สวาทรักน้องเมีย

ไอซ์ หรือไอรดา หญิงสาวท่าทางปราดเปรียว สวมแว่นตาสวยเก๋แบบสปอร์ตเกิร์ล เดินลากรถเข็ญที่มีกระเป๋าใบโตซ้อนกันอยู่หลายใบออกมาจากท่าอากาศยานฯ สุวรรณภูมิ ด้วยท่าทางมาดมั่น เธอเพิ่งเดินทางกลับจากออสเตรเลีย หลังจากที่ เอม เอมิกาพี่สาวเสียชีวิตและพี่ชายจับเธอส่งไปเรียนต่อที่นั่น

เอ เอกยุทธิ์ พี่ชายคนโต ยืนรอเธออยู่ที่ด้านหน้าของทางออก เขายืนมองผู้คนผ่านไปผ่านมาอย่างเหนื่อยหน่าย พลิกข้อมือดูนาฬิกาก็เห็นว่า เลยเที่ยงคืนไปมากแล้ว เพราะเที่ยวบินดีเลย์กว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว กระทั่งมีหญิงสาวร่างปราดเปรียวมายืนหยุดอยู่ตรงหน้า

เอกยุทธิ์ขยับตัวทันที แล้วมองเธอด้วยสายตาคำถาม ก่อนจะถามออกไปอย่างไม่แน่ใจ

“มีอะไรให้ช่วยหรือครับ?”

หญิงสาวยิ้มกว้าง ก่อนจะถอดแว่นออกแล้วแล้วโผเข้ากอดชายหนุ่มอย่างรักใคร่ ทำให้เอกยุทธิ์ถึงกับหัวเราะเบาๆ

“นี่ไอซ์เหรอนี่...ตายแล้วสวยขึ้นจนพี่จำไม่ได้”

“สวยเท่าพี่เอมหรือเปล่าคะ”

เธอปล่อยพี่ชายแล้วเงยหน้าขึ้นถาม ทำให้พี่ชายคนเดียวของเธอผลักเธอออกห่างแล้วสำรวจน้องสาวด้วยความประหลาดใจ

“พวกเธอคล้ายกันจริงๆ ความจริงถ้าเราลดน้ำหนัก ไม่กินทุกอย่างจนน้ำหนักเกือบ ๑๐๐ โล พวกเธอก็เหมือนกันจนแทบจะเป็นฝาแฝดอยู่แล้ว แล้วนี่ไม่ทำอะไรมาถึงได้ผอมเพรียวขนาดนี้”

เอกยุทธิ์ลากรถเข็นของน้องสาวไปที่รถของเขาแล้วสอบถามด้วยความอยากรู้ มันน่าทึ่งที่น้องสาวตุ้ยนุ้ยน่ารักของเขาหายไป กลับกลายเป็นหญิงสาวหุ่นดีท่าทางปราดเปรียวและคมเฉี่ยวมาแทน

“ก็ไอซ์ไปเข้าคอร์สลดน้ำหนักซิคะ ที่นั่นโหดมาก นอกจากจำกัดเรื่องอาหาร ไอซ์ยังต้องออกกำลังกายทุกวันเลย ทั้งหิว ทั้งเหนื่อย จะยกเลิกกลางคันเสียตั้งหลายครั้ง”

หญิงสาวบ่นกระปอดกระแปด ถึงความยากลำบากในช่วงเวลานั้น

“ดีแล้วที่ตั้งใจจนสำเร็จ ไอซ์รู้ไหมว่า อ้วนมากๆ โรคภัยก็จะถามถึง”

“ไม่รู้หรอกค่ะ ไอซ์รู้แต่ว่า พออ้วนแล้วไม่มีคนเอา”

เอกยุทธิ์หยุดที่รถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อคันหนึ่ง แล้วขนกระเป๋าของน้องสาวขึ้นรถ ก่อนจะหันมาจับศีรษะของน้องสาวโยกเบาๆ อย่างปลอบใจ

“คิดมากไปได้ ผู้ชายไม่ได้คิดแบบนั้นกันทุกคนหรอก บางคนเขามองมากกว่าหุ่นและหน้าตา”

