ตอนที่ 5

“นี่แก... นังทราย แกปล่อยฉันได้แล้ว...” เสียงทุ้มจะไพเราะน่าฟังที่สุด ถ้ามันจะไม่ใช่ในภาวะกำลังเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน และยังต้องยิ้มไปกระซิบกับคนที่กอดเขาแนบแน่นด้วย

“ฮือ... เดฟ... ฉันขอบใจแกมากที่มาหาฉัน ถึงฉันจะไม่เหลือใคร แต่ฉันก็เหลือแก ฉันดีใจจริงๆ ฮือ... เดฟ... ฉันรักแกที่สุด ฮือ...”

ใบหน้างดงามฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำตา คละเคล้าอยู่กับแผงอกแกร่งอย่างไม่มีทีท่าว่าจะผละจาก เพราะท่าทางเข้มแข็งมั่นใจอย่างสุดๆ ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อปิดบังความอ่อนแอที่ตกตระกอนอยู่ก้นบึ้งของหัวใจ ต้องมาพังทลายลงไม่เป็นท่าแค่ได้เห็นเขา แค่ได้เห็นแววตาเห็นใจ แววตาที่บอกเป็นนัยว่าให้เธอเข้มแข็งให้ได้ แววตาอ่อนโยนอย่างที่สุดที่เธอไม่เคยได้รับจากใครนอกจากพ่อแม่และก็เดฟ

“ทราย... นังเซาะทราย... แกรีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ นังชะนีลูกครึ่ง แกกำลังทำให้ฉันเสียหาย แก...”

เดฟยิ้มพร้อมเข่นเขี้ยวเพราะเซาะทรายไม่มีทีท่าว่ากำลังฟังสิ่งที่เขาพูดสักนิด เธอยังคงร้องไห้คร่ำครวญราวเด็กสาวที่เพิ่งอกหักกับรักครั้งแรก แต่นั่นมันไม่ใช่เขานี่นาที่เป็นคนทำ

“นังทราย... ถ้าแกไม่ปล่อยฉัน ฉันจะกรี๊ดให้ถนนแหกเลยคอยดู”

เขาไม่ได้ขู่ เพราะเขาจะทำจริงถ้าในอีกชั่วอึดใจเซาะทรายยังจะบดเบียดหน้าอกน้องๆ แม่วัวนั้นกับร่างกายช่วงบนของเขาต่อไป เพราะตอนนี้เขารู้สึกว่าขนหัวลุกตั้งจนแทบจะกระโดดเต้นแรงเต้นกาด้วยความขยะแขยงหล่อนอยู่แล้ว

“อิอิ.. แค่นี้ก็ทำหวงเนื้อหวงตัวไปได้ แกน่ะเดฟ เจอผู้หญิงสักครั้งแกจะเป็นไม้แปลกป่าไปเลย”

เซาะทรายผละออกจากแผงอกที่ซึมซับเอาน้ำตาของเธอไว้จนเต็มเปี่ยม ดวงตาสวยหวานฉายแววเด็ดเดี่ยวไม่ยอมคนมองสบสายตาเพื่อนรัก เธอยิ้มทั้งสีหน้าและแววตา ก่อนที่เดฟจะยีเรือนผมสีน้ำตาลนั้นเล่นหยอกเย้า เพราะความหมายที่สื่อถึงนั้นมันคือคำขอบคุณ มันคือความไว้เนื้อเชื่อใจในความเป็นเพื่อน และที่สุดนั้นคือ เพื่อนจะอยู่เคียงกันเสมอทั้งในยามมีความสุขหรือในยามที่กำลังซึมซับกับความทุกข์อย่างนี้

“ไป... ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน ฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว แกไม่ต้องทำมาอมยิ้ม เดินห่างๆ ฉันด้วย ฉันไม่ชอบให้ชะนีมาเกาะแข้งเกาะขา เข้าใจซะด้วย”

เดฟกระซิบบอกพลางหันไปยิ้มกับนักท่องเที่ยวที่ให้ความสนใจเขากับเซาะทรายเกินกว่าเหตุ ถ้าไม่เข้าใจว่ากำลังถ่ายทำภาพยนตร์ คนเหล่านี้มีหวังเข้าใจว่าเขากับเซาะทรายต้องเป็นคู่รักกันแน่ๆ แต่ถึงแม้เขาจะแอ๊บแมนจนไม่มีใครจับได้นอกจากเซาะทรายที่เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็ก แต่เขาก็ไม่ได้อยากให้ใครเข้าใจว่า เซาะทรายเป็นคู่รักของเขา เพราะถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะไปอธิบายให้หนุ่มๆ ในสต็อกฟังได้ยังไงกันว่าเขาน่ะยังคงเหมือนเดิม

