ตอนที่ 6 ความร้อนประหลาด

เกียร์วางแท็บเล็ตและเดินตามมีอาไปอย่างรวดเร็ว ทว่าขณะที่เกียร์กำลังจะแตะไหล่ของมีอา หญิงสาวก็พลิกหลบอย่างคล่องแคล่วและพลิกแขนของเกียร์ไว้ข้างหลังในเวลาเพียงเสี้ยววินาที หากแต่เกียร์กลับมีปฏิกิริยาโต้ตอบที่เร็วกว่ามนุษย์มาก เมื่อถูกมีอาจับไขว้แขนเขากลับดิ้นหลุดอย่างง่ายดายและกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

วันนี้มีอาสวมชุดนอนสีขาวลายจุดสีแดงที่เต็มไปด้วยขนฟูเพื่อเพิ่มความอบอุ่น เมื่อชายหนุ่มกอดเธอแบบนี้จึงนุ่มนิ่มเหมือนกอดตุ๊กตา เขาสูดลมหายใจดมกลิ่นกายที่หอมราวกับดอกไม้ของมีอาพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม “หอมมาก”

“ปล่อย!” มีอากัดฟันพูด มองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากที่สู้แรงเขาไม่ได้เพียงเพราะเขามีพลังพิเศษ แม้เธอจะไม่รู้ว่าเขามีพลังอะไร แต่ที่แน่ๆ เขาแทบไม่ได้ออกแรงเลยเมื่อต่อต้านเธอ

“ไม่ปล่อย” เกียร์มองท่าทางราวกับแมวขี้โมโหของมีอาด้วยรอยยิ้ม “ภารกิจของเราไม่ได้อยู่ในเกม คืนนี้พักสักคืนเถอะ”

พูดจบเกียร์ก็อุ้มมีอาไปวางที่เตียงและแย่งชุดบอดี้สูทและแว่นตา VR ของเธอนำมันไปเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าของเขา ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากจนมีอาได้แต่ถลึงตามองเขาด้วยความหงุดหงิด

ในเกมเธอสู้เขาไม่ได้ ความเป็นจริงยิ่งสู้เขาไม่ได้ คนขี้โกงคนนี้

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะนอนแล้ว” พูดจบมีอาก็ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มและหลับตาอย่างรวดเร็ว

เกียร์มองร่างเล็กที่ขี้โมโหอย่างอารมณ์ดี เขาสั่งให้ไฟในห้องค่อยๆ หรี่แสงลง หยิบแท็บเล็ตขึ้นไปนั่งอ่านบนเตียงพลางมองร่างเล็กที่ขดตัวริมเตียงอีกฝั่งด้วยรอยยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก ขณะเดียวกันในมือก็ยังคงแตะหน้าจอราวกับกำลังดัดแปลงอะไรบางอย่างในนั้น ภาพวงจรและโค้ดที่แสนซับซ้อนราวกับไม่ได้ยุ่งยากเลยเมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่ม

กระทั่งนาฬิกาในคฤหาสน์ตีครบ 12 ครั้ง ชายหนุ่มก็เงยหน้าจากจอแท็บเล็ตและมองไปยังความมืดนอกหน้าต่าง

เขามองร่างที่หลับสนิทอย่างใช้ความคิด แววตามีความลังเลจางๆ

หลังจากนาฬิกาตีครบ 12 ครั้ง ทั้งคฤหาสน์ก็ตกอยู่ในความเงียบ เกียร์ดึงร่างที่หลับสนิทเข้ามากอด อากาศหนาวเย็นทำให้มีอาซุกไซ้หาไออุ่นแทบจะทันที เธอกอดเขาแน่นและซุกใบหน้าเพื่อหาความอบอุ่นโดยไม่รู้เลยว่าตัวเธอในตอนนี้ร้อนมาก

ร้อนจนแม้แต่เกียร์เองก็ยังขมวดคิ้ว

“มีอา...” เขาเรียกเธอและแตะหน้าผากชื้นเหงื่อของมีอาเบาๆ อุณหภูมิในห้องนั้นอุ่นกว่าภายนอกมาก แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าอากาศข้างในจะร้อน แต่ดูเหมือนว่าความร้อนราวกับมีเปลวเพลิงอยู่ในร่างกายของมีอานั้นจะยิ่งแผดเผาเธอแรงยิ่งขึ้น

“มีอา ได้ยินฉันไหม” เกียร์ลูบแก้มที่แดงก่ำของหมีอาและเรียกเธออีกครั้ง แต่มีอากลับกอดเขาแน่นขึ้นและไม่ตอบสนองต่อการเรียกของเขา

ร่างกายของมีอาสั่นเทาราวกับคนจับไข้ ตัวเธอร้อนลวกจนเขาต้องลุกไปหาผ้าเช็ดตัวชุบน้ำเย็นมาช่วยเช็ดตัวให้เธอ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผล เพราะตัวของมีอาร้อนจนผ้าเช็ดตัวที่เปียกชื้นส่งเสียงดังฉ่า