“ถ้ามีผู้ชายที่คิดอย่างพี่เอเยอะๆ ก็ดีซิคะ”

“มันมีอยู่แล้วล่ะ เรื่องความรักมันเป็นเรื่องของพรหมลิขิต คู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกัน ไป ไปขึ้นรถได้แล้ว”

เอกยุทธิ์ขยี้ศีรษะของน้องสาวเบาๆ แล้วไล่ให้ขึ้นรถ เพราะจากท่าอากาศยานฯ สุวรรณภูมิ ในเวลานี้กว่าจะถึงปากช่องก็ต้องใช้เวลามากพอสมควร

“พี่เอคะ...ไร่ของพี่เอม..เป็นอย่างไรบ้างคะ”

ในขณะที่อยู่ด้วยกันบนรถ ไอซ์รดาอดที่จะถามถึงใครบางคนไม่ได้ แต่ครั้นจะถามถึงตรงๆ ก็เกรงว่าพี่ชายคนโตจะโกรธ

“นายกานต์ เขาก็ดูแลอยู่ ได้สมบัติยัยเอมไปเยอะ คงสบายอยู่หรอก”

เอกยุทธิ์กล่าวถึง กานต์พล อดีตน้องเขยอย่างดูถูก เพราะ กานต์พล เป็นคนที่มาแต่ตัว แต่กลับมาชุบมือเปิบเอากับน้องสาวของเขาจนร่ำรวย มิหนำซ้ำ เมื่อน้องสาวตายสมบัติทั้งหมดก็ตกเป็นของกานต์พล โดนที่เขาได้แต่มองดูไร่องุ่นของน้องสาวที่ตกอยู่ในมือของน้องเขยอย่างที่ตัวเขาเองก็ทำอะไรไม่ได้

“เขาคงยังไม่แต่งงานใหม่ใช่ไหมคะ?”

“ยัง..พี่ถึงเรียกเธอกลับมายังไงล่ะ”

******

ณ มุมหนึ่งของปากช่อง

ร่างสูงใหญ่ของชายวัยฉกรรจ์นอนอยู่บนเตียงกับหญิงสาวร่างอวบอั๋นที่นอนก่ายเกยกันอยู่ หล่อนใช้มือลูบไล้ไปบนแผงอกกำยำของชายหนุ่มอย่างหลงใหล เกมกามเพิ่งผ่านพ้นและหล่อนก็ดูจะมีความสุขอย่างล้นเหลือ เขาหลับตาแล้วทอดลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ จนหล่อนคิดว่าเขาหลับไปแล้ว แต่หล่อนสิ จะหลับลงง่ายๆ อย่างไร

มือเล็กๆ ของหล่อนลูบไล้ไปมาบนแผงอกอยู่ชั่วครู่ มือหยาบใหญ่ของชายหนุ่มก็จับเอาไว้

“เอ่อ...ขอโทษค่ะ คือฉัน”

“ไม่เป็นไร”

ชายหนุ่มพึมพำเบาๆ ก่อนที่พลิกตัวจูบบดปากหล่อนทันที หญิงสาวที่กำลังตกใจในท่าทีที่เปลี่ยนแปลงของเขาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะตอบสนองเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ

“อืม..อา...”

เรือนร่างที่เปลือยเปล่าอยู่แล้วขยับตัวอยู่ใต้ร่างเปลือยเปล่าของเขา สองขากางอ้ากระหวัดรัดรอบเอว ชายหนุ่มจูบไซ้จากริมฝีปาก เลื่อนลงมาที่คางและลำคอ ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ทรวงอกอวบอัด

“อุ๊ย...อูยยย…คุณกานต์ขา”

หญิงสาวแอ่นร่างสะท้ายขึ้นในทันที เขาขยับมืออีกข้างเข้าเคล้นคลึงหนักหน่วงเหมือนนวดแป้ง หล่อนจับศีรษะของชายหนุ่มกดเข้าหาให้แนบแน่นเข้าไปอีก พร้อมๆ กับเสียงครางในลำคอด้วยความรัญจวนใจ แต่หลังจากนั้นไม่นานหล่อนก็ผลักเขาออก แล้วพลิกตัวขึ้นทาบทับเข้าไว้