“อิอิ... ฉันไม่ยอม ฉันจะเดินควงแขนแกไปอย่างนี้ แกต้องเล่นบทเป็นคู่รักที่กำลังปลอบใจที่ห่อเหี่ยวของฉันไปจนกว่าฉันจะอาการดีขึ้น ไปได้แล้วนังเดฟ ฉันร้องไห้เสียพลังงานไปเยอะ ฉันต้องการอะไรก็ได้มาเติมกระเพาะ แกนำไปเลยมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง”

เซาะทรายเกาะแขนเดฟไม่ยอมปล่อย ทั้งเกาะ ทั้งซบ เพราะอยากจะซุกซ่อนหยาดน้ำตาไว้ที่อ้อมกอดนี้เท่านั้น เธอไม่ได้อยากให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ ไม่อยากให้ใครรู้ว่ากำลังร้องไห้ ทั้งที่มันอดไม่ได้ไปซะแล้ว แต่อย่างน้อยก็ยังมีแผงอกนี้ให้ซุกซบ แม้ว่ามันจะแอ๊บไปหน่อยก็ตาม

“นังชะนีลูกครึ่ง ฉันฝากไว้ก่อนเถอะแก นี่ฉันเห็นแก่อาหารเลิศรสที่แกจะเป็นเจ้ามือนะ ไม่งั้นแกไม่มีโอกาสได้แอ้มฉันแน่ แค่นมแม่วัวของแกมากระทบฉัน ฉันก็แทบจะต้องรีบกลับบ้านไปทั้งขัดทั้งถูให้มันสะอาดเอี่ยม จะได้ไม่ติดกลิ่นสาบสาวของแกที่หน้าอกหน้าใจฉัน ไม่ต้องเกาะฉันแน่น! นังชะนี...”

เดฟทำท่าขยะแขยงที่จู่ๆ เซาะทรายก็เขย่งขึ้นจุ๊บที่แก้มใสกิ๊กของเขา ใจจริงเขาอยากจะกรีดร้องออกมาเสียมากกว่า แต่ติดที่คนมองนี่แหละมันเลยทำอะไรก็ไม่ได้ เลยได้แต่ยิ้มแห้งๆ พร้อมกับลากเซาะทรายให้เดินปลิวลมออกจากตำแหน่งนี้และตามเขาให้เร็วที่สุด

เซาะทรายหัวเราะคิกคักแต่ก็ยอมเดินตามคนร่างสูงที่กึ่งลากกึ่งจูงเธอให้เดินตามอย่างเร็วรี่ “เดฟ” เป็นเพื่อนรักมากที่สุดของเธอ หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสไทยเหมือนกันกับเธอ อาจเพราะว่าแม่ของเธอและแม่ของเดฟเป็นเพื่อนรักกัน เมื่อคนหนึ่งได้สามีเป็นคนฝรั่งเศสก็อดไม่ได้ที่จะแนะนำให้เพื่อนที่อยู่เมืองไทย

จึงกลายเป็นว่า นอกจากแม่จะเป็นเพื่อนกันแล้วนั้น บ้านที่ฝรั่งเศสก็อยู่ไม่ไกลกันอีกด้วย ทำให้ในทุกวันหยุดสัปดาห์ทั้งสองครอบครัวจึงมักจะมีปาร์ตี้กันตลอด จนเมื่อ ๑๐ ปีที่แล้วเมื่อพ่อแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ ก็ได้เดฟและครอบครัวนี่แหละที่คอยดูแลให้คำปรึกษา

โดยเฉพาะแม่ของเดฟนั้นถึงกับขอให้เธอไปอยู่กับท่านในทุกวันหยุดสุดสัปดาห์เพื่อให้เธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวและเหมือนว่าไม่มีใคร เพราะภาษาไทยเป็นภาษาแม่ที่ให้ความอบอุ่นแก่เธอเสมอและทุกคนในบ้านก็จะพูดภาษาไทยกับเธอ เว้นแต่เดฟที่เขาจะไม่ยอมพูด เพราะเขาชอบที่จะเป็นฝรั่งเศสอย่างแท้จริงมากกว่าที่จะเป็นอย่างครึ่งๆ กลางๆ เพราะแค่ความรู้สึกเป็นผู้ชายของตัวเองก็มีแค่ครึ่งๆ กลางๆ อยู่แล้ว เขาจึงไม่อยากมีส่วนไหนมาสะกิดใจเพิ่ม