมวลชนเก็บภาพไว้ได้หลายช็อต พร้อมกับคำเย้าแหย่อย่างสนุก

“เชื่อแล้วค่ะว่าหวานกันจริงๆ นายหัวไม่ยอมถอยห่างแม้แต่นิด” สื่อมวลชนจากอีกสถานีกระเซ้ายิ้มๆ

“เห็นหวานกันอย่างนี้เมื่อไหร่จะมีข่าวดีครับ ผมไม่เคยเห็นนายหัวควงสาวออกงานที่ไหนสักราย” คำถามของนักข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งถามขึ้นอีกประโยค ทำให้ลูกกวางยิ่งขยับเข้ามาใกล้ เพราะเธอต้องการคำตอบนี้เหมือนกัน

ต้องรักเหลือบสายตามองเพื่อนร่วมสายอาชีพและร่วมสถานี เธอยิ้มน้อยๆ ให้กับตัวเองก่อนจะหันไปตอบสื่อมวลชนอย่างมั่นใจ ไม่เว้นช่องว่างและจังหวะให้นายหัวหนุ่มได้ตอบแม้แต่นิด

“เรากำลังวางแผนงานเเต่งงานกันค่ะ อีกไม่นานคงจะได้ร่อนการ์ดเชิญ เชิญพี่ๆ ล่วงหน้าไว้ก่อนเลยนะคะ” หญิงสาวจีบปากจีบคำตอบ เหลือบหางตาไปมองปฏิกิริยาของลูกกวางเป็นระยะอย่างพอใจ

ชายหนุ่มก้มลงกระซิบถามหญิงสาวเบาๆ เขาไม่อยากฉีกหน้าเธอต่อหน้าสื่อมวลชน และต้องปกป้องชุดสีเขียวมรกตบนตัวของเธอไม่ให้เลื่อนหลุดไปกองอยู่ที่พื้น อกไม่มีให้เกาะ ยังอยากจะใส่เกาะอก

“ทำอะไรของเธอ”

“อยู่เฉยๆ น่า” หญิงสาวกระซิบตอบกลับเสียงเบาไม่แพ้กัน ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มให้กล้อง

“ถ้าพี่ๆ เก็บภาพหวานๆ เสร็จแล้ว ขออนุญาตเข้าไปทักทายแขกข้างในก่อนนะคะ” หญิงสาวโปรยยิ้มหวานบอกสื่อมวลชน ควงแขนชายหนุ่มเดินเข้าไปข้างใน ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษทำให้เขาจำต้องเดินตาม เพื่อปกป้องเธอให้รอดพ้นจากสายตาบุคคลอื่น

ชายหนุ่มจำเป็นต้องใช้มือข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอเอาไว้เหมือนเดิม เพื่อปกป้องแผ่นหลังของหญิงสาวที่ชุดสวยของเธอกำลังเลื่อนหลุดลง เกาะอกโนบราของเธอคงไม่น่ามองนักหากจุกโผล่ออกมา

สองหนุ่มสาวเดินผ่านหน้าลูกกวางไป เธอหน้าเจื่อนเล็กๆ เมื่อเห็นมือหนาของชายหนุ่มประคองที่บั้นเอวของเพื่อนร่วมสายอาชีพ ตอกย้ำให้เธอรู้ว่างานครั้งนี้ เธอเองคงเป็นฝ่ายก้าวตามหนึ่งก้าว