ความผิดปกตินี้ทำให้เกียร์อุ้มร่างเล็กขึ้นและพาเธอเข้าไปในห้องน้ำ อุณภูมิร้อนลวกจากร่างของมีอาไม่สามารถทำอะไรเขาได้ แต่ผิวซีดขาวของมีอากลับกลายเป็นสีแดงก่ำเพราะความร้อน

เมื่อน้ำเต็มอ่างและได้อุณหภูมิที่พอเหมาะ ร่างสูงจึงค่อยๆ ถอดชุดนอนของเธออย่างเบามือ เมื่อเห็นบราเซียร์สีหวานที่ปกปิดความอวบอิ่มของเธอไว้แทบไม่มิด เกียร์ก็แทบจะสติหลุดเสียตอนนั้น โชคดีที่ความร้อนจากร่างกายของมีอาทำให้เขาได้สติ ร่างกายที่เหลือแต่ชุดชั้นในของมีอาถูกวางลงในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่อย่างเบามือ เสียงฉ่าดังขึ้นราวกับถ่านร้อนที่ถูกดับด้วยน้ำทำให้เกียร์ยิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้น

คนปกติถ้าอุณหภูมิในร่างกายร้อนขนาดนี้อาจจะตายไปแล้ว แต่มีอากลับไม่เป็นอะไรเลยนอกจากเพ้อเท่านั้น เขาสงสัยว่าเธอมีอาการแบบนี้มานานเท่าไรแล้ว

เวลาผ่านไปเพียงสามนาทีน้ำในอ่างก็เริ่มเดือดราวกับกาต้มน้ำร้อน เกียร์พยายามใช้พลังเพื่อทำให้น้ำในอ่างเย็นลง ทว่าเพียงพริบตาน้ำที่เย็นก็เริ่มร้อนอีกครั้ง

“แปลกมาก...” เขาไม่เคยพบใครที่เป็นแบบนี้มาก่อนจนไม่รู้จะทำอย่างไร กระทั่งเขาใช้พลังเพื่อลดอุณหภูมิในน้ำอีกครั้งก็ได้ยินเสียงหวานพึมพำ

“หนาว...”

“บ้าจริง!” เกียร์หลับตาลงพร้อมกับสบถอย่างหัวเสียเมื่อเห็นว่ามีอาตัวสั่นเทา

เขาอุ้มเธอออกจากอ่างจนชุดนอนของเขาก็เปียกโชกไปด้วย ร่างอ่อนนุ่มของมีอากอดเอวเขาแน่นและพยายามซุกเข้าหาความอบอุ่น เกียร์ช่วยเธอถอดชุดชั้นในด้วยความอดทนและหยิบชุดนอนนุ่มฟูของมีอามาสวมให้เธอราวกับแต่งตัวให้เด็กทารกก่อนจะอุ้มเธอกลับไปที่เตียงและห่มผ้าให้

เมื่อเกียร์เปลี่ยนชุดนอนและกลับมาที่เตียงก็พบว่ามีอาสงบลงแล้ว

เกียร์ปิดไฟในห้อง สอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม ก้มลงจูบหน้าผากชื้นเหงื่อของมีอาอย่างแผ่วเบาและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและหลับตาลง

ท่ามกลางความสงบในห้องนอนขนาดใหญ่ ร่างเล็กก็กระสับกระส่ายอีกครั้ง คราวนี้มีอาลูบไปทั่วร่างกายของเกียร์อย่างเหิมเกริม เธอสอดมือเข้าไปใต้เสื้อของชายหนุ่ม ลูบผิวกายของเขาและกางเล็บข่วนเบาๆ จนเกียร์เกร็งไปทั้งตัว

“มีอา!” เกียร์กัดฟันอย่างอดทนเมื่อร่างเล็กคลานขึ้นมาบนตัวเขาและซุกใบหน้าไปที่ซอกคอของเกียร์พร้อมกับกัดเบาๆ จนเขาแทบจะคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ชายหนุ่มจับมือทั้งสองข้างที่ซุกซนของมีอาไว้แน่นและพลิกตัวกลับไปให้มีอากลายเป็นฝ่าถูกทับ

ผมยาวสลวยของมีอากระจายเต็มหมอน ภายใต้แสงจันทร์สลัวเขามองเห็นร่างเย้ายวนของเธอเพียงรางๆ เท่านั้น

“มีอา!” เขาเรียกเธอ คราวนี้มีอาขมวดคิ้วเล็กน้อยราวกับกำลังต่อสู้กับตัวเองอย่างหนัก สัญญาณของการได้สติทำให้เกียร์เบาใจและเรียกเธออีกครั้ง “มีอา ตื่นสิ!”

