สามีพันธกาลรัก

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจิตนาการของนักเขียนเท่านั้น เนื้อเรื่อง สถานที่ วัฒนธรรม  ความเชื่อ ศาสนา เเละตัวละครไม่มีอยู่จริง  ผู้อ่านที่น่ารักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยจ้า ทั้งหมดคือการสมมุติเพื่อเขียนขึ้นมาใหม่ทั้งหมดค่ะ 

สามีพันธกาลรัก

เขียน เฌอรินทิพย์

ปีคริสต์ศักราช 199X

ตึกสูงระฟ้ามากมายในเมืองหลวง ถนนหนทางและเทคโนโลยีเปลี่ยนไปทุกยุคทุกสมัย เสียงฝีเท้าหยุดลงปรากฏร่างของชายหนุ่มรูปร่าง   สูงโปร่ง ดวงตาสีเทาดำ เรือนผมสีดำ ใบหน้าคมสัน ริมฝีปากเรียว ยืนแหงนมองตึกสูงโดยรอบ ผู้คนขวักไขว่กันด้วยชีวิตเร่งรีบ ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนแทบไม่เหลือเค้าโครงเดิม กาลเวลาผันผ่านอย่างรวดเร็วทว่าอายุขัยของเขาก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

“นายท่าน” เสียงเรียกจากทางด้านหลังทำให้เขาหันไปมอง 

ดวงตานิ่งของชายหนุ่มมองพินิจคนตรงหน้าซึ่งถูกส่งตัวมา

“ผมชื่อมงคลเป็นลูกชายของเด่นภูมิ มาทำหน้าที่รับใช้นายท่านต่อจากพ่อครับ” 

“อืม” เขาพยักหน้ารับ

ชายหนุ่มมองก่อนจะส่งกรงที่ถืออยู่ในมือให้อีกฝ่ายโดยไม่ได้ถามสิ่ง

อื่นใดแล้วเดินขึ้นมานั่งในรถ จนกระทั่งรถออกตัวได้สักพักเสียงของคนขับรถก็พูดขึ้น “พ่อผมเสียไปเมื่อปีที่แล้ว เขาบอกผมว่ามีหน้าที่รับใช้นายท่านและตอบแทนท่านที่ช่วยชีวิตครอบครัวของเรา” 

เขายังคงนั่งฟังคนขับรถพูดด้วยสายตาไร้ความรู้สึก ทั้งที่ใจสั่นและอ่อนไหวมากเกิน นี่คงจะเป็นรุ่นที่สี่ของครอบครัวนี้ที่สัตย์สาบานว่าจะรับใช้เขาเพื่อตอบแทนบุญคุณที่มอบชีวิตใหม่ให้ 

“เสียใจด้วย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งโดยที่หันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง 

ไม่ว่ายังไงมนุษย์ก็มีอายุขัยประมาณ ๑๐๐ ปี แต่กับเขานั้นไม่ใช่ ทั้งที่เป็นมนุษย์แต่ก็ไม่อาจป่วย ไม่อาจตายได้ ทำได้เพียงแต่เฝ้ามองคนรอบข้างต่างตายจากไป

ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี เขาเฝ้ารอเพียงอย่างเดียว

...ความตายที่จะปลดเปลื้องความทุกข์นิรันดร์....

ติดตามผลงานนักเขียนได้ที่ facebook : Mamaya Writer