ทันใดนั้นดวงตาของมีอาก็เบิกกว้าง ดวงตาสีน้ำตาลกระจ่างใสในเวลาปกติตอนนี้กลายเป็นสีน้ำตาลอมทองราวกับมีแสงดาวส่องสว่างมาจากภายใน เกียร์มองดวงตาคู่นั้นด้วยความตกตะลึงจนมือของมีอากลายเป็นอิสระอีกครั้ง คราวนี้ด้วยความตกตะลึงทำให้ร่างเล็กเป็นฝ่ายพลิกกลับอีกครั้ง มีอามองเกียร์ราวกับสิงโตที่จ้องขย้ำเหยื่อ อารมณ์บนใบหน้าของมีอาราวกับเปลี่ยนเป็นคนละคน

“มี...” เป็นเกียร์ที่ต้องตกตะลึงอีกครั้งเมื่อหญิงสาวที่ปกติไม่สันทัดเรื่องระหว่างชายหญิงเป็นฝ่ายช่วงชิงคำพูดไปจากเขาด้วยจูบอันร้อนแรงราวกับเป็นคนละคน ซึ่งกระตุ้นสัญชาตญาณดิบที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของเกียร์จนเขาเกือบขาดสติ ชายหนุ่มมองดวงตาสีน้ำตาลอมทองที่เปล่งประกายในความมืด แววตาของเขาค่อยๆ เปลี่ยนไปเมื่อร่างกายของมีอาบดเบียดบนร่างกายเขาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อมีอาผละริมฝีปากออก เส้นผมยาวสลวยคลอเคลียใบหน้าและลำคอของเกียร์จนเขารู้สึกคันเล็กน้อย หากแต่เมื่อริมฝีปากบางเลื่อนไปยังหน้าอกที่ถูกเธอเปิดเปลือย เกียร์ข่มความร้อนในร่างกายและเรียกเธอเสียงพร่า “มีอา แองเจล ตื่นเถอะ”

มีอาชะงักราวกับตอบสนองการเรียกของเกียร์ ทว่าชายหนุ่มดีใจได้เพียงครู่เดียว ร่างเล็กของมีอาก็ขยับสะโพกไปหยุดอยู่ที่กึ่งกลางกายที่ตั้งตรงของเขา

เธอหยุดเมื่อไม่สามารถขยับไปต่อได้ ในขณะที่แววตาของเกียร์เริ่มเปลี่ยนไป ท่าทางสับสนงุนงงของมีอาอยู่ไม่นานนัก ก่อนที่เธอจะกรีดร้องและถูกเกียร์พลิกกดอยู่ใต้ร่างเขาอีกครั้ง

ดวงตาของเกียร์กลายเป็นสีแดงราวกับโกเมนมองไปยังมีอาราวกับมองเหยื่อที่แสนอร่อย “มีอา แองเจล...”

เสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ลึกลับทำให้ดวงตาสีน้ำตาลอมทองกะพริบรัวเป็นครั้งแรก เธอเผยอปากเล็กน้อยราวกับต้องการจะพูดอะไร

หากแต่เจ้าของดวงตาสีแดงกลับถอดชุดนอนทั้งสองชิ้นของมีอาออกอย่างหยาบคาย

มีอาสะดุ้งเฮือก สติกลับมาอย่างรวดเร็ว “เกียร์...”

“มีอา แองเจล...เธอต้องการเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเกียร์ ฟร้อนต์ ใช่ไหม”

หลังจากประโยคที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากของเกียร์สิ้นสุด ดวงตาของมีอาก็เบิกกว้างอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าร่างกายที่สวยงามกำลังเปลือยเปล่า หากแต่ถ้อยคำที่เกียร์พูดออกมานั้นทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก

ฉันต้องการเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเกียร์ ฟร้อนต์

ความปรารถนาที่เธอเขียนในเทียบเชิญแห่งความตายทำไมเขาถึง...

“นาย!”

มีอาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ชายหนุ่มตรงหน้ากลับพูดพร้อมเสียงหัวเราะที่แสนชั่วร้าย

“มีอา แองเจล...ข้าจะทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริง” เขากระซิบเสียงพร่าราวกับเปลี่ยนเป็นคนละคน จูบริมฝีปากของมีอาและขบเบาๆ จนเธอสะท้านเยือก หากแต่ยังไม่พอแค่นั้นเมื่อมือทั้งสองข้างของชายหนุ่มลูบไล้ไปทั่วทั้งทรวงอกที่อิ่มเต็มของเธอและหยอกล้อมันอย่างสนุกสนาน

“ฉ...ฉัน อืม...” มีอาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้นอกจากส่งเสียงครวญในลำคอ เธอสับสนจนทำอะไรไม่ถูก ราวกับถูกค้อนปอนด์ทุบหัวจนกลายเป็นคนโง่ไปเสียแล